Re: Uitgerekend januari-februari 2017
Geplaatst: 14 januari 2017, 11:39
Bedankt allemaal voor de felicitaties! June doet het echt supergoed! Ze weegt ondertussen al 3kg300 en heeft haar inhaalbeweging dus goed ingezet! Eigenlijk nooit gemerkt dat ze prematuur is... De nachten zijn al zwaar geweest omdat ze om de 3u moest eten en ik ook steeds moet kolven omdat ze niet sterk genoeg is om zelf de nodige melk uit mijn borst te halen. Nu ze de kaap van 3kg heeft bereikt zullen de slaapuurtjes hopelijk stilaan wat toenemen! overdag is het ook druk maar we hebben stilaan ons nieuwe ritme gevonden! Voor de rest is het echt een droombaby, zo mooi en flink dat ze is!
Voor degenen die benieuwd zijn naar mijn bevallingsverhaal...:
Kerstavond hebben we nog goed gevierd bij mijn zus! Ik heb veel tijd van de avond op de zetel doorgebracht omdat ik toch wel wat last had van harde buiken en ik nog steeds moest rusten. We hebben toen nog gezegd dat we er nog wel een weekje bij konden doen en waren eigenlijk overtuigd dat ik pas in 2017 zou bevallen, want had kerst toch ook al gehaald!
Kerstochtend lagen mijn man en ik nog wat te praten in bed, heel ontspannen. Niets aan de hand. Net toen we wilden opstaan voelde ik iets ploffen tussen mijn benen en kwam er een hele vloed water uitgestroomd! We wisten dadelijk dat we zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moesten. Dit was niet evident omdat het echt bleef stromen. Ik dacht seffes is het ergste door maar het bleef aan een serieus volume eruit komen dus met de handdoeken tussen mijn benen naar het ziekenhuis met de overtuiging dat we een kerstekindje gingen krijgen! Op voorhand nog vaak gezegd dat ik dat liever niet had en vond dit dus weer iets typisch voor mij dat dat nu wel zo zou zijn!
Ze wisten mij te vertellen in het ziekenhuis dat dit het minst gunstige scenario was om binnen te komen: vliezen gebroken en geen weeën. 24u afwachten om te kijken of het spontaan op gang kwam. Kerstdag heeft dus enorm lang geduurd dit jaar! vol verwachting zitten uitkijken wanneer het echt zal beginnen gaat echt tergend traag. Ondertussen moest ik om de 4u een Baxter krijgen tegen infecties. Hoe dubbel het allemaal kan zijn he: 4 weken ervoor weeenremmers gekregen en de 26ste s morgens weeenopwekkers omdat het niet op gang wou komen. Ook dit leek geen effect te hebben. Had na maximumdosis pilletjes nog maar 2 cm ontsluiting en bijna geen weeën. Dan hebben ze iets gegeven om weeën systematischer te laten doorkomen! Toen is alles in een stroomversnelling gegaan! Mijn weeën kwamen op en op het moment dat ze begonnen af te zwakken was de volgende al daar. Geen recuperatietijd dus tussenin waardoor ik al snel vermoeid geraakte en er ook wat paniek kwam dat ik dit nooit zou volhouden want had tenslotte bij laatste controle nog maar 2 cm ontsluiting. Ondanks ik het heel graag wou proberen zonder epidurale leek mij een cm vordering per uur ongeveer niet haalbaar en heb ik gevraagd om epidurale te krijgen vanaf het moment dat het kon. Ze hebben om 12u dan terug gecontroleerd en had toen 4cm dus toen mocht het. Ik was zooo blij toen ik de anesthesist zag, kon hem wel knuffelen dat hij zo rap was gekomen! epidurale dan gezet en na kwartier zou ik het effect moeten voelen maar dat gebeurde niet. De weeën werden heviger en anders. Vroedvrouw die erbij stond wist zonder iets te controleren dat ik moest gaan bevallen. Om half 1 terug controle baarmoederhals en op half uur tijd was ik dus naar volledige ontsluiting gegaan! De persweeen op zich vielen goed mee en het persen leek mij ook vlot te gaan, hoewel ik helemaal uitgeput was. Voor laatste pers hebben ze snel klein knipje nog gezet omdat hartslag wegviel, maar om 12u50 was onze kleine meid er dan eindelijk! Perfect gezond! Niet teveel afgezien tijdens bevalling en klaar om dadelijk mee op de kamer te mogen! De bevalling heb ik echt in een roes beleefd precies, weet vele dingen niet meer. Misschien ook omdat ik die nacht niet geslapen heb en er al moe aan begonnen ben! Heb mijn man zelfs niet gezien tijdens de bevalling, zo gefocust was ik!
Het herstel is eigenlijk heel vlot verlopen. Niet echt pijnklachten gehad nadien en ook de knip was snel hersteld!
Voor degenen die benieuwd zijn naar mijn bevallingsverhaal...:
Kerstavond hebben we nog goed gevierd bij mijn zus! Ik heb veel tijd van de avond op de zetel doorgebracht omdat ik toch wel wat last had van harde buiken en ik nog steeds moest rusten. We hebben toen nog gezegd dat we er nog wel een weekje bij konden doen en waren eigenlijk overtuigd dat ik pas in 2017 zou bevallen, want had kerst toch ook al gehaald!
Kerstochtend lagen mijn man en ik nog wat te praten in bed, heel ontspannen. Niets aan de hand. Net toen we wilden opstaan voelde ik iets ploffen tussen mijn benen en kwam er een hele vloed water uitgestroomd! We wisten dadelijk dat we zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moesten. Dit was niet evident omdat het echt bleef stromen. Ik dacht seffes is het ergste door maar het bleef aan een serieus volume eruit komen dus met de handdoeken tussen mijn benen naar het ziekenhuis met de overtuiging dat we een kerstekindje gingen krijgen! Op voorhand nog vaak gezegd dat ik dat liever niet had en vond dit dus weer iets typisch voor mij dat dat nu wel zo zou zijn!
Ze wisten mij te vertellen in het ziekenhuis dat dit het minst gunstige scenario was om binnen te komen: vliezen gebroken en geen weeën. 24u afwachten om te kijken of het spontaan op gang kwam. Kerstdag heeft dus enorm lang geduurd dit jaar! vol verwachting zitten uitkijken wanneer het echt zal beginnen gaat echt tergend traag. Ondertussen moest ik om de 4u een Baxter krijgen tegen infecties. Hoe dubbel het allemaal kan zijn he: 4 weken ervoor weeenremmers gekregen en de 26ste s morgens weeenopwekkers omdat het niet op gang wou komen. Ook dit leek geen effect te hebben. Had na maximumdosis pilletjes nog maar 2 cm ontsluiting en bijna geen weeën. Dan hebben ze iets gegeven om weeën systematischer te laten doorkomen! Toen is alles in een stroomversnelling gegaan! Mijn weeën kwamen op en op het moment dat ze begonnen af te zwakken was de volgende al daar. Geen recuperatietijd dus tussenin waardoor ik al snel vermoeid geraakte en er ook wat paniek kwam dat ik dit nooit zou volhouden want had tenslotte bij laatste controle nog maar 2 cm ontsluiting. Ondanks ik het heel graag wou proberen zonder epidurale leek mij een cm vordering per uur ongeveer niet haalbaar en heb ik gevraagd om epidurale te krijgen vanaf het moment dat het kon. Ze hebben om 12u dan terug gecontroleerd en had toen 4cm dus toen mocht het. Ik was zooo blij toen ik de anesthesist zag, kon hem wel knuffelen dat hij zo rap was gekomen! epidurale dan gezet en na kwartier zou ik het effect moeten voelen maar dat gebeurde niet. De weeën werden heviger en anders. Vroedvrouw die erbij stond wist zonder iets te controleren dat ik moest gaan bevallen. Om half 1 terug controle baarmoederhals en op half uur tijd was ik dus naar volledige ontsluiting gegaan! De persweeen op zich vielen goed mee en het persen leek mij ook vlot te gaan, hoewel ik helemaal uitgeput was. Voor laatste pers hebben ze snel klein knipje nog gezet omdat hartslag wegviel, maar om 12u50 was onze kleine meid er dan eindelijk! Perfect gezond! Niet teveel afgezien tijdens bevalling en klaar om dadelijk mee op de kamer te mogen! De bevalling heb ik echt in een roes beleefd precies, weet vele dingen niet meer. Misschien ook omdat ik die nacht niet geslapen heb en er al moe aan begonnen ben! Heb mijn man zelfs niet gezien tijdens de bevalling, zo gefocust was ik!
Het herstel is eigenlijk heel vlot verlopen. Niet echt pijnklachten gehad nadien en ook de knip was snel hersteld!