De Verdwaalde Ooievaar

Mitte schreef: ↑

22 januari 2020, 18:26

Proficiat aan degene die zwanger zijn. Ik ben oprecht blij voor jullie!

Ik heb wel een vraagje: is het misschien mogelijk om een apart topic aan te maken waar jullie de zwangerschapsperikelen kunnen bespreken? Echt niet slecht bedoeld, maar het is enorm confronterend om al die berichten te lezen en ik weet dat ik niet de enige ben (ik twijfelde of ik dit zou vragen maar ik doe het niet alleen voor mezelf..)
Ik open dit topic nu telkens met een bang hart niet wetend hoe ik me nadien zal voelen. Op zich kan ik het forum gaan vermijden maar dit is toch net bedoeld om te kunnen delen wat we voelen in de weg naar het zwanger worden.
Ik hoop dat jullie hier begrip voor hebben en dat bij jullie alles verder goed verloopt.
Dankjewel alleszins..

Dag Mitte,
Ik heb er alle begrip voor. Het is idd confronterend.
Dit moet een veilige plaats blijven vr iedereen die zwanger wil worden. Veel succes verder en hopelijk mag je binnenkort ook aansluiten in een andere topic.

Hallo,

Graag schrijf ik even mee. Na al enkele weken jullie te volgen.
Proficiat aan iedereen die zwanger is.

wij ( partner en ik) hebben de stempel “onverklaarbaar” gekregen. We hebben reeds 3 iui achter de rug zonder resultaat. Nu even pauze om terug in februari te starten.
Ik neem menopur ( omdat ik van clomid iedere dag moest wenen)
Ik vind mm heel zwaar om het emotioneel steeds vol te houden.

Grtjes,

Min.

X

X

Welkom Minosh
Wij hebben ook stempel onverklaarbaar gekregen.
Heb je regelmatige cyclus?
Ik heb voorlopig nog geen clomid of menopur moeten nemen.

Mijn 3de iui is bijna 14 dagen geleden. Ik heb daarstraks negatieve test gedaan. Moed zakt weer. Ga morgenvroeg nog wel een keertje testen met ochtendurine.
Hebben volgende week besprekingsafspraak. Ben er niet uit wat ik wil overstap na ivf of nog verder met inseminatie?!

X

Bedankt.
Mijn cyclus is wat onregelmatig tussen de 14 -18 dagen, waardoor het ziekenhuis besliste om met hormonen te werken. ( Clomid had zo groot impact op mijn emotionele welzijn, dat ik heb gevraagd om te veranderen, van menopur heb ik iets minder last)
indd, na de inseminatie is de moeilijkste periode. Ik probeer veel afleiding te zoeken, maar dat lukt niet altijd. Ik heb ook vaak het gevoel dat ik een depressie aan het vallen ben....
In onze omgeving weet niemand dat we in de mmm zijn gestapt, ze weet enkel dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is.

Grtjes,
Minosh

Minosh schreef: ↑

23 januari 2020, 6:51

Bedankt.
Mijn cyclus is wat onregelmatig tussen de 14 -18 dagen, waardoor het ziekenhuis besliste om met hormonen te werken. ( Clomid had zo groot impact op mijn emotionele welzijn, dat ik heb gevraagd om te veranderen, van menopur heb ik iets minder last)
indd, na de inseminatie is de moeilijkste periode. Ik probeer veel afleiding te zoeken, maar dat lukt niet altijd. Ik heb ook vaak het gevoel dat ik een depressie aan het vallen ben....
In onze omgeving weet niemand dat we in de mmm zijn gestapt, ze weet enkel dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is.

Grtjes,
Minosh

Hallo Minosh

Goed dat je minder last hebt van de menopur, het is al moeilijk genoeg zonder bijwerkingen. Ik denk dat het ook slim is dat jullie een pauze hebben ingelast wanneer je daar behoefte aan voelde. Ik zou je aanraden om eventueel met iemand professioneel te gaan praten als je twijfelt over een depressie.

Veel sterkte!

Minosh schreef: ↑

23 januari 2020, 6:51

Bedankt.
Mijn cyclus is wat onregelmatig tussen de 14 -18 dagen, waardoor het ziekenhuis besliste om met hormonen te werken. ( Clomid had zo groot impact op mijn emotionele welzijn, dat ik heb gevraagd om te veranderen, van menopur heb ik iets minder last)
indd, na de inseminatie is de moeilijkste periode. Ik probeer veel afleiding te zoeken, maar dat lukt niet altijd. Ik heb ook vaak het gevoel dat ik een depressie aan het vallen ben....
In onze omgeving weet niemand dat we in de mmm zijn gestapt, ze weet enkel dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is.

Grtjes,
Minosh

Hey @Minosh,

Wat jammer dat je je niet zo goed voelt... Alvast bedankt om je verhaal te delen! Ik denk dat we zowat allemaal in't zelfde schuitje zitten . De periode na de inseminatie is inderdaad de moeilijkste, 'er niet mee bezig zijn' - 'er niet aan denken' is gewoonweg geen optie. Je hoopt alleen op het beste en je bent ongelofelijk machteloos voor wat er op dat moment gebeurt met je lichaam. Bij één van mijn inseminaties zeiden ze 'en nu is het aan moeder natuur', ik vond dat zo'n onnozele uitspraak... want zo 'natuurlijk' voelt dat allemaal niet . Die pregnyl, hormonen...

Ik geef @Josie21 volledig gelijk, als je denkt dat je in een depressie aan't sukkelen bent, zoek aub zo snel mogelijk iemand om mee te praten. Na mijn (mislukte) 3de IUI heb ik de psycholoog van de fertiliteitspraktijk gecontacteerd en dat heeft me tot hiertoe al wel heel veel geholpen. Laat het niet te lang aanslepen, want het is een vrij zware en emotionele 'molen' om alleen op te lossen.

Vandaag heb ik alvast mijn laatste IUI gehad (de 6de) en 't voelde vrij routinematig, waarschijnlijk omdat ik er niet meer zoveel hoop op heb gezet en stilaan uitkijk naar de start van het IVF-traject...

Succes alvast!

Hello iedereen!

Ik ga hier nog even meelezen maar ben ondertussen gestart met mijn eerste spuit voor ivf/icsi. Dus stap bij deze over van groep.
Ik wens iedereen hier toch nog heel veel succes!

LotjeS schreef: ↑

23 januari 2020, 19:14

Hello iedereen!

Ik ga hier nog even meelezen maar ben ondertussen gestart met mijn eerste spuit voor ivf/icsi. Dus stap bij deze over van groep.
Ik wens iedereen hier toch nog heel veel succes!

Dankjewel! Jij ook heel veel succes gewenst!

Veel succes

Dankjewel.
Ik heb gisteren een mailtje gestuurd naar het ziekenhuis of zij iemand aanraden om mee te gaan praten.

Minosh

LotjeS schreef: ↑

23 januari 2020, 19:14

Hello iedereen!

Ik ga hier nog even meelezen maar ben ondertussen gestart met mijn eerste spuit voor ivf/icsi. Dus stap bij deze over van groep.
Ik wens iedereen hier toch nog heel veel succes!

Veel succes LotjeS!

Pfff, mijn regels mogen nu echt wel gaan komen, want mijn geduld wordt echt op de proef gesteld. Zit nu aan dag 30 van mijn cyclus, maar ik voel nog niks dat erop wijst dat ze eraan komen Dan ook starten met Clomid, geeft me wat een dubbel gevoel. Aan de ene kant vergroot het de kans dat de volgende iui kan doorgaan, maar ben toch ook wat bang voor de bijwerkingen.

Ze zeggen we eens dat een levensles zich herhaalt tot je ze geleerd hebt en ik weet dat ik een probleem heb met geduldig zijn, maar dit helpt toch echt niet hoor.

Minosh schreef: ↑

24 januari 2020, 6:56

Veel succes

Dankjewel.
Ik heb gisteren een mailtje gestuurd naar het ziekenhuis of zij iemand aanraden om mee te gaan praten.

Minosh

Ik vind het een moedige beslissing van je Minosh en keigoed dat je niet bij de pakken blijft zitten! Hopelijk kunnen ze je iemand aanraden waarmee het klikt en kan je er snel terecht.