endometriose?



Plaats reactie
Jenneke
Berichten: 14
Lid geworden op: 29 februari 2016, 16:57

endometriose?

Bericht door Jenneke » 29 februari 2016, 18:31

Hallo,

Ik ben nieuw hier.
Mijn verhaal is waarschijnlijk belange nog niet zo lang of zwaar als dat van velen onder jullie, maar voor mij is er even een psychologische grens bereikt. Het punt waarop je geduld op is en je breekt... waarschijnlijk heel bekend voor velen...

Ik ben 12 jaar samen met mijn vriend. Zo'n 5 jaar geleden begon het bij mij erg te kriebelen. Mijn vriend wilde toen geen kinderen en wist ook niet of hij er ooit zou willen. Ik leefde jaren in onzekerheid.
Anderhalf jaar geleden besliste hij dan toch om 'eraan te beginnen'. Ik was in de wolken, was blij dat mijn droom eindelijk zou uitkomen en dat alle onzekerheid weg was...
Al snel na het stoppen met de pil, merkte ik dat ik enorm veel last had van pijn tussen mijn eisprong en mensturatie. De huisarts dacht aan endometriose en verwees mij door naar de gynaecoloog.
Alle klachten deden in die richting wijzen. Na bloedonderzoek en echo bleek er onvoldoende aanwijzing om endometriose vast te stellen, en dus werd er geen verder onderzoek (kijkoperatie) gedaan. Ik was toch 'nog maar' 4 maand aan het 'proberen'. Als er na 1 jaar geen resultaat zou zijn, kon verder onderzoek gedaan worden. De volgende stap was namelijk een kijkoperatie en deze zit standaard in fertiliteitsonerzoek... zo klonk het.

Ik probeerde dit te begrijpen, ondanks het feit dat ik er nog steeds van overtuigd ben dat ik endometriose heb. Ik had dus geduld. Intussen werden mijn jongere zus, een nicht en enkele vriendinnen zwanger en werden één voor één hun kindjes geboren. Steeds ging er een steek door mijn hart.

Ook mijn vriend kreeg het steeds lastiger: "ik had er vroeger aan moeten beginnen", "het is allemaal mijn fout", "ik kan u geen kinderen geven"...

In december (ronde 11) nam ik mij voor: als het nu niets wordt, ga ik terug naar de gynaecoloog en laat ik die kijkoperatie uitvoeren.
De week voor kerstmis werd ik opeens heel misselijk en hield ik bijna geen eten binnen. Ik deed een test en bleek zwanger te zijn... eindelijk... mijn geluk kon niet op. Ik maakte meteen afspraken voor mijn eerste echo.
Tussen kerst en nieuwjaar vertrokken we voor een weekje naar Frankrijk. Lekker ontspannen met vrienden.
We waren nog maar 1 dag ter plaatse en ik kreeg bloedingen... ik probeerde positief te blijven, maar al vlug bleek het toch niet zo positief te zijn. Eenmaal terug in België bleek na enkele onderzoeken dat ik een vroege miskraam had gehad...
En dan breek je... maar ik recupereerde snel (ik geloofde dat het geen zin had om bij de pakken te blijven zitten). Ik kreeg van de huisarts te horen: "dat is een goed teken, nu weet je tenminste dat je zwanger kunt worden"...
Maar is dat wel zo?
We zijn ondertussen aan ronde 15 belandt... sinds vorige maand doe ik ovulatietesten om nog beter voorbereid te zijn.
Gisteren ontdekte ik dat mijn eisprong deze maand al op dag 7 viel (zo vroeg !) Ik las op een site dat de eicel dan waarschijnlijk onvoldoende gerijpt is...

En ondertussen lijkt op facebook iedereen zwanger te raken...
En dan vraag je je af: had de huisarts gelijk? Was die miskraam een goed teken? Mag ik nog wel hopen? mag ik er nog wel in geloven? Het lukt even niet meer...
Ik heb mijn psychologische grens bereikt. Je kan niet eeuwig sterk blijven...

Ik maakt over 2 weken een afspraak bij een andere gynaecoloog. Benieuwd wat die te zeggen heeft en of we nu verder geraken...
Stop pil: begin 2015
vroege miskraam: december 2015
april 2016: ik ben zwanger! (ronde 16)

Afbeelding

Zonnestraal
Berichten: 94
Lid geworden op: 30 januari 2012, 19:02

Re: endometriose?

Bericht door Zonnestraal » 2 maart 2016, 19:57

Wat een verhaal, logisch dat het allemaal even teveel is. Opzich inderdaad positief dat je zwanger werd, maar je krijgt niet voor niks een miskraam, dan is er iets niet goed met de embryo. Bij endometriose is vaak de eicel-kwaliteit minder, dan is zwanger worden moeilijk of er vindt een niet normale bevruchting plaats. Als het vermoeden endometriose is zou ik inderdaad een laparoscopie laten doen, dan is alles goed bekeken en schoon gemaakt. Daarna kunnen jullie altijd nog een tijdje zelf proberen voordat je aan ivf begint.

Dora26
Berichten: 534
Lid geworden op: 7 november 2015, 19:54

Re: endometriose?

Bericht door Dora26 » 5 maart 2016, 17:07

Hé,

Jouw verhaal sluit heel nauw aan bij het mijne, behalve de miskraam...
Mijn vriend heeft ook lang getwijfeld en ondertussen zijn wij ook 15 maanden bezig.

In januari heb ik een laparascopie gehad, omdat ze endometriose hebben ontdekt. Ik had ook al na 4 maanden het idee dat er iets niet juist zat, maar wij zijn blijven verder proberen tot 10 maanden en toen zijn we via de huisarts gestart met een zaadonderzoek, toen dat niet in orde was, zijn we in de onderzoeken gedoken... Ik was helemaal geen doorsnee endo-patiente, dat zei mijn gyn me zelf toen ze er uiteindelijk achter kwamen. Ik had geen klachten, maar toch was dat de oorzaak dat het niet lukte.

Nu zitten we 2 maanden na de operatie en geven ze ons 50% kans dat het spontaan lukt binnen het half jaar, indien dat niet het geval is moeten we starten met iui, omdat na een half jaar de kans op aangroei van endometriose weer groter wordt.

Ik heb mezelf voorgenomen om als ik na 5 pogingen mijn menstruatie doorkrijg, alvast een afspraak te maken, zodat we na 6 maanden meteen kunnen starten met iui. Mijn grens was ook al lang bereikt en voor ik bij een fertiliteitsarts terecht kwam, gaf mijn eigen gyn me ook het advies om gewoon te blijven proberen, omdat ik nog jong was en ik nog een 'eeuwige jeugdigheid heb wat vruchtbaarheid betreft' met die woorden ben ik naar huis gestuurd rond de 11 maanden en toen heb ik gewoon zelf een afspraak gemaakt bij een fertiliteitsarts... Dat kan ook in België, je hoeft niet persé te worden doorverwezen. Ik ben tot op heden heel blij dat ik toen heb doorgezet, anders hadden we nu misschien pas gestart geweest met onderzoeken en hadden we nog langer vruchteloos blijven proberen.

Waarom maak je niet rechtstreeks een afspraak bij een fertiliteitskliniek?
En wat jouw 'grens' betreft, heb je er al eens over gedacht om op gesprek te gaan bij een psycholoog ofzo? Ik ga van net voor mijn operatie (net na de uitslag dat het niet goed zat) naar een therapeute en kan daar heel wat gevoelens en gedachten kwijt, want ook hier wordt iedereen zwanger... Deze week is een nicht van me bevallen, ze zijn na ons gestart en ze is nu alweer mama van haar 2de... Doet pijn hé!

Sterkte alvast!
Kinderwens sinds september 2014
Januari 2016: Laparascopie, endometriose graad 3
17 maanden op de natuurlijke manier, 3 mislukte IUI's, IUI4 stopgezet, ICSI1.1 mislukt, ICSI 1.2 (tp 2 cryo's), nog 3 cryo's over -> ZWANGER!

Jenneke
Berichten: 14
Lid geworden op: 29 februari 2016, 16:57

Re: endometriose?

Bericht door Jenneke » 8 maart 2016, 19:07

Hallo Dora,

Het doet deugd jouw reactie te lezen.
Ik denk dat ik de voorbije maanden te lang positief in gesteld ben gebleven.
Ik had al veel langer aan de alarmbel moeten trekken om mezelf te beschermen, maar ja... achteraf is het makkelijk gezegd.
Je vertrouwt op uitspraken en adviezen van dokters.
Ik heb nu donderdag een afspraak bij een nieuwe gynaecoloog in het ziekenhuis. Ze hebben bij ons ook wel een goede naam qua fertiliteitsonderzoek en -behandeling.
Als ik donderdag weer een afwachtend antwoord krijg, neem ik verdere stappen.
De reden dat ik niet meteen naar een fertiliteitskliniek ga, is dat dit niet allemaal bij de deur is. Dit is nog een extra druk en balast als je elke keer heel wat afstand moet afleggen. We hebben ook maar 1 auto en het is steeds plannen hoe we dit gaan regelen. ALs het kan probeer ik dat te vermijden, want dan denk ik dat het psychologisch voor mij nog zwaarder wordt omdat er een hele planlast bij te pas komt.

Ik hou het wel in het achterhoofd.
Stop pil: begin 2015
vroege miskraam: december 2015
april 2016: ik ben zwanger! (ronde 16)

Afbeelding

Dora26
Berichten: 534
Lid geworden op: 7 november 2015, 19:54

Re: endometriose?

Bericht door Dora26 » 8 maart 2016, 22:48

Dag Jenneke,
Een positieve ingesteldheid is niet altijd slecht hé, maar je moet natuurlijk ook je gevoel volgen.
Ik had al die tijd het gevoel dat er iets niet juist zat en ik wou dus ook dat dat nagekeken werd... Ik was de eerste keer toen mijn eigen gyn me naar huis stuurde dus helemaal in de put, gewoon omdat ik wist dat er wat was en dat hij zich er eigenlijk geen zorgen over maakte omwille van mijn jonge leeftijd. Maar goed, dat zijn we gepasseerd! Alleen zou ik hem nog graag laten weten dat hij mis was, en dat er toch iets was!

Vertrouw op je gevoel en vraag zeker waar je recht op hebt! Of wat je wil bereiken op zijn minst... Laat je zeker niet zomaar afschepen hoor!

Veel succes in ieder geval (ook met het plannen)
Kinderwens sinds september 2014
Januari 2016: Laparascopie, endometriose graad 3
17 maanden op de natuurlijke manier, 3 mislukte IUI's, IUI4 stopgezet, ICSI1.1 mislukt, ICSI 1.2 (tp 2 cryo's), nog 3 cryo's over -> ZWANGER!

Jenneke
Berichten: 14
Lid geworden op: 29 februari 2016, 16:57

Re: endometriose?

Bericht door Jenneke » 10 maart 2016, 23:30

Het verdict is gevallen...
Blijkbaar is aan het ziekenhuis waar ik vandaag op gesprek ging, wel degelijk een fertiliteitscentrum verbonden, dus 2 vliegen in 1 klap. Dat dacht ik toch....
Jammer genoeg was het een grote ontgoocheling...
Had ik in december 1 week gewacht met de zwangerschapstest, dan had ik mijn zwangerschap en miskraam nooit ontdekt en konden we nu met verdere stappen starten.
Omdat er gegevens in de computer zaten dat ik wel binnen het jaar (11 maanden!) zwanger was, en op echo niets abnormaal vast te stellen is, kunnen ze mij niet helpen.
Er wordt pas verder onderzoek gedaan als ik tegen september nog niet zwanger ben...
Ik ben er kapot van...
Stop pil: begin 2015
vroege miskraam: december 2015
april 2016: ik ben zwanger! (ronde 16)

Afbeelding

Dora26
Berichten: 534
Lid geworden op: 7 november 2015, 19:54

Re: endometriose?

Bericht door Dora26 » 12 maart 2016, 12:11

Als ik goed gerekend heb...tot september, dan zijn jullie bijna 2 jaar bezig? Dat begrijp ik niet...
Alhoewel ik natuurlijk hun redenering wel begrijp hoor, ze rekenen inderdaad verder van die miskraam, maar dat was een heel vroege miskraam toch? Hoeveel weken was je toen? Want ik heb zelf bijvoorbeeld ook een biochemische zwangerschap gehad toen we ongeveer een half jaar bezig waren, maar dat rekenen ze niet mee, aangezien dat nog 'te vroeg' was en niet echt als een zwangerschap/miskraam bestempeld wordt.

Ik begrijp natuurlijk wel dat het voor jullie opeens een grote domper is... Opnieuw afwachten in onzekerheid!
Mag ik vragen waar jullie in behandeling zijn? En ik weet niet of het een idee is om ergens anders ten rade te gaan? Bij een andere fertiliteitskliniek?
Of misschien om gewoon te starten met een zaadonderzoek via je huisarts ofzo? Dan weet je al of dat in orde is of niet en kan je van daaruit weer verder kijken...

Ik begrijp dat je nu even helemaal ontmoedigd bent... Toen mijn gyn me rond de 10 maanden weer naar huis stuurde om zwanger te worden omdat het zaadonderzoek toch 'niet zo heel slecht' was in zijn ogen en omdat ik nog heel jong was, ben ik ook even helemaal gecrasht en wij waren toen nog niet zo lang bezig als jullie...

Ik zou proberen om via je huisarts je bezorgdheid te uiten...misschien moet je het laten horen over je eitjes waaraan je twijfelt, de endometriose etc. Een zaadonderzoek kan je sowieso vragen, dat kan hij niet weigeren! Bij ons viel dat de eerste keer tegen en daarom zijn we verder gegaan, bij mijn eigen gyn geen succes, maar dan op eigen initiatief een afspraak gemaakt bij een fertiliteitsarts en ook zij nam ons heel serieus ookal bleek uiteindelijk alles in orde bij mijn vriend. We zaten rond het jaar toen we bij haar waren en bij mij de oorzaak ontdekt werd. Voordien had ze ons nog gezegd dat ze ons wel wilde helpen met iui (omdat wij bezorgd waren om leeftijd van mijn vriend en daar kon ze zich bij aansluiten). Toen bleek natuurlijk dat er bij mij meer aan de hand was waar we niet op voorzien waren en dat niemand van ons verwacht had.

Ik hoop dat je de moed vind om (indien je dat zelf wil natuurlijk) verder aan te dringen naar onderzoek...
Goede moed gewenst!
Kinderwens sinds september 2014
Januari 2016: Laparascopie, endometriose graad 3
17 maanden op de natuurlijke manier, 3 mislukte IUI's, IUI4 stopgezet, ICSI1.1 mislukt, ICSI 1.2 (tp 2 cryo's), nog 3 cryo's over -> ZWANGER!

Jenneke
Berichten: 14
Lid geworden op: 29 februari 2016, 16:57

Re: endometriose?

Bericht door Jenneke » 12 maart 2016, 19:36

Inderdaad Dora,
Op 20 september mag ik terugkeren.
Ik was bij mijn "miskraam" 32 dagen ver. Een vrouw met een normale cyclus zou het misschien niet eens geweten hebben, aangezien mijn cyclus korter is, wist ik het wel al ruim een week en maakte ik mij dus ook zorgen bij de bloedingen. Vandaar dat ik toen naar de dokter stapte.
Had ik niet naar de dokter gestapt op dat moment, dan stond er nu niets in mijn medisch dossier en waren we al veel verder geraakt. Het is deprimerend. MAar ik versta ook dat sommige mensen nu denken "waar klaagt die over, de fertiliteitsarts zal wel weten wat hij doet,..." Ik ben ten slotte "nog maar" in ronde 15 nu.
Momenteel niet echt de moed om verder te gaan aandringen. Al 2 verschillende dokters gehoord in Aalst.
Ik zal er mij moeten bij neerleggen en afwachten. Deze zomer wordt ik 30, toch beangstigend... Mijn vriend wordt 34. We hebben nog tijd, maar niet eeuwig meer.

Bedankt voor de steun Dora
Stop pil: begin 2015
vroege miskraam: december 2015
april 2016: ik ben zwanger! (ronde 16)

Afbeelding

Dora26
Berichten: 534
Lid geworden op: 7 november 2015, 19:54

Re: endometriose?

Bericht door Dora26 » 12 maart 2016, 22:45

Gemiddeld zijn de meesten zwanger in 1 jaar, 95% zou zwanger zijn in 2 jaar, maar dan schiet er nog altijd 5% over natuurlijk...

Ik begrijp dat je de moed soms niet hebt om aan te dringen... maar moest je die binnenkort nog krijgen, zeker doen!
Toen ik de eerste keer van mijn eigen gyn te horen kreeg dat er niets aan de hand leek en dat ik nog lang de tijd had om zwanger te worden, was ik ook omver geblazen... helemaal ondersteboven, dus ik kan het wel verstaan.

En 15 rondes is niet niks hoor, wij zijn er 16 bezig en ik heb mijn grens ook bereikt... Over de 12 maanden is sowieso al 'niet helemaal normaal', dat noemen ze al 'verminderd vruchtbaar'. Dus je zeurt helemaal niet...mensen die zo lang niet bezig zijn, weten ook niet hoe zwaar het wordt doorwegen na al die tijd.
Laat je gevoelens er zijn hoor, dat mag!

Ik ben zelf 27 en ben inderdaad nog jong, maar mijn vriend wordt er 45 en hij (en wij natuurlijk) vinden dat hij ook niet lang de tijd meer heeft... Wij hebben ondertussen al 'afgesproken' dat we het de tijd geven tot hij 48 wordt, is het dan niet gelukt, dan moeten we ermee leren leven... We hebben nog wel ruim 3 jaar, maar onze wens was altijd om 2 kindjes te krijgen, nu zullen we misschien al vrede moeten nemen met één... Hopelijk komt er toch alvast één, dan zijn we natuurlijk al blij... Maar ook dat speelt vaak door mijn hoofd nu.

Je mag hier trouwens altijd je verhaal doen hoor, daar zijn we hier met z'n allen ook voor!
Kinderwens sinds september 2014
Januari 2016: Laparascopie, endometriose graad 3
17 maanden op de natuurlijke manier, 3 mislukte IUI's, IUI4 stopgezet, ICSI1.1 mislukt, ICSI 1.2 (tp 2 cryo's), nog 3 cryo's over -> ZWANGER!

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten