De Verdwaalde Ooievaar

Ik ben nieuw hier en een beetje op verkenning dus,
Wij hebben een zoontje van 3.5 jaar en proberen ongeveer al 2 jaar opnieuw zwanger te raken.
Een half jaar geleden hebben we ontdekt dat mijn man antisperma heeft, hij breekt dus zijn eigen zaadcellen af.
We zijn nu in behandeling in het life te leuven, volgende week zou ik voor een derde keer een iui poging ondergaan.
Het is nu nog maar de derde keer maar ik zie het al helemaal niet meer zitten, ik vind het vreselijk om altijd naar het ziekenhuis te moeten rennen voor die bloednames en echo's, en heb de hoop op een zwangerschap eigenlijk al zo goed als opgegeven.
Zelf werk ik op de baby afdeling van een kinderdagverblijf en heb het daar dus hard te verduren, ik heb ook het gevoel dat iedereen in mijn omgeving en vriendenkring plots zwanger is, telkens bij een nieuwe aankondiging stort mijn wereld helemaal in.
Zijn er hier mensen die mij wat moed kunnen geven?
Groetjes

Dag mini me,

Ik denk dat we hier met veel zijn die je begrijpen! Dagelijkse confrontatie met wat je maar niet krijgen kan moet echt een kwelling zijn. Die babybooms bij vrienden doen er al helemaal geen goed aan. Ik ken het pijnlijke gevoel wéér eens iemand te moeten feliciteren terwijl je zelf al zoooveel moeite hebt moeten doen.
Om je wat moed te geven, ondanks het antisperma van je man heb je toch al een kindje kunnen krijgen. Het kan dus niet onmogelijk zijn voor een tweede. Bovendien worden jullie nu medisch begeleid. Een succesverhaal zit eraan te komen, dat is zeker!

Blijf erin geloven!!
Liefs
Michelle

Hoi Michelle,

Bedankt voor je reactie.
Geeft toch altijd wat moed als je weet dat er nog mensen zijn die in hetzelfde schuitje zitten.
Zijn jullie al lang aan het proberen ? Ik zie dat jullie een lesbisch koppen zijn, echt geweldig,
ik zie op mijn werk heel veel kindjes met 2 mama's echt heel leuk.
Ik hoop dat het voor jullie ook snel mag lukken.
Groetjes

Hoi,
leuk dat je zo positief bent hierover! Jij ziet waarschijnlijk alle soorten gezinnen passeren op je werk. Hopelijk gaan de mensen in onze omgeving er even open-minded mee omgaan!
Wij zijn gestart met inseminaties in mei 2013 en hebben er ondertussen 10 achter de rug en zitten nu aan onze 2e donor. We beginnen ons stilaan een beetje hopeloos te voelen. In september starten we met IVF als onze 11e poging ook mislukt. Toch hopen we dat het met IUI kan lukken...

Duimen dus

Veel succes! x