Goh, heb me hier ingeschreven voor een opleiding van een week in Londen. Ik weet dat het een ongelooflijke kans is en ergens kijk ik er ook naar uit. Maar mijn 3 schatten achterlaten en dan vooral onze kleine jongen, de tranen schieten nu al in mijn ogen.
Ik ben gewend van af en toe zakenreizen in buitenland of opleidingen maar toen was mijn mama er. En nu is zij er niet meer en onze jongen is nog zo klein. Gelukkig zal mijn man die week wel in België werken maar toch vraag ik me af hoe hij onze 3 varkentjes in godsnaam 's morgens op tijd gaat klaarkrijgen. Heel dubbel natuurlijk want ik doe het wel elke dag. Maar ja, ik sta wel om 5 uur op en hij is gewend van in het buitenland te slapen tot halfacht.
Eigenlijk is dat nog niet wat mij het meeste bezighoudt. Gewoon ik zal ze zoooo verschrikkelijk missen. En onze jongen , wat zal hij wel denken als zijnmama er een lange week niet is.
Ik ben nu al lijstjes aan het maken voor de practische kant. maar de emotionele kant gaat het ergste zijn. ik zie me al de ganse tijd huilen op de eurostar.
oook k heb al zin om de ganse opleiding af te zeggen maar dat kan ik ook niet maken.
dat het maar snel 19 juni is, dan ben ik terug
cinne
Mama en opleiding in buitenland
-
grootgevaarke
- Berichten: 4815
- Lid geworden op: 15 juli 2008, 14:20
toen mijn zoontje nog heel klein was, moest ik soms ook naar buitenland, voor week à tien dagen, naar Cuba en Zuid-Afrika... ik vond dat op voorhand altijd erger dan het in werkelijkheid was. Gewoon héél af en toe ook aan jezelf denken. De rest van het jaar ben je toch voor hen beschikbaar hé. je man zal dat wel goed doen 
-
cimoca
- Berichten: 1972
- Lid geworden op: 19 april 2010, 8:40
bedankt groot gevaarke
Eigenlijk besef ik ook wel dat het wel zal loslopen. en ik weet ook wel dat het voor mij zwaarder zal zijn als voor mijn schatten zelf. Maar toch
Ergens is dat gevoel heel dubbel: je weet dat je als persoon meer bent dan mama alleen en toch voel je je schuldig als je die enorme kans aangrijpt
En ergens speelt ook het feit dat je je nodig wil voelen.
Enfin, ik neem zeker een nietgewassen onderhemdje mee zodat ik zijn geur meeheb.
cinne
Eigenlijk besef ik ook wel dat het wel zal loslopen. en ik weet ook wel dat het voor mij zwaarder zal zijn als voor mijn schatten zelf. Maar toch
Ergens is dat gevoel heel dubbel: je weet dat je als persoon meer bent dan mama alleen en toch voel je je schuldig als je die enorme kans aangrijpt
En ergens speelt ook het feit dat je je nodig wil voelen.
Enfin, ik neem zeker een nietgewassen onderhemdje mee zodat ik zijn geur meeheb.
cinne
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 60 gasten