moederkoek ligt voor baarmoederhals

[MA]

Ik moet sevens terug naar gyn. Benieuwd wat hij gaat zeggen...Maar Nikita, ben blij te lezen dat je zonder bloedingen wat meer mag, want krijg het stillekes aan op mijn zenuwen dat ik mijn eigen huis niet mag opruimen. Van de tuin zal ik maar afblijven, al is dat ook een bende. Ik voel dat bukken me nooit goed bekomt. Merk ook wanneer ik moet gaan rusten want dan begint buik te trekken en percies stijf aan te voelen. Beebje is intussen al geregeld aan het schoppen..geweldig.

En ik blijf inderdaad hopen dat placenta snel goed gaat zitten en ik dus terug een iets of wat normale zwangerschap heb

[lisa marie]

En Audre, hoe was het bij de gynaecoloog ?? Ben je wat gerustgesteld ?

[peko]

Hoi,

Niet te vroeg zorgen maken hoor. Ik had ook een volledige placenta praevia (ook na icsi)die werd vastgesteld op 14 weken geloof ik. Is uiteindelijk helemaal goedgekomen, ben vaginaal bevallen van een tweeling.

[Nikita76]

benieuwd naar audrey's verslag van de gyn...

En ik denk dat mij de placenta niet veel hoger gaat/mag komen owv die verrekte vleesboom he. Ik zou niet willen dat de placenta daarheen verhuist, want dan heb ik weer n ander probleem.. dat die vleesboom teveel bloed wegneemt ipv de placenta.. enfin, we'll see he !

Ik heb vandaag ook last van bandenpijn denk ik, t trekt in mn zij (beide kanten) en k heb last als ik op mn zij lig.

Audrey, nu al stampjes ? Voel jij dat ? Ik voel enkel nog steekjes, af en toe venijniger en dan denk ik dat t de groei van de baarmoeder is. Maar echt beweging van de baby voel ik nog niet.

x

[MA]

Stampjes : ik voel af en toe een drukking gevolgd door een soort gefladder echt laag in mijn onderbuik vooraan. Dat is eerste beweging, maar is heel snel voorbij, dus je mist het makkelijk.

Zoals ik al geschreven heb bij 'bericht aan JD'...heb 3 weken extra 'gat'arrest gekregen. Mag nog steeds niks doen, enkel lopen om naar toilet te gaan. Niet autorijden, niet langs Renéetjes grafje, niet naar bakker, niet koken, niet opruimen, niks nada nougabollen..zitten, liggen en lezen. Sloeg dat tegen. DAcht dat ik nu toch al iets mocht doen omdat bloeding gestopt was. Maar blijkbaar ligt er nog een bloedklonter voor baarmoederhals en daarom nog rusten. Verder wil gyn gezien mijn voorgeschiedenis van 4 miskramen en 1 doodgeboorte absoluut 0,0 risico lopen...Was echt een teleurstelling. Ons beebje daarentegen heeft weer een mooie dansschow gegeven...en doet het perfect.
Oh ja, de gyn zelf zag er ook weer om op te eten uit...

[wat is er mis?]

Audrey, ik kan me best voorstellen dat 3wkn gatrust echt niet leuk is. Maar denk aan je beebje hé. Die doet het nu fantastisch en dat is omdat mama het ook zo fantastisch doet. Jij zal het verder goed blijven doen! Gelukkig is er ook het Internet en kan je daar je misschien toch wat mee bezig houden. En naar tv kijken? Zo van die dingen.

Liefs,

Bokje

[MA]

Ik zit hier enkel met werkpc want onze portable is kapot en daar zijn de meeste sites op gesperd. Gelukkig niet dit forum. Zal de weken wel weer doorgeraken. Is niet de eerste keer dat ik een maand moet zitten, maar de vorige keren had ik een fysiek probleem en voelde ik pijn, en kon ik langs de andere kant meer doen (zoals het huis rondspringen op 1 been . Je nu perfect in orde voelen en daar maar zitten, dat voelt heel tegennatuurlijk.

[Ikke26]

OK heb hier al 6 pogingen gedaan om mijn verhaal te vertellen en ineens vliegt gans mijne tekst weg... k Zal t dus in kleinere stukjes moeten doen...

Als een laagliggende placenta vroeg in de zwangerschap wordt vastgesteld, schuift die meestal nog mee op naar boven, naarmate de baarmoeder uitzet. Ik dacht dat hij tot 35 weken zelfs nog kan opschuiven! Zolang hij niet volledig losscheurt is er geen gevaar voor de baby (en eigenlijk ook niet echt voor de moeder).

Mijn verhaal:

[Ikke26]

Op 21 weken werd een placenta praevia marginalis vastgesteld, dus gedeeltelijk voor de baarmoederhals. Kon opschuiven naar boven, kon gepaard gaan met bloedverlies, wat ik steeds moest laten controleren. Ik mocht wel nog gaan werken, had ook nog niks van bloedverlies gehad.

Op 29weken had ik een eerste bloeding. Ik vond het veel (maandverband vol), maar achteraf bekeken was het echt niks hoor... Ik moest wel in het ziekenhuis blijven tot de bloeding volledig gestopt was (was van donderdag tot zondag of zo), en daarna mocht ik niet meer gaan werken. Ik moest ook héél rustig aan doen, niks heffen, geen trappen, ... mocht enkel half uurtje strijken of koken of zo, of douchen of naar toilet.

[Ikke26]

Zo heb ik het volgehouden tot 29weken, dan kreeg ik ineens (rond 7u 'smorgens, lag nog in bed) weer een bloeding, deze keer véééééél meer dan vorige keer, was precies een zondvloed. Denk niet dat een handdoek of zo dat kan tegenhouden hoor. Ik was net op tijd uit bed gesprongen, heel onze vloer lag vol. Mijn valies stond al klaar want dat hadden ze vorige keer aangeraden. Direct naar ziekenhuis vertrokken (met superveel maandverband en handdoeken tussen mijn benen). Daar infuus gekregen, monitor en ik moest weer blijven. Bloeden was wel al gestopt tegen dat ik daar toekwam. Er werd een bloedafname gedaan om te zien of ik nog genoeg bloed had. Ik moest ijzer beginnen innemen. De nacht erop heb ik in ziekenhuis nog zo'n hevige bloeding gehad, met weeën. Als die na een uur niet zouden stoppen gingen ze dan een keizersnee doen. Gelukkig zijn ze gestopt, net als de bloeding. Op de echo van vorige keer bleek dat mijn placenta idd opgeschoven was, maar ipv naar boven, naar beneden.

[Ikke26]

Maw, ik had dus een placenta praevia totalis. Mijn eigen gyn deed me nogal panikeren, gelukkig zag ik in t ziekenhuis elke dag andere mensen, die me toch wat konden geruststellen. Nu was ik wel zelf wat geruster omdat ik zag dat die bloedingen telkens stopten. Ik wist nu wat ik moest verwachten. Was dus dinsdag in ziekenhuis, vrijdag mocht ik naar huis, terug platte rust houden.

De dinsdag erop (34 weken), terug zo'n bloeding, rond 3u 's nachts. Weer naar ziekenhuis, was weer gestopt. Toch infuus gekregen, weer bloedafname, monitor, ... moest daar natuurlijk weer blijven, deze keer 3x/dag monitor en nog EXTRA ijzer, bovenop hetgeen ik al nam. Was net op het randje, als het nog eens gebeurde dan moesten ze bloed bijgeven... Vrijdag was de bloeding weer volledig gedaan (inclusief oud bloed), dus weer naar huis...

[Ikke26]

Ik zei de maandag erop tegen mijn ventje: t is weer dinsdag morgen, gevaarlijk dus!!! En idd, om 3u 's nachts, wéér zo'n bloeding. Ik merkte wel een verschil, het bleef er maar uitstromen deze keer, ook dikke klonters waarvan ik dacht: hoe kan dat in godsnaam uit mijn lichaam komen!!! Toen heb ik niet meer de tijd genomen om de vloer op te kuisen hoor, we zijn meteen in de auto gesprongen en door alle rode lichten gereden. Ik had ook al weeën terwijl, door die bloeding natuurlijk. Op 30min stonden we in het ziekenhuis, waar het bloed er nog altijd uitstroomde... Ik kreeg meteen weer een infuus en monitor, én... mijn ventje kreeg een koffie, had hij nog nooit gekregen daarvoor... Er klopte iets niet. Omdat ik om de 2min weeên had en ik toch 35w ver was (ik had op 29weken en 34 weken al longrijping gehad voor de baby), hebben ze meteen een keizersnee gedaan. Ze gingen het risico niet nemen dat ik opening zou krijgen, want als je opening krijgt scheurt je moederkoek los hé, als die er volledig voorligt...

[Ikke26]

Ons zoontje is dus geboren op 7 juli 2009, ik was toen 35w2d ver. Ik moet zeggen dat ze mij enorm goed opgevolgd hebben, ze hebben ook nooit risico's genomen, zowel niet voor mij als voor Arne. Maar het was wel een zware periode hoor, platliggen is al niet leuk, op de duur kan je je met niks meer bezighouden en verveelt zelfs de tv, het forum of de chat je... Als je dan nog eens in t ziekenhuis ligt is het nog erger, want daar heb je niet altijd volk rond jou... De voorlaatste keer dat ik in het ziekenhuis lag zag ik het allemaal niet meer zitten hoor, ik heb echt dagen liggen wenen, de verpleegsters en gyns hebben me super gesteund, echt waar. Dat was nodig ook.

Arne is dan nog 12 dagen op neonatale moeten blijven. Hij was volledig in orde hoor, maar was nog te zwak om te eten. Hij viel telkens in slaap, en moest dus sondevoeding krijgen. Ook daar hebben ze ons goed geholpen en gesteund. Nu heeft hij al alles ingehaald en zit hij bijna opgewicht en op lengte.

[Ikke26]

Met de geboorte was hij 44cm en 2kg620. Hij is al super gegroeid en de borstvoeding lukt ook goed nu. Hij had wel wat reflux,maar dat heeft niks met vroeggeboorte te maken. Sinds een paar dagen is dat ook meer onder controle en begint hij te lachen. Zalig gewoon!!! Dan weet je wel waarvoor je zo afgezien hebt hoor...

Nog even zeggen: De placenta blijft maar bij 5/1000 vrouwen volledig voor de baarmoederhals liggen, bij de meesten schuift hij echt mee op naar boven. Indien hij er maar een stukje voorligt is het niet gevaarlijk, enkel indien hij er volledig voorligt. Wel doen ze meestal een keizersnee als hij binnen de 1cm van de opening ligt, gewoon omdat de baby hem kan mee lostrekken als hij door de baarmoederhals gaat tijdens de bevalling. Ze sluiten dus echt alle risico's uit! Gelukkig maar!! Mijn eigen gyn zei gewoon dat het fataal kon zijn zowel voor mij als voor baby, ik dus in paniek, maar ik heb bijna elke gyn die in t ziekenhuis in jette werkt gezien en eigenlijk moet je je niet teveel zorgen maken, enkel rustig aan doen...

[Nikita76]

jaaaah Ikke, das een verhaal om "U" tegen te zeggen he.
Niettegenstaande ben ik vandaag weer op controle geweest en heeft de gyn (die bij mij de laagliggende placenta constateerde) mij derest van de zwschap thuis geschreven. Ik ben inmiddels 17,5 week ver en de placenta ligt nog steeds laag, en hij vermoed dat die nog steeds geheel of gedeeltelijk over de baarmoedermond ligt. Nu kan die idd wel mee "rekken" naarmate de baarmoeder nog groeit. Maar omdat ik al 2 miskramen had, een vleesboom heb en nu nog eens extra ruglast, wil hij geen enkel risico nemen. Tis t ene uiterste tegen t andere want de andere gyn zei me dan weer dat ik gewoon mocht gaan werken de laatste keer. De verdere opvolging zal nu moeten uitwijzen of die placenta nog mee omhoog gaat of niet. Maar das ... jah ... een kwestie van tijd he.
Terwijl ik van de tafel afstapte en mn broek en laarzen weer aantrok schoot iets in mn rug, en tis een helse pijn die niet weggaat. Dus ik heb kiné voorgeschreven gekregen. En het duurt een half uur (! echt waar!) eer ik uit lig naar zit naar staan ben geraakt. Niet te doen die pijn. Ik kan jammer genoeg pas dinsdag bij de kiné terecht, en je zal zien dat daartegen de pijn weer weg is. Maar dit is de 2de keer dat ik t in mn rug heb, en dit maal ist 10x erger dan de vorige keer... dus ik moet er iets aan kunnen laten doen.

X