Bang dat het nooit zal lukken

IUI Forum
Plaats reactie
Liesje25
Berichten: 2
Lid geworden op: 4 juli 2007, 8:47

Bang dat het nooit zal lukken

Bericht door Liesje25 » 4 juli 2007, 9:04

Hoi

Ben nieuw op het forum! :D :D :D

Even achtergrondschets/iets dat me van het hart moet: ik en mijn ventje zijn al sinds januari 2006 aan het proberen om zo'n wondertje op de wereld te zetten.
De eerste maanden dacht ik -na het stoppen met de pil-: ok, ik zal nog even moeten wachten...
MAAR dat het zó lang zou duren?!
In april dit jaar ben ik naar de gynaecoloog gestapt om mij te laten onderzoeken. "Misschien is er toch iets mis met me, waardoor het niet wil lukken. Of met mijn ventje zijn zaad?"
Maar nee, na alle onderzoeken (zaadonderzoek, 2 x bloedonderzoek, foto van de baarmoeder en een echo) bleek alles ok te zijn met ons. Mijn cyclus is regelmatig, zelfs op de klok af te lezen!
Ik voel ook elke maand weer mijn eisprong.
Oké, wel toegegeven, we vrijen niet zo vaak als men voorschrijft. Maar toch...
Maar ken je die verhalen dan van andere vrouwen?: "een nachtje 'geboemeld' en hopla ze zijn zwanger!". Dan denk ik: aaah :x , waarom zijn zij zo vlug zwanger, en wil het bij ons niet lukken?"

En ik hoor ook van die 'zegswijzen': "Je denkt er teveel aan, dus lukt het niet. Zet je gedachten op iets anders"
Akkoord, MAAR ik zeg altijd: Het is niet omdat je er veel aan denkt dat je niet zwanger wordt. Het is omdat je graag zwanger wil worden, dat je er veel aan denkt."
Ik denk niet dat dit invloed heeft op je vruchtbaarheid.

Sinds kort volg ik ook een acupunctuur-kuur (+chinese kruiden). Blijkbaar zou dat ook wat helpen.

Ik wou ook even vragen aan de dames hier: hoe lang duren de onderzoeken tot aan de eigenlijke bevruchting bij IUI of IVF?
Als ik binnen enkele maanden nog niet zwanger ben, wil ik uiteindelijk dit wel proberen.

Voilà. Lucht wel op!

Groetjes
Liesje25

Inge1
Berichten: 1
Lid geworden op: 4 juli 2007, 13:54

Bericht door Inge1 » 4 juli 2007, 14:12

hallo Liesje,

ben sinds vandaag ook nieuw op dit forum. Had eerst m'n toevlucht gezocht naar een andere site, maar kwam daar meer berichten van toekomstige mama's tegen dan van koppels waar het maar niet wil lukken.
Wij behoren jammer genoeg dus ook tot die laatsten. Sinds september 2005 (dus enkele maanden voor jullie) ben ik gestopt met de pil. We hadden voor ons zelf een ruime marge van één jaar gegeven. Immers, het gemiddelde zou een 8-tal maanden zijn, wat wil zeggen dat er net zo goed vrouwen na 1 als na 12 maanden zwanger geraken. Na een dik half jaar begonnen we lichtjes te panikeren, maar hielden wel vol aan ons voornemen. Eenmaal sept 2006 voorbij, zijn we na onze vakantie naar de gyn gestapt. Pas dan zijn we in de medische mallemolen terecht gekomen: bloedonderzoeken, echo van hypofyse, doorgankelijkheidstest van eileiders, echo baarmoeder, zaadonderzoek... Ik weet niet in hoeverre jullie al deze testen al ondergaan hebben? In ieder geval, met in december deze testen te starten hebben we pas eind april onze 1ste IUI gehad. Na elke KI kregen we in detail een brief van onze gyn met alle medische factoren zoals aantal zaadcellen, % beweeglijkheid zaadcellen... Zowel onze 1ste als 2de IUI hadden geen resultaat. Afgelopen zaterdag hebben we onze 3de poging achter de rug, dus zijn de spannende dagen weer aangebroken. Voel me helemaal niet anders, dus de hoop is weer klein. Bij m'n laatste twee IUI's heb ik Pregnyl spuiten gekregen, en dit om de eisprong op te wekken binnen 48u om dan een KI te hebben. Daarnaast komt er nog een follikelmeting bij te pas om te checken of de IUI al direct kan plaatsvinden of niet... 't Is al een beetje info, maar mocht je nog vragen hebben, dan hoor ik het wel!
Mocht onze 3de poging niet gelukt zijn, wordt alles geëvalueerd en zouden we stappen moeten ondernemen richting IVF... Dan moet ik zelf ten rade gaan op het volgende forum vrees ik...

vele groetjes

sophie
Berichten: 3
Lid geworden op: 22 juli 2007, 16:42

Bericht door sophie » 22 juli 2007, 17:19

Hallo Liesje,

Ook ik ben nieuw, ik heb me vandaag pas aangemeld. Ik ben het helemaal met je stelling eens. (Het is niet omdat je er veel aan denkt dat je niet zwanger wordt. Het is omdat je graag zwanger wil worden, dat je er veel aan denkt." )
Wij zijn begonnen met de eerste iui en zitten nu in de wachtweken (verschrikkelijk maar goed). Zelfs nadat wij in het ziekenhuis te horen kregen dat het wel moeilijk zou worden allemaal, achten mensen te moeten zeggen dat we maar eens de kalenders weg moesten gooien. Daar zit je niet op te wachten.
Het hele gebeuren van de iui viel me tot nu toe mee (het spuiten enzo). Ik wil je wel meegeven dat ik (wij) het emotioneel toch zwaar hebben ONDERSCHAT. Wij dachten echt, dat doen we wel even. Een paar onderzoeken en tja dan maar behandelen als het nodig is. Het is wel moeilijker dan verwacht, maar hopenlijk uiteindelijk het allemaal waard.


Succes!!!!

Groetjes Sophie

mama
Berichten: 2
Lid geworden op: 14 augustus 2007, 21:48

Bericht door mama » 14 augustus 2007, 22:23

Hallo,

Ik ben ook nieuw hier.
Ik zat al op een andere site maar bij mij hetzelfde:keer op keer kwamen er zwangeren bij en ik bleef elke keer maar over.
Ik voel me wel wat alleen op de wereld, ook al lees ik hier dat er nog anderen zijn met een heel herkenbaar verhaal.
Ik heb ook al zoveel zwangeren de revue zien passeren, op de 2 jaar dat we aan het proberen zijn.
En er niet aan denken;Hoe doe je dat????
Het is toch logisch!!
Ik ben er zeker van dat we er de eerste 2 a 3 maanden ook niet veel aan dachten maar als het na een tijdje niet lukt dan begin je er wel constant aan te denken,ja,...
We zijn nu ondertussen bezig met de 4de IUI en ik sta op de wachtlijst voor IVF.
De IUI doet mijn gyn zelf dus dat kan direct gebeuren, maar voor de eerste IVF is het toch een half jaar wachten!
Ik had me daar al op de wachtlijst gezet met de gedachte dat ik het wel zou afbellen als ik ondertussen zwanger ben.Maar nu ziet het er toch naar uit dat ik blij mag zijn dat ik al op de wachtlijst sta, want ik zal het nodig hebben!!
Ik heb helemaal niet het gevoel dat ik nu zwanger zou zijn en eerlijk gezegd geloof ik er ook bijna niet meer in.
Maar als ik eerder geweten had dat het zo lang ging duren had ik me eerder opgegeven, dus ik zou me echt al op de wachtlijst zetten en dan zie je erna wel of het nodig is of niet;
Bij ons ligt het probleem wat aan ons beide;
Verminderde kwaliteit van het sperma en ik heb endo gehad.
Nu dus weer de wachtweken doorkomen,verschrikkelijk,hé!!!

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten