jill007 schreef:hey,
Kimmie,ik heb mn derde IUI achter de rug en die was ook mislukt. ik had vorige zaterdag mn ms gekregen dus dat was ook een zware klap voor mij.. ik heb nu een rustmaand maar merk toch dat ik het heel moeilijk heb...
ik moest daarjuist gaan eten bij mn schoonouders en merkte daar dat mn schoonzus ook kwam eten (zij moet in februari gaan bevallen). ik heb de hele tijd op het punt van huilen gestaan en heb zo weinig mogelijk gezegd. dat was natuurlijk niet naar de zin van mijne man. ik heb ook de hele rit naar huis zitten huilen en nu natuurlijk ruzie met mijn man. hij vind dat ik wel wat moeite mag doen en mij erover moet zetten.. hij wilde net ook weer een sigaret roken, net nu hij zo goed aan het stoppen was..
het is allemaal niet gemakkelijk en bij elke maand dat het niks is, dat je langer moet wachten, hoe gefrustreerder, kwader en verdrietiger je word (ale dat is bij mij toch zo). daarstraks op het werk zei me ook iemand dat ze het wel snapte want zij had net hetzelfde (zij is zwanger maar heeft dertien maand moeten proberen) dat is niet hetzelfde e.. ook al denkt ze van wel.. zij heeft geen hormonen moeten nemen of al die wachtweken, ziekenhuis in en uit, bloedafnames, testen om te bekijken of alles goed is...
sorry ik ben precies een beetje slechtgezind vandaag maar het moet mij van het hart..
ik hoop natuurlijk allemaal voor jullie mee: espoir, kimmie, zwartje.. laten we hopen dat deze keer wel lukt bij jullie!! eens jullie bekomen zijn van het downe gevoel dat de ms met zich meebrengt, wens ik jullie veel moed en hoop en positieve gedachten dat het deze keer wel prijs mag zijn!:):)
happy toughts!!
liefs, X!
Ik versta zeker hoe je uw voelt en dat je slechtgezind bent is normaal. Iedereen reageert op een andere manier. Ik was eergisteren ook slechtgezind. Ik zat op het werk en had vergadering, ik wist toen net dat ik mijn ms had gekregen en heb geen woord kunnen zeggen op die vergadering
Ik zat daar gewoon voor mij uit te staren, vanalles dat door mijn hoofd flitste, vanalle gevoelens, waterige ogen krijgen maar mij toch kunnen inhouden.
Gisteren ben ik dan ook gaan eten met een goede vriendin van mij die nu een 9 weken zwanger is. Zij is een half jaar na mij begonnen. Ze had pco en kreeg dus zelf geen ms en eisprong. Dmv clomid en pregnyl is het gelukt en dat bij hun eerste echte poging. We hebben elkaars verhaal ook gedurende een jaar gevolgd en veel gebabbeld mja nu is het bij haar gelukt. Ze blijft mij wel steunen dus dat vind ik super maar ergens doet het toch pijn. Niet dat ik jaloers ben maar ik wou dat ik nu ook in die periode zat, op een roze wolk en uitkijken naar elke echo. Wat ik nu voel kan ze toch ook niet begrijpen vind ik (net zoals die persoon op je werk), bij mijn vriendin is het toch nog natuurlijk gelukt bij de eerste eisprong dat ze had. Ik heb al een 1,5 jaar eisprongen en teleurstellingen elke maand. Dat het moet gedaan worden via inseminatie heb ik mij bij neergelegd maar had toch ook eerst gehoopt dat het natuurlijk ging lukken, zeker omdat er bij ons geen probleem is gevonden.
Ik vind het erg hoe je man reageert
Hij zou toch een beetje begrip kunnen tonen. Zeker als je daar zit te huilen. En "je moet er u maar overzetten", gemakkelijker gezegd dan gedaan! Jij neemt de hormonen, jij moet altijd naar al die follikelmetingen of controles, bloedafnames enz. Voor hem is het gemakkelijker.
Weet je familie eigenlijk hoe jullie situatie is?
Bij ons alleen mijn ouders. Zijn ouders en rest van de familie weet het niet. Dus die zitten nog af en toe te vragen maar heb geen zin om het allemaal uit te leggen.
Ik ben deze morgen op controle geweest bij mijn gyn om te kijken of ik geen cystes had. Alles was ok en ik mag dus vanaf vandaag terug beginnen met 2 pilletjes clomid per dag. Volgende week vrijdag terug een follikelmeting.
Mijn "ms-down" gevoel is voorbij, zit niks anders op dan terug met volle moed eraan te beginnen en te hopen dat het goed komt! En ik hoop uiteraard dat het voor jou ook goed komt he! Probeer anders eens, zonder ruzie uit te lokken, rustig te praten met uw man?
Dikke knuffel!
