Naar IVF ???

[Tiny]

Dag dames,

na ruim een half jaar hier mijn lief en vooral leed te kunnen delen met jullie, vrees ik dat we over een aantal weken zullen moeten beslissen of we al dan niet overstappen naar IVF.
Ik heb nl. mijn 6de IUI achter de rug en zit nu in mijn wachtweken (over 1 week, op Kerst nog wel, kan het verdict vallen dat IUI voor ons geen oplossing was).
Waarschijnlijk is het probleem bij mij de doorstroming van mijn eicelletjes naar mijn baarmoeder : Ik heb nl. maar 1 eileider meer en de andere zat dicht bij het onderzoek in april (door een sluimprop die men heeft kunnen verwijderen). En dan had ik nog dikwijls alleen follikels aan mijn 'slechte' kant.

Ik wens jullie in ieder geval veel succes toe ...en de positieve berichten hier bewijzen dat het kan. Dus allemaal kop op !

Eigelijk wou ik eens informeren of er nog personen zijn die overwegen om in de nabije toekomst over te stappen naar IVF. Misschien kunnen we dan af en toe wat info uitwisselen of mekaar gewoon een hart onder de riem steken.

Groetjes
Tiny

[Loeki]

Neem maar eens een kijkje op het IVF forum Tiny, we zitten daar al met een paar die starten met IVF in januari!

Kzou zeggen kom er gezellig bij.

[wat is er mis?]

Liefste Tiny,

Ikzelf ben momenteel nog bezig met IUI. Heb net mijn derde poging achter de rug. Maar we hebben wel al de beslissing genomen om over te gaan naar IVF. Ik ben in behandeling in het CRG van Jette, waar er lange wachtlijsten voor IVF zijn. Dus wij staan erop. Mijn datum om te starten met stimulatie is 9 maart 2009 en ik start met suprefact in februari. We doen na deze poging nog een IUI poging.

Om heel eerlijk te zijn, toen de dokter me vorige week woensdag op de wachtlijst zette kon mijn geluk niet op. Dat ging het zijn. Ik geloof niet meer in IUI als oplossing voor mij. Dat zit er niet in, maar we blijven bezig zo. Ik was vorige week woensdag happy happy happy. En het bleef nazinderen. Ik kon niet wachten om te beginnen met alles. Ook om te weten hoeveel eitjes ik zou hebben, hoe ik zou reageren op de hormonen, hoe de pu zou meevallen, hoeveel bevruchtingen er zouden zijn, hoe ze zouden delen, .... Het mocht er allemaal aankomen.
Tot gisteren, de dag van mijn IUI, ... Ik had die nacht bijna niet geslapen, elk kwartier op de wekker zien passeren. Alle hoop was weg. IVF - ICSI liet me onverschillig. Ik wou het niet meer. Ik was verdrietig, boos, gefrustreerd, ... en had (heb) 1% hoop dat het zou lukken met IUI. Ik wil nog steeds dat alles blijft zoals gepland, maar "kijk niet meer uit" zoals voorheen naar de IVF. Het zal vast terugkomen, maar voorlopig even niet.

Liefs,

Bokje
http://babyproject.skynetblogs.be/

[Janne]

Tiny

heel veel succes in je laatste wachtweek! Ik duim voor je dat ivf niet nodid gaat zijn en dat je als kado een ukje onder de kerstboom krijgt.


Bokje

ik vind het spijtig dat je in een dipje zit. Ik hoop dat je rap de hoop in je behandeling terugvindt! Alvast een dikke knuf!


Ik ben mijn hoop in de iui ook een beetje kwijt. Vanmorgen ben ik voor een echo bij de gyne geweest. En ik heb hem eens gevraagd hoe ons verder behandelingsschema eruit ziet. Na deze poging (mijn derde iui) in een natuurlijke cyclus moet ik nog drie pogingen doen onder stimulatie van Menopur. En dan pas kan hij een aanvraag doen voor ivf... Ik hoopte er al wat eerder mee te beginnen, maar het zal voor mij waarschijnlijk iets zijn voor in de zomer van volgend jaar.
Ik ben het wachten soms zo beu...

[Loeki]

Ik snap nog altijd niet onder welke voorwaarden een gyne een aanvraag "mag" doen voor IVF. Ik heb ook geen drie gestimuleerde IUI's gehad en mag wel door naar IVF... Zouden er echt "harde" voorwaarden zijn?

[wat is er mis?]

Janne, ik vind het ook vreemd dat hij zegt pas na 6 IUI's een aanvraag te mogen doen. Ik zal er ook uiteindelijk maar 4 gehad hebben.

En ja Janne, het wachten beu zijn kennen we allemaal hier hé meid. Maar kop op, wie weet lukt het toch met IUI. Ik hoop het in ieder geval voor je!

Liefs,

Bokje

[Hanne.lore]

Het zal afhangen van de diagnose hoe snel je tot IVF 'toegelaten' wordt. Ik denk dat er afspraken zijn met het RIZIV over wanneer het mag. Als je alles uit eigen zak wil betalen kan je het altijd doen, maar dan is er nog de wachtlijst.

Ik heb 6 cycli Clomid genomen om zeker een eisprong te hebben (zonder IUI), dan 3 IUI met Menopur, dan IVF. Wij hadden onverklaarde onvruchtbaarheid, tot bij IVF de oorzaak gevonden werd.

Het is moeilijk om het geduld te blijven opbrengen, vooral omdat je niet weet hoe lang nog. Maar als een normaal koppel ook per maand maar 1 kans op 5 heeft, dan is het niet abnormaal dat ze bij onverklaarde onvruchtbaarheid toch een aantal IUIs doen voor ze de grote kanonnen bovenhalen.

Maar het wachten weegt vreselijk zwaar, hoe dan ook.

Hanne.lore

[Janne]

De 2 iui's in een natuurlijke cyclus worden (volgens mijn gyne door Leuven of Brussel) niet meegeteld omdat je hier theoretisch minder kans bij hebt (hij gelooft zelf wel niet dat je er minder kans bij hebt) en je moet normaal gezien 6 iui's ondergaan vooraleer je kan overstappen op ivf. Hij gaat wel al proberen om na 4 'gestimuleerde iui's' een aanvraag te doen voor ivf. Nu gaan ze het dossier nog niet aanvaarden. Aangezien er bij mij geen problemen zijn. (ik heb weeral 2 rijpende follikels in een natuurlijke cyclus van ongeveer 30 dagen) en mijn partner heeft nog een matig tot goed staal na capacitatie... waarom heb ik er dan toch een slecht gevoel bij en geloof ik niet dat het ons op deze manier zal lukken? Ik moet ergens de hoop terugvinden anders gaan de volgende 6 maanden enorm zwaar zijn...

[Hanne.lore]

Hoe lang waren jullie al bezig zelf?

Het is moeilijk om er in te blijven geloven. Als mensen me zeiden, je moet positief blijven, dan zei ik altijd, "positief denken is niet verplicht". Dat werd me niet in dank afgenomen.
Ik bedoel enkel dat een je zwanger kan worden of je nu positief of negatief denkt over de cyclus. Je gemoedsinstelling is niet allesbepalend. Positief denken verlicht de last wel, maar ja.

Ik heb veel gehad aan het boek 'Conquering Infertility' van Alice Domar. Dat gaat over het omgaan met stress en negatieve gedachten.
Ook gesprekken met de therapeut van GHB hebben me veel geholpen.

Hou je sterk!

Hanne.lore

[wat is er mis?]

Ik wist niet dat dat zo werkte. Bij mij hebben ze wel een oorzaak gevonden, zou het daarom dan wel vroeger kunnen?

Janne, ik hoop dat je snel je hoop terugvindt!!!

Liefs,

Bokje

[Loeki]

Ze zullen idd wel afspraken hebben, al zijn die wellicht niet "hard". Een gyne zal een diagnose moeten stellen, en vanuit zijn/haar ervaring IVF aanbevelen.
Bij ons telde ook mee geloof ik dat we al meer dan twee jaar aan het proberen zijn.

Misschien is het dan echt zo dat het bij jou Janne wat langer duurt omdat ze geen oorzaak vinden.

In het begin bij ons was het ook normaal gezien IVF, alleen omdat één staal plots beter was "moesten" we toch eerst IUI. Misschien heb ik "geluk" gehad dat het laatste staal slechter was...

Dikke knuf Janne! Het is niet erg af en toe de moed kwijt te zijn, als je het maar terugvindt!

[Janne]

Hanne-lore

wij zijn nu 1.5 jaar bezig waarvan ongeveer een half jaar onder behandeling (operatie-laparascopie, 1 iui met stimulatie, 1 poging met overstimulatie,1 iui in een natuurlijke cyclus en nu op weg naar de 2de iui in een natuurlijke cyclus). Dus we zijn nog niet zo lang bezig, maar we hadden echt veel hoop in de vorige poging en ik denk dat ik nog niet bekomen ben van de teleurstelling en ontgoocheling.

Ik geloof ook niet dat je gemoedsinstelling allesbepalend is. Ik denk eerder dat het ene koppel gewoon meer kans heeft per cyclus om zwanger te worden dan het andere koppel. Ooit zal het ons hopelijk ook wel lukken...

Bokje

ik denk wel dat de 'oorzaak van onvruchtbaarheid' een belangrijke factor is om rapper over te stappen op ivf.

Loeki

ik hoop idd dat ik de moed rap terugvind... misschien na de feestdagen, want daar zie ik vreselijk tegenop!

[Loeki]

Dikke knuf hoor Janne. Laat alles maar lekker bezinken, ook die teleurstelling iedere keer moet je maar "een plaatsje geven" telkens he, zoals ze dat zo mooi kunnen zeggen. Maar ja, als "het kot" vol staat, zijn er geen plaatsjes meer hé! Dan moeten we even wachten tot er weer plaats is...

Bah. We willen het zo graag laten vooruit gaan, en er lijkt soms gewoon geen beweging in te krijgen. Alsof je je te pletter duwt tegen een hele grote olifant ofzo.

[wat is er mis?]

Janne, MAAR anderhalf jaar. Dat is al behoorlijk wat. Zoals Loeki zegt altijd weer die teleurstellingen. Altijd weer de hoop en de wanhoop. Altijd weer met de voeten op de grond gesmakt worden als de russen er zijn. En op den duur hoop verliezen en toch weer de moed bijeen rapen op naar de volgende ronde. Ik vind het al behoorlijk lang. Van mezelf denk ik ook altijd och ik ben nog maar zolang bezig, er zijn hier anderen die al jaren aan het vechten zijn voor een baby. Maar toch weegt het hé meid. Het is niet altijd gemakkelijk en soms geraakt het "kot" vol.

Ik heb eens opgeruimd in het "kot" en heb weer iets meer hoop. Niet hoop op deze poging, maar hoop dat het ooit zal lukken. Ik "zie het weer zitten". Ik hoop Janne dat jij ook kan opruimen in je "kot", maar soms heb je geen fut hé meid om op te ruimen.

Dikke knuffel

Bokje

[Loeki]

Hihi, de russen das dan alsof die olifant ineens gaat zitten en je niet op tijd weg bent geraakt, en er ergens onderin ligt te spartelen (in een plas bloed natuurlijk)... (sorry, de fantasie slaat weer op hol)

't Probleem met dit kot (ale met dat van mij toch) is dat hoe harder je probeert op te ruimen, hoe trager het lijkt te gaan. En dan soms, als je niet probeert, gaat het ineens vanzelf.

Laat die vuilkar maar komen... weg rommel!