Hallo
Ik ben een meisje van bijna 19 jaar oud.
Onlangs is de ergste vorm van endometriose bij me vastgesteld.
Ik vind het heel erg dat ik geen lotgenote ken omdat het moeilijk is voor anderen om me te begrijpen.
Groetjes
Endometriose
-
missziggy
- Berichten: 183
- Lid geworden op: 25 maart 2009, 17:27
hey laura
Ikzelf was 17 jaar toen er bij mij endometriose graad 4 werd vastgesteld. Ook altijd heel erge buikpijn gehad. De gyn. zei toen tegen mij direct zwanger worden en borstvoeding. Ik heb dat toen niet gedaan omdat ik me nog iets te jong vond om kindjes te krijgen.
Op mijn 26 gestopt met mijn pil en na zes maanden terug een operatie omdat mijn endo terug is beginnen woekeren.
Op mijn 27 icsi gedaan en zwanger van poging 1. Jaar daarna terug een poging, niet gelukt en dan een zestal maanden later nog eens geprobeerd en terug zwanger.
Ik heb twee heel goede zwangerschappen gehad en van mijn endo heb ik nog weinig last.
Ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat het bij ons gelukt is. Ik hoop dat je ik een beetje moed heb gegeven.
Veel liefs
Ikzelf was 17 jaar toen er bij mij endometriose graad 4 werd vastgesteld. Ook altijd heel erge buikpijn gehad. De gyn. zei toen tegen mij direct zwanger worden en borstvoeding. Ik heb dat toen niet gedaan omdat ik me nog iets te jong vond om kindjes te krijgen.
Op mijn 26 gestopt met mijn pil en na zes maanden terug een operatie omdat mijn endo terug is beginnen woekeren.
Op mijn 27 icsi gedaan en zwanger van poging 1. Jaar daarna terug een poging, niet gelukt en dan een zestal maanden later nog eens geprobeerd en terug zwanger.
Ik heb twee heel goede zwangerschappen gehad en van mijn endo heb ik nog weinig last.
Ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat het bij ons gelukt is. Ik hoop dat je ik een beetje moed heb gegeven.
Veel liefs
-
Lauravb
- Berichten: 3
- Lid geworden op: 25 mei 2013, 18:12
Hey 
Bedankt voor het berichtje. Dit geeft me inderdaad steun en moed want ik liet de moed wat zakken. Ik leef ook elke dag met pijn. De endometriose zit op de achterkant van mijn baarmoeder en op mijn darmen. Ze hebben de zwarte plekken weggebrand. Ik word binnenkort 3 maanden in kunstmatige menopauze gebracht met spuiten om alles tegen te houden. De gynaecologe heeft ook tegen mij gezegd om zo snel mogelijk zwanger te geraken. Dit is inderdaad nog vroeg, maar ik heb een grote kinderwens.
Ik ben heel content voor jou ! Ik wens je nog veel geluk met jouw kindjes
Groetjes,
Laura
Bedankt voor het berichtje. Dit geeft me inderdaad steun en moed want ik liet de moed wat zakken. Ik leef ook elke dag met pijn. De endometriose zit op de achterkant van mijn baarmoeder en op mijn darmen. Ze hebben de zwarte plekken weggebrand. Ik word binnenkort 3 maanden in kunstmatige menopauze gebracht met spuiten om alles tegen te houden. De gynaecologe heeft ook tegen mij gezegd om zo snel mogelijk zwanger te geraken. Dit is inderdaad nog vroeg, maar ik heb een grote kinderwens.
Ik ben heel content voor jou ! Ik wens je nog veel geluk met jouw kindjes
Groetjes,
Laura
-
sp48
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 13 juni 2013, 16:55
Hallo,
Ik ben normaalgezien niet het type dat aansluit bij forums en blogs, maar aangezien ik het even allemaal niet meer weet en moeilijk kan plaatsen, wil ik even mijn verhaal doen.
Ik heb altijd last gehad van zware maandstonden.. Medio 2009 kreeg ik tijdens mijn maandstonden af en toe ( zeker niet iedere maand) moeite met plassen en naar het groot toilet gaan. Ook voelde ik een zeurende continue uitstralingspijn naar mijn staartbeen. Op dat ogenblik was ik gestopt met anticonceptie en wilden mijn man en ik voor een kindje gaan. Na drie maanden was ik zwanger. De vreugde was heel groot. De zwangerschap verliep goed, de bevalling was zwaar maar half 2010 mochten wij een gezonde zoon verwelkomen.
Na de bevalling heb ik lang bloedingen gehad, langer dan normaal en begon die vervelende pijn weer op te steken, alsook kwamen de moeilijkheden om te plassen en naar het groot toilet te gaan terug.
Ik dacht toen dat mijn staartbeen geforceerd was door de bevalling en dat dit allemaal normaal was.
Iedere maand zat ik met die vervelende problemen.. De pijn en de toiletproblemen begonnen als mijn maandstonden doorbraken en stopten enkele dagen nadien. Plassen en stoelgang werden tijdens die periodes moeilijker en moeilijker.. Na negen maanden ben ik toch maar op consultatie bij de gynaecoloog gegaan en daar kwam het verdict: endometriose. Hij zag op de echografie de endometrioseplekken zitten. Hij zei me dat ik maar eens goed moest nadenken over mijn familieplanning en best zo snel mogelijk zwanger werd. Aangezien een tweede kindje op dat ogenblik voor ons geen optie was, heb ik in overleg met de gynaecoloog en de huisarts besloten om te starten met hormoonpillen waardoor mijn menstruatie uit zou blijven. na een half jaar hormoonpillen te hebben geslikt, waar ik barstende koppijn van kreeg, heb ik besloten om gewoon de nuvaring door te nemen zonder tussenstoppen zodat de menstruatie uitbleef. Enkele keren is er een bloeding doorgekomen, maar over het algemeen werkte dit vrij goed.
Toen onze zoon 2,5 jaar was, begonnen we te denken aan een tweede kindje. In oktober 2012 ben ik gestopt met anticonceptie. De maandstonden die daarop volgden waren een hel.. De uitstralingspijn naar het staartbeen bleef, de plas- en stoelgangproblemen waren ontzettend groot. De uitstralingspijn was er continu, zelfs lange tijd nadat mijn maandstonden gedaan waren. Intiem zijn met mijn man was verschrikkelijk pijnlijk. Enkel voltarensuppo's en een warm bad boden enigzins wat verlichting.. Toen ik dit tegen de gynaecoloog vertelde, werd ik doorverwezen naar een gynaecoloog-specialist in endometriose. Op 18 maart heb ik een laprascopie ondergaan waarbij de eileiders werden vrijgemaakt en de endometriose in mijn buikvlies en aan de blaas werd weggebrand en weggesneden. Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis kreeg ik contramal tegen de pijn toegediend via infuus dus voelde ik niet veel, maar eens thuis begon die verschrikkelijk zeurende pijn opnieuw. De eerste maandstonden volgend op mijn operatie waren ondraaglijk, plassen ging totaal niet meer. ik ben naar spoed moeten gaan om de pijn enigzins onder controle te krijgen waardoor het plassen terug mogelijk werd.. Tijdens de 2e maandstonden hielp niets en hebben ze mij moeten sonderen. Weer werd ik opgenomen om de pijn enigzins onder controle te krijgen.. Een MRI heeft vervolgens uitgewezen dat er een letsel zit vastgehecht aan mijn bekkenbodem, dichtbij de aars maar helaas ook dicht bij de zenuw en het grote bloedvat dewelke van de rug naar de benen loopt. Een openbuikoperatie is noodzakelijk.. maar omdat het letsel tegen de zenuw en het bloedvat aanligt, durven ze me voorlopig niet opereren, wegens te grote risico's. De dokters in het ziekenhuis hadden op die plaats nog nooit endometriose gezien.
De dokters stellen nu voor om mij 6 maanden in kunstmatige menopauze te brengen, in de hoop dat het letsel verkleind zodat ze er beter aankunnen om het weg te nemen..
Ik ben verschrikkelijk bang, gewoon al voor het feit dat ik in een menopauze geplaatst wordt op 27 jarige leeftijd, maar ook omdat niemand me garandeert dat het iets uithaalt. Onze kinderwens wordt voor onbepaalde tijd uitgesteld.. Na 6 maanden moeten ze sowieso opereren en voor hetzelfde geld is daar evenveel risico aan verbonden..
Ik vind het vreemd dat deze ziekte zoveel vrouwen treft en de wetenschap op dat gebied nog zo onwetend is..
Groetjes
Ik ben normaalgezien niet het type dat aansluit bij forums en blogs, maar aangezien ik het even allemaal niet meer weet en moeilijk kan plaatsen, wil ik even mijn verhaal doen.
Ik heb altijd last gehad van zware maandstonden.. Medio 2009 kreeg ik tijdens mijn maandstonden af en toe ( zeker niet iedere maand) moeite met plassen en naar het groot toilet gaan. Ook voelde ik een zeurende continue uitstralingspijn naar mijn staartbeen. Op dat ogenblik was ik gestopt met anticonceptie en wilden mijn man en ik voor een kindje gaan. Na drie maanden was ik zwanger. De vreugde was heel groot. De zwangerschap verliep goed, de bevalling was zwaar maar half 2010 mochten wij een gezonde zoon verwelkomen
. Na de bevalling heb ik lang bloedingen gehad, langer dan normaal en begon die vervelende pijn weer op te steken, alsook kwamen de moeilijkheden om te plassen en naar het groot toilet te gaan terug.
Ik dacht toen dat mijn staartbeen geforceerd was door de bevalling en dat dit allemaal normaal was.
Iedere maand zat ik met die vervelende problemen.. De pijn en de toiletproblemen begonnen als mijn maandstonden doorbraken en stopten enkele dagen nadien. Plassen en stoelgang werden tijdens die periodes moeilijker en moeilijker.. Na negen maanden ben ik toch maar op consultatie bij de gynaecoloog gegaan en daar kwam het verdict: endometriose. Hij zag op de echografie de endometrioseplekken zitten. Hij zei me dat ik maar eens goed moest nadenken over mijn familieplanning en best zo snel mogelijk zwanger werd. Aangezien een tweede kindje op dat ogenblik voor ons geen optie was, heb ik in overleg met de gynaecoloog en de huisarts besloten om te starten met hormoonpillen waardoor mijn menstruatie uit zou blijven. na een half jaar hormoonpillen te hebben geslikt, waar ik barstende koppijn van kreeg, heb ik besloten om gewoon de nuvaring door te nemen zonder tussenstoppen zodat de menstruatie uitbleef. Enkele keren is er een bloeding doorgekomen, maar over het algemeen werkte dit vrij goed.
Toen onze zoon 2,5 jaar was, begonnen we te denken aan een tweede kindje. In oktober 2012 ben ik gestopt met anticonceptie. De maandstonden die daarop volgden waren een hel.. De uitstralingspijn naar het staartbeen bleef, de plas- en stoelgangproblemen waren ontzettend groot. De uitstralingspijn was er continu, zelfs lange tijd nadat mijn maandstonden gedaan waren. Intiem zijn met mijn man was verschrikkelijk pijnlijk. Enkel voltarensuppo's en een warm bad boden enigzins wat verlichting.. Toen ik dit tegen de gynaecoloog vertelde, werd ik doorverwezen naar een gynaecoloog-specialist in endometriose. Op 18 maart heb ik een laprascopie ondergaan waarbij de eileiders werden vrijgemaakt en de endometriose in mijn buikvlies en aan de blaas werd weggebrand en weggesneden. Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis kreeg ik contramal tegen de pijn toegediend via infuus dus voelde ik niet veel, maar eens thuis begon die verschrikkelijk zeurende pijn opnieuw. De eerste maandstonden volgend op mijn operatie waren ondraaglijk, plassen ging totaal niet meer. ik ben naar spoed moeten gaan om de pijn enigzins onder controle te krijgen waardoor het plassen terug mogelijk werd.. Tijdens de 2e maandstonden hielp niets en hebben ze mij moeten sonderen. Weer werd ik opgenomen om de pijn enigzins onder controle te krijgen.. Een MRI heeft vervolgens uitgewezen dat er een letsel zit vastgehecht aan mijn bekkenbodem, dichtbij de aars maar helaas ook dicht bij de zenuw en het grote bloedvat dewelke van de rug naar de benen loopt. Een openbuikoperatie is noodzakelijk.. maar omdat het letsel tegen de zenuw en het bloedvat aanligt, durven ze me voorlopig niet opereren, wegens te grote risico's. De dokters in het ziekenhuis hadden op die plaats nog nooit endometriose gezien.
De dokters stellen nu voor om mij 6 maanden in kunstmatige menopauze te brengen, in de hoop dat het letsel verkleind zodat ze er beter aankunnen om het weg te nemen..
Ik ben verschrikkelijk bang, gewoon al voor het feit dat ik in een menopauze geplaatst wordt op 27 jarige leeftijd, maar ook omdat niemand me garandeert dat het iets uithaalt. Onze kinderwens wordt voor onbepaalde tijd uitgesteld.. Na 6 maanden moeten ze sowieso opereren en voor hetzelfde geld is daar evenveel risico aan verbonden..
Ik vind het vreemd dat deze ziekte zoveel vrouwen treft en de wetenschap op dat gebied nog zo onwetend is..
Groetjes
-
Lauravb
- Berichten: 3
- Lid geworden op: 25 mei 2013, 18:12
Hey
Ik ben sinds dinsdag ook in kunstmatige menopauze ( ik ben bijna 19) . Ik voel mij soms wel raar ( zoals nu bijvoorbeeld). Ik heb ook al enkele warmte opwellingen gekregen. Ik moet drie maanden in kunstmatige menopauze gebracht worden als behandeling en daarna moet ik mijn pil ook doornemen.
Groetjes
Ik ben sinds dinsdag ook in kunstmatige menopauze ( ik ben bijna 19) . Ik voel mij soms wel raar ( zoals nu bijvoorbeeld). Ik heb ook al enkele warmte opwellingen gekregen. Ik moet drie maanden in kunstmatige menopauze gebracht worden als behandeling en daarna moet ik mijn pil ook doornemen.
Groetjes
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten