Al lange tijd zweef ik over de forums heen en durf mij niet aan te melden. Nu vandaag toch maar besloten het te gaan doen en op zoek te gaan naar lotgenoten!
Ik zal even bij het begin beginnen.
Ik ben nu 23 lentes jong en mijn man(26 jaar) en ik zijn sinds 2009 bezig met het proberen een kindje te krijgen. Wij dachten dat dit geen moeite zou kosten en begonnen aan onze toekomst. Alleen nadat ik stopte met de prikpil bleef mijn menstruatie weg. We zijn via de huisarts terecht gekomen in het ziekenhuis en daar werden we de eerste keer weggestuurd met de mededeling dat ik maar wat gewicht moest verliezen. Dit deed pijn maar goed we gingen er maar mee akkoord. Na een jaar nog steeds niks gezien te hebben zijn we weer terug gegaan.
Inmiddels was het dus al 2010. Verschillende onderzoeken gedaan en nog steeds niet veel gevonden. Gestart met clomid en maar weer naar huis gestuurd. Dit mochten wij 3 maand proberen. Helaas dus zonder succes. Toen werd er langzaam aan gesproken over een behandel traject, maar dat zag ik toen nog niet zo zitten. Ik was nota bene pas 20 jaar oud.
In 2011 nog weer wat onderzoeken gehad en weer een traject met clomid. Weer een jaar verstreken en nog steeds geen zwangerschap.
In 2012 als laatste een baarmoeder echo gehad en daarna een jaar niks meer gedaan of gehoord. Totdat ik op de EHBO terecht kwam met ontzettende buikklachten begin dit jaar. Ze dachten aan een blindedarm ontsteking, maar het bleek een eitje in de rechter eierstok te zijn die vast zat en waarachter een bloeding had plaats gevonden. Mijn gyn heeft dit bekeken en de menstruatie opgewekt. Met een paar dagen zakte de pijn af en kwam alles op gang.
Toen weer terug geweest op controle bij de gyn en deze vertelde dat ik het PCO syndroom had. Dit was al bekend voordat ik een baarmoederfoto had gemaakt en schrok hier natuurlijk van. Eigenlijk geen idee hebbende wat het inhield weer naar huis en we zouden gaan starten met IUI behandelingen.
In mei 2013 hebben we er al 3 achter de rug en eindelijk kregen we dan een positieve test in onze handen! We waren op van geluk en liepen hele dagen met een glimlach van oor tot oor!
Helaas heeft dit geluk maar kort geduurd en bij 7 weken zwangerschap kreeg ik ineens een bloeding. Dit zette door en mijn grootste angst werd werkelijkheid! We hadden een miskraam!
Dagen heb ik me intens verdrietig gevoeld en nog steeds kan ik het niet plaatsen in mijn leven.
Na de miskraam heeft het een tijdje geduurd voordat mijn lichaam weer op gang kwam en met behulp van medicijnen is alles weer in gang gezet.
Na de miskraam hebben we nog 1 IUI behandeling gehad en 2 maanden even niks.
Nu gisteren weer geweest voor de inseminatie en inmiddels zitten we dus in de 2 wachtweken.
Zo dat is een heel verhaal maar wat fijn om het even kwijt te kunnen. Kan zijn dat niet alles gedetaileerd verteld is maar het is ook zo'n lang verhaal.
Zelf heb ik ook een facebook pagina gemaakt waarop ik hoop lotgenoten te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen!
Op zoek naar lotgenoten
-
Softebanana
- Berichten: 288
- Lid geworden op: 15 november 2012, 21:40
-
Dreamer
- Berichten: 15
- Lid geworden op: 12 november 2013, 14:15
-
sammie82
- Berichten: 3
- Lid geworden op: 9 juni 2013, 11:00
Beste mede lotgenoten,Dreamer schreef:Lief van jullie dat jullie mee duimen, vind het erg fijn dat ik nu een plekkie heb waar ik mijn verhaal en alles kwijt kan. Hier in de omgeving hebben ze naar mijn idee niet zo heel veel trek meer in mijn emotie's.
Ik hou jullie op de hoogte en zal jullie ook volgen en steunen!
Liefs Dreamer
Dreamer, mij lijkt dit ook het best om toch ergens je verhaal eens kwijt te kunnen...Ik ben hier ook nieuw... Sedert 3 jaar zijn we bezig met een kinderwens. Na 1j 1/2 zelf het een poging te geven, zijn we hogerop gegaan. Daar gestart met clomid en pregnyl, maar ik reageerde niet op de 50, dan over moeten stappen van 50 naar 150mg..zeer bizar,maar als gevolg veel te veel follikels,met ruime tijd rust. Dan 2 inseminaties kunnen doorgaan met 100mg clomid en pregnyl. Niet gelukt...De 3e poging was nu in Jette, en daar was ik pril zwanger van,helaas beëindigd, nu,heb ik alles laten doorgaan,voor de 4e poging,ondanks 3 eicelfollikels van 1.9,2.0,2.1.In jette hadden ze er geen problemen mee.Ik duim voor éénieder van ons, maar we leven verder met goede hoop ,.Veel liefs,Sammie
-
Dreamer
- Berichten: 15
- Lid geworden op: 12 november 2013, 14:15
Wat een toestand dan rondom de Clomid.sammie82 schreef:Beste mede lotgenoten,Dreamer schreef:Lief van jullie dat jullie mee duimen, vind het erg fijn dat ik nu een plekkie heb waar ik mijn verhaal en alles kwijt kan. Hier in de omgeving hebben ze naar mijn idee niet zo heel veel trek meer in mijn emotie's.
Ik hou jullie op de hoogte en zal jullie ook volgen en steunen!
Liefs Dreamer
Dreamer, mij lijkt dit ook het best om toch ergens je verhaal eens kwijt te kunnen...Ik ben hier ook nieuw... Sedert 3 jaar zijn we bezig met een kinderwens. Na 1j 1/2 zelf het een poging te geven, zijn we hogerop gegaan. Daar gestart met clomid en pregnyl, maar ik reageerde niet op de 50, dan over moeten stappen van 50 naar 150mg..zeer bizar,maar als gevolg veel te veel follikels,met ruime tijd rust. Dan 2 inseminaties kunnen doorgaan met 100mg clomid en pregnyl. Niet gelukt...De 3e poging was nu in Jette, en daar was ik pril zwanger van,helaas beëindigd, nu,heb ik alles laten doorgaan,voor de 4e poging,ondanks 3 eicelfollikels van 1.9,2.0,2.1.In jette hadden ze er geen problemen mee.Ik duim voor éénieder van ons, maar we leven verder met goede hoop ,.Veel liefs,Sammie
Ik gebruik elke cyclus standraad 50 mg clomid en 5000 EH pregnyl. Dit zorgt bij mij voor 1 mooie follikel. Meer willen ze er hier ook niet zien.
Ik wens je heel veel sterkte in het traject en weet dat je hier je verhaal kwijt kunt!
Liefs Dreamer
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 24 gasten