IUI-clubje

[Pindanootje]

Wat spannend Sara!!
Kan je enkel 's ochtends vroeg testen dan? Ik dacht altijd dat voor een zw.schap test de urine overdag ook gewoon correct resultaat moet kunnen geven.

Hopelijk positief!!!

[Sara1987]

Vanmorgen getest - negatief. Direct erna mijn menstruatie door gekregen.

Ik ben er fysiek ook echt niet goed van geweest. Is al een jaar geleden dat ik er nog zo ziek van ben geweest. Pijn, misselijk, diarree, rugpijn, duizelig... Heb op mijn werk wel 20 minuten op de grond in een bolletje gezeten, wachtend tot de apranax ging werken...

[Melissa00]

Oh echt jammer Sara! Ik hoop dat je je snel beter voelt.. x

[Fie1992]

Vanmorgen getest - negatief. Direct erna mijn menstruatie door gekregen.

Ik ben er fysiek ook echt niet goed van geweest. Is al een jaar geleden dat ik er nog zo ziek van ben geweest. Pijn, misselijk, diarree, rugpijn, duizelig... Heb op mijn werk wel 20 minuten op de grond in een bolletje gezeten, wachtend tot de apranax ging werken...

Zijn dat klachten die je herkent? Heeft jouw arts ooit aan endometriose gedacht? Dit zijn wel heel heftige klachten... hopelijk voel je je snel beter.
Dikke knuffel om deze tegenslag te verwerken. Hopelijk meer geluk met de volgende poging! Probeer de moed niet te verliezen, al is dat vandaag vast makkelijker gezegd dan gedaan.

[Sara1987]

Vanmorgen getest - negatief. Direct erna mijn menstruatie door gekregen.

Ik ben er fysiek ook echt niet goed van geweest. Is al een jaar geleden dat ik er nog zo ziek van ben geweest. Pijn, misselijk, diarree, rugpijn, duizelig... Heb op mijn werk wel 20 minuten op de grond in een bolletje gezeten, wachtend tot de apranax ging werken...

Zijn dat klachten die je herkent? Heeft jouw arts ooit aan endometriose gedacht? Dit zijn wel heel heftige klachten... hopelijk voel je je snel beter.
Dikke knuffel om deze tegenslag te verwerken. Hopelijk meer geluk met de volgende poging! Probeer de moed niet te verliezen, al is dat vandaag vast makkelijker gezegd dan gedaan.

Ik ben in september op controle geweest. Net met de eerste druppels bloedverlies. Volgens mijn gynaecoloog geen symptomen van endometriose te zien. Gewoon 'pech'. Fertiliteitsarts spreekt wel van een uitstulping op mijn baarmoederhals- ik ga haar om een doorverwijzing vragen naar een arts die specifiek vrouwen met erg pijnlijke maandstonden behandelt.

[Fie1992]

Vanmorgen getest - negatief. Direct erna mijn menstruatie door gekregen.

Ik ben er fysiek ook echt niet goed van geweest. Is al een jaar geleden dat ik er nog zo ziek van ben geweest. Pijn, misselijk, diarree, rugpijn, duizelig... Heb op mijn werk wel 20 minuten op de grond in een bolletje gezeten, wachtend tot de apranax ging werken...

Zijn dat klachten die je herkent? Heeft jouw arts ooit aan endometriose gedacht? Dit zijn wel heel heftige klachten... hopelijk voel je je snel beter.
Dikke knuffel om deze tegenslag te verwerken. Hopelijk meer geluk met de volgende poging! Probeer de moed niet te verliezen, al is dat vandaag vast makkelijker gezegd dan gedaan.

Ik ben in september op controle geweest. Net met de eerste druppels bloedverlies. Volgens mijn gynaecoloog geen symptomen van endometriose te zien. Gewoon 'pech'. Fertiliteitsarts spreekt wel van een uitstulping op mijn baarmoederhals- ik ga haar om een doorverwijzing vragen naar een arts die specifiek vrouwen met erg pijnlijke maandstonden behandelt.

Lijkt me een goed idee. Dat zijn dikwijls dokters met lange wachttijden. Doorverwijzen van je specialist kan dan wel helpen. Succes!

[mich75]

@sara, aangezien je toch een licht positieve test hebt gehad zou het wel kunnen dat er iets geweest is. Misschien dat je daardoor meer last had?

Verder onderzoek zal zeker geen kwaad kunnen, hopelijk ben je snel geholpen.

[Minosh]

Vanmorgen getest - negatief. Direct erna mijn menstruatie door gekregen.

Ik ben er fysiek ook echt niet goed van geweest. Is al een jaar geleden dat ik er nog zo ziek van ben geweest. Pijn, misselijk, diarree, rugpijn, duizelig... Heb op mijn werk wel 20 minuten op de grond in een bolletje gezeten, wachtend tot de apranax ging werken...

Vind ik heel jammer voor je... Veel succes de komende periode.
Het is zeker een goed idee om je eens te rade te gaan bij een specialist.

[Babske84]

Hoi dames,

Ik heb donderdag opnieuw bloed moeten laten trekken voor de genetische testen. (Eerste keer was 2weken geleden maar konden bloed niet gebruiken )
Hoelang duurt het nu voor de donor kan bepaald worden? En hoelang duurt het dan nog voor er een donor is? Ik sta te popelen om te beginnen mr alles duurt zo lang

Groetjes!

[Mitte]

X

[Pindanootje]

Oh wat ontzettend jammer Sara het gevoel van ontgoocheling is ongetwijfeld voor ons allen zeer herkenbaar.. Wat erg ook dat je zo enorme pijnen hebt, zou ik inderdaad zeker eens een specialist voor consulteren..

Wij hebben dit hele fertiliteit traject tot nu toe nog niet verteld thuis, enkel tegen paar vrienden/collega's. Maar nu we volgende maand de laatste IUI poging gaan doen en dan IVF, hebben we toch maar besloten het aan onze ouders te gaan vertellen. Wou dit heel lang niet, wou goed nieuws kunnen brengen en geen slecht. Maar m'n vriend zit er ook steeds mee en heeft nood het te kunnen bespreken met hun, zeker omdat z'n vrienden weinig meeleven tonen denk ik ook. Omdat m'n papa momenteel zelf al in een zware behandeling zit (kanker) durf ik hun geen nieuws erbij geven wat weer aanleiding tot extra zorgen of negativiteit geeft.. anderzijds vallen er ook wel opmerkingen van mijn mama over kleinkindjes willen, steeds vaker, en wil ik haar toch maar betrekken erbij. Hoe reageerde jullie familie op dit gebeuren?

[Fie1992]

Oh wat ontzettend jammer Sara het gevoel van ontgoocheling is ongetwijfeld voor ons allen zeer herkenbaar.. Wat erg ook dat je zo enorme pijnen hebt, zou ik inderdaad zeker eens een specialist voor consulteren..

Wij hebben dit hele fertiliteit traject tot nu toe nog niet verteld thuis, enkel tegen paar vrienden/collega's. Maar nu we volgende maand de laatste IUI poging gaan doen en dan IVF, hebben we toch maar besloten het aan onze ouders te gaan vertellen. Wou dit heel lang niet, wou goed nieuws kunnen brengen en geen slecht. Maar m'n vriend zit er ook steeds mee en heeft nood het te kunnen bespreken met hun, zeker omdat z'n vrienden weinig meeleven tonen denk ik ook. Omdat m'n papa momenteel zelf al in een zware behandeling zit (kanker) durf ik hun geen nieuws erbij geven wat weer aanleiding tot extra zorgen of negativiteit geeft.. anderzijds vallen er ook wel opmerkingen van mijn mama over kleinkindjes willen, steeds vaker, en wil ik haar toch maar betrekken erbij. Hoe reageerde jullie familie op dit gebeuren?

Diegene van onze familie die op de hoogte zijn, reageren vooral met erg veel steun. We hebben wel zelf gekozen wie we wel en niet wouden inlichten. We hebben nooit onder stoelen of banken gestopt dat we snel zwanger wouden worden na ons huwelijk. Nu keert zich dat wat tegen ons natuurlijk, omdat iedereen het verwacht... en de zwangerschap blijft uit.
Wat ik wel een nadeel vind aan open kaart spelen: al die goede raad... "doe maar rustig aan he, kruip wat in bed na de IUI". Kan me daar soms aan ergeren. Maar dat buiten beschouwing gelaten, lucht het wel op als je er eens over kan praten met iemand anders dan je partner (ik veronderstel dat dat hetzelfde is voor BAMs die hun verhaal delen). Al was het maar om die lange wachtweken wat te overbruggen met mensen die je het allerbeste wensen.

[Pindanootje]

Ja ik ben zelf wat huiverig tov m'n schoonmama die altijd overloopt van adviezen en raad... Waar ik totaal geen vraag in heb tov haar natuurlijk. Dus hoop dat dat niet te erg gaat worden..

[Fie1992]

Ja ik ben zelf wat huiverig tov m'n schoonmama die altijd overloopt van adviezen en raad... Waar ik totaal geen vraag in heb tov haar natuurlijk. Dus hoop dat dat niet te erg gaat worden..

Staat je vriend erop dat zijn moeder het weet? Al eens getracht je bezorgdheden daarover met hem te bespreken? Misschien kan hij jouw standpunt begrijpen?

[Melissa00]

Oh wat ontzettend jammer Sara het gevoel van ontgoocheling is ongetwijfeld voor ons allen zeer herkenbaar.. Wat erg ook dat je zo enorme pijnen hebt, zou ik inderdaad zeker eens een specialist voor consulteren..

Wij hebben dit hele fertiliteit traject tot nu toe nog niet verteld thuis, enkel tegen paar vrienden/collega's. Maar nu we volgende maand de laatste IUI poging gaan doen en dan IVF, hebben we toch maar besloten het aan onze ouders te gaan vertellen. Wou dit heel lang niet, wou goed nieuws kunnen brengen en geen slecht. Maar m'n vriend zit er ook steeds mee en heeft nood het te kunnen bespreken met hun, zeker omdat z'n vrienden weinig meeleven tonen denk ik ook. Omdat m'n papa momenteel zelf al in een zware behandeling zit (kanker) durf ik hun geen nieuws erbij geven wat weer aanleiding tot extra zorgen of negativiteit geeft.. anderzijds vallen er ook wel opmerkingen van mijn mama over kleinkindjes willen, steeds vaker, en wil ik haar toch maar betrekken erbij. Hoe reageerde jullie familie op dit gebeuren?

Hi pindanootje, wij hebben het onlangs ook verteld aan zijn ouders (met mijn eigen ouders heb ik niet zo’n goede band dus die weten het niet) en dat is heel goed meegevallen. Wij wilde liever gelijk met goed nieuws komen maar ja, daar besliste de natuur anders over.
Na mijn eerste iui vroegen ze af en toe wel hoe het ging, maar op de aangename manier. Nu vragen ze eigenlijk amper iets, ze wachten tot we er zelf over beginnen. Dus das wel fijn .

Geef gewoon zelf aan hoe je er tegenover staat. Als je er enkel over wil babbelen als jij dat wil, zeg dan ook dat je er zelf af en toe wel iets zult over zeggen. Ik hoop dat je op die manier niet elke week dé vraag krijgt. Zo hebben wij het in elk geval gedaan.

Succes! X