Ik moet ook nog tot volgende week woensdag wachten op nieuws. Ben er ook constant mee bezig. Bij mij helpt de afleiding wel redelijk moet ik zeggen. En het feit dat ik het al mijn (goede) vriendinnen heb verteld en erover kan gepraat worden maakt het veel draaglijker precies. Al merk ik wel dat degene die zelf al een kindje hebben of over zwanger zijn hebben nagedacht een stuk meelevender zijn dat mijn leeftijdsgenoten (31) die nog single zijn of in een prille relatie en totaal niet snappen wat het is. Maarja. Enkel onze ouders willen we het expres niet vertellen, omdat we hun zo graag compleet zouden willen verrassen met nieuws dat 't gelukt is.
Ben wel benieuwd hoe jullie er hier mee omgaan eigenlijk, wie vertel je wel of niet wat, en wat doet dat met je?
, leeft gigantisch weinig mee. De vorige keer op de dag vd negatieve uitslag heeft ze er niet eens naar gevraagd en heb ik na 4dagen zelf maar gestuurd dat het trouwens negatief was. Dat viel me enorm hard tegen. Een andere vriendin stuurde "ah, vervelend". Was ik ook niet zo blij over..
Of gewoon een zekerheid dat het op een dag allemaal in orde komt...
. Nu ja, ik ben zowel op het ogenblik van mijn ovulatie als op het moment van mijn menstruatie altijd één brok emoties, dus zal maar denken dat dat een goed teken is, dat ik daar ondertussen terug zit. 
, maar heb daar wel behoefte aan. En hij vind dat ook wel belangrijk gelukkig. Zo heeft ieder stel z'n eigen maniertjes toch echt he:)