Ik zit in die verschrikkelijke wachtweken

[catsmart]

Hoi allemaal,

Ik ben één deel van een lesbisch koppel met reeds 1 kindje uit een succesvolle IUI behandeling in Jette. Hij is nu 2 jaar oud. Ik heb daarvoor een miskraam gehad op 12 weken en een biochemische zwangerschap die afgebroken is na 2 weken. De derde keer was dus raak.

We zijn sinds oktober vorig jaar bezig met zwanger te geraken van ons tweede kindje via Jette. We hebben 2 x eiceldonatie en 1 cryo (cryo was niet levensvatbaar) geprobeerd, en daarna terug overgeschakeld naar IUI omdat de donatiepogingen enorm zwaar wogen op ons.
Jammer genoeg ook de eerste IUI mislukt, en vandaag heb ik een 2de x inseminatie gehad. Ik ben erg hoopvol want in weze heb ik geen medische problemen maar hoe dan ook weegt het ontzettend zwaar en zoek ik eigenlijk gewoon steun tijdens deze 2 afwachtende weken! Ik hoop dat ik hier een plaatsje kan vinden.

Is er nog iemand in zijn wachtperiode momenteel en kunnen we eventueel samen aftellen??

groetjes,

Cat

[monchichi]

Dag Cat,

Ik heb maandag een iui gehad, dus ongeveer gelijk met jou. Hoewel ik niet zo veel hoop meer heb (het is onze zesde iui), blijven die wachtweken te lang duren...

Wil wel met jou aftellen hoor

groetjes
monchichi

[wes en Mel]

Hey,

Ik heb zondag mijn vierde IUI gehad!
Ik ben dus ook aan het aftellen.
Helaas heb ik niet veel hoop omdat mijn enige eitje( die wel groot genoeg was) aan de verkeerde kant zit. Mijn rechtereileider zit dicht. En daar zit mijn eitje. Blijkbaar zijn er bij anderen toch al IUI's gelukt met een eitje aan de dichtgegroeide kant. Hoe dit kan versta ik niet juist, maar ach... Ik begrijp al zoveel niet...
Ook zat er maar 1% normale zaadcellen in het bewerkte staaltje van mijn vriend. Dus... veel hoop is er niet!
We mogen maar 6 IUI's hebben dus word ik een beetje bang. We komen gevaarlijk dicht bij IVF en dat zie ik helemaal niet zitten!!

Die wachttijden duren zeer lang! Het helemaal uit je hoofd zetten kun je niet! Maar toch zijn er nu dagen waar ik er eens enkele uren niet aan denk. Ik zoek dan ook elke soort van afleiding op!! Ik probeer zoveel mogelijk bezig te zijn. En wanneer ik niets meer te doen heb...dan begin ik terug te kuisen...Het is ook ergens een uitlaatklep! Ik reageer me er op af!Ik vertrouw mijn eigen lichaam niet meer! Bij de vorige IUI deed ik dat wel en was ik er van overtuigd dat ik zwanger was! Je voelt gewoon enorm veel in je buik. Niemand kan je zeggen hoe je die wachtweken moet of kan uithouden. Ik persoonlijk probeer constant bezig te zijn! Een ander heeft dan weer meer deugd om er over te praten!

Ik tel dus mee af met jullie...

Vele groetjes en sterkte!!

Mel