afwijking baarmoeder



Plaats reactie
Ukkie
Berichten: 2
Lid geworden op: 14 juni 2013, 19:20

afwijking baarmoeder

Bericht door Ukkie » 14 juni 2013, 19:35

Hallo allemaal,

Dit is eigenljk het enige forum wat ik kon vinden toch wel gericht op de problemen die ik ervaar en heb ondervonden.

Ik zal bij het begin maar beginnen.

2 jaar december (toen was ik 27 nu 28 bijna 29)geleden ging ik met hevige buikklachten naar de huisartsenpost. Vanuit daar werd ik doorverwezen naar de uroloog omdat er iets mis was met mijn nieren. Dit bleek te kloppen ik miste er 1 (deze was er nooit geweest). Omdat het de linker nier was moest ik vanuit daar naar de gynaecoloog omdat er iets mis kon zijn.

Daar na een half jaar aangeklopt en er was weinig zichtbaar op de echo's e.d. dus besloten ze een kijkoperatie te doen. Hieruit bleek dat ik een hartvormige baarmoeder (bijna 2 baarmoeders nog net niet) met een vernauwing aan de baarmoedermond. Hij gaf aan dat er voor mij geen mogelijkheid was om zwanger te worden.

Hier loop ik in mijn relatie heel vaak tegenaan omdat ik het niet kan verwerken mijn kinderwens is extreem hoog en sta er elke keer bij stil waardoor ik heel veel dingen vergeet. Het is voor mij heel moeilijk om hier met haar over te praten (haar mijn partner kan ook niet zwanger worden) ook omdat ze jonger is en studeert is het nog niet haar leefwereld en is praten hierover moeilijk dus hoop ik hier het "praten" te vinden.

Ik ben ook een ander persoon geworden door het nieuws en wil toch weer een beetje mjn eigen ik terug vinden ook d.m.v. hier te praten/mee te praten.

Julie80
Berichten: 16
Lid geworden op: 4 september 2012, 13:16

Bericht door Julie80 » 30 juni 2013, 22:40

Dag Ukkie,

Ik heb zelf uterus didelphys, en dus twee volledig gescheiden baarmoeders en dito baarmoederhalzen. Ik had ook een septum in de vagina, maar dat is weggehaald. Vorig jaar heb ik een laparoscopie gehad, en toen heeft mijn fertiliteitsarts gezien dat ze er allebei goed uitzien en perfect in staat een baby te dragen. Ik heb alleen een iets grotere kans op vroeggeboorte en de bevalling wordt bijna zeker een keizersnede.

Maar een baarmoederafwijking op zich lijkt me geen voldoende reden om zwangerschap uit te sluiten. Ik kan uiteraard niks zeggen over jouw situatie, maar heeft de dokter toen uitgelegd wat er nog meer mis was? Heeft het zin om een tweede opinie te zoeken?

Julie

Marieke14
Berichten: 16
Lid geworden op: 12 november 2012, 20:29

Bericht door Marieke14 » 1 juli 2013, 14:49

Ik had een tweehoornige baarmoeder, bij mij was die ook hartvormig. Bij mij zijn ze er pas achtergekomen nadat mijn kindje op 14 weken echt uit mijn baarmoeder is gebarsten omdat het te weinig plaats had. Ik heb het toen net overleefd, maar ons kindje jammer genoeg niet.
Na een half jaar ben ik geopereerd en hebben ze mijn baarmoeder een normale vorm gegeven.
Na die operatie zeiden ze me dat mijn baarmoeder kleiner is, maar dat ik wel zwanger kan worden. Ik moet wel zowiezo een keizersnede ondergaan.

3 jaar geleden ben ik op gesprek moeten gaan bij een prof in Leuven, en daar zeiden ze dat vanaf het moment dat ik zwanger word, ik vanaf 5 weken moet platliggen, vanaf 20 weken in het ziekenhuis, en vanaf 24 weken in GHB zodat als mijn baarmoeder moest scheuren, ze ons beide kunnen redden.

Na 2 jaar proberen, ben ik uiteindelijk zwanger geworden, maar jammer genoeg was dit een bbz. Vanaf het moment dat ik zwanger was, had ik het gevoel dat het een bbz was, dus hier heb ik geen traan omgelaten.
Gelukkig dat het een bbz was, want bij de kijkoperatie zagen ze dat mijn buik vol met vergroeiingen zat van vorige operaties en die hebben ze allemaal losgemaakt. Hadden ze dit niet ontdekt, dan had ik nooit zwanger kunnen blijven. Maar nu zijn mijn beide eileiders weg, dus voor ons is het ivf.

Ook al weet ik dit, toch is onze kinderwens nog enorm groot. In het najaar beginnen wij na een korte stop terug met volle moed aan ivf, en hopelijk heb ik snel zo'n ukkie in mijn armen.

Gelukkig kan ik er met mijn man en al mijn collega's goed over babbelen. Mijn man en ik zijn door deze historie wel dichter naar elkaar gegroeid.

Je bent zeker niet alleen met een aandoening! En praten helpt echt. Ik kon er 4 jaar geleden met niemand over babbelen, zelfs niet met mijn man. En toen ik het een beetje had verwerkt, kon ik er pas over praten en kwamen de emoties bij mij pas los.

Ik zou ook eens voor een tweede opinie gaan vragen, ik had 4 jaar geleden het geluk dat er een professor in het ziekenhuis werkte die meer wist van mijn aandoening en die heeft mij toen kunnen redden. Dus laat de moed nog niet zakken en ga eens in een universitair zienkenhuis informeren of ze het toch niet kunnen opereren. Tegenwoordig kunnen ze al enorm veel.
Hopelijk kan je het een plaats geven.

Ukkie
Berichten: 2
Lid geworden op: 14 juni 2013, 19:20

Bericht door Ukkie » 16 juli 2013, 8:21

Bij mij is een operatie niet mogelijk volgens de arts. Dit zou zijn omdat ik maar 1 nier heb en om die niet in gevaar te brengen is een operatie niet mogelijk.

Het is een beetje een dubbel gevoel omdat een kijkoperatie geen probleem was en een operatie wel een probleem wordt.

Ik heb als alles goed gaat in september een second opinion.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten