WSS PCO wat nu?



Plaats reactie
Miemme
Berichten: 23
Lid geworden op: 25 oktober 2013, 14:50

WSS PCO wat nu?

Bericht door Miemme » 25 oktober 2013, 15:08

Hallo iedereen,

Mijn man en ik zijn in december vol goede moed gestopt met de pil. Ik had al wat schrik omdat ik voor mijn piliname zeer onregematig was. ik was na mijn pil de eerste maal ongesteld geweest op 28 december (maar dit door mijn pil natuurlijk) de tweede maal op 10 maart daarna op 9 april. Natuurlijk was ik toen zeer euforisch omdat ik dacht dat ik mss toch een normale cyclus ging hebben maar niks is minder waar! op 21 mei had ik 3 dagen heel weinig bloedverlies (weet niet of ik dit dan als ongesteld mag bestempelen) en sindsdien zit ik steeds te wachten op mijn maandstonden... op 5 juni deed ik een zwangerschapstest (deze was negatief) en op 20 juni deed ik opnieuw een zwangerschapstest (weer negatief) maar ik zit dus nog steeds te wachten op mijn maandstonden...
Zo gaat het een beetje verder tot nu... Injulien augustus een klein beetje bloedverlies gehad, Maar zeker geen maandstonden. Dus maandag onze stoute schoenen aan getrokken dit na lang aarzelen en twijfelen. Door vrees voor slecht nieuws. Ik deed mijn verhaal en ze begon me direct wat uit te leggen was PCOs was en dat er wel een kans bestaat dat ik hieraan zou lijden aangezien dat een behoorlijk groot deel van de vrouwen met mijn klachten die diagnose krijgen?
Dus stelde ze voor om bloed te trekken en me te laten testen op vanalles en nogwat.
Intussen moest mijn man zijn staaltje zaad binnen bregen in het labo. Zo gezegd zo gedaan woensdag staaltje binnen gebracht.
Ik had terwijl al meer nieuws gekregen en uit bloedanalyse bleek er niet echt iets abnormaal te zijn. Schildklier is goed, suiker is goed en cholesterol is goed.Wel een lichte verhoging van het testosteron gehalte in mijn bloed. Wat past binnen die PCOS maar is niet echt een abnormale waarde zei de dokter.


Vandaag mogen bellen voor de uitlsag rond beâalde hormonen en dit bleek oké te zijn, en tevens voor de uitslag mijn man. DIt bleek ook goed te zijn. dus vandaag gebeld naar de gyne en mag 7 november al bij haar terecht na wat aandringen.

Nu is mijn vraag wat is de volgende stap? Waaraan kunnen ze zien dat ik pco heb? Ik heb last van overgewicht zullen ze daar een groot punt van maken? Zal ik eerste moeten vermageren voor ze me willen verder helpen? Bestaan er bepaalde erstgraden in PCO?

Ik <weet het is een lang verhaal geworden maar ik voel me zo onzeker!

Miemme
Berichten: 23
Lid geworden op: 25 oktober 2013, 14:50

Bericht door Miemme » 26 oktober 2013, 10:45

Is er dan niemand die zijn ervaring wil delen met me?

waitykaty
Berichten: 424
Lid geworden op: 21 mei 2013, 12:12

Bericht door waitykaty » 26 oktober 2013, 11:21

Hello,

Beetje info over pcps vind je oa hier:
http://www.freya.nl/web_folders/folder18.php

De symptomen zijn uiteenlopend, ik heb er bv geen behalve de meerdere eitjes die ze zien op een echo.

Afhankelijk van je overgewicht zal de dokter je aanraden om af te vallen. Bij pco is het bewezen dat door af te vallen (als je overgewicht hebt) je je kansen vergroot. Dit is natuurlijk relatief, je arts zal je hierin adviseren. Afvallen is ook geen garantie op succes. Of je eerst moet afvallen en dan de behandeling starten is afhankelijk van je arts denk ik.
Er bestaan inderdaad bepaalde graden in pcos maar dan passen ze gewoon de behandeling aan. Ze verhogen de medicatie om het beoogde resultaat te behalen of ze geven je een andere medicatie(bv de hormoneninjecties).

PCO komt echt heel vaak voor, veel vrouwen worden zelf natuurlijk zwanger en weten niet eens dat ze het hebben. Het is zeker niet onoverkomelijk!

Ga je naar een fertiliteitskliniek of bij een zelfstandige arts?

Ik heb er een redelijk lang parcours opzitten en moest ik opnieuw kunnen beginnen dan deed ik het alvast anders:
Ik ben eerst bij een gewone gynaecoloog gegaan, die heeft me eerst 9 maanden natuurlijk laten proberen en gaf me dan een voorschrift mee voor 3 maanden clomid en zei: tot binnen 3 maanden, als het lukt hoor ik het wel. Ik heb het 1 maand genomen en ben van arts veranderd.
Bij de tweede (een fertiliteitsarts zoals hij zichzelf noemde) heb ik 5 keer Clomid genomen met pregnyl (om het eitje te laten springen). Ik had heel veel last van Clomid (opvliegers, moodswings, insomnia, gewichtstoename,...). Het was een ramp! Die arts bleef bij hoog en laag beweren dat ik een totaal van 6 keer clomid MOEST nemen om de terugbetaling van de mutualiteit te krijgen voor ik aan injecties kon beginnen. Blijkt dat dit dus niet waar is, je arts mag zelf beslissen wanneer je overstap indien de resultaten niet goed zijn of je er teveel last van hebt.
Ik ben dan uit mezelf naar het UZ in Jette gestapt en daar zijn we pas werkelijk geholpen. Van Clomid was geen sprake meer (mijn arts is er geen voorstander van) en ik kon beginnen met de injecties. Geen moodswings meer, geen opvliegers, geen bijwerkingen meer!

Moest ik onmiddellijk naar Jette zijn gestapt dan had ik mezelf een hele lijdensweg bespaard (en een hoop geld) en een pak tijd gewonnen.
Het is heel erg belangrijk dat je een goede arts hebt die gespecialiseerd is in fertiliteit.
Ik zou nooit meer ergens anders gaan dan in een fertiliteitscentrum.
Hier op de site zijn heel veel dames die heel tevreden zijn over hun arts, dus het moet geen fertiliteitscentrum zijn maar ik persoonlijk zou het niet meer anders doen.

Veel succes!

Mme Nina
Berichten: 148
Lid geworden op: 2 mei 2013, 13:01

Bericht door Mme Nina » 28 oktober 2013, 9:06

Dag Miemme,

Hoe dat jouw behandeling eruit zal zien, dat kan alleen jouw fertiliteitsarts vertellen.

Maar jouw verhaal loopt gelijklijnig met mijn verhaal. Alleen ben ik nu gestart met mijn zevende behandeling en heb ik geen overgewicht.

Het is wel al een goed teken dat jouw bloedwaarden werden gecontroleerd. Ook ik had verhoogde testosteronwaarden en ja deze kunnen ervoor zorgen dat jouw cyclus niet loopt zoals het hoort.

Mijn behandelingen bestaan uit 5 dagen Clomid nemen en daarna een pregnyl spuit. Vanaf deze cyclus wordt er daarna in de baarmoeder geinsemineerd. Mijn fertiliteitsarts wil de grootste barrière (nl. de slijmprop) overbruggen.

In tegenstelling tot Waitykaty heb ik geen last van Clomid.

Wanneer moet je terug naar de arts?

Groetjes Nina

Krike
Berichten: 102
Lid geworden op: 29 november 2012, 12:03

Bericht door Krike » 28 oktober 2013, 11:19

Hallo,

Ik kom hier niet meer zo heel veel kijken, maar misschien heb je wat aan mijn verhaal,

Ik ben gestopt met de pil ongeveer een twee jaar geleden, de exacte datum weet ik niet meer.

Ik heb altijd geweten dat er wat mis was, overmatige haarbegroeiing in het gezicht, meer op de benen, en onregelmatige,cyclus, ik heb ook pas vr t eerst mijn regels gekregen op mijn 16 e , door de acne en onregelmatige ms, kreeg ik de diane pil.

Wij wouden kindjes en dus stopte ik met de pil. Mijn cyclus was nog erger dan op mijn 16e. Ongeveer 1 x om de 4 maanden .. Zeer weinig dus en eigenlijk ook ongezond.

Ik ging naar de gyn hij trok dadelijk bloed, teveel testosteren wat ik altijd al wist, te trage schildklier vandaar ook mijn overgewicht, en op de echo zag hij een duidelijke polycystische eierstokken.

Het ging een duur worden van lange adem!

Spermastalen van mijn vriend waren goed

Dus kreeg ik als eerste duphaston om mijn ms op te wekken, en we begonnen erna met 1 tabletje clomid per dag, geen resultaat

De keer erop twee tabletjes clomid en voila ik had een lichte eisprong en dadelijk zwanger! Helaas een miskraam gehad...

Nu weer na die miskraam zijn we weer 6 maanden later en heb niets meer genomen.. Na de laatste ms door de miskraam ook geen ms meer gehad.. Dus ik vrees dat t precies erger geworden is met mijn cyclus..

Nu ga ik nog afwachten tot januari( voor mezelf uitgemaakt, omdat ik nog steeds hoop op n spontane zwangerschap), krijg ik weer geen spontane ei of ms, gaan we over op spuiten zetten.. Hoe dit precies werkt en heet weet ik ook nog niet..

Maar mijn verhaal is eigenlijk veel tzelfde als alle pcosers.

Het verloop gaat meestal zo, eerst clomid nemen.

Een tip die ik kan geven, denk er niet teveel aan, laat alles op zijn beloop, hoe meer stress hoe minder kans, ookal is t makkelijker gezegd dan gedaan!

Blinkertje
Berichten: 20
Lid geworden op: 30 oktober 2013, 12:45

Bericht door Blinkertje » 31 oktober 2013, 11:47

hallo,

ook ik heb pco.
T is echt belangrijk een gyn te vinden waar je je écht goed bij voelt en die je steunt. Mijn allereerste ervaring met een gyn was enorm rot. Traumatisch zelf. Die begon over m'n gewicht etc zonder dat hij me onderzocht en dergelijke meer! Had doorverwijsbrief van m'n huisarts maar die las hij, lachte me uit en gooide de brief weg. Ik was helemaal van de kaart!
Nieuwe gyn (en tegelijk ook fertiliteitsarts) gevonden en in behandeling bij haar. 3 maal een reeks clomid genomen en 16 dagen terug een pregnylspuit gekregen.
Helaas zonder resultaat, heb mijn ms gisteren gekregen.

Mijn nieuwe gyn zei dat afvallen idd geen garantie is op zwangerschap.

NancyVH
Berichten: 1
Lid geworden op: 12 februari 2014, 21:21

Bericht door NancyVH » 12 februari 2014, 21:33

Hoi,
Bij werd achter twee gynaecologen en veel humeurwisselingen en teleurstellingen de diagnose PCO vastgesteld.
Ik het het momenteel heel moeilijk om dit een plaats te geven, ik had altijd gedacht dat ik natuurlijk zwanger ging worden, zoals iedereen in mijn familie.
Ik heb altijd geweten dat er iets mis was ( overbeharing, veel acne, ...) maar dit is toch een bittere pil om te slikken.
Ik heb al een HSG gehad en ook al 1 kuur provea en clomid. Maar had een slechte gynaecoloog. Hij ging bijna in pensioen en ik vond dat hij me telkens met hoop vulde dat alles goed ging komen, maar dat hij meer achter het geld zat. Elke week op Consultatie + bloedafnamen.
Nu heb ik een nieuwe gynaecoloog en kvoel met goed bij hem, maar ik voel me niet klaar om opnieuw met die kuur van clomid te beginnen. Ik koester nog steeds de droom van natuurlijk zwanger worden. Is dat verkeerd?? :cry:

Ik heb nood aan mensen die mij willen begrijpen. Hopelijk vind ik via deze weg meer zielsgenoten en kan ik alles een plaats geven.

Groetjes nancy

Jana F
Berichten: 43
Lid geworden op: 17 januari 2014, 16:55

Bericht door Jana F » 14 februari 2014, 15:27

Natuurlijk wil je liever op een spontane manier zwanger worden. Dat wil iedereen hier. Als je toch nog je maandstonden krijgt, is dat ook niet onmogelijk. De kans is gewoon veel veel kleiner. Gemiddeld duurt het bij koppels 9 maanden om zwanger te raken. Dat zijn 9 cycli. Ik kreeg mijn maandstonden maar 1 of 2 keer per jaar, dus volgens dat gemiddelde zou het 9 jaar kunnen duren. Dat kan minder lang zijn, maar ook langer.
Niemand kan je dwingen om die medicatie te nemen. Dat blijft jouw keuze en wat je ook kiest, is ok.

Als je toch nog beroep wil doen op de medische wereld, zou ik je wel aanraden meteen contact op te nemen of je te laten doorverwijzen naar een fertiliteitsarts. Die kunnen je het beste informeren en dan kan je nog kiezen of je al dan niet medicatie neemt. Mijn gynaecoloog, in mijn ogen een heel bekwame man, heeft mij direct doorverwezen en als ik verhalen van anderen hoor, ben ik hem daar erg dankbaar voor.

Veel succes!

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten