IUI-clubje

[Lotusje0506]

[quote=michellefee2020 post_id=361894 time=<a href="tel:1604953829">1604953829</a> user_id=12969]
Ik probeer ook veel mijn voeten warm te houden aangezien ik ook vaak heb gelezen dat het helpt, maar eigenlijk weet ik ook niet wat ik nog meer kan doen. Ik doe al alles ervoor om het te laten slagen, ik let goed op mijn voeding en beweging, ik probeer overdag te rusten en niet zware dingen te tillen.. voeten warm te houden wat ik al zei. En heb 6 behandelingen acupunctuur gehad.. vandaag heel stom een testje gewaagd want ik word eigenwijs na al die mislukte pogingen maar helaas zoals ik al had verwacht was hij omo wit. Vandaag zit ik op dag 10 na de inseminatie.. betekent wel dus dat de pregnyl al uit mijn lichaam is!!!
Pffff wat een zware maanden. Ondanks de leuke dingen die je blijft doen met je partner en familie blijft dit een behoorlijke last die je met je meedraagt.

Hey Michelle, ik snap je volledig. Nog niet opgeven! Ik zou gewoon over 2 dagen misschien nog testje doek? Gebruik je dan wel de early tester?
Maar ‘t zijn zware maanden he? Ook door het hele corona-gebeuren ben je ook alweer beperkter in wat je kan doen om eventueel je zinnen te verzetten.

Ik zag gisteren een bericht op insta van iemand die ik volg waarin ze zei dat ze het zo zwaar had door alle nieuwe aankondigingen in haar omgeving en online. En dat ze het iedereen gunt, maar ook egoïstisch is en het er moeilijk mee heeft omdat ze blijkbaar ook allang proberen voor een 2de. Heeel veel berichtjes zijn daarop gekomen en snap haar voor de volle 200%. Anderzijds durf ik er mijn reactie niet op te plaatsen want wil helemaal niet dat mensen die me kennen dit al weten.
Langs ene kant wil ik het heel graag de wereld ingooien, om meee ‘awareness’ te creëren over hoe groot het % is van koppels die struggelen en het niet vanzelf gaat.. anderzijds denk ik dat ik het pas openbaar kan maken als het me gelukt is om zwanger te geraken. Maar wederom weet ik nu al dat je dan van heel wat vrouwen reacties gaat krijgen waar ik niet op zit te wachten, hoe goedbedoeld ze ook kunnen zijn. Maar als je niet in dit traject zit, kan je je dit ecjt moeilijk inbeelden.

Sorry, ff lange tekst maar hier zit ik de laatste tijd veel mee in m’n hoofd
[/quote]

Ik kan je hier echt volledig in volgen. Soms wil je andere een hart onder de riem steken die het ook moeilijk hebben en hetzelfde ondergaan.
Daarnaast wil je het niet doen omdat je jezelf wilt beschermen en ook niet wilt dat iedereen het weet.

Zelf heb ik gekozen voor enkel het aan mijn beste vriendin en de familie te vertellen en ik moet zeggen. Binnen de familie hebben we van mijn schoonzus echt verschrikkelijke commentaar gehad. Op zich is de band tussen haar en mijn man al niet zo goed maar ze wist dat we al zo lang aan het proberen waren, op kerstavond hebben we het verteld (waren toen 12w zwanger), en ze heeft de hele avond verhalen liggen vertellen over miskramen en dergelijke. Erg jammer vind ik dat!

[michellefee2020]

Klopt meiden, wat jullie doen doe ik ook, ik heb er ook bewust voor gekozen om het alleen met fam te delen. En absoluut niet met meer mensen. Als je niet in dit traject zit begrijpen mensen het totaal niet. Sommige proberen het wel en dat zijn dan de mensen die dicht bij je staan en het ook vooral willen begrijpen. Op mijn werk weet alleen mijn manager het en voor de rest niemand. Je krijgt teveel verschillende meningen en dat geeft mij onnodig stress. Doordat weinig het weten en ik vooral met jullie erover praat voel ik mij goed hierbij. Heb het ook tegen mijn fam gezegd dat ze niet elke maand vragen hoeven te stellen en ik zelf wel met nieuws kom als ik dat bespreekbaar wil maken.

Wat een nare verhalen van je schoonzus. Kan mij heel goed voorstellen dat de band met zo iemand niet goed is. Ik heb altijd het idee dat zo iemand gewoon jaloers is. Waarschijnlijk hebben hun problemen die niet bespreekbaar zijn en daardoor dit soort dingen gaan zeggen. Ik ben iedergeval blij met jullie !!!

[Johanna1991]

Bij mij weten ondertussen redelijk veel mensen het, het wordt soms zelfs vermoeiend om te onthouden wie nu wel en wie niet... ik ben gewoon niet goed in geheim houden. En omdat ik zoveel verhalen van andere mensen ken met dezelfde problemen, heb ik ook niet snel het gevoel dat het taboe is. Maar wat ik wel heel belangrijk vind, is om het niet in detail allemaal te gaan uitleggen. Veel vrienden weten dat ik in de medische malemolen zit, maar niet in welk traject exact en waar in mijn cyclus ik me ergens bevind. Dat vind ik wel heel belangrijk, dat ze niet letterlijk zitten mee te tellen tot de dag van een zwangerschapstest of zo. Het is zo al stresserend genoeg.

Tot mijn grote verbazing mag ik gewoon opstarten voor mijn derde IUI. Omdat mijn "rustcyclus" zo ontzettend lang geduurd heeft (39 dagen), had ik al schrik dat alles volzet zou zijn toen ik gisteren belde dat ik mijn regels had. Maar ik mocht gewoon langskomen deze voormiddag voor de basisecho, alles in orde, dus opnieuw Puregon en Pregnyl meegekregen. Ik heb nu zoiets van: eigenlijk mag ik zo dankbaar zijn dat ik überhaupt mag langskomen, maar ik kan me niet goed voorstellen waarom de derde keer Puregon nu ineens wel zou werken. Maar bon, alles beter dan niks zeker...

En ik duim heel erg voor iedereen die rond deze week moet testen!!

[CaroCaro]

Johanna 1991, bij mij werd toch gezegd dat er minimaal 3 IUI's dienen te gebeuren alvorens ze willen evalueren om de volgende stap te zetten... Ik heb zelf voor 4x gekozen uiteindelijk... of bedoel je dat je op Puregon niet veel reageert? Ik heb steeds menopur gespoten maar enkel in combinatie met clomid reageerde ik binnen een redelijke termijn...

Ikzelf heb zo goed als niemand op de hoogte gebracht. In de familie wou ik géén verwachtingen scheppen voor iets dat er misschien niet gaat zijn... 1 vriendin die het weet heeft maar heel even in deze richting moeten gaan, en ik merk welk een verschil het is iemand die "ervaring" heeft tav iemand die het van horen heeft... Ik had wel een collega/vriendin er iets over verteld omdat we van elkaar wisten dat we aan kinderen zouden beginnen... maar toen bleek zij op 2 maand zwanger en mocht ik continu alles aanhoren, hoe lastig al die echo's wel niet zijn en kostelijk toch wel en zo misselijk en .... Tja, op die moment besef je zeer goed dat zij niet weet en begrijpt waar wij doorgaan en dat wij bijna met plezier misselijk zouden willen zijn... Ik ben die collega/vriendschap toch wat gaan herzien helaas... Het is niet gemakkelijk...

Maar we moeten doorgaan en volhouden!

[Nvroosje]

hallo

Hier ook vol zenuwen ondertussen, en verwacht precies elk moment mijn maandstonden pfff
zit nu op dag 12 na de IUI, maar nog niets te merken...

vrijdag een afspraak met de gyn, maar hoop nog altijd een beetje dat het niet nodig hoeft te zijn..
Heb nu ook 3 dagen verlof, maar dat maakt het mij precies nog moeilijker om er niet aan te denken, ook al heb ik genoeg afleiding...

[Nikki123]

Phoeh, hier en daar paar dingen gelezen die ik dus ook ervaar. Ik heb nu 1 vriendin die hetzelfde traject ingaat dus met haar kan ik af en toe wel iets kwijt. Alleen heb ik haar wat ervaringen kunnen meegeven want ze weet natuurlijk nog niet helemaal wat haar te wachten zal staan.

Wij hebben het aan niemand binnen onze familie verteld omdat ik de bemoeiingen niet zie zitten. De moeder van m’n vriend is de laatste tijd al zo emotioneel en mijn relatie met m’n mama is ook met ups en downs. Zij heeft ook net operatie gehad na kwaadaardig gezwel in de borst en gelukkig is alles weg, nu aan de nabehandelingen gestart maar ik word zo snel kwaad als ik eens een paar dagen niet sms, want dan krijg ik gelijk een bericht van ‘amaj, zolang geleden, ik heb al zolang niets meer van je gehoord,....”.
En dat zijn van die momenten dat ik zoooo graag wil zeggen dat ik ook dingen aan m’n hoofd heb, ook problemen heb om mee om te gaan maar is zo moeilijk.

Ik was gisterenavond trouwens zo misselijk en heb vannacht uiteindelijk moeten overgeven. Af en toe nog steeds heel lichtjes duizelig. Maar heb het vermoeden dat dat overgeven niet gelinkt zal zijn maar nog heel even afwachten dus.. heb alvast vandaag testers wezen halen bij de action

@nvroosje oh toeval, heb ook 3 dagen vrijaf. Doet wel deugd maar anderzijds jaag ik mezelf weer op omdat ik vanalles wou doen op deze dagen en precies niets gedaan krijg omdat ik me niet zo lekker voel..
Ga je al testje doen?

[Nvroosje]

@Nikki

Ik durf niet goed.. Voel me voor de rest wel goed, alleen hoofdpijn (migraine) daarom dus dat ik nog meer schrik heb dat dat aanleiding is tot mijn regels en daarom dat ik dus nog niet durf te testen..
Ik ga proberen te wachten met testen tot donderdag (14d na iui), dan is het tenminste zeker en tegen dan heb ik meestal toch mijn regels al, dus hoef ik niet te testen (ook geld uitgespaard )

hier ook maar een beperkt aantal mensen die het weten, gewoon omdat je er liever over praat met mensen die er ook ervaring mee hebben, want al de rest snapt er toch niets van, dus wil ook niet meer stress dan ik nu al heb

[Johanna1991]

Die dagen voor 'testdag' zijn toch altijd het ergste he. Rond de IUI voel ik me altijd nog zo hoopvol en optimistisch, maar een paar dagen later is het altijd zo down... pff. Ik hoop echt dat het raak is bij jullie!

@CaroCaro: de Puregon werkt wel voldoende, als in, dat er een eisprong is rond dag 12-16, maar mijn baarmoederslijmvlies blijft dun. 6,5mm is het dikste dat ik ooit gehad heb. En ik heb het gevoel dat ik pogingen zit te verspillen terwijl ze me even goed een ander hormoon kunnen geven waarbij dat slijmvlies dikker wordt. Zo simpel zal het in realiteit wel niet zijn, maar ik voel me nogal machteloos, er valt ook niet te argumenteren met die artsen... Maar waarom het nu per se Puregon moet zijn bij mij, en niet Menopor of Gonal F... het is me een raadsel. Ze zullen waarschijnlijk argumenteren dat ik wat geduld moet hebben en een paar keer moet proberen, maar dat je maar 6 terugbetaalde pogingen krijgt geeft me al stress genoeg. Dan heb je toch geen ruimte om een beetje te zitten 'proberen'.

[Nikki123]

@nvroosje ik blijf hopen voor je!! Maar knap dat je kan wachtzn tot donderdag.

@johanna ik snap je wel, in’t begin super gemotiveerd en positief, en naarmate de dagen verstrijken komen de twijfels meer en meer naar boven.
Hier is het nu zó dubbel deze maand! Ik ben elke dag wel een paar korte momenten op de dag licht duizelig. Hoe dan?! Heb nog nooit echt last gehad van lage bloeddruk ofzo en gebeurd ook zeker nadat ik iets gegeten heb ofzo.
Die momenten denk ik dan: “zou het...?” En dan paar minuten later denk ik weer van “neeee, kan toch niet! Ik beeld het me allemaal in”

[michellefee2020]

Hey meiden, vandaag gesprek gehad in het ziekenhuis over hoe verder als de iui niet aanslaat. De volgende stap word ivf. Het jammere daarvan is .. dat er nog steeds een wachtlijst is. Door dat stomme corona.. En dus pas januari/februari aan de beurt zijn. Gelukkig mogen we ondertussen gewoon door gaan met iui en dus nog de 5e en 6e keer proberen. Zelf hoop ik dat ik dit weekend gewoon een positieve test in handen heb, alleen mijn gevoel zegt alweer van niet. Deze maand met 2 eitjes geprobeerd alleen de kans word daardoor niet aanzienlijk groter. Vandaag moest ik even huilen na het gesprek want je bent elke keer je grenzen aan het verleggen en je weet niet tot wanneer je dat moet blijven doen..

Heb iedergeval wel weer iets om naar uit te kijken, stilstaan is geen optie voor mij. Ook al begrijp ik ontzettend goed waarom iemand even een rustmaand erin gooit, het heeft allemaal een behoorlijke impact.

[Nvroosje]

@michellefee
In welk ziekenhuis ga je de IVF dan laten doen?
Ik heb overmorgen mijn gesprek met de gyn hierover.. besef ook dat het niet voor deze maand zal gaan zijn, maar hoop toch voor december als corona het toelaat, zal wel eerder januari worden

[michellefee2020]

Nvroosje dat is in het VU Amsterdam..
Ik weet niet of dat in de buurt is bij jou ..
Succes over morgen met jou gesprek.

Schrok wel even toen ze zeiden dat je eerst een maand de pil moet slikken om je kunstmatig in de overgang te kunnen brengen. Is dat ook bij jou het geval ?

[Nvroosje]

Ik zou het niet weten , i kdenk het eigenlijk van niet, omdat ik zelf geen vruchtbaarheidsproblemen heb, (mijn man wel)..
ik ga alle uitleg pas vrijdag krijgen,d us nog even afwachten.
En ondertussen ook nog geen menses hier (dag 13 na IUI) en vind het heel moeilijk om tot morgen te wachten met testen.. maar verwacht wel dat ze nog doorkomen vannacht of morgen vroeg hoor, heb wel nog geen krampen (wat ik anders wel al had)
ppfff afwachten is hatelijk!

[michellefee2020]

Jeetje wat ontzettend knap van je dat je nog niet getest hebt. Wel goed dat je niet dezelfde kwaaltjes ervaart , dat geeft hoop heel spannend. Ga je morgen testen?

[Nvroosje]

waarschijnlijk niet, zal ik morgen zien want ik denk dat ik vannacht nog wel mijn regels krijg aangezien ik de "voorbode" al heb gehad (= bruinig verlies) dus heb de hoop al verloren...
nu wat bezig geweest met mijn icsi-gesprek voor te bereiden van vrijdag..
zijn er hier bij die mij al tips kunnen geven van welke vragen zeker te stellen?
Of kan ik dan best naar het andere "clubje" gaan?