Papa slaapt apart

[Loeki]

Grrrr, komt hij me nog sarcastisch welterusten wensen ook, de kwal.

Nu ja... op naar een goeie nacht!

[Nikita76]

goh ik zou allang wat naar zijn hoofd gekieperd hebben dan ... FOEI !

Hopen maar dat je vermoeidheid snel een wending neemt en je man ook, zodat jullie in rust kunnen genieten van klein Yveske !

X

[pelkie]

Slaap je overdag nog wat bij Loeki?
Je moet echt genoeg rusten om te recupereren he! Je hebt 9 maanden een "parasietje" in je lijf gehad, dan een zware topprestatie geleverd en nu onderbroken nachten. Dat is allemaal niet niets hoor! Je lichaam moet nog recupereren en daarom dat je ook bevallingsverlof krijgt en daarom dat je man je daarbij moet helpen.

[logost]

Oh Loekie, ik vind het jammer dat je zo niet met je tweetjes kan genieten van Yveske.

Ik vrees daar eerlijk gezegd ook voor hoor. Als ik nu al kijk hoe hij omgaat met het zwanger zijn, dan besef ik wel dat hij me binnen 6 maanden ook gaat vragen of hij apart mag slapen. Hij heeft dat nu zo al eens vernoemd: Ik de ene week apart slapen en hij de andere week.

Ik denk dat veel mannen inderdaad moeten wennen aan die situatie maar ik zou echt, ondanks je moeheid, er eens over praten. Zo zijn vrienden van ons ook uit dezelfde situatie geraakt.

Als je je misschien iets beter voelt zal ik even kort vertellen wat er bij hen gebeurde.
De vrouw bevalt EINDELIJK na een bevalling van 36 uur van een zoontje. Het is middag. Iedereen krijgt een smsje van de mama. De papa zegt één uurtje na de bevalling dat hij nu toch wel echt moe is en gaat naar huis.... wij komen dezelfde dag nog toe om hen geluk te wensen met hun beebje... geen papa te bespeuren want die ligt thuis lekker te slapen.
=> Dit was bij hun 2e kindje.

Bij het eerste kindje is de papa na de bevalling (die ook heel lang duurde) een fles whiskey gaan drinken met enkele vrienden. Dat vertelde hij op de moment dat wij daar waren (tja het zijn hele goede vrienden dus waren steeds als eersten bij het babybezoek) wij hebben hem toen nog apart genomen en gezegd dat dat toch echt niet kon. Hij heeft het dus wel gedaan...
's avonds belt de vrouw haar man om te zeggen dat ze het beebje zijn komen halen om in observatie te houden want hij had een vreemde infectie opgedaan. De mama lag haar eerste nacht helemaal alleen, zonder kindje zonder man.

Enfin: ik had die man al lang buiten gegooid maar ja liefde kan veel dingen overwinnen en ze heeft al haar resterende energie gestoken in het hem duidelijk te maken. Nu twee kinderen later is hij een schitterende papa en doen zij het als koppel veel beter. Maar ook zij heeft het gevoel gehad: "nu houdt het op, ik kan niet meer". En toch heeft dat eerste kindje hen bijeen gehouden. Ze wouden het niet opgeven net omwille van het kindje.

Misschien is er een andere reden voor de moeheid van je man? En misschien kunnen jullie de tips van mies eens uitproberen?
Ik hoop dat jij overdag toch een beetje kunt rusten? Waarom vraag je eens niet aan je zus om een avondje of nachtje op jullie schat te passen? Ik dacht dat zij meter was he. ZOu ze dat niet doodgraag doen dan? Moeilijk voor jou natuurlijk maar heel goed voor de relatie... Yveske zal het niet onthouden hoor, maar misschien doet het wel goed voor jullie?

Veel succes meid.

[fluffie]

Loeki, hele dikke knuffel meid!! Ik hoop dat jullie er samen uit geraken!

Hier heeft de papa ook zijn eerste nachtje afgezien Onze Seppe is overdag een engeltje, maar 's nachts een moeilijke slaper. En omdat onze babyfoon niet werkte, heeft de papa de "eerste shift" beneden in de zetel gesapen om over Seppe te waken. Enfin, geslapen, blijkbaar heeft hij geen oog dicht gedaan! Om 4u had ik de wekker gezet om hem af te lossen, en heeft de papa dan in bed geslapen van 4u30 tot 8u45. Wat voor mij een mirakel was (Ik had 4uren na elkaar geslapen!) is voor hem nogal afzien. Maar gelukkig zei hij zelf, we hebben samen voor de baby gekozen, het hoort erbij. (ben benieuwd of hij dat binnen een paar weken nog zal zeggen )

In ieder geval, als Seppe deze namiddag rustig slaapt, duiken we samen een uurtje het bed in! De papa is om de nieuwe babyfoon gereden nu, dus ik hoop dat dat dan lukt... Als de papa natuurlijk terug moet gaan werken, zal dat wel anders worden

Véro.
xx

[Wappie]

Ik moet eerlijk zijn dat ik dat ook altijd wel vreemd vind dat koppels apart slapen.
Er zijn een paar vrienden van ons die dit ook doen. Maar je kiest toch samen voor een kind! Dus moet je er samen door.
Wij hebben altijd samen geslapen. Wat wij wel deden was afzonderlijk babyfoon bij ons zetten.
Ja, de babyfoon staat op ons nachttafeltje omdat ik anders bang heb dat ik ze niet zal horen
We wisselde dus wel in het opstaan (wat dus soms echt wel veel was op één nacht) Ook al ging de papa werken, die heeft hier meer dan zijn deel gedaan! Ik heb daar echt geen klagen over. Natuurlijk als ik thuis was probeerde ik zoveel mogelijk op te staan, maar het was telkens zoveel dat ik op den duur ook geen mens meer was. En ok, je hebt zw-verlof en je ben 'thuis'. Maar dat wil absoluut niet zeggen dat je een hele dag in de zetel ligt hé! En dat heeft mijn man altijd goed begrepen. We zijn er echt samen doorgegaan, door de moeilijke, zware nachten. En daardoor zijn wij een hecht team
In het weekend bleven we afzonderlijk liggen zodat je toch eens langer kon slapen (doen we nu nog). We gaan nu beide fulltime werken dus dat is nog wel anders
Loekie, vind het dus ook supererg dat je hier alleen door moet. Ik zou echt eens praten met je ventje! Je komt er wel uit. Het is voor iedereen aanpassen zo'n kleine spruit.

Dikke knuff meid!

[wat is er mis?]

Ik probeer nu nog overdag af en toe bij te slapen. Dus Loeki doen. Het is idd heel belangrijk.

[Loeki]

Jaja ik slaap bij. Gaat ook niet anders hé. Vanmorgen tot 11u geslapen, opgestaan omdat ik toch echt moest eten, bijna flauw gevallen (er moet precies toch iets veranderen...), toch maar gegeten, badje genomen met Yveske (die voor de eerste keer weende tijdens zijn bad, net het eerste bad samen met mama, kzal er maar niks achter "zoeken"), en nu terug bed in.

Ik zal hem een paar nachten geven om te recuperen van wat 't ook is, en er in 't weekend eens met hem over praten...

Ik neem Yveske graag mee in bed ten eerste omdat manlief er toch niet inligt, geef ik toe, maar ook omdat hij na het drinken toch nog altijd wat zeurt. Als ik hem dan m'n vinger geef is hij stil... Tutje werkt ook maar dat verliest hij constant. Dus door hem bij me te nemen slaap ik toch wat meer...

M'n zus staat inderdaad klaar om eens een nachtje op hem te passen. Maar ik kan hem nog niet afgeven... Kmoet trouwens toch kolven, zeker nu met de dreigende borstontsteking.

Vorige nacht was ook wel stom zenne. Yveske twee keer gegeten, ik twee keer moeten kolven wegens pijn, maar we waren niet synchroon. Dus vier keer op geweest, laatste voeding incl troosten duurde een uur en half. Ventje vroeg vanmorgen hoe het was gegaan. Ik zei niet goed. Hij neemt het boekje waar ik inschrijf hoeveel meneertje eet en zegt "hoezo, hij heeft maar twee keer gegeten". Daar heb ik toch "eventjes" op geantwoord...

[Loeki]

Gisterenavond heeft de papa toch een efforeke gedaan. Hij is een uur vroeger naar huis gekomen (na mijn telefoontje in tranen) en heeft Yveske direct eten gegeven. Die is dan in slaap gevallen (na een hele dag zeuren bij mij ). Nu ja. Ben ik toch lekker in een heet bad kunnen gaan zitten. Ventje heeft dan gekookt en m'n eten op bed gebracht, Yveske nog twee keer eten gegeven terwijl ik sliep.

Dan wel weer apart geslapen, maar Yveske heeft maar twee keer eten gevraagd 's nachts... Super!

[wat is er mis?]

Goed zo Loeki! Hij hft zich idd toch wat herpakt hé. Hopelijk hft het badje voor je deugd gedaan.
Ik heb hier daarnet ook een zalig badje genomen. Na 5 minuten stond papa er al met kleine Kaan. Hihihi. Ik denk altijd een lekker ontspannen badje te knn nemen als papa bij Kaan is, maar gegarandeerd staat hij er binnen de 5 minuten mee bij me aan bad en 'dropt' hij hem bij me in bad. Maar voor mijn schatje is er altijd plaats natuurlijk .

En Loeki, Kaan is al 3,5 maand en ik kan hem nog niet afgeven. Dus don't worry.

Liefs,

Bokje

[Loeki]

Ja 't ventje heeft zich een beetje herpakt. Heeft gisteren ook bij ons geslapen. Alleen vraag ik me nu af of ik er iets aan heb.

Nee kvind het leuk dat hij meer moeite doet. Ook al doet hij 's nachts niet veel, hij is er wel hé. Lief en leed enzo. Misschien was hij idd gewoon erg moe, hij heeft een paar nachten goed geslapen.

De "prijs" voor papa slaapt bij ons is wel het gesnurk... Moet ik nog iets op vinden. En hem flesje laten geven 's nachts zou ook nog leuk zijn, dan kan ik rustig afkolven en krijgt Yveske toch aandacht tijdens het eten.

Jaja, badje heeft geholpen. Gelukkig maar!

En ja, voor 't kleine schatje is er altijd plaats in bad! Behalve in een boobie-losweek bad van meer dan 40°...

Zou je ze ooit kunnen afgeven zonder tranen, onze kleintjes...

[wat is er mis?]

Alé tis al veel beter van grote vent. Maar krijg je hem echt zo ver niet dat hij een flesje wil geven 's nachts? Kan je hem niet herinneren aan zijn eigen woorden 'de nieuwe man'?
Nee, ik ga het heel moeilijk hbb als ik hem de eerste keer moet achterlaten. Mijn ventje zegt dat ik hem eens zou moeten knn achterlaten nu. Maar pfff, waarom? Ik heb geen behoefte aan weggaan zonder hem.

Liefs,

Bokje

[Loeki]

Als hij niet moet gaan werken en hij slaapt bij ons, geeft hij soms wel flesje. Anders niet. Maja, kmoet toch afkolven dus ben toch wakker. Alleen zo afkolven en tegelijk flesje geven, doe ik echt liever niet. Nu zit ik weer koppig te kolven terwijl Yveske nog slaapt. "Hopelijk" wordt hij sebiet wakker, anders is het weer nog half uurtje doezelen en dan toch nog eruit voor flesje.

Oh ik hoor het het ventje zo al zeggen. Pfff. "Ik vind dat". Waarom weggaan zonder hem? Kzou ook niet weten waar naartoe...

[wat is er mis?]

Oh het ventje had al een "ideale" gelegenheid in gedachten om weg te gaan zonder Kaan. Er is een eetgelegenheid met zijn collega's. Ik kan dan toch meegaan. Ik ben er dan ook eens uit. 1) Ik moet Kaan missen, dus niets leuk aan 2) dan nog met zijn collega's : daar heb ik sowieso niets aan, want die babbelen alleen over hun werk.

Alé, nieuwe papa van Yveske, flesje geven hé 's nachts!

Liefs,

Bokje

[MA]

Die van mij heeft zo ook al een weekend ingepland. Huwelijk van een van zijn medewerkers in Granada...Eerste weekend in juni dus te warm voor beebje dus moeten we met twee...Maar ik denk dat mannen echt wel schrik hebben (en misschien terecht) dat ze helemaal naar het achterplan verdwijnen...Alle aandacht en liefde gaat nu naar dat kleine mensje (zowel die van de vrouw als die van zijn mama)