dag iedereen,
ik heb een vraag.
zal eerst mijn situatie kort schetsen.
ik ben vrouw van 32. zelf geen vruchtbaarheidsproblemen.
mijn eerste partner had sterk verminderde vruchtbaatheid. we moesten icsi doen. we deden vier pogingen. steeds problemen met overstimulatie. maar ik werd zwanger. na drie maanden zat het embryootje dood op. ik moest dus curretage doorstaan. ik liet embryonaal onderzoek doen. het vruchtje was perfect normaal, geen afwijking. bleek dat mijn bloed te veel gestold was tijdens zwangerschap en de vrucht dus geen voedsel kreeg van placenta. danig onder de indruk, verliet ik het ziekenhuis. elke dag werd bloed geprikt en dat merkte dokter niet!! hij had gewoon asperine moeten geven.
mijn relatie liep stuk.
ik ben nu gelukkig gehuwd met mijn man die 51 jaar is. hij liet zich in zijn vorige relatie steriliseren. hij zelf heeft met zijn ex twee kinderen. ik zat daar dus weer met zelfde probleem, ik kan perfect kinderen krijgen, maar het was ons weer niet gegund. mijn man liet refertilisatie doen, 5uur narcose. een zaadleider hebben ze kunnen herstellen. te weinig zaad dus, maar genoeg voor icsi. dus met volle moed ertegenaan.
de lijdensweg die dan volgde...ik woog op drie maande 17 kg meer, dat is nog zo erg niet. maar ik was een wrak. steeds overgestimuleerd met minimum aan hormonen. mijn mentale toestand was dermate dat ik opgenomen werd in psychiatrie. ik was verslaafd aan de kalmeerpillen omdat de behandelingen zo zwaar waren. iedereen zag me wegglijden.
we zijn nu exact een jaar verder, en mijn lichaam functioneert bijna normaal. mijn mentale toestand is veel beter.
we zien het echter niet meer zitten om nog icsi of ivf te doen. ik overleef dat gewoon niet.
dus stelde huisarts me net voor iui te doen. want onze kinderwens blijft. maar dan iui met donormateriaal, want er is te weinig sperma van mijn man.(zie refertilisatie). maar ik las net een tekst hier waaruit blijkt dat we geen donormateriaal mogen gebruiken omdat mijn man paar zaadjes heeft.
we kiezen voor iui omdat dat veel minder belastend is dan icsi of ivf en omdat ik vruchtbaar ben.
kunnen we in onze situatie beroep doen op donormateriaal?
ik hoop dat jullie ons kunnen helpen met wat uitleg.
alvast bedankt!!
IUI behandeling
-
Katy
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 5 februari 2007, 13:25
hallo
Ik vraag me het volgende af.
In een IUI behandeling met stimulatie (menopur) krijg je 38 uren voor de inseminatie een pregnylspuit voor het opwekken van de eisprong.
Hoeveel ampullen pregnyl krijgen jullie (die de behandeling IUI volgen) dan ingespoten ? Eén, twee, drie of meerdere ampullen ?
Eén ampul is 5000 I.U..
groetjes
Katy
Ik vraag me het volgende af.
In een IUI behandeling met stimulatie (menopur) krijg je 38 uren voor de inseminatie een pregnylspuit voor het opwekken van de eisprong.
Hoeveel ampullen pregnyl krijgen jullie (die de behandeling IUI volgen) dan ingespoten ? Eén, twee, drie of meerdere ampullen ?
Eén ampul is 5000 I.U..
groetjes
Katy
-
liesje000
- Berichten: 161
- Lid geworden op: 1 februari 2007, 19:41
Hallo Kathy,
Ik kreeg telkens 1 ampul pregnyl ingespoten.
Vandaag heb ik trouwens mijn eerste spuit menopur gehad (2 ampullen) en zijn we zo in de ivf molen gestapt. Vind het allemaal best wel spannend. Is de eerste keer. Van clomid had ik enorme bijwerkingen: hartkloppingen, warmte-opwellingen,... Heeft er iemand ervaring met menopur?
Groetjes Liesje
Ik kreeg telkens 1 ampul pregnyl ingespoten.
Vandaag heb ik trouwens mijn eerste spuit menopur gehad (2 ampullen) en zijn we zo in de ivf molen gestapt. Vind het allemaal best wel spannend. Is de eerste keer. Van clomid had ik enorme bijwerkingen: hartkloppingen, warmte-opwellingen,... Heeft er iemand ervaring met menopur?
Groetjes Liesje
-
Katy
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 5 februari 2007, 13:25
Hallo Liesje
Van Menopur heb ik totaal geen last, alleen een wat gezwollen buik, maar dat is dan ook alles.
Het kan uiteraard zijn dat iedereen daar anders op reageert. Maar ik reageerde verschrikkelijk erg op CLomid. Ik was blij dat ik mocht overstappen op menopur.
Van Clomid werd ik enorm depressief en draaierig.
groetjes
Katy
Van Menopur heb ik totaal geen last, alleen een wat gezwollen buik, maar dat is dan ook alles.
Het kan uiteraard zijn dat iedereen daar anders op reageert. Maar ik reageerde verschrikkelijk erg op CLomid. Ik was blij dat ik mocht overstappen op menopur.
Van Clomid werd ik enorm depressief en draaierig.
groetjes
Katy
-
Katy
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 5 februari 2007, 13:25
-
kathleenchris
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
Hallo Katy,
Ik denk dat de dosis afhankelijk is van persoon tot persoon. M'n twee vorige IUI's moest ik steeds 1 dosis menopur nemen, en na 10 dagen was er al de inseminatie. De laatste 3 dagen rijpen m'n follikels heel snel. Bij de volgende cyclus moet ik maar een halve dosis menopur nemen. Omdat ik al uit m'n eigen de eisprong maak (vooral te zien via m'n bloeduitslagen), krijg ik de volgende dag na m'n spuit pregnyl al de inseminatie. Zonder de Ustrogan tabletjes (1 cyclus met de andere zonder gedaan) had ik exact 14 dagen m'n regels (op het uur bijna!). Dus de timing was perfect. Maar om het rijpingsproces iets trager te laten verlopen, moet ik de volgende keer (na de vakantieperiode) maar een halve dosis menopur nemen, maar ik veronderstel nog wel 1 volle dosis pregnyl. Ik vermoed (ik ben geen arts) dat wanneer je bloedwaarden totaal geen eisprong aantonen dat je een hogere dosis aan pregnyl moet spuiten en langer moet wachten 32-48 h. Kan je die vraag niet stellen aan de gyn? Voor m'n bengeltje had ik ook twee IUI's gehad, maar de gyn was verschrikkelijk en we hebben alles laten vallen omdat we echt als een nummer behandeld werden en de timing was verre van goed. Nu zit ik ergens anders en ik word veel beter opgevolgd en mag heel veel vragen stellen. Hierdoor voel ik me veel beter, ook al zijn we (nog) niet zwanger.
groetjes
mama van een bengel en een engeltje
Ik denk dat de dosis afhankelijk is van persoon tot persoon. M'n twee vorige IUI's moest ik steeds 1 dosis menopur nemen, en na 10 dagen was er al de inseminatie. De laatste 3 dagen rijpen m'n follikels heel snel. Bij de volgende cyclus moet ik maar een halve dosis menopur nemen. Omdat ik al uit m'n eigen de eisprong maak (vooral te zien via m'n bloeduitslagen), krijg ik de volgende dag na m'n spuit pregnyl al de inseminatie. Zonder de Ustrogan tabletjes (1 cyclus met de andere zonder gedaan) had ik exact 14 dagen m'n regels (op het uur bijna!). Dus de timing was perfect. Maar om het rijpingsproces iets trager te laten verlopen, moet ik de volgende keer (na de vakantieperiode) maar een halve dosis menopur nemen, maar ik veronderstel nog wel 1 volle dosis pregnyl. Ik vermoed (ik ben geen arts) dat wanneer je bloedwaarden totaal geen eisprong aantonen dat je een hogere dosis aan pregnyl moet spuiten en langer moet wachten 32-48 h. Kan je die vraag niet stellen aan de gyn? Voor m'n bengeltje had ik ook twee IUI's gehad, maar de gyn was verschrikkelijk en we hebben alles laten vallen omdat we echt als een nummer behandeld werden en de timing was verre van goed. Nu zit ik ergens anders en ik word veel beter opgevolgd en mag heel veel vragen stellen. Hierdoor voel ik me veel beter, ook al zijn we (nog) niet zwanger.
groetjes
mama van een bengel en een engeltje
-
josaje
- Berichten: 1
- Lid geworden op: 10 juli 2007, 9:19
hallo iedereen, mezelf even voorstellen ik ben een vrouw van 25 met een partner van 29, al vier jaar proberen we zwanger te worden. Steeds zonder resultaat.Toen ik mijn bloed liet nemen bleek dat ik hormonen tekort had. Dit jaar in januari zijn we voor het eerst met clomid begonnen 1 pilletje per dag gedurende 5 dagen. Nu hebben we 4 sessies met clomid achter de rug, en het is al zwaar geweest, hartkloppingen, opvliegers, hoofdpijn,...
De vraag is wat nu? Kan iemand mij wat meer toelichten wat iui precies inhoud? Bedankt!
En aan jullie alles veel succes en sterkte gewenst!
De vraag is wat nu? Kan iemand mij wat meer toelichten wat iui precies inhoud? Bedankt!
En aan jullie alles veel succes en sterkte gewenst!
-
Patricia Torfs
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 24 april 2007, 18:51
Hoi Josaje
Ik ben ondertussen niet meer met de behandelingen bezig aangezien ik (voorlopig althans toch)zwanger ben, maar ik kan je er wel één en ander over vertellen.
Tegenwoordig moet je om met IUI te kunnen starten eerst een goedkeuring aanvragen bij het ziekenfonds en dit voor je medicatie. Het zou wel kunnen dat je daar nog even mee moet wachten aangezien het (voor wat mij werd verteld) de regel is dat je eerst 6 cycli clomid moet nemen. Maar anders krijg je de goedkeuring thuisgestuurd en die is dan voor 16 ampullen clomid. Dit weet ik alleen voor IUI, voor IVF heb ik geen enkel idee.
Als je je goedkeuring hebt ga je meestal via je gynaecoloog doorverwezen worden naar een fertiliteitsspecialist die normaal gezien aan een centrum in een ziekenhuis verbonden is.
Daar ga je een hele uitleg krijgen over wat je allemaal moet doen, maar om het kort op te sommen:
- de 4de dag van je cyclus moet je naar het ziekenhuis voor een echo en dan gaan ze kijken of je kan beginnen met de spuitjes
- dag 9 moet je terug en kijken ze hoever je ondertussen staat
- vanaf dan hangt het er vanaf wanneer de dokters beslissen dat je terug moet komen
- eens je folikel de juiste grootte heeft bereikt moet je je laten inspuiten met pregnyl (weet niet of dat altijd is, bij mij wel)
- dan 24 tot 48 uur daarna ga je geinsemineerd worden
- eens geinsemineerd breken er 14 lange dagen aan van wachten
- dag 14 moet je terug om bloed te laten nemen en weet je of het gelukt is of niet.
Het lijkt veel en ingewikkeld, maar eens je een goede uitleg gekregen hebt zal je zien dat het allemaal niet zo ingewikkeld is.
Het vergt enige aanpassing in je weekschema omdat je om de aantal dagen naar het ziekenhuis moet.
Ik hoop dat ik je hier een beetje heb mee kunnen helpen?
Als er nog iets is hoor ik het wel hé.
Véél succes
Patricia
Ik ben ondertussen niet meer met de behandelingen bezig aangezien ik (voorlopig althans toch)zwanger ben, maar ik kan je er wel één en ander over vertellen.
Tegenwoordig moet je om met IUI te kunnen starten eerst een goedkeuring aanvragen bij het ziekenfonds en dit voor je medicatie. Het zou wel kunnen dat je daar nog even mee moet wachten aangezien het (voor wat mij werd verteld) de regel is dat je eerst 6 cycli clomid moet nemen. Maar anders krijg je de goedkeuring thuisgestuurd en die is dan voor 16 ampullen clomid. Dit weet ik alleen voor IUI, voor IVF heb ik geen enkel idee.
Als je je goedkeuring hebt ga je meestal via je gynaecoloog doorverwezen worden naar een fertiliteitsspecialist die normaal gezien aan een centrum in een ziekenhuis verbonden is.
Daar ga je een hele uitleg krijgen over wat je allemaal moet doen, maar om het kort op te sommen:
- de 4de dag van je cyclus moet je naar het ziekenhuis voor een echo en dan gaan ze kijken of je kan beginnen met de spuitjes
- dag 9 moet je terug en kijken ze hoever je ondertussen staat
- vanaf dan hangt het er vanaf wanneer de dokters beslissen dat je terug moet komen
- eens je folikel de juiste grootte heeft bereikt moet je je laten inspuiten met pregnyl (weet niet of dat altijd is, bij mij wel)
- dan 24 tot 48 uur daarna ga je geinsemineerd worden
- eens geinsemineerd breken er 14 lange dagen aan van wachten
- dag 14 moet je terug om bloed te laten nemen en weet je of het gelukt is of niet.
Het lijkt veel en ingewikkeld, maar eens je een goede uitleg gekregen hebt zal je zien dat het allemaal niet zo ingewikkeld is.
Het vergt enige aanpassing in je weekschema omdat je om de aantal dagen naar het ziekenhuis moet.
Ik hoop dat ik je hier een beetje heb mee kunnen helpen?
Als er nog iets is hoor ik het wel hé.
Véél succes
Patricia
-
kathleenchris
- Berichten: 371
- Lid geworden op: 8 februari 2007, 10:59
Hallo Josaja,
Er kunnen wel kleine verschillen zitten afhankelijk van eht ziekenhuis of gyn. In grote lijnen komt het overeen met Patricia.
Ik heb niet moeten wachten voor de goedkeuring van het ziekenfonds, omdat het ziekenhuis dit rechstreeks aanvraagt.
De eerste echo op 4 dagen heb ik niet. Ik mag dadelijk beginnen op dag 2 van de cyclus met de menopur spuiten.
Kortom pin je niet vast op één behandeling, want er zijn heel wat varianten mede omwille van je arts/ziekenhuis, mede door je medische toestand ... maar in grote lijnen komen ze allemaal wel min of meer overeen.
Je moet je vooral goed voelen bij je arts, je geen nummertje voelen (was bij m'n eerste gyn wel het geval), en zeker alle vragen stellen die bij je opkomen. Het vraagt te veel van je lichaan (en je portemonnee) om je er niet goed bij te voelen.
En vooral de moed niet opgeven !!
groetjes
mama van een bengel en een engeltje
Er kunnen wel kleine verschillen zitten afhankelijk van eht ziekenhuis of gyn. In grote lijnen komt het overeen met Patricia.
Ik heb niet moeten wachten voor de goedkeuring van het ziekenfonds, omdat het ziekenhuis dit rechstreeks aanvraagt.
De eerste echo op 4 dagen heb ik niet. Ik mag dadelijk beginnen op dag 2 van de cyclus met de menopur spuiten.
Kortom pin je niet vast op één behandeling, want er zijn heel wat varianten mede omwille van je arts/ziekenhuis, mede door je medische toestand ... maar in grote lijnen komen ze allemaal wel min of meer overeen.
Je moet je vooral goed voelen bij je arts, je geen nummertje voelen (was bij m'n eerste gyn wel het geval), en zeker alle vragen stellen die bij je opkomen. Het vraagt te veel van je lichaan (en je portemonnee) om je er niet goed bij te voelen.
En vooral de moed niet opgeven !!
groetjes
mama van een bengel en een engeltje
-
M&M
- Berichten: 14
- Lid geworden op: 27 mei 2007, 0:36
Hoi allemaal,
Kort even voorstellen: wij zijn sinds november 2005 aan het proberen zwanger te worden. We hebben de natuur een jaar de tijd gegeven, zonder resultaat. Dan maar in de medische mallemolen gestapt. Daar bleek het zaad van mijn vriend van mindere kwaliteit waardoor de kans dat we natuurlijk zwanger zouden worden erg klein bleek. Andere oorzaken werden er tot hiertoe niet gevonden. Ik ben vrij snel kunnen starten met IUI, de eerste 2 keren zo, maar sinds de 3de poging met clomid (3 tem 8ste dag van cuclus). Deze week, wellicht overmorgen, komt poging n°4 eraan. Sinds ik met clomid begonnen ben voel ik echter enorm neerslachtig (is dit toeval of ligt dit aan de clomid?...). Ik zie nog nauwelijks enig perspectief en ben enorm pessimistisch. Dat verwijt ik mezelf dan weer omdat ik hierdoor mijn kans om zwanger te worden enkel verklein, waardoor de druk nog eens toeneemt. Bijgevolg: straatje zonder einde de dieperik in. Ook mijn vriend begint stilaan aan het einde van zijn latijn te geraken omdat hij ook niet meer weet hoe hij mij moet opbeuren en de moed erin moet houden. Heeft nog iemand zo last van zulke depressieve gevoelens? Hoe ga je hier mee om? Ik ben bang dat het nooit zal lukken omdat ik me zo rot voel. In het ziekenhuis heb ik het gevoel een nummer in de fabriek te zijn. Ook daar vind ik geen weerklank. We overwegen dan ook om indien deze poging niet lukt even te stoppen met IUI's.Het feit dat ik nu verlof heb, helpt me geen stap verder want ik heb nog nooit zoveel tijd gehad om te piekeren...Ik kijk er alweer naar uit om terug te kunnen gaan werken.
Verder heb ik een vraagje over de financiële kant van IUI. Ik las dat sommigen onder jullie eerst een aanvraag bij de ziekenkas moeten indienen, maar dat is dus bij ons ook niet het geval geweest. Kan iemand mij vertellen wat nu wel of niet terugbetaald wordt door de ziekenkas en wat je hiervoor dan wel moet doen? Ik krijg enkel van de consultaties bij de gyn een gedeelte terugbetaald, maar van de IUI's zelf niets. In het ziekenhuis vertelde ze me dat de terugbetaling momenteel hangende is, maar dat dit nog niet goedgekeurd werd. Ze wisten het echter zelf ook niet precies en verwezen ons door naar de ziekenkas. Ook daar moesten ze rondbellen om te weten hoe het in elkaar zat, maar kreeg ik ook niet echt een duidelijk antwoord. De rekeningen beginnen dus aardig op te lopen. Eén IUI (incl echo's en voorafgaande consultaties maar excl medicatie)kost ons ongeveer een 200eur en we krijgen daarvan later 42eur terug van de CM. Klopt dit met hoe dit bij jullie verloopt?
Alvast bedankt voor de informatie! En jullie verhalen zijn oh zo herkenbaar! Het geeft me moed omdat ik lees dat ik niet alleen ben met mijn gevoelens.
Kort even voorstellen: wij zijn sinds november 2005 aan het proberen zwanger te worden. We hebben de natuur een jaar de tijd gegeven, zonder resultaat. Dan maar in de medische mallemolen gestapt. Daar bleek het zaad van mijn vriend van mindere kwaliteit waardoor de kans dat we natuurlijk zwanger zouden worden erg klein bleek. Andere oorzaken werden er tot hiertoe niet gevonden. Ik ben vrij snel kunnen starten met IUI, de eerste 2 keren zo, maar sinds de 3de poging met clomid (3 tem 8ste dag van cuclus). Deze week, wellicht overmorgen, komt poging n°4 eraan. Sinds ik met clomid begonnen ben voel ik echter enorm neerslachtig (is dit toeval of ligt dit aan de clomid?...). Ik zie nog nauwelijks enig perspectief en ben enorm pessimistisch. Dat verwijt ik mezelf dan weer omdat ik hierdoor mijn kans om zwanger te worden enkel verklein, waardoor de druk nog eens toeneemt. Bijgevolg: straatje zonder einde de dieperik in. Ook mijn vriend begint stilaan aan het einde van zijn latijn te geraken omdat hij ook niet meer weet hoe hij mij moet opbeuren en de moed erin moet houden. Heeft nog iemand zo last van zulke depressieve gevoelens? Hoe ga je hier mee om? Ik ben bang dat het nooit zal lukken omdat ik me zo rot voel. In het ziekenhuis heb ik het gevoel een nummer in de fabriek te zijn. Ook daar vind ik geen weerklank. We overwegen dan ook om indien deze poging niet lukt even te stoppen met IUI's.Het feit dat ik nu verlof heb, helpt me geen stap verder want ik heb nog nooit zoveel tijd gehad om te piekeren...Ik kijk er alweer naar uit om terug te kunnen gaan werken.
Verder heb ik een vraagje over de financiële kant van IUI. Ik las dat sommigen onder jullie eerst een aanvraag bij de ziekenkas moeten indienen, maar dat is dus bij ons ook niet het geval geweest. Kan iemand mij vertellen wat nu wel of niet terugbetaald wordt door de ziekenkas en wat je hiervoor dan wel moet doen? Ik krijg enkel van de consultaties bij de gyn een gedeelte terugbetaald, maar van de IUI's zelf niets. In het ziekenhuis vertelde ze me dat de terugbetaling momenteel hangende is, maar dat dit nog niet goedgekeurd werd. Ze wisten het echter zelf ook niet precies en verwezen ons door naar de ziekenkas. Ook daar moesten ze rondbellen om te weten hoe het in elkaar zat, maar kreeg ik ook niet echt een duidelijk antwoord. De rekeningen beginnen dus aardig op te lopen. Eén IUI (incl echo's en voorafgaande consultaties maar excl medicatie)kost ons ongeveer een 200eur en we krijgen daarvan later 42eur terug van de CM. Klopt dit met hoe dit bij jullie verloopt?
Alvast bedankt voor de informatie! En jullie verhalen zijn oh zo herkenbaar! Het geeft me moed omdat ik lees dat ik niet alleen ben met mijn gevoelens.
-
Patricia Torfs
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 24 april 2007, 18:51
Hey M&M
Dat je je neerslachtig voelt komt volgens mij een héél groot deel door de clomid. Ik heb dat een tijd geleden ook moeten nemen en ik was daar serieus van onder de voet. Dat je partner daar ook last van heeft is heel normaal. Het beste wat je kan doen is (proberen) uit te leggen wat je voelt en ook iets af te spreken dat als het je niet gaat dat hij je dan even met rust laat of zo. Bij ons heeft dat zeker geholpen.
Wat betreft de IUI. Ik ben in behandeling geweest in het Middelheim ziekenhuis en de reden waarom (onder andere ik) een aanvraag moest doen is om terugbetaling te krijgen voor de medicatie die ik nam. Dit is geen clomid meer. Vanaf de moment dat ik onder behandeling was in het Middelheim ben ik met spuitjes begonnen. Clomid is nog redelijk van prijs. Menopur is ronduit duur (+- 20euro per ampul) maar doordat je een goedkeuring hebt gekregen van het ziekenfonds krijg je 16 ampullen per cyclus gratis. Wat de IUI zelf betreft die is niet terugbetaalbaar. Ik weet niet wat anderen betaalde maar daar was het voor mij 125 euro per keer. Dit is natuurlijk zonder dokterskosten en labo-onderzoeken gerekend hé. Maar van de dokterskosten en labo's krijg je natuurlijk wel een deel terug hé net zoals je anders naar de dokter zou gaan.
Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het bedrag dat je op het einde van de maand moet betalen dat dat niets inhoudt.
Ik las ook dat jullie erover dachten om eventueel een rustpauze in te lassen en daar kan ik alleen maar op zeggen dat als jullie dat nodig vinden dat je dat moet doen. Het is op zich al zwaar genoeg dat je jezelf niet tot het uiterste moet drijven. Jullie moeten zelf uitmaken hoe sterk jullie zijn en wat jullie nodig hebben om terug sterker te worden.
Ik wens jullie in ieder geval ongelooflijk veel succes.
Groetjes
Patricia
Dat je je neerslachtig voelt komt volgens mij een héél groot deel door de clomid. Ik heb dat een tijd geleden ook moeten nemen en ik was daar serieus van onder de voet. Dat je partner daar ook last van heeft is heel normaal. Het beste wat je kan doen is (proberen) uit te leggen wat je voelt en ook iets af te spreken dat als het je niet gaat dat hij je dan even met rust laat of zo. Bij ons heeft dat zeker geholpen.
Wat betreft de IUI. Ik ben in behandeling geweest in het Middelheim ziekenhuis en de reden waarom (onder andere ik) een aanvraag moest doen is om terugbetaling te krijgen voor de medicatie die ik nam. Dit is geen clomid meer. Vanaf de moment dat ik onder behandeling was in het Middelheim ben ik met spuitjes begonnen. Clomid is nog redelijk van prijs. Menopur is ronduit duur (+- 20euro per ampul) maar doordat je een goedkeuring hebt gekregen van het ziekenfonds krijg je 16 ampullen per cyclus gratis. Wat de IUI zelf betreft die is niet terugbetaalbaar. Ik weet niet wat anderen betaalde maar daar was het voor mij 125 euro per keer. Dit is natuurlijk zonder dokterskosten en labo-onderzoeken gerekend hé. Maar van de dokterskosten en labo's krijg je natuurlijk wel een deel terug hé net zoals je anders naar de dokter zou gaan.
Maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het bedrag dat je op het einde van de maand moet betalen dat dat niets inhoudt.
Ik las ook dat jullie erover dachten om eventueel een rustpauze in te lassen en daar kan ik alleen maar op zeggen dat als jullie dat nodig vinden dat je dat moet doen. Het is op zich al zwaar genoeg dat je jezelf niet tot het uiterste moet drijven. Jullie moeten zelf uitmaken hoe sterk jullie zijn en wat jullie nodig hebben om terug sterker te worden.
Ik wens jullie in ieder geval ongelooflijk veel succes.
Groetjes
Patricia
-
M&M
- Berichten: 14
- Lid geworden op: 27 mei 2007, 0:36
Hoi Patricia,
bedankt voor je berichtje. Het doet goed als iemand kan bevestigen wat je voelt. Ondertussen ben ik weer wat uit de put, hoewel ik bij mijn vorige berichtje niet wist dat mijn put nog 3verdiepingen dieper ging zijn. Bij de laatste echo was namelijk gebleken dat ik te hard reageerde op de clomid. Ik had 3 of 4 rijpe follikels waardoor de gyne besloot geen iui te doen. Het risico op een 3- of 4-ling was te hoog. We mochten zelfs niet natuurlijk proberen zwanger te worden. Vandaar waarschijnlijk dat ik me ook zo neerslachtig voelde. Mijn hormonen lagen voledig in de knoop.
Grote frustratie dus, maar vooral veel verdriet om weer een gemiste kans. Om mogelijke cystes te laten weggaan moet ik nu een maand de pil nemen. En dat wringt: willen zwanger worden en dan de pil moeten nemen. De pauze die we overwogen wordt ons nu verplicht opgelegd. Ik vind het vreselijk om deze en volgende maand geen sprankeltje hoop te kunnen hebben maar ik probeer zo positief mogelijk te kijken naar de kansen die nog in het verschiet liggen. De gyne sprak om eventueel over te schakelen op menopur. 18 aug hebben we opnieuw afspraak om alles opnieuw te bekijken. Voorlopig afwachten dus...
Ik hoop dat met jou alles goed gaat en je kan genieten van je zwangerschap. Groetjes, Marjan
bedankt voor je berichtje. Het doet goed als iemand kan bevestigen wat je voelt. Ondertussen ben ik weer wat uit de put, hoewel ik bij mijn vorige berichtje niet wist dat mijn put nog 3verdiepingen dieper ging zijn. Bij de laatste echo was namelijk gebleken dat ik te hard reageerde op de clomid. Ik had 3 of 4 rijpe follikels waardoor de gyne besloot geen iui te doen. Het risico op een 3- of 4-ling was te hoog. We mochten zelfs niet natuurlijk proberen zwanger te worden. Vandaar waarschijnlijk dat ik me ook zo neerslachtig voelde. Mijn hormonen lagen voledig in de knoop.
Grote frustratie dus, maar vooral veel verdriet om weer een gemiste kans. Om mogelijke cystes te laten weggaan moet ik nu een maand de pil nemen. En dat wringt: willen zwanger worden en dan de pil moeten nemen. De pauze die we overwogen wordt ons nu verplicht opgelegd. Ik vind het vreselijk om deze en volgende maand geen sprankeltje hoop te kunnen hebben maar ik probeer zo positief mogelijk te kijken naar de kansen die nog in het verschiet liggen. De gyne sprak om eventueel over te schakelen op menopur. 18 aug hebben we opnieuw afspraak om alles opnieuw te bekijken. Voorlopig afwachten dus...
Ik hoop dat met jou alles goed gaat en je kan genieten van je zwangerschap. Groetjes, Marjan
-
Katy
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 5 februari 2007, 13:25
-
JD
- Berichten: 1468
- Lid geworden op: 9 mei 2007, 16:04
Katy,
Ik heb net een IUI achter de rug en dat sloot aan op een pil-periode. Concreet ging dat als volgt in z'n werk: wanneer je stopt met de pil wordt je ongesteld, en op de derde dag mocht ik beginnen met Clomid. Op dag 17 van de cyclus heb ik IUI gehad... ik zit nu dus in m'n wachtweken. Alweer!
Veel succes
Ik heb net een IUI achter de rug en dat sloot aan op een pil-periode. Concreet ging dat als volgt in z'n werk: wanneer je stopt met de pil wordt je ongesteld, en op de derde dag mocht ik beginnen met Clomid. Op dag 17 van de cyclus heb ik IUI gehad... ik zit nu dus in m'n wachtweken. Alweer!
Veel succes
-
Katy
- Berichten: 263
- Lid geworden op: 5 februari 2007, 13:25
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten