wat als je 2 kindjes kort op elkaar wil

Evy_
Berichten: 734
Lid geworden op: 26 april 2011, 20:55

Bericht door Evy_ » 5 juni 2012, 12:53

Mandy,

Als je eerst een jaar natuurlijk probeert, dan 6 IUI's, 2 verse ivf's en 1 cryopoging nodig hebt om zwanger te worden, kan je dit toch niet meer normaal noemen ?? Dus van die cryo ben ik nu 36,5 weken zwanger, maar het blijft mij soms bezighouden waarom dat zolang heeft geduurd. En wat als we voor een tweede zullen willen gaan hé ? Die lijdensweg van ivf is dus misschien nog niet achter de rug. Buitenstaanders denken omdat ik nu zwanger ben, dat die problemen er niet meer zijn, maar dat is helemaal niet zo. Want ik wil wel meer dan één kind ! Ik ben het dus zeker nog niet vergeten alles wat eraan voorafgegaan is! Ze hebben echt geen enkele oorzaak gevonden, ik had altijd een perfect regelmatige cyclus van 28 dagen en wist wanneer ik mijn eisprong had en toch lukte het niet ook niet met de IUI's. Ook door ivf te doen zijn we niet echt wijzer geworden over een eventuele oorzaak. Ook mijn eileiders waren open. Ook bij mijn man hebben ze nooit iets gevonden, behalve misschien dat de zaadcellen iets minder beweeglijk waren, maar zeker niet dramatisch. Het is echt een mysterie :?:

Mandy
Berichten: 446
Lid geworden op: 3 juni 2010, 23:30

Bericht door Mandy » 5 juni 2012, 13:53

Jips, hier t zelfde mistery.
Na mijn bevalling voelde ik mij nog meer nergens meer "bij horen". Eerst hoorde je bij het niet zwanger kunnen worden, daarna bij de zwangeren... Maar waar hoor je er na..? Iedereen verwacht maar dat je nu nergens meer over pieker, want je hebt immers dat lang gewenste kleintje. Ik kon de mmm ook moeilijk verwerken tot grote ergernis van manlief. T leek wel of alle ellende van de jaren er voor toen pas werkelijkheid werden. Waarom kon ik niet zomaar gewoon gelukkig zijn met ons prutsje. En moet ik gelijk denken aan en nou? Wat nou verder? Ik heb t nog steeds moeilijk als ik denk wanneer voor een brusje te gaan. Puur omdat ik een control freak ben en hier geen grip op heb. Als ze me zouden zeggen over een jaar is t direct raak, dan zou t allemaal geen probleem zijn. Maar als ik denk wat als t weer zolang duur? Mijn man begrijpt mij niet in dit doem denken.
en weet je, ik begrijp mijzelf ook eigenlijk niet eens. Want ik heb zoooo'n lief en mooi kereltje.
Maar goed. Nu kan ik t allemaal wel wat beter relativeren en de mmm beheerst mijn leven nu niet meer. Maar de vragen van wat verder blijven...

cimoca
Berichten: 1972
Lid geworden op: 19 april 2010, 8:40

Bericht door cimoca » 7 juni 2012, 9:28

Evy, ik was er 30,34 en 38 toen mijn schatten geboren zijn dus zeker niet jong hé.

Ik weet dat ik heel veel geluk gehad heb en ik kus mijn beide polekes daarvoor.

Cindy

Evy_
Berichten: 734
Lid geworden op: 26 april 2011, 20:55

Bericht door Evy_ » 7 juni 2012, 10:35

Mandy, ik ben ook zo een controlefreak, en zwanger worden is nu eens iets waar je totaal geen controle op invloed op hebt hé! Maar jij hebt nu wel het bewijs dat het mogelijk is op de natuurlijke manier, ik weet zelfs in het geheel niet of het bij ons wel kan op de natuurlijke manier. En dat vind ik zeer moeilijk. Want na mijn bevalling, hoe lang laten we de natuur zijn gang gaan voor we weer beslissen met ivf te beginnen ? Het eerste jaar zal ik er waarschijnlijk niet echt mee bezig zijn, maar ik weet zeker dat na een jaar ik weer nerveus zal beginnen worden moest ik in dat jaar niet zwanger zijn geworden. Want ik zou toch graag willen dat mijn eerste twee kindjes niet teveel in leeftijd schelen. Want als ik na een jaar nog niet zwanger zal zijn op natuurlijke manier, dan zullen ze al rap twee jaar schelen en dat is gelijk al niet meer zo weinig. Ik denk dat ik dus na een jaar misschien al terug met ivf zal beginnen.

Ik ga ook geen borstvoeding geven, ben je dan ook niet sneller terug vruchtbaar ?

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 56 gasten