Menopur ... miskraam ... en nu?

IUI Forum
Amy
Berichten: 16
Lid geworden op: 16 november 2009, 20:14

Menopur ... miskraam ... en nu?

Bericht door Amy » 18 november 2009, 14:06

Hallo,

'Kort' even samengevat wat ik al doorlopen heb:
Ongeveer 2 jaar geleden stopte ik met de pil. Ik kreeg mijn menstruatie niet, en was niet zwanger.
Blijkbaar had ik iets wat erg leek op PCO, maar niet echt helemaal zo was.
Daarna gestart met Clomid, tot 3 pilletjes per dag, maar geen enkel effect.
Ik onderging een ovariële drilling, die wel wat veranderingen teweeg bracht: mijn eicellen plakten niet meer zo tegen de wand.
Dan gestart met spuiten Menopur, wel effect!
Zwanger na de tweede keer inspuiten (wel 18 spuiten moeten krijgen ... dus lange periode).
10 weken zwanger geweest, alles prima in orde, dan een miskraam gehad ...
En nu dus, terug van bij het begin: begonnen met Menopur.
Het verdriet, de angst, de teleurstelling, is niet te omschrijven!
Iemand iets soortgelijk meegemaakt?!
Heeft menopur een ander effect na een miskraam?
Moet er iemand ook zolang spuiten voor een reactie te verkrijgen?
Laatst gewijzigd door Amy op 18 november 2009, 21:10, 1 keer totaal gewijzigd.

Jo'tje

Bericht door Jo'tje » 18 november 2009, 14:28

hey Amy,

begin maar wat rond te lezen, ongetwijfeld vind je verhalen van "lotgenoten".
Zelf ben ik nog niet zwanger geraakt, en kan ik dus ook niet meespreken over het verdriet na een miskraam.

ingridve
Berichten: 51
Lid geworden op: 12 november 2009, 15:20

Bericht door ingridve » 18 november 2009, 15:05

pff..sterkte Amy..

bij mij is het 6 jaar geleden,dat ik eindelijk zwanger was geworden,na 2 jaar proberen zwanger te worden,en toch na 10 weekjes ging het mis..een miskraam..
ik dacht echt dat ik hier nooit meer overheen kwam..
wat is dit moeilijk!!..

hopelijk kun jij het een plaatsje geven.

groetjes ingrid

Amy
Berichten: 16
Lid geworden op: 16 november 2009, 20:14

Bericht door Amy » 18 november 2009, 21:07

Waauw Ingrid ... dat is inderdaad zwaar, maar zeer herkenbaar...
Is het ondertussen nog eens gelukt zwanger te worden?

ingridve
Berichten: 51
Lid geworden op: 12 november 2009, 15:20

Bericht door ingridve » 20 november 2009, 18:33

Nee,Amy helaas niet,maar we zijn pas dit jaar naar het ziekenhuis gegaan,en in behandeling gegaan/..

alles is gewoon goed....raar he..

Heb jij het al een beetje kunnen verwerken??

xx groetjes ingrid

Amy
Berichten: 16
Lid geworden op: 16 november 2009, 20:14

Bericht door Amy » 24 november 2009, 10:40

Dag Ingrid,

Sommige dagen gaat het heel goed. Dan zie ik het als positief: het is gelukt, dus het lukt wel weer eens. Andere dagen lukt het me echt niet, voel ik me ellendig leeg, verdrietig, ... en kan ik geen mensen onder ogen komen.
Meteen ook terug gestart met hormonenkuur, terwijl het nog maar een maandje geleden is. Soms vraag ik me nu wel eens af of dat wel een goed idee is. Heb nog wat bloedverlies, en dan raak ik wel eens in paniek wanneer ik dat vaststel...
Maar goed, duimen dat ik snel weer zwanger ben.
Maar het begint mijn leven wat te bepalen; ik denk, eet, adem, met de hoop op een kindje. Ik 'was' zwanger,en nu is de drang precies nog groter dan voordien ...

Ik duim in ieder geval ook met jou mee. succes!
Uiteindelijk blikken we ooit wel eens terug op deze periode ...

Pien
Berichten: 12
Lid geworden op: 27 december 2009, 13:28

Bericht door Pien » 27 december 2009, 15:21

Hoi,

Tjee, wat herkenbaar. Ik ook 2 jaar geleden gestopt met de pil, geen menstruatie, niet zwanger, eerste gedachte PCO en Clomid, maar na 1 pil werd ik gebeld, toch puregon en later bleek dat ook niet goed, toch menopur. Bij tweede ronde had ik overstimulatie, te veel eitjes, maandje rust, derde ronde niks en 4e keer raak.
Het heeft lang geduurd voor ik de juiste hoeveelheid menopur had, dat had al op zich 3 weken (21 spuiten) geduurd voordat er iets gebeurde.
Nu net na die 4e poging een miskraam achter de rug na 12 weken, had net de familie een dag ervoor ingelicht over mijn zwangerschap, dus al zoekend naar steun op het internet vind ik jouw verhaal.
Verdriet, teleurstelling, ongeloof zijn erg herkenbaar. Waarom ik? Moet ik weer die medische molen in? Al dat spuiten, al die keren naar het ziekenhuis. Hoe lang gaat het deze keer duren? Wat voel ik me beroerd en vooral...verward. Ik weet ook wel zeker dat ik, zoals je al aangeeft, een kindje nu liever wil dan ooit tevoren.
In welke fase zit jij nu? Hoe lang duurde het voordat je na je miskraam weer mag beginnen met de menopur? en had je na je miskraam een andere reactie op de menopur?

Pien

Emmake
Berichten: 443
Lid geworden op: 4 december 2009, 12:02

Bericht door Emmake » 28 december 2009, 16:11

Dag Pien,

Hier net hetzelfde verhaal ...
Moet ook telkens zeer lang spuiten.
Vandaag al 15 dagen bezig en hoorde net dat ik met dezelfde dosis, 1,5 ampule verder moet.
Ik hoopte dat ze deze zouden verhogen naar 2 zodat het op zijn minst (hopelijk) wat vooruit zou gaan ...
Wat duurt het soms lang he!

Pien
Berichten: 12
Lid geworden op: 27 december 2009, 13:28

Bericht door Pien » 30 december 2009, 10:26

Hoi Emmake,
Ik snap dat je zelf gelijk naar 2 ampulen wilt, dat had ik ook en er leek bij 1,5 eerst ook niets te gebeuren en dus ging ik bij de derde keer ook naar 1,75 ampule, maar kreeg toen overstimulatie en dus te veel eitjes stonden klaar. Eigenlijk schiet het dan nog minder op, want je krijgt pregnyl om te menstrueren en daarna is het wachten tot de eitjes weer rustig kleiner worden. Dat wachten duurt ongeveer een maand, terwijl je dan al een nieuwe menopur cyclus had kunnen doen, dus wees maar voorzichtig en geduldig, uiteindelijk is dat het beste en verlies je minder tijd mee.
Vanaf de 1,5 ampule kreeg ik veel hoofdpijnklachten, heb jij dat eigenlijk ook? Hoeveel oplos vloeistof gebruik jij?

Pien

Emmake
Berichten: 443
Lid geworden op: 4 december 2009, 12:02

Bericht door Emmake » 4 januari 2010, 18:15

Pien schreef:Hoi Emmake,
Ik snap dat je zelf gelijk naar 2 ampulen wilt, dat had ik ook en er leek bij 1,5 eerst ook niets te gebeuren en dus ging ik bij de derde keer ook naar 1,75 ampule, maar kreeg toen overstimulatie en dus te veel eitjes stonden klaar. Eigenlijk schiet het dan nog minder op, want je krijgt pregnyl om te menstrueren en daarna is het wachten tot de eitjes weer rustig kleiner worden. Dat wachten duurt ongeveer een maand, terwijl je dan al een nieuwe menopur cyclus had kunnen doen, dus wees maar voorzichtig en geduldig, uiteindelijk is dat het beste en verlies je minder tijd mee.
Vanaf de 1,5 ampule kreeg ik veel hoofdpijnklachten, heb jij dat eigenlijk ook? Hoeveel oplos vloeistof gebruik jij?

Pien
Hallo!
Ondertussen al bijna 3 weken aan het spuiten en het komt langzaamaan in gang ... Maar nog tot donderdag verder doen. Verschrikkelijk ongeduldig ben ik. Maar idd het moet.
Ik los het telkens maar op met 1 water, ook voor 2.
Ik heb geen hoofdpijnklachten, maar eerder misselijkheid.
Hoe gaat het met jou nu?

Pien
Berichten: 12
Lid geworden op: 27 december 2009, 13:28

Bericht door Pien » 30 januari 2010, 20:42

Hoi Emmake,

Wat late reactie, sorry...
Met mij gaat het wel aardig. Ik moet eerst nog herstellen van de miskraam dat inhoud dat ik nu nog moet wachten. Dat wachten is echt vreselijk, ik ben namelijk erg ongeduldig en wil graag weer vooruit.
Heb het ook nog wel moeilijk met het verwerken van die miskraam, dus wachten moet niet erg zijn (verwerktijd), maar in je achterhoofd weten dat het nog maanden kan duren voor het weer zover is....pffff da's lastig.
Over twee weken heb ik weer een afspraak en vanaf dan mag ik hopelijk weer starten.
Hoe is het bij jou afgelopen? Heb je nog een eisprong gehad? en?.....
Je geeft aan zelfde verhaal (zie eerste post), maar heb jij dan ook een miskraam gehad?

Emmake
Berichten: 443
Lid geworden op: 4 december 2009, 12:02

Bericht door Emmake » 31 januari 2010, 19:09

Pien schreef:Hoi Emmake,

Wat late reactie, sorry...
Met mij gaat het wel aardig. Ik moet eerst nog herstellen van de miskraam dat inhoud dat ik nu nog moet wachten. Dat wachten is echt vreselijk, ik ben namelijk erg ongeduldig en wil graag weer vooruit.
Heb het ook nog wel moeilijk met het verwerken van die miskraam, dus wachten moet niet erg zijn (verwerktijd), maar in je achterhoofd weten dat het nog maanden kan duren voor het weer zover is....pffff da's lastig.
Over twee weken heb ik weer een afspraak en vanaf dan mag ik hopelijk weer starten.
Hoe is het bij jou afgelopen? Heb je nog een eisprong gehad? en?.....
Je geeft aan zelfde verhaal (zie eerste post), maar heb jij dan ook een miskraam gehad?
Dag Pien,

Ja, ik heb helaas ook een miskraam gehad. Begrijp het wel hoor ...
Ik was bijna 3 maanden ver, en alles verliep goed.
Wat een hel!!!
En nog steeds heel moeilijk voor me.
Is nu 3 maanden geleden, en 2 pogingen (wilde ook meteen terug starten!!, nu vraag ik me af of dat wel een goed idee was, mijn lichaam was echt niet klaar).
2 pogingen met menopur + pregnyl.
Telkens rond de 23 dagen moeten spuiten ...
Nu gestart met acupnctuur in de hoop dat dit de cyclus wat korter zou maken?! we zien wel.
Na deze poging gaan we nog eens goed nadenken wat we gaan doen.
Ik weet wel dat het kan lukken, want het is al eens gelukt, dat geeft hoop.
Maar het duuuuuurt zo lang! :?
Hoe is het nu met je?
Wanneer start je terug met de behandeling?

Pien
Berichten: 12
Lid geworden op: 27 december 2009, 13:28

Bericht door Pien » 31 januari 2010, 20:58

Hoi Emmake,

Het gaat nu dus met pieken en dalen. Zoals ik al zei heeft de miskraam toch meer effect gehad dan ik zou willen. Veel verdriet, boosheid en leegte. Overal zie je zwangere vrouwen of baby's...je weet denk ik wel hoe dat voelt.
Mijn partner steunt me waar hij kan, maar staat er veel makkelijker in. Hoe gaat jouw partner daar mee om? Kan hij jou goed steunen?

Je geeft verder aan dat je ietwat te snel na de miskraam bent begonnen. Hoe bedoel je dat? Fysiek gaf je aan, maar waar merkte je dat dan aan? Ik wil namelijk ook graag snel starten en moet eerst 10 feb afspraak ziekenhuis) afwachten.

Ben ook erg benieuwd of bij jou de acupunctuur gaat werken, dus hou me op de hoogte.
Verder is het inderdaad moed houden, idd je weet dat het kan en geduldig zijn is dus voor ons beide erg moeilijk. Maar het KAN! Zit je ook met je leeftijd of vriendinnen die zwanger zijn waardoor het gevoel zich versterkt?
Ik zei al tegen een vriendin...eigenlijk maakt de omgeving het mij moeilijk. Als ik alle maanden gewoon thuis zou zitten zonder zwangere vriendinnen/vrouwen en baby's om me heen dan zou het al een stuk dragelijker zijn. Ik ga er van uit dat het zeker een half jaar (6 pogingen) minstens gaat duren voor ik weer zwanger raak, om mijzelf wat te beschermen.
Hoeveel pogingen heeft het geduurd voordat je de eerste keer zwanger raakte?
Ik wens je ook veel kracht en moed. Hou vol! Het gaat lukken, het is al een keer eerder gelukt en hou je daaraan vast.
Pien

Emmake
Berichten: 443
Lid geworden op: 4 december 2009, 12:02

Bericht door Emmake » 1 februari 2010, 12:54

Dag Pien,

Mijn partner is er inderdaad ook 'makkelijker' in.
Wat soms erg frustrerend kan zijn ...
Maar begrijp dat ergens ook wel.

Inderdaad: omringd door zwangere vrouwen! Ongelooflijk vervelend natuurlijk. dat versterkt inderdaad die wens nog erger ...
Ik ben 27, word 28, dus vind zelf dat de leeftijd nog ok is. Hoewel al mijn vriendinnen van mijn leeftijd al kinderen hebben, of zwanger zijn.

Ik was na de 2e behandeling zwanger de eerste maal. Hoopte dat het ditmaal terug zou lukken (daarvoor immers 2 jaar moeten wachten).
Nu dus 3e poging gestart. Met acupunctuur. Hopelijk helpt het wat!

Pien
Berichten: 12
Lid geworden op: 27 december 2009, 13:28

Bericht door Pien » 10 februari 2010, 22:28

Hoi Emmake,

Het klinkt erg hetzelfde allemaal. De 2 jaar, de pogingen, ik ben alleen inmiddels al 34, dus die tijd dring ook wel en inderdaad iedereen heeft al kinderen.

Verder de afspraak in het ziekenhuis gehad, ik mag weer starten, maar omdat ik geen menstruatie heb, moet dat eerst worden opgewekt om het baarmoederslijmvlies te "re-setten" zoals de gyneacoloog vertelde. Daar gaan weer 13 dagen, maar daarna begin ik weer met de menopur en de eerste poging. Het duurt me allemaal veel te lang, maar voor het goede doel hè.

Hoe staat het met jou? Druk nog in de derde poging of zit je daarvan op de uitslag te wachten?
Hoe staat het emotioneel ervoor? Heb je het zwaar of kun je wel goed verder?

Pien

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 16 gasten