Uitgerekend juli-augustus 2018

[Billy78]

Hey Weetje,

ondertussen al zo lang niets meer van je gehoord...zo fijn dat je hier ook bent en ook zwanger !
Hopelijk moeten we deze keer elkaar niet meer steunen omdat het fout gaat !!

Succes !!

[weetje81]

Billy: ja, ik heb hier een tijdje niks meer gelezen of geschreven. Het is moeilijk geweest en nog eigenlijk. Ik mis mijn dochter verschrikkelijk hard. Maar ik voelde toch dat ik klaar was om een nieuwe poging te wagen. Ik loop ongeveer hetzelfde traject nu als toen ik zwanger was van Sari. Zij was uitgerekend voor 3/9/17 en dit kindje voor 31/8/18.
Ik ben nu veel misselijker dan toen ik zwanger was van Sari. Ik trek mij daar dus ook wat op, alhoewel dat het pas op 21w fout gelopen was.
Ik wist niet dat jij ook terug zwanger bent, dus dikke proficiat! Ik hoop idd dat allemaal goed loopt!

Amarillo: ja hopelijk mag het nu eindelijk eens lukken...

Ook een dikke proficiat aan iedereen hier!

[Billy78]

Ja, ooit gerust zwanger zijn zal er bij mij nooit niet inzitten, na alles wat er al gebeurd is de voorbije jaren.
Ik heb me wel voorgenomen dat als het nu foutloopt, dat het dan definitief gedaan is (en die beslissing had ik al genomen voor ik wist dat ik zwanger was).
Misschien is dit een bescherming tegen mezelf om niet nog eens dezelfde pijn te moeten meemaken. Ik weet het niet.

Alleszins hebben ze me in Jette nog eens een extra echo laten nemen op 9w. Ik ben totaal niet misselijk, niet eens moe en de eerste weken heb ik buikgriep, een bronchite en een valling gehad (dus toch wel paniek !!). Maar op de echo zwaaide ons baby'tje met zijn/haar armpjes.
Vrijdag heb ik de 12w echo bij de prof in Leuven (die toen de autopsie etc heeft gedaan).
Als die zegt dat het goed is, dan zal ik gerust zijn (voor enkele dagen toch).

Ben je dan terug gestopt met werken nu je zwanger bent ?
Ik heb hier op het werk tegen zo goed als iedereen gezegd dat ik zwanger ben, behalve mijn baas. Ik krijg het echt niet over mijn lippen om tegen diene mens iets persoonlijks te zeggen. Hij zal het dan maar van een ander horen of zien dat ik verdik zeker ?!?

[weetje81]

Hey Billy,

Awel het is voor ons ook de allerlaatste keer, tis te zeggen, meer omdat onze pogingen op zijn. Tenzij we vlug nog de lotto winnen. Maar hopelijk groeit ons sprotje goed en blijft het zitten, dan is dat allemaal niet meer nodig. Alhoewel dat ik wel de lotto wil winnen, kunnen het geld altijd gebruiken he

Ik denk ook niet dat ik ooit echt gerust zal zijn, in die 9 maanden. Ik heb sinds gisteren zo wat 'pijn', is niet echt pijn, eerder een vervelend gevoel in mijn onderrug aan de rechterkant. Ik heb gisteren toch eens gebeld naar de verloskundige. Ze zei dat zolang het geen krampen zijn en bloedverlies, ik mij geen zorgen moest maken. Het kan zijn dat het het groeien van de baarmoeder uitstraalt naar mijn benen en rug.
Ik heb alleszins vanavond nog een echo gepland staan, gelukkig, anders zou ik er gisteren op aangedrongen hebben om langs te gaan.

Ik kan het mij voorstellen dat als je ziek bent tijdens je zwangerschap dat het paniek is. Ik had vorig jaar, toen ik zwanger was van Sari, buikgriep. Ik was ook erg ongerust, dacht al aan een miskraam of zo. Nu ook, als ik eens buikpijn heb, dwing ik mezelf om goed na te gaan waar ik pijn heb, zijn het mijn darmen, maag of onderbuik. Gelukkig nog niet in mijn onderbuik. Ik ga wel blij zijn als die 12w voorbij zijn, maar idd, ook altijd ongerust. Want jammer genoeg kan het altijd fout gaan...hebben wij aan den lijve ondervonden.

Ik was al sinds begin november weer thuis. Ik heb toch wel 2 maanden kunnen gaan werken...twas echt te zwaar. Op een bepaald moment stond ik alleen in de leefgroep en er waren een paar nieuwe kindjes die nog moesten wennen, en ik stond gewoon mee te wenen. Toen heb ik besloten om naar de huisarts te gaan en wat ziekteverlof te vragen. Telkens als het einde van mijn ziekteverlof naderde, werd ik al bang om terug te gaan werken. Ik zag het echt niet zitten.
Maar in december hebben we dan toch beslist om nog een poging te wagen. Ik was er toen echt wel klaar voor, wetende zelfs dat ik hetzelfde traject als mijn zwangerschap met Sari ging moeten afleggen.

We hadden eigenlijk nog 2 cryo's. Toen we gingen voor de tp, vertelden ze dat 1tje het niet overleefd had...we waren allebei al in paniek. Dit is dus echt onze allerlaatste kans...

Je baas was niet echt meelevend zeker, toen je te vroeg bevallen bent? Ik ben ook niet echt te spreken over mijn bazin, maar ik moet het wel direct zeggen, ivm werkverwijdering. En ze kunnen je dan niet ontslaan ook he.

[Billy78]

Hoi dames,

Vanochtend een goede 12w echo gehad bij de prof. Was een echte opluchting !
Wat een verschil tussen de prof in leuven en die vroegere gynae die ik had in bonheiden. Ipv 2minuutjes en een leuk fotootje (maar wel niet gezien hebben dat er al iets mis was) heeft deze nu een echo van 40min !!!! gedaan.
Alle organen zijn gecontroleerd, nekplooi,...
Ze dacht zelfs al zeker te zijn van het geslacht, maar dat zullen we pas zeker weten na de uitslag van de NIPT test binnen 2w.

En we zijn weer even gerust nu

Hoe gaat het met jullie ??

[Billy78]

En het is een meisje !

[weetje81]

Billy, proficiat! Je hebt maar een weekje moeten wachten! Super van je gyn die haar tijd neemt.
De mijne is precies altijd zo rap rap. We zijn de 31e januari nog op controle geweest en ik moet altijd zelf vragen om het hartje te horen, en dan is het nog altijd zeer kort. Hij denkt daar nooit aan. Ok, voor hem is het allemaal routine maar ik vind dat belangrijk. Ik had wel chance dat die juist telefoon kreeg toen hij een echo deed, zo hebben we iets langer kunnen kijken naar ons sprotje

Maandag nieuwe controle en als die goed is, krijg ik dinsdag die cerclage. Ik zal dan 11+4 zijn.
Kwaaltjes beginnen te verbeteren. Misselijkheid is minder, gelukkig. Vermoeidheid heb ik wel nog altijd. Regelmatig hoofdpijn ook, soms migraine, maar ben daar sowieso gevoelig aan. Sinds gisteren ook last van opgeblazen gevoel.
Vorige week kreeg ik dan nog eens pijn in mijn schouderblad, bleek van mijn maag te komen. Moet nu elke dag een Gaviscon tabletje nemen. Hoe raar toch?

Bijna 12 weken, kga zo blij zijn. Ik moet wel zeggen dat ik nu toch redelijk op mijn gemak ben, ik dacht dat ik ongeruster ging zijn. Natuurlijk, bij ieder pijntje denk ik wel eens 'aub laat het goed gaan'. En ik betrap mezelf erop dat ik al denk aan namen. Mijn vriend wil daar voorlopig niks van horen. Ik snap het wel. Dat we maar vlug augustus zijn, dat ons kleintje in onze armen mag liggen.

[Nini81]

Ik heb donderdag eindelijk mijn 12 weken echo. 12 weken + 2 dagen dan
Weet niet goed waar ik me aan kan verwachten. Ben sinds de vorige echo (8 weken) eigenlijk best wel ongerust geweest .. hopelijk is donderdag alles in orde en dan zou ik daarna hopelijk wat meer moeten genieten, dat zit er precies nog niet in.
Bepalen ze op de 12 weken echo dan, via nipt test en mits geduld, het geslacht al?? Hadden jullie zelf een voorgevoel van het geslacht? Ik denk constant dat het een jongetje is, weet niet waarom... Kan er dus ook langs zitten he en meisje ook meer dan welkom!
12 weken echo, is dat eigenlijk nog intern?

[Billy78]

hoi,

@ Weetje: hoe is het geweest gisteren ? Alles ok ?
@ Nini: bij mij hebben ze vnl. een echo via de buik gedaan, maar omdat de nekplooi niet goed zichtbaar was hebben ze dat ook inwendig gecontroleerd.
En de dokter kon toen zelfs al het geslacht met 70% zekerheid zeggen, maar de finale uitslag kwam pas een week later, samen met de resultaten van de NIPT test.

Ik heb horen zeggen dat als je weinig misselijk bent en niet moe, dat het dan een meisje zou zijn.
Vorig jaar was ik wel misselijk en moe en was het een jongen. Deze keer dus een meisje .
Maar wat er van waar is, dat zal je zelf wel snel te weten komen !

[Nini81]

hoi,

@ Weetje: hoe is het geweest gisteren ? Alles ok ?
@ Nini: bij mij hebben ze vnl. een echo via de buik gedaan, maar omdat de nekplooi niet goed zichtbaar was hebben ze dat ook inwendig gecontroleerd.
En de dokter kon toen zelfs al het geslacht met 70% zekerheid zeggen, maar de finale uitslag kwam pas een week later, samen met de resultaten van de NIPT test.

Ik heb horen zeggen dat als je weinig misselijk bent en niet moe, dat het dan een meisje zou zijn.
Vorig jaar was ik wel misselijk en moe en was het een jongen. Deze keer dus een meisje .
Maar wat er van waar is, dat zal je zelf wel snel te weten komen !

Ik was niet echt misselijk (wel reflux en mottig daarvan) maar wel doodmoe, echt uitgeput! (Wel iets beter sinds stop utrogestan). Kan nog alle kanten uit dus

[weetje81]

Hey hey!

Maandag was alles ok, dus dinsdag cerclage gehad. Ik had wel onder volledige verdoving gevraagd. Ben al bij al maar een half uurtje verdoofd geweest. Moet nu een week langer Utrogestan opsteken. Dus ook dinsdag en dat was wel wat raar. Daar vanbinnen zat alles zo gezwollen. Gelukkig sinds donderdag beter, lukt nu beter om Utro op te steken. Ook neem ik gedurende 5 dagen antibiotica.
Moest ook een nachtje blijven ter observatie. Ik heb alleen een klein beetje bloedverlies gehad op dinsdag.
Een weekje rustig aan en dan mag ik weer alles doen, maar hier nemen we het zekere voor het onzekere en blijft mijn vriend de kuis doen en de was op en af dragen

Vandaag 12+1, misselijk ben ik af en toe nog eens, ook af en toe nog eens overgeven. Moe blijf ik wel. Dus ja, mss is het deze keer een jongen
We zullen zien, dinsdag hebben ze ook de NIPT gedaan, nu afwachten. Spannend!

[Billy78]

Super om te horen !
En goed dat die cerclage goed is gegaan !

Ik had donderdag een intake gesprek met een gyne in Leuven en die begon ook al over utrogestan opsteken moest ik risico vormen voor vroeggeboorte...en ik die dacht 'jeej ik ben er vanaf '.

Heel raar maar gisteren werd ik wakker met hartkloppingen en een heel benauwd gevoel (heb dat wel vaker - ook in niet zwangere tijden), maar ik begon echt te stressen en te panikeren. Dus heel de dag moeten overgeven en geen hap kunnen eten .
Gelukkig is't nu beter !

Btw, ik heb mijn baas dan vorige week toch maar gezegd dat ik zwanger was en hij zei "ah ok"...
Tja...

[weetje81]

Billy: Ja, die utro, kga ook blij zijn alsk er vanaf ben. Maar zou meer blij zijn als ik die Fraxiparine niet meer moest spuiten. Ik vind dat zo ambetant he. En soms zo venijnige prikjes. Enfin, je doet wat moet he. Alles voor ons kleintje.

Wat een lauwe reactie van je baas. Nu ja, bij mijn bazin heb ik ook altijd zoiets van 'jah...'.
Kheb haar nu al 4x moeten vertellen dat ik zwanger was, waarvan 3 verkeerd gelopen. Kvond dat vooral ambetant ook bij mijn miskraam op 5w. Eerst zeggen dak zwanger ben en een week nadien zeggen dat het voorbij is.
Begon het al vervelend te vinden dat ik het al zoveel heb moeten zeggen, in 1.5 jaar tijd.

Nu zit ik er niet meer mee in. Er was vrijdag opt werk een personeelsfeest en ben niet geweest. Geen zin en ook nog minder om haar te moeten zien. Gelukkig belt ze niet veel ook. Niemand van mijn werk wist ook af van mijn cerclage. Als ze niks vragen, gaan ze niks weten.

Pff...ben echt ongeduldig naar die NIPT. Ben eigenlijk niet bang er voor, maar aan de andere kant, er zou daar nu eens een probleem moeten zijn...En zo nieuwsgierig naar het geslacht. Mijn oudste plusdochter (heb er 2, 14 en 11jaar) vroeg of ze het ook mocht weten. Maar ik moest het wel op een speciale manier 'zeggen'. Heb al eens gekeken op Pinterest. Zie daar 'Gender Reveal taarten'. Ik denk dat ik zelf cupcakes maak ofzo. Mss als ze dan zondag terug naar huis komen (weekend zijn ze meestal bij hun mama, heb ik lekker veel tijd voor mijn vriend en mezelf - zalig!).

De laatste tijd veel last van hoofdpijn en migraine (ben ik sowieso gevoelig aan) en o zo moe! Niet te doen. Ben soms nog maar 4u uit mijn bed en mijn ogen vallen weer toe. Mss als ik stop met de utro dat het beter gaat. Enfin, alst dat maar is he. Soms ben ik nog eens misselijk en moet ik overgeven, maar das gelukkig al veel minder.

[Billy78]

Die eerste dokter in jette zei dat ik ook een ganse zwangerschap door fraxiparine moest spuiten (omwille van iets aan mijn been). Maar ben nadien van dokter veranderd en die heeft daar niets meer over gezegd. Dus die liggen mooi in de kast .

is wel cool die gender reveal cakes . Lekker neutraal aan de buitenkant en dan roze of blauwe cake . Lijkt me een super plan !!! Stom dat ik het met mijne grote mond al tegen iedereen heb verteld...dit had ook wel leuk geweest om met de familie te doen...of met de collega's. Maar ja, ik kon niet zwijgen he :-s.

Seg, ben jij vorig jaar van Sari in Leuven bevallen ?
Wij hebben nl. een uitnodiging gekregen voor een herdenkingsviering met aansluitend gesprekken met de vroedvrouwen /dokters en sociaal assistentes. Ik heb me ingeschreven, maar toen ik gisteren de brief ging posten begon ik bijna te huilen. Dat gaat zo vreselijk zijn... Maar ik wil het echt wel.

Die hoofdpijn herken ik ook. Ik heb wel vaker last van hoofdpijn, maar nu blijft het echt non-stop sluimeren. NIet echt mega hard, maar toch constant aanwezig.
En ik die dacht dat zwanger zijn leuk zou zijn...NOT !!! Ik kan er nog steeds niet echt van genieten...ik denk constant dat die bubbel gaat ontploffen.

Enfin, volgende week 16w echo bij de prof... (en heb er vorige week ook nog eentje gehad tijdens het intake gesprek).

Hoop je op een bepaald geslacht ? Ik wou altijd een meisje en was vorige keer wel wat teleurgesteld toen het een jongen bleek te zijn. Achteraf voelde ik me mega schuldig, want het enige dat belangrijk is, is een gezond kindje.
Maar ben nu toch wel blij met een meisje...maakt de naam kiezen zo veel gemakkelijker .

Laat iets weten he als je het resultaat kent !! Ben ook wel benieuwd .

[Nini81]

Billy, weetje,
Heb nu een beetje gelezen.. hoe vreselijk jullie verhalen! Zo erg dat jullie daardoor zijn moeten gaan .
Hopelijk deze keer met een positiever einde!
En cerclage heb ik even moeten opzoeken..
Ik ken 2 dames die vorig jaar op 5-6 maanden hun baby verloren zijn. Het is echt mijn doemscenario.

Ikzelf heb vorige week de 12 weken echo gehad en so far so good.. we hebben het van het weekend aan zijn familie verteld. (Die wonen in het buitenland).
Nipt test gaan ze énkel voor bellen als het slecht is... Geslacht ga ik dus ook pas op volgende consultatie weten. Nu, dat is uiteindelijk ook niet zo lang meer he.. aangezien het geen echo is dan, kan het wel zijn dat mijn vriend er niet bij is. Zou ook wel raar zijn ..