Uitgerekend mei 2021

[SilentHeyoka]

Ik heb maandag ook mijn eerste vaccin tegen corona gekregen, ook de astra zeneca. Snachts rilkoorts gehad, maar met een halve dafalgan verder goeie nacht gehad.

Vandaag werd ik wel opgenomen in zh voor observatie, owv mijn bloeddruk. Er zijn nog wat testen lopende.
Normaal mag ik vrijdag terug naar huis, als medicatie op punt staat. En afhankelijk van resultaten.
We zien wel.
Ik begrijp het moeilijk van mezelf, maar het lukt me aardig om er rustig bij te blijven. Het is go with the flow. Tuurlijk een traantje gelaten deze middag, en er zullen er wel nog volgen. Maar ik ben zo dankbaar daar ze geen risico neemt, onze gynae. Alles voor onze kleine meid.

[irisbloem]

Ik heb maandag ook mijn eerste vaccin tegen corona gekregen, ook de astra zeneca. Snachts rilkoorts gehad, maar met een halve dafalgan verder goeie nacht gehad.

Vandaag werd ik wel opgenomen in zh voor observatie, owv mijn bloeddruk. Er zijn nog wat testen lopende.
Normaal mag ik vrijdag terug naar huis, als medicatie op punt staat. En afhankelijk van resultaten.
We zien wel.
Ik begrijp het moeilijk van mezelf, maar het lukt me aardig om er rustig bij te blijven. Het is go with the flow. Tuurlijk een traantje gelaten deze middag, en er zullen er wel nog volgen. Maar ik ben zo dankbaar daar ze geen risico neemt, onze gynae. Alles voor onze kleine meid.

Geniet in ieder geval van de rust en je bent in goede handen in het ziekenhuis, beter zo dan ongerust thuis Il duim dat je waarden beteren met de medicatie

[YDV]

Ik heb maandag ook mijn eerste vaccin tegen corona gekregen, ook de astra zeneca. Snachts rilkoorts gehad, maar met een halve dafalgan verder goeie nacht gehad.

Vandaag werd ik wel opgenomen in zh voor observatie, owv mijn bloeddruk. Er zijn nog wat testen lopende.
Normaal mag ik vrijdag terug naar huis, als medicatie op punt staat. En afhankelijk van resultaten.
We zien wel.
Ik begrijp het moeilijk van mezelf, maar het lukt me aardig om er rustig bij te blijven. Het is go with the flow. Tuurlijk een traantje gelaten deze middag, en er zullen er wel nog volgen. Maar ik ben zo dankbaar daar ze geen risico neemt, onze gynae. Alles voor onze kleine meid.

Werk jij ook in de zorg? Super dat je ook je vaccin hebt gekregen en dat je er niet te ziek van geweest bent.

Is idd wel een geruststelling dat ze je zo goed opvolgen! Is zoals irisbloem zegt. Beter even in het ziekenhuis opgenomen worden dan thuis ongerust.
Ik ben echt enorm aan het aftellen nu naar de echo! Is toch al van eind januari geleden dat er een echo was doordat de 28w controle bij de vroedvrouw is doorgegaan. Dus kijk er echt naar uit ons ventje nog eens te zien!
Vanaf nu wel terug mooi om de 4w echo en naar het einde toe is het wat frequenter.

[SilentHeyoka]

Ja, ik werk als pijnverpleegkundige in het ziekenhuis, waar ik nu ook opgenomen ben.

Om iets te zien op onze laatste echo's moet je al héél wat verbeelding hebben. Maar het blijft idd toch steeds een geruststelling de zegen van de gyn te krijgen

Nu krijg ik 3x per dag monitoring, is echt mijn zen momentje. Half uurtje luisteren naar het ritme van je dochter
Nu, het was alled behalve zen toen ik hoorde toch langer te moeten blijven dan tot morgen. Resultaten van 24 uurs urine zijn nog niet binnen dus weten we hier ook nog niet meer over.
We zijn in goeie handen, dat is zeker. En toch, toch is het zo moeilijk te aanvaarden dat de risico's aan de deur kloppen. Gelukkig voel ik haar dan vrolijk bewegen in mn buik. Alles is nog goed, en we houden het ook zo. Het moet.

[YDV]

Ja, ik werk als pijnverpleegkundige in het ziekenhuis, waar ik nu ook opgenomen ben.

Om iets te zien op onze laatste echo's moet je al héél wat verbeelding hebben. Maar het blijft idd toch steeds een geruststelling de zegen van de gyn te krijgen

Nu krijg ik 3x per dag monitoring, is echt mijn zen momentje. Half uurtje luisteren naar het ritme van je dochter
Nu, het was alled behalve zen toen ik hoorde toch langer te moeten blijven dan tot morgen. Resultaten van 24 uurs urine zijn nog niet binnen dus weten we hier ook nog niet meer over.
We zijn in goeie handen, dat is zeker. En toch, toch is het zo moeilijk te aanvaarden dat de risico's aan de deur kloppen. Gelukkig voel ik haar dan vrolijk bewegen in mn buik. Alles is nog goed, en we houden het ook zo. Het moet.

Wel handig als je het ziekenhuis al kent eh! Bij mij hetzelfde, ik werk ook in het ziekenhuis waar ik zal bevallen.
Ja, die bewegingen dat is toch een geruststelling eh!
Nadat ik mijn vaccin had gekregen was ik daar toch ook mee bezig. Stom, ik weet het..
Verzorg je maar goed en hopelijk mag je snel naar huis!

[irisbloem]

Ja, ik werk als pijnverpleegkundige in het ziekenhuis, waar ik nu ook opgenomen ben.

Om iets te zien op onze laatste echo's moet je al héél wat verbeelding hebben. Maar het blijft idd toch steeds een geruststelling de zegen van de gyn te krijgen

Nu krijg ik 3x per dag monitoring, is echt mijn zen momentje. Half uurtje luisteren naar het ritme van je dochter
Nu, het was alled behalve zen toen ik hoorde toch langer te moeten blijven dan tot morgen. Resultaten van 24 uurs urine zijn nog niet binnen dus weten we hier ook nog niet meer over.
We zijn in goeie handen, dat is zeker. En toch, toch is het zo moeilijk te aanvaarden dat de risico's aan de deur kloppen. Gelukkig voel ik haar dan vrolijk bewegen in mn buik. Alles is nog goed, en we houden het ook zo. Het moet.

Ik had gisteren een goede echo, gyne was positief maar blijf toch ongerust Volgende week woensdag weer monitor en hopelijk is dat ook weer goed Ik leef van controle naar controle en elke goede is weer wat tijd uit de couveuse gewonnen en misschien ook van de zuurstof Ik kan mij enkel wat ontspannen op haar erg beweeglijke momenten Als ik ze dan even niet voel of maar af en toe ben ik ongerust maar ja ze moet natuurlijk ook slapen Als ik wakker word s nachts wil ik haar eerst gevoeld hebben alvorens ik weer kan proberen slapen Ik ben enerzijds blij dat ik niet moet worden opgenomen in het ziekenhuis maar anderzijds zou ik mij daar veel geruster voelen
Gelukkig beseffen onze baby's niet dat er risico's zijn he

[SilentHeyoka]

Op zich valt mijn ongerustheid wel mee hoor. Op het moment zelf ben ik er meestal wel van overtuigd dat alles goed gaat met haar. Het is dat beeld dat voor je flitst dat je zonder kind thuis komt, in een huis waar alles klaar staat... ik zou niet weten hoe we dat te boven zouden kunnen komen...
Daar mogen we natuurlijk niet aan denken, en das de angst die we allemaal wel voelen in ons achterhoofd hé. Maar constant in een ziekenhuiskamer zitten doet daar ook niet echt goed aan.

Oh, ik sta enorm gevoelig hoor

[irisbloem]

Op zich valt mijn ongerustheid wel mee hoor. Op het moment zelf ben ik er meestal wel van overtuigd dat alles goed gaat met haar. Het is dat beeld dat voor je flitst dat je zonder kind thuis komt, in een huis waar alles klaar staat... ik zou niet weten hoe we dat te boven zouden kunnen komen...
Daar mogen we natuurlijk niet aan denken, en das de angst die we allemaal wel voelen in ons achterhoofd hé. Maar constant in een ziekenhuiskamer zitten doet daar ook niet echt goed aan.

Oh, ik sta enorm gevoelig hoor

De kans dat wij ze moeten achterlaten is heel realistisch maar het zou misschien mogelijk zijn voor mij om in het ziekenhuis te blijven in een speciale kamer, mijn man moet dan wel naar huis Ik kan alleen maar hopen dat die periode heel kort zal zijn Anders moeten we pendelen tussen thuis en ziekenhuis en zal ik wellicht half op de neonatologie kamperen want ik wil graag borstvoeding geven
Onze problemen zijn wel verschillend Mijn bloedwaarden zijn perfect en ik kan zelf niets doen om haar gezond te houden, behalve zelf veel rusten, haar gezondheid en groei hangen af van placenta en navelstreng en daar heb ik geen controle over Qua weken zit ik al goed maar qua gewicht zou ze nu nog extreem prematuur zijn

[SilentHeyoka]

@irisbloem
Ik bedoelde eigenlijk moest ze het niet overleven, maar durfde het niet zo letterlijk formuleren...
Hoewel ik zeker niet onderschat hoe emotioneel het kan zijn als je je pasgeboren kleintje nog niet kan meenemen naar huis! Vind ik ook geen leuke gedachte...

@ydv
Jaa, vind ik ook wel een echte meerwaarde. De gesprekken zijn op slag niet zo formeel/cliché maar collegialer. Ook kun je al eens van artsen spreken met een knipoog naar elkaar
Heb je je echo intussen gehad, of nog aan het uitkijken?

Intussen is het wel zeker dat ik zwangerschapsvergiftiging heb. Daarmee hebben we 1 zekerheid, zwangerschap wordt afgebroken op 37 weken, binnen 3 dikke weken. Omdat alles stabiel is nu, mocht ik toch naar huis. Thuis neem ik zelf mijn parameters en ik moet regelmatig op controle.
Dag per dag... nee, eigenlijk uur per uur...

[mich75]

Intussen is het wel zeker dat ik zwangerschapsvergiftiging heb. Daarmee hebben we 1 zekerheid, zwangerschap wordt afgebroken op 37 weken, binnen 3 dikke weken. Omdat alles stabiel is nu, mocht ik toch naar huis. Thuis neem ik zelf mijn parameters en ik moet regelmatig op controle.
Dag per dag... nee, eigenlijk uur per uur...

Al bij al toch vrij goed nieuws en 37w is nog best oké.

Dit komt echt wel doordat ze er op tijd bij waren en ik hoop dat jouw verhaal anderen kan gerust stellen die hetzelfde meemaken.

Ik heb wel de indruk dat vrouwen toch te weinig worden ingelicht wat de symptomen zijn en dat artsen het soms wat negeren.
Ik heb hier op het forum al vaker gedacht dat iemand zwangerschapsvergiftiging had of in die richting neigde, maar die kwam dan net van de gyn of vroedvrouw en die hadden er niets van gezegd, dan zwijg ik ook omdat ik denk dat de professionals het toch beter weten en de patiënt zien, ik lees enkel wat ze schrijven, maar wat later blijkt het toch te kloppen.

Misschien dat ik in de toekomst toch een opmerking maak, want jij bent het bewijs dat je er toch wel wat weken kan bijdoen mits tijdig ingrijpen.

[irisbloem]

@irisbloem
Ik bedoelde eigenlijk moest ze het niet overleven, maar durfde het niet zo letterlijk formuleren...
Hoewel ik zeker niet onderschat hoe emotioneel het kan zijn als je je pasgeboren kleintje nog niet kan meenemen naar huis! Vind ik ook geen leuke gedachte...

@ydv
Jaa, vind ik ook wel een echte meerwaarde. De gesprekken zijn op slag niet zo formeel/cliché maar collegialer. Ook kun je al eens van artsen spreken met een knipoog naar elkaar
Heb je je echo intussen gehad, of nog aan het uitkijken?

Intussen is het wel zeker dat ik zwangerschapsvergiftiging heb. Daarmee hebben we 1 zekerheid, zwangerschap wordt afgebroken op 37 weken, binnen 3 dikke weken. Omdat alles stabiel is nu, mocht ik toch naar huis. Thuis neem ik zelf mijn parameters en ik moet regelmatig op controle.
Dag per dag... nee, eigenlijk uur per uur...

Dan hoop ik dat we beiden tot het gegeven maximum van 37 weken geraken

[SilentHeyoka]

Intussen is het wel zeker dat ik zwangerschapsvergiftiging heb. Daarmee hebben we 1 zekerheid, zwangerschap wordt afgebroken op 37 weken, binnen 3 dikke weken. Omdat alles stabiel is nu, mocht ik toch naar huis. Thuis neem ik zelf mijn parameters en ik moet regelmatig op controle.
Dag per dag... nee, eigenlijk uur per uur...

Al bij al toch vrij goed nieuws en 37w is nog best oké.

Dit komt echt wel doordat ze er op tijd bij waren en ik hoop dat jouw verhaal anderen kan gerust stellen die hetzelfde meemaken.

Ik heb wel de indruk dat vrouwen toch te weinig worden ingelicht wat de symptomen zijn en dat artsen het soms wat negeren.
Ik heb hier op het forum al vaker gedacht dat iemand zwangerschapsvergiftiging had of in die richting neigde, maar die kwam dan net van de gyn of vroedvrouw en die hadden er niets van gezegd, dan zwijg ik ook omdat ik denk dat de professionals het toch beter weten en de patiënt zien, ik lees enkel wat ze schrijven, maar wat later blijkt het toch te kloppen.

Misschien dat ik in de toekomst toch een opmerking maak, want jij bent het bewijs dat je er toch wel wat weken kan bijdoen mits tijdig ingrijpen.

Het is niet gezegd dat we er weken zullen bijdoen. Ik heb het geluk stabiel te zijn én te weten wat er op ons afkomt. Het kan best goed zijn dat ik me straks slecht voel en een paar uur later een keizersnee wordt uitgevoerd.
Maar ik voel me inderdaad wel serieus genomen en ontzettend goed opgevolgd. Vanaf mn eerste verhoogde bloeddruk, werd ik goed in de gaten gehouden.
Die urinetest lijkt me belangrijk en zo gemakkelijk uit te voeren. Mijn vroedvrouw vraagt altijd een staaltje mee te nemen naar de consultatie, en terecht.
Ik heb intussen ook heel wat verhalen gelezen van vrouwen op verschillende forums, het lijkt me ook schandalig hoe laks er met mogelijkse symptomen wordt omgegaan... zeker gezien het sterfterisico...

Maak gerust een opmerking, je mag er mijn naam ook bijgeven als ze vragen hebben. Het kan levens redden...


Irisbloem, idd, op naar de 37 weken!! ☺

[mich75]

SilentHeyoka, ik weet wel dat het bij jou elk moment kan veranderen, maar ondertussen ben je toch al enkele weken verder en vooral voor je kleintje is elke dag extra belangrijk in dit stadium, eens de 36 weken maakt dat minder uit, maar we duimen natuurlijk voor de volle 37w.

Irisbloem, voor jou duimen we uiteraard ook.

[irisbloem]

Intussen is het wel zeker dat ik zwangerschapsvergiftiging heb. Daarmee hebben we 1 zekerheid, zwangerschap wordt afgebroken op 37 weken, binnen 3 dikke weken. Omdat alles stabiel is nu, mocht ik toch naar huis. Thuis neem ik zelf mijn parameters en ik moet regelmatig op controle.
Dag per dag... nee, eigenlijk uur per uur...

Al bij al toch vrij goed nieuws en 37w is nog best oké.

Dit komt echt wel doordat ze er op tijd bij waren en ik hoop dat jouw verhaal anderen kan gerust stellen die hetzelfde meemaken.

Ik heb wel de indruk dat vrouwen toch te weinig worden ingelicht wat de symptomen zijn en dat artsen het soms wat negeren.
Ik heb hier op het forum al vaker gedacht dat iemand zwangerschapsvergiftiging had of in die richting neigde, maar die kwam dan net van de gyn of vroedvrouw en die hadden er niets van gezegd, dan zwijg ik ook omdat ik denk dat de professionals het toch beter weten en de patiënt zien, ik lees enkel wat ze schrijven, maar wat later blijkt het toch te kloppen.

Misschien dat ik in de toekomst toch een opmerking maak, want jij bent het bewijs dat je er toch wel wat weken kan bijdoen mits tijdig ingrijpen.

Het is niet gezegd dat we er weken zullen bijdoen. Ik heb het geluk stabiel te zijn én te weten wat er op ons afkomt. Het kan best goed zijn dat ik me straks slecht voel en een paar uur later een keizersnee wordt uitgevoerd.
Maar ik voel me inderdaad wel serieus genomen en ontzettend goed opgevolgd. Vanaf mn eerste verhoogde bloeddruk, werd ik goed in de gaten gehouden.
Die urinetest lijkt me belangrijk en zo gemakkelijk uit te voeren. Mijn vroedvrouw vraagt altijd een staaltje mee te nemen naar de consultatie, en terecht.
Ik heb intussen ook heel wat verhalen gelezen van vrouwen op verschillende forums, het lijkt me ook schandalig hoe laks er met mogelijkse symptomen wordt omgegaan... zeker gezien het sterfterisico...

Maak gerust een opmerking, je mag er mijn naam ook bijgeven als ze vragen hebben. Het kan levens redden...


Irisbloem, idd, op naar de 37 weken!! ☺

Ik heb woensdag monitor en als die niet goed zou zijn Zal er ook een keizersnede worden ingepland, het is van controle naar controle leven bij mij en bij jou is het natuurlijk van dag tot dag of zelfs dat niet Is niet gemakkelijk he, in dit stadium zouden we zorgeloos moeten uitkijken naar de geboorte
In de groep van november vorig jaar zat er iemand met zwangerschapsvergiftiging, ik weet haar naam niet meer maar je kan het eens opzoeken en haar misschien een bericht sturen Ik weet In ieder geval dat zij en haar dochter het intussen heel goed maken

[EmilieT]

Hey dames,

mag ik met jullie meepraten? Ik zou op 9 juni 40 weken zijn maar de groep uitgerekend voor juni is niet zo actief

Ik ben nu 28 weken en 4 dagen, anderhalve week geleden had ik mijn suikertest.
Die was goed, maar in de namiddag kreeg ik telefoon omdat mijn bloedwaarden niet zo goed waren.
Ik kreeg per mail een voorschriftje voor ijzertabletten en verder eigenlijk geen info, dus ik dacht, nuja, ijzertekort, niet zo erg, toch?

Een paar dagen later ben ik langs de huisarts geweest omdat ik bijna dagelijks een storm aan harde buiken en bandenpijn had, mijn man was ongerust, ik niet zo erg. Nu sprak de huisarts van mijn hemoglobine dat niet goed was (ijzer denk ik dan?) en dat die harde buiken echt te vaak voorkomen en ik dus sneller terug langs de gynea moet (ondertussen heb ik een afspraak kunnen krijgen voor dinsdag, overmorgen).

Bij de huisarts was mijn bloeddruk oke, maar nu gisteren en vandaag zelf ook eens gemeten en had een bovendruk van 138, wat mij toch iets hoger lijkt, nee? Ik weet dat bij mijn eerste zwangerschap de alarmbellen afgingen bij 140 en ik toen met spoed ben ingeleid.

Ik was eigenlijk best rustig maar mijn man en de huisarts maken me een beetje bang nu!

Okee, ik voel me niet zo super, veel steken op de maag, terug meer misselijk, doodmoe heel de dag, verschrikkelijk rusteloze benen, erg veel bandenpijn, steken in mijn rug, ... maar ik dacht dat dat bij het 3de trimester hoorde...