Voorlaatste IUI

IUI Forum
Plaats reactie
An85
Berichten: 17
Lid geworden op: 17 januari 2013, 12:17

Voorlaatste IUI

Bericht door An85 » 17 januari 2013, 12:45

Hoi dames, lotgenootjes.

Ik ben hier nieuw.
Zal kort verhaal doen, zo kort mogelijk.

Juli 2009 besloten om te gaan voor ons grootste geluk, ons gezin vergroten met een kindje.
November 2010 bleken we nog niet zwanger en ondernamen we stappen richting een gyneacologe om alles eens te onderzoeken of alles wel oké was.
De eerste stap was mijn ventje zijn sperma, wat oké was, maar ook niet meer dan dat.
Bij het hsg onderzoek kwam aan het licht dat ik een twee hoornige baarmoeder had.
Er werd een operatie gepland om te kijken of ze dat probleem konden verhelpen van de baarmoeder, dit was gepland voor 12 januari.

10 Januari viel mijn euro dat ik nog geen regels had en ik belde daarvoor naar de gyn. Want stel dat ik overmorgen dan wel mijn regels heb kan die operatie dan wel doorgaan. De gyn zei "heb je al getest" nee dus, in de veronderstelling dat er toch geen zwangerschap zou zijn.
Die avond had ik twee positieve zwangerschapstesten in handen. Ik was zwanger. op 11-12 weken zwangerschap kregen we echter te horen dat ons kleintje, onze droom,... was gestopt met groeien.
Met cytotec hebben we dan het miskraam in gang moeten zetten, thuis onder ons twee. Het wilde niet meteen komen en heb de pilletjes dan nog eens dubbel moeten opsteken en dan begon het. Een zeer intense verschrikkelijke ervaring... 26 februari was het écht voorbij... Ik had van in begin het gevoel dat het een zoontje was en we noemden hem Ward*.
Ondertussen waren we bij een andere gyn terecht gekomen, omdat we ons niet goed voelde bij de vorige. Die lachtte ons precies uit als wij een vraag stelden, dat gevoel hadden we toch. Gelukkig dat we waren veranderd, want deze gyn heeft ons heel goed opgevangen toen ze ons het slechte nieuws moest vertellen.
Van in begin was ik niet zorgeloos zwanger. Dierf ook niet blij zijn, te mooi om waar te zijn. En achteraf bekeken wist ik eigenlijk dat het gestopt was met groeien... moedergevoel is iets heel raars hé?

Opnieuw werd een operatie gepland.
Maar ik had nu eerst wel even tijd nodig om dit te plaatsen, veel tijd. Er stond ook nog een verhuis gepland. Na de verhuis zou de operatie doorgaan. 10 Juni 2011 Ben ik geopereerd. Zowel aan de baarmoeder als een laprascopie in de buik om de eierstokken en dergelijke na te kijken.
Met veel moeite hebben ze het tussenschot in de baarmoeder kunnen verwijderen. Mijn huidige gyn kon het niet echt en heeft er tijdens de operatie een tweede arts bij geroepen. Mijn linker eierstok had vergroeiingen en er werden endometriose cysten gevonden.
Daarna was het herstelperiode en heb ik tot Oktober 2011 Lutenyl genomen. Wegens verhuis zijn we dan veranderd van gyn, we kregen groen licht. We mochten tot april op onszelf beginnen. Gewoon de natuur zijn gang laten gaan. Ik zei ja maar toen was het zaad van mijn man oké, maar ook niet meer dan dat. Zouden we dat niet nog eens laten nakijken? Nee, niet nodig. Ik was al zwanger geweest, dus het kon. Oké, zo stonden we terug buiten. Ik had die moment ook al terug een cyste aan de linker eierstok van een cm of 3.
In april waren we nog steeds niet zwanger en gingen terug naar de gyn. Ze zette ons op straat met Clomid en Pregnyl. Meer hulp was echt niet nodig.
Ik had het gevoel dat we maar bleven trappelen op hetzelfde plaatske. Ik ging terug voor een tweede opini wat betreft mijn cyste en volgende stappen.
Zij sprak over meteen IVF, en stuurde me door naar een gyn die net begonnen was in onze stad. Dus daar maakte ik een afspraak mee. Bleek dat ik deze gyn kende, toen wij op controle moesten na ons miskraam was dit bij haar. Zij was toen assistent in Brugge.
Zij stelde als eerste voor om het sperma van manlief nog eens onder de loep te nemen. De uitslag was niet zo best, heel weinig zaadcelletjes. Dus we konden starten met IUI. Na twee IUI's ging deze dame op zwangerschapsverlof, mochten we dus weer naar een andere gyn gaan. Jammer, want we voelen ons beiden wel goed bij deze dame. Maar ik had haar dikker wordende buik ook al wel gemerkt, maar het feit dat ze dan ook moest bevallen had ik genegeerd :).

Ondertussen staan we voor IUI 5.
Normaal gezien gingen ze maar 3 IUI's doen, operatie (cyste) en dan IVF. Maar ik had gevraagd aan de gyn of we niet de 6 iui's kunnen doen, om alles maar uit te kan te halen. Ze was akkoord, als de cyste niet meer groeit. Ondertussen is deze een goede 4 cm, en zorgt met momenten voor heel wat pijn.
Op de tijd dat zij in zw verlof was heb ik 3 boeren van gyns gezien. Ook de IUI's waren niet zonder problemen. 3de IUI was het spermastaaltje afgeleverd in het verkeerde ziekenhuis... en vorige maand had de gyn geen afspraak gemaakt bij de arts waar wij het gevuld potje 's morgens moeten afgeven. Dus wettelijk gezien kon de IUI niet doorgaan. Dan bleek ook weer het sperma spoorloos, en was ik niet eens gepland. Wat zal het deze keer zijn?

Nu vandaag hebben we een afspraak bij de gyn die terug uit zw verlof is. De gyn waar we ons goed bij voelen.
Ze had gezegd als je dan nog niet zwanger bent gaan we alles eens op een rijtje zetten en zien wat de volgende stappen zijn. Ik vrees dat operatie voor de deur staat, iets wat ik echt niet zie zitten. Ik ben echt heel bang voor narcose, bang dat ik erin zou blijven. (ben ook niet van de magerste, schoon gezegd). En wat lost een operatie op? De vorige keer (juni 2011) was er ook een cyste weggehaald en voor ik mijn eerste regels had, was de cyste al terug. Wat brengt dan een operatie op? Maar ik vermoed dat ze aan IVF niet beginnen met een cyste?
IVF doen ze hier in de stad niet, dus ik mag weer op zoek naar ergens waar ik IVF wil/kan laten doen.

stimpie
Berichten: 19
Lid geworden op: 1 oktober 2012, 14:35

Bericht door stimpie » 17 januari 2013, 14:02

an85: amai ook al nen hele boterham te verwerken gekregen en is idd niet leuk om van boer naar boer (gynae) gestuurd te worden.

wij hopen hier allemaal alvast dat alles voor jullie toch goed komt en zeker de moed niet verliezen he meid want de aanhouder wint.

veel sterkte en veel succes

grtz

An85
Berichten: 17
Lid geworden op: 17 januari 2013, 12:17

Bericht door An85 » 17 januari 2013, 14:08

Dank je voor de reactie.
Het doet wel eens deugd het van je af te schrijven.
We staan allemaal zo alleen... het voelt toch zo voor mij. En als je dan zo'n forum als dit bekijkt dan merk je dat je er verre van alleen voor staat... Maar vind het toch maar een eenzame bedoening.

Mijn moed zou ik graag terug vinden maar die ben ik al even ergens onderweg verloren.
Ik hoop op vanavond een goed gesprek, de gyn is sinds maandag terug uit zw verlof, en ik hoop dat dat me terug wat positief doet voelen.

stimpie
Berichten: 19
Lid geworden op: 1 oktober 2012, 14:35

Bericht door stimpie » 17 januari 2013, 14:15

ann: ik hoop het ook voor jou en idd meid ik ken dat gevoel van dat je er precies helemaal alleen mee rondloopt, maar zoals je kan lezen zijn hier vele lotgenoten. ieder met een ander soort gelijk verhaal en daarom steunen we mekaar hier ook door dik en dun, ik weet dat het niet echt persoonlijk is zoals we soms wel zouden willen, maar het is beter als niets he meid.

veel succes straks met je gesprek

grtz :)

zwartje
Berichten: 155
Lid geworden op: 4 november 2012, 18:50

Bericht door zwartje » 17 januari 2013, 16:25

Goh An wat een verhaal
Jullie hebben al heel wat moeten meemaken. Respect voor jullie sterk zijn. Mag ik vragen waarom je terug onder het mes zou moeten? Je bent toch al geopereerd? Sorry als dit een domme vraag is, ik ken er niet zoveel van. Moet je nog lang wachten op je volgende afspraak? Een spermastaal dat verloren gaat, wat een horrorverhaal, hoe kan dat toch! Daar zou ik de muren van oplopen. Man, wat een mens soms kan verduren.
Natuurlijk voel je je soms alleen, zo’n dingen als een onvervulde kinderwens en de hele medische mallemolen, daar praat je niet zo graag over, en mensen die die wens niet hebben begrijpen het ook niet altijd. En dan weegt dat soms. Kom het hier maar van je afschrijven, dat zal je goed doen. Ik voel me vaak ook eenzaam hierin maar dan kom ik hier lezen en dat maakt me rustiger. Of dan lees ik positieve verhalen van vrouwen die na al dat wachten zwanger zijn en dat geeft me moed. Dan zie ik hoeveel vrouwen in hetzelfde schuitje zitten. Het is altijd die moed bijeen rapen, ik denk dat veel vrouwen zich hierin zullen herkennen. Hopelijk kan jouw vertrouwde gyn je wat vertrouwen terug geven en vind je terug de moed. Veel sterkte

An85
Berichten: 17
Lid geworden op: 17 januari 2013, 12:17

Bericht door An85 » 17 januari 2013, 18:40

Ik zou terug geopereerd moeten worden omdat ik opnieuw een cyste heb aan de linker eierstok van een goede 4 cm, al vlak na de vorige operatie.

We zijn dus terug van het gesprek en het deed echt deugd om met haar nog eens te praten. Ze heeft gewoon geluisterd en dat had ik nu eens echt nodig.
Toen ik binnenkwam zag ze blijkbaar al meteen dat het lastig was. Ze zei "het is moeilijk hé?" en dat was genoeg om de tranen te doen vloeien.

Er is wel goed nieuws. Ik heb 2!!! goede eitjes die klaarzitten om te springen. Vanavond mijn Pregnyl, zaterdag inseminatie.

We hebben het dan gehad over verdere stappen.
Ofwel houden we het dan bij 5 inseminaties, of gaan we toch voor 6. Zij zou het bij 5 laten, maar aan ons de keuze.
Dan is er dus een operatie. Waarvoor wij moeten beslissen of we dat hier laten doorgaan (Roeselare) of eventueel in het fertiliteitscentrum waar we beslissen naartoe te gaan.
Hier doen ze geen IVF, maar werken wel samen met UZ Gent wat betekend dat ik dus hier wel de folikelmetingen enzo kan laten doen, en dus enkel voor de effectieve behandeling naar UZ gent moet.
Ofwel zouden we naar Brugge gaan, waar dan alles in hetzelfde ziekenhuis gebeurd, maar we dus ook iedere keer over en weer moeten voor folikelmetingen en dergelijke.
Aangezien ik mijn vertrouwen hier nu wel een beetje kwijt ben twijfel ik over het praktische. Het is natuurlijk gemakkelijk dat ik hier al die bijhorende dingen kan blijven doen en maar 1x(?) naar UZ gent moet rijden. Maar is de communicatie tussen deze twee ziekenhuizen wel goed?

Manlief zijn zaad was vorige maand blijkbaar niet zo best. Anders was het steeds heel goed, rond de 20 miljoen, en vorige maand had hij maar 1 miljoen. Ik hoop deze maand op superzaad, en twee super eitjes. Daar moet toch wel eens 1 mensje uit kunnen groeien?

Ik heb nu terug een beetje moed. Nu eventjes denken hoe we het gaan aanpakken. Welk ferti centrum vooral en waar operatie laten doorgaan.
Maar ik weet ook dat die moed morgen weer ver zoek kan zijn. Ben echt zo wisselvallig de laatste tijd...

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten