na laparoscopie verder met iui of toch spontaan proberen
Geplaatst: 10 september 2015, 9:26
hoi,
Ik heb in mei een laparoscopie gehad waaruit endometriose graad twee is gebleken. Dit is weggelaserd. Ik had enkele cysten, endometriosespots en rechtereierstok was verkleefd.
Vóór mijn operatie had ik al twee iui's gehad met Clomid. Ik had heel erg last van de hormonen.
Na de operatie heb ik nu in totaal dan mijn 4de iui gehad (tweede na operatie) zonder resultaat. Dit was met menopur en pregnyl. Ik blijf last hebben van de hormonen....afwisselend chagrijnig, tot huilbuien tot ook wel eens heel opgewekt. En daarnaast misselijkheid, pijnlijke borsten, oprispingen (zwangerschapssymptomen dus maar ben niet zwanger dan).
Ik vraag me af of we niet evenveel kans hebben als we spontaan verder proberen?
Iemand raad of die hetzelfde heeft meegemaakt? MIjn huisarts raadt aan om even te stoppen met alles, maar ik weet het niet. Ergens denk ik ja, maar wat dan als de endometriose toch terug komt? Als het dan nog niet lukt, verliezen we gewoon weer tijd... Heb ergens ook het gevoel dat die huisarts er niks van snapt... hij zegt op die leeftijd (moet nu 30 worden) begonnen wij nog niet eens aan kinderen...Wat is dat nu voor een uitleg... er zijn minder kansen hoe ouder je wordt en hij is een huisarts, hij heeft ook veel langer gestudeerd én mijn vriend is wel al 35....
pfff ik weet het even niet meer... ze zeggen dat ik het mijn leven niet mag laten bepalen..hoe doe ik dat als het maar niet wil lukken
Ik heb in mei een laparoscopie gehad waaruit endometriose graad twee is gebleken. Dit is weggelaserd. Ik had enkele cysten, endometriosespots en rechtereierstok was verkleefd.
Vóór mijn operatie had ik al twee iui's gehad met Clomid. Ik had heel erg last van de hormonen.
Na de operatie heb ik nu in totaal dan mijn 4de iui gehad (tweede na operatie) zonder resultaat. Dit was met menopur en pregnyl. Ik blijf last hebben van de hormonen....afwisselend chagrijnig, tot huilbuien tot ook wel eens heel opgewekt. En daarnaast misselijkheid, pijnlijke borsten, oprispingen (zwangerschapssymptomen dus maar ben niet zwanger dan).
Ik vraag me af of we niet evenveel kans hebben als we spontaan verder proberen?
Iemand raad of die hetzelfde heeft meegemaakt? MIjn huisarts raadt aan om even te stoppen met alles, maar ik weet het niet. Ergens denk ik ja, maar wat dan als de endometriose toch terug komt? Als het dan nog niet lukt, verliezen we gewoon weer tijd... Heb ergens ook het gevoel dat die huisarts er niks van snapt... hij zegt op die leeftijd (moet nu 30 worden) begonnen wij nog niet eens aan kinderen...Wat is dat nu voor een uitleg... er zijn minder kansen hoe ouder je wordt en hij is een huisarts, hij heeft ook veel langer gestudeerd én mijn vriend is wel al 35....
pfff ik weet het even niet meer... ze zeggen dat ik het mijn leven niet mag laten bepalen..hoe doe ik dat als het maar niet wil lukken