Bevallen januari-februari 2016

[Eva M.]

Hey allemaal,
Het is weer maanden geleden dat ik nog iets liet horen, sorry sorry maar ik ben jullie zeker niet vergeten! Zo veel om weer bij te lezen...
Vooreerst Elize, super proficiat met je zwangerschap!! Hopelijk loopt alles goed en blijft de misselijkheid een beetje weg nu! Hoeveel weken ben je ondertussen al?
Lieze, hopelijk vallen de laatste loodjes nog wat mee, spannend zeg, nog maar een paar weken....Spijtig van je werk maar ik denk dat het een goede beslissing is. Zo kan je een jaar genieten van tijd met je kindjes, dat is onbetaalbaar en misschien zal de regelmaat Elias goed doen ifv zijn slapen? Want nog steeds niet doorslapen en zwanger zijn, amai, lijkt me heel zwaar en dan binnenkort nog een kleintje erbij om voor op te staan. Zorg maar goed voor jezelf!
Fijn Ster van je nieuws! En ook om van je te horen, Otis gaat toch goed vooruit als je nagaat van waar hij is moeten komen. Hopelijk komt alles goed met de operaties die hij nog moet ondergaan. Amai, 30 kilo eraf! en dat met alle problemen, daar heb ik fameus veel bewondering voor!
Duupje en Sloebertje, fijn dat alles goed gaat met jullie kindjes! Ze zijn ook flink gegroeid zeg qua dingen die ze doen en zo, echte peutertjes zoals de mijne hier thuis ( geldt voor al de anderen ook hier natuurlijk).

[Eva M.]

Hoe is het ondertussen hier vragen jullie jullie waarschijnlijk af. Waar zal ik beginnen...
Het zijn wel zware maanden geweest. Tussen Maren haar 12 en 18 maanden was er geen huis mee aan te vangen....een lief kindje maar zo vermoeiend overdag dan ('s nachts slaapt ze nog altijd als een engeltje) maar ze zeurde continu, geen seconde alleen bezig kunnen zijn, vanalles willen maar niet duidelijk kunnen maken wat en dan zeuren, zeuren, zeuren..niks luisteren....ik stond er ook bijna continu alleen voor wegens tijdsbesteding partner....pfff soms was ik een zenuwinzinking nabij en elke avond als ik dan eindelijk rust had, dan zat ik chips te eten of noten van pure frustratie , dus hier geen kilo's af toen, gelukkig ook geen erbij. ( nu - 2, nog 8 te gaan).
Vanaf haar 18 maanden is ze gelukkig al veel veranderd. Ze begint nu veel meer te begrijpen, ze luistert eindelijk als je zegt, nee mag niet....ze praat heel veel, ook met twee woorden zoals Fiona: kom mama, nee poes, wate djinken, anaan eten, bumba kijken, ...( hier ook een gigantische bumba fan! ), ze begrijpt dingen als: nu gaan we flesje drinken ( ze drinkt 180 ml nutrilon melk 's avonds), je mag nog 1 bumba zien en dan gaan we slapedutje doen...dan zegt ze "Ja. " en gaat ze effectief zelf naar boven na fles en Bumba. Of als ik zeg: Nee, dat is niet voor Maren, leg het eens terug...dan doet ze dat.(meestal ).." Zeuren doet ze nu enkel nog als ze echt moe is of ziek. Hier ook een lopertje trouwens ipv een stappertje, ze is niet bij te houden, ook dol op haar loopfietsje, dan crost ze rond en roept ze broembroem...., eten doet ze al lang alleen, ik laat ze maar smossen want anders is het groot spektakel, ook al hangt alles dan vol soep of tomatensaus, ze eet soms goed ( patatjes, warme groenten, vleesje is ze zot van), boterhammen en sommige rauwe groenten vindt ze maar niks...
Ze kruipt overal op en is van niks bang, niet van grote honden die op haar aflopen, niet van hoogtes, onlangs stond ons hart stil, was ze bij vrienden op de grote schuifaf geklauterd, nochtans 1 met een plankentrap met veel ruimte tussen, we dachten echt niet dat ze daarop zou geraken, gelukkig was redder in nood grote broer op een seconde bij haar om samen met haar naar beneden te glijden. Die laatste is haar held, doet ze continu na en verdraagt ze alles van, die twee zijn wel goddelijk samen . Kortom we hebben hier een echte belhamel in huis ( ze lijkt trouwens wel heel erg op mij van karakter , dat belooft, twee eigenwijze, onverschrokken, koppige vrouwen in 1 huis, iets zegt me dat dat nog vonken gaat geven ). Ze is wel niet meer zo groot en zwaar, het is een kleintje geworden, ook zoals mama ....op 19 maanden was ze 78 cm en woog ze 10 kg, dus net onder het gemiddelde.

[Eva M.]

Wat ze soms nog kan hebben dat is dat ze niet wil dat ik haar haar drinken geef, soms keilt ze de beker dan op de grond, gisteren wou ik ze haar fles geven, zelf laten drinken op mijn schoot en ze wou ze niet. Ik riep dan broer even en zei: wil jij ze eens aan haar geven broer?" Ze pakte ze onmiddellijk aan en heeft ze helemaal leeg gedronken...dat zijn zo van die loeten die ze dan heeft en die ik niet goed kan vatten wat daar de logica achter is? Herkennen jullie dit? Mijn zoon deed dat niet of toch niet dat ik me herinner, maar die was wel een pak rustiger en braver op die leeftijd. Die kreeg zijn kuren op zijn drie a vier jaar.
Ik ben zelf geopereerd vorige week, ze hebben mijn littekenbreuk ( van de zwangerschap nog) eindelijk hersteld en blijkbaar had ik ook nog een navelbreuk, hebben ze ook dichtgemaakt. Hopelijk kan mijn buik nu eindelijk een beetje terug in vorm geraken en ik heb de indruk wel. Wel moeilijk want ik mag Maren nu drie weken niet pakken. Vorige week was ze erg ziek ( vijfde ziekte, heel hoge koorts) en had ik veel pijn, zij steeds gepakt willen worden, best pittig maar ze snapt het ondertussen. Vaak verband op mijn buik laten zien en gezegd, mama haar buikje doet pijn , auwauw, zo kan ze Marentje niet pakken...Zo kruipt ze nu op mijn schoot en vandaar in haar eetstoel of laat ze zich gewillig op de poef in de living verschonen ( handige tip ivm het vechten om de luier verwisseld te krijgen, wat hier ook vaak aan de orde is) , leg het luierkussen op iets voor de tv, zodat ze schuin er naar kunnen kijken, zet bumba op en alle kaka ( en zoals vorige week bij ons, vreselijke diarreepampers) worden verschoond alsof het niets is .

[Eva M.]

Voila, dit was even een update, veel liefs en tot later!

[Ster_]

Weinig tijd maar al snel: heeeeeeeel herkenbaar Eva !!! Otis wil vaak niet eten van ons, mept alles weg, tot Noah het komt doen. Dan eet hij alles op zo mak als een lammetje. Hier ook zelf willen eten en kliederen tot en met. Maar mega agressief als t niet mag. Zelf drinken idem. Met een gewone beker he! Maar echt KWAAD als mijn hand nog maar de beker raakt. Ook afgekolfde melk drinkt hij nog steeds met een spuitje en nu wil hij zelf melk optrekken en in zijn mond spuiten. Wat natuurlijk niet lukt. Gevolg:KWAAD! En mijn gewicht, t kost eigenlijk echt geen moeite! Pascale naessens eten is verslavend

De rest later!

[Eva M.]

Hee ja Ster, dat is inderdaad exact hetzelfde hoe ze doen!
Ik had in de vakantie 4 weken verlof met de kindjes, we zijn een weekje naar Ardennen en een weekje naar zee geweest en hebben ook echt genoten, zalig met ons gezinnetje 24u op 24u bij elkaar .
Tijdens het verlof ging Maren steeds langer slapen 's ochtends, op den duur sliep ze tot 9u à 9.30u., wat natuurlijk zalig was (ze ging ook wel later slapen). (Als ik kon verklapte ik jullie heel erg graag het geheim van mijn goei slaperke, want ik vind het vaak zo erg voor jullie die gebroken nachten maar ik vrees dat het iets puur genetisch/biologisch is?)
Maar dus na de vakantie moest ze terug op om 7.30u., hehe, dat was de moeite. Dan zat ze daar te suffen aan de ontbijttafel met haar tut in haar mondje en haar knuffel in haar armpjes en ik mocht die tut dan niet uit haar mondje halen zodat ze kon eten, ze wou ze zelf ook niet weghalen, dus een heel gedoe. Maar broer die ging dan naar haar en zei: "Marentje kijk, we zetten je knuffeltje hier en tutje leggen we daar en dan kan je boterhammetje eten." en dan begon die iedere keer braaf haar bokes op te eten. Niet te doen hè! En o ja, zo is er ook een periode geweest dat ze alles wat ik in mijn mond stak, wou opeten, dus zeuren en roepen, en als ik het haar gaf, wou ze het niet opeten maar mocht ik het ook niet terug uit haar bord halen etc..........van die dingen en dus ook die beker, o jee als ik haar haar beker aangaf, ook verschillende keren gewoon weggemept, al het water of melk op onze houten vloer ....
Vreemd hè en broer mag dat allemaal wel, als het van hem komt dan is het goed! Het zijn pateekes!

Ivm eten van PN, eet je dan echt alle maaltijden haar recepten dwz elke morgen fruit met kokos en zaden, etc....? Ik zou niet zo goed weten hoe ik daar mee moet beginnen? En je kinderen eten ze dat dan mee?

[lieze81]

Een hele boterham om te lezen! Je hebt je best gedaan , Eva

Ik lees wel vol bewondering dat jullie belhamels al met 2 woorden spreken. hier is het meeste nog onverstaanbaar. Begrijpen doet hij wel, maar meestal is hij op die momenten selectief doof.
Ook uit een open beker drinken lukt hier helemaal nog niet. Doet mij eraan herinneren dat ik misschien nog es moet trachten te oefenen.
Ik ben officieel thuis sinds zaterdag en kom nu al onnozel! Elias is om 'achter het behang te plakken'. Fase fase fase..... peuterpuberteit.... adem in adem uit mama...
Nee, echt, hij is bezeten van de digicorder, en de stopcontacten van de tv. M.a.w om de 5 min ligt heel de boel plat. En hij weet verdorie maar al te goed dat hij niet mag é. en dan zo'n lachje erbij 'ik heb het toch maar weer gedaan'.
Maar het meest vervelende vind ik dat hij achter de zetel kruipt, maar er zelf niet weer vanachter geraakt, en ik kan fysiek dan hem er momenteel nauwelijks nog vanachter halen. Alles doet zeer! Is zelfde als hem in een winkelkarretje zetten, dat gaat nauwelijks nog...
En dan nog in combinatie met een wederhelft die dat niet snapt... aaarrrgghhhh..... maar kijk, diene wederhelft is nu gaan werken, Eliasje is een paar uur naar oma en opa, en ik ben aan het genieten van wat ME TIME! Sebiet een badje nemen.... zalig....

*ik reageer vanavond es op jullie verhalen*

[Eva M.]

Ja sorry voor de hoeveelheid schrijfsels, maar ik had veel te vertellen na al die maanden en dan ben ik nog niet uitgeklapt .
Ja ze zijn zo schattig nu maar inderdaad soms....dat achter het behang plakken ken ik goed . En pas maar op, ze begrijpen wel meer dan je denkt, heb ik ook vaak de indruk.
Amai, ja, ik kan me voorstellen dat je niet meer zomaar overal kan tussen kruipen, nog even en dan gaat dat hopelijk weer . Maar die mannen hè, tja, hier ook zo eentje. Mijn buik doet zeer door de operatie, was doodop vh weekend, was dan nog mijn verjaardag en wou alleen even rustig met mijn gezin samen zijn. Mijn man gaat naar de voetbal met zoon, ik vraag om op tijd terug te komen wegens nu zeker zwaar om alleen voor Maren te zorgen. Blijft hij uren weg, brengt een vriendje mee voor mijn zoon om te komen spelen heel de namiddag en snapt niet dat ik lastig was en pijn had, allez zo'n paar sneetjes in mijn buik, was is dat nu ( ik heb er verdomd meer pijn van dan van mijn keizersnedes ). Hij heeft gisteren wel de boodschap gesnapt denk ik, ik had terloops gezegd dat ik hem ook zo'n superleuke verjaardag ging bezorgen als ik had gehad en ineens stond hij te poetsen en af te wassen....

Oja, maak je geen zorgen ivm praten enzo bij Elias, mijn zoontje was ook een stuk later dan Maren, ook de fijne motoriek was een heel stuk trager, vermoedelijk aanleg of jongen/ meisje verschil ? en Elias is ook nog een stuk jonger dan Fiona en Maren, het praten gaat hier op 1 maand spectaculair vooruit!

Geniet nog een beetje van de rust , saluut

[lieze81]

haha Eva, ik moet lachen met je beschrijving van hoe Maren eet.. zo herkenbaar...
Hier mogen we absoluut ook niet meer helpen. Gisteren een potje pudding gegeten alleen... jawadde.. zijn slab heeft meer gegeten dan hij zelf. Vorige week is hij voor een paar uur naar mijn schoonzus geweest, daar hebben zij hem eten gegeven, bij oma lukt dat soms ook nog.. maar thuis? No way!
Maar hoe meer geklieder tijdens het eten hoe meer gehuil achteraf. Want gezichtje afwassen is tegenwoordig ook een ramp. Precies of we martelen hem!

je moet je helemaal niet schamen dat jullie een goed slapertje hebben hoor. Just genieten moet je doen!
In feite kunnen we hier momenteel niet echt klagen. ja, hij komt nog 1x per nacht (alhoewel, vannacht was het 6u deze morgen) wakker, maar binnen het kwartier heeft hij een verse pamper aan en wat melk gedronken, en zit ik weer in bed. Dus het is niet zo dat we een uur wakker zijn.

Elias is momenteel in opleiding voor acrobaat! pfff.. wat voor toeren die hier tegenwoordig uithaalt... balanceren bovenop zijn loopauto, of op de stoel en dan zo op de hoge tafel klimmen! Heb al een paar keer mijn hart mogen vasthouden. Het probleem is dat ze niet geleerd zijn als ze es vallen é.

Amai, zo klein/fijn dat Maren is! Hier zat Elias op 15 mnd al aan 13kg700 en 85 cm. Intussen is er zeker al bij gekomen, zowel in de breedte als de lengte.
binnen x aantal weken ga ik met ons meisje naar k&g moeten en ga ik es vragen of ze hem willen wegen/meten.

Ik denk dat ik mij perfect kan inbeelden hoe je aan het eind van de dag bijna een zenuwinzinking had..

blij je nog es te lezen!

[Eva M.]

Hallo lieze,

Ja fijn dat ik nog eens hier kan komen schrijven en met jullie babbelen. Ik zit nu toch even thuis te herstellen (nog tot volgende week donderdag) en dan begint het weer: slapen, kindjes, werken, kindjes, slapen, kindjes, werken, kindjes, slapen, en ineens zijn we weer een jaar verder en zo ben ik aan mijn pensioen voor ik het door heb .

Dat eten inderdaad, hier ook, Maren eet alles zelf , geen sprake dat iemand haar nog mag helpen maar dus ook soep en dergelijke en als je dan toch de lepel wil nemen om haar even te helpen of met een andere lepel afkomt, dan roept ze:"Nee!" en dan trekt ze haar lepel met soep of yoghurt (inderdaad ook altijd fijn) omhoog en liefst steekt ze hem dan met eten en al aan in haar haar . Ik ga zo blij zijn de dag dat ik niet meer na elke maaltijd een half uur (beetje overdreven maar toch) hoef bezig te zijn met zowel zij als de omgeving onder en rond haar stoel min of meer proper te krijgen. Soms wou ik dat we een hond hadden om het allemaal op te slobberen, onze katten doen hun best maar ze lusten niet alles . En ja, hahaha, dat wassen achteraf, zij vindt het ook echt niet leuk om daarna gewassen te worden, huilen, zich wegtrekken, in het beste geval begint ze te likken aan het washandje

Ik ben gestraft vannacht voor mijn info over mijn goed slapertje . Tot 2 u. vannacht huilen, stil, huilen, stil, huilen, stil, dan huilen huilen huilen, over haar toeren, een flesje gegeven, terug huilen huilen huilen in haar bed, dan (uitzonderlijk) in ons bed, gedaan met huilen maar niet slapen, over ons kruipen, giechelen, komen knuffelen.......ik vond wel dat ze zo koude beentjes had als ik haar pampertje had gewisseld, dus uiteindelijk een dikke slaapzak aangedaan (alhoewel ze met haar dunne slaapzak nog onder een lakentje en dekentje ligt) en dan terug in haar bedje gelegd en toen heeft ze geen kik meer gegeven. Ik vermoed dus dat ze het koud had maar toch spijtig dat ze dat nog niet kunnen zeggen hè...

Jezus wat een beer is Elias! Zo groot! Maren was op 15 maanden 74 cm (dat is meer dan 10 cm kleiner en woog toen 10,100 kg, nu op 19 maanden was ze wel 4 cm gegroeid, dus 78 cm maar ze woog nog steeds maar 10, 300 kg. Dus ze begint te verlengen maar komt niet veel meer bij, ik denk door al het actief zijn en ze eet wel minder dan voorheen.
Ik was even in de war, ik dacht een seconde:"Hoe met je meisje naar K&G, welk meisje...?" Haha, maar dat dat in je buik zit natuurlijk , goh, inderdaad dan zal je moeten gaan, nochtans hier kwamen ze thuis langs in het begin, bij jullie niet? En moet Elias niet sowieso gaan op 18 à 19 maanden?

[lieze81]

Eva, zal het gaan om donderdag terug te gaan werken?
Dat eten van Maren is zo herkenbaar é. Hier dus geen katten meer om te helpen, maar bij mijn schoonouders zit de hond standaard naast Elias zijn stoel als Elias eet.. hoe zou dat nu toch komen?

Wij hebben een paar goede nachten gehad met Elias, maar uiteraard een mens is daar content mee, schreeuwt dat van de daken, en dat haalt je in! Maandag om 4u klaarwakker... heb hem nu kunnen in bed houden tot 6u (beetje melk, verse pamper, nog wat liggen tukkebollen) maar dan was het ermee gedaan. Resultaat: een volledig uit zijn ritme Eliasje voor de rest van de dag.
afgelopen nacht: om 1u wakker , verse pamper, slokje melk, terug bed in... om 5u45 klaar wakker. Gelukkig is hij terug in slaap gesukkeld na wat melk. en ik ook

Ik ben dus nog steeds zwanger
38.5 week nu.
enerzijds voel ik me nog steeds niet klaar, zeker niet voor die bevalling. Anderzijds mag ze zich wel komen tonen... de lichamelijke ongemakken beginnen me te vervelen. Sinds gisteren enorm zeer aan mijn bekken. Trekt gans mijn rechterbeen door. Raak nauwelijks vooruit, of de trap op /af. vanmorgen was het iets beter, maar na de middag weer van dadde. Aaaargghhh... Nu het voordeel is 'het is niet lang meer'

Er is ook een groepje 'bevallen september-oktober 2017' maar daar is er weinig tot geen respons, dus ik hoop dat jullie het niet erg vind dat ik hier wat kom vertellen.

Waar is de rest? En hoe is het met jullie?

[lieze81]

het is hier STTTTTTIIIIIIILLLLLLLLL

Wij hebben gisterenavond door gebracht op de spoedafdeling, met Elias.
meneertje wou de salontafel es van héél dicht bij bekijken. gevolg: lip open. precies een hazenlipje.
Na 2u discussiëren en pogingen ondernemen om hem rustig te krijgen, hebben ze het maar hard handig aangepakt: met 4 hem onder bedwang houden, en 1 die naaide. 2 draadjes erin. Binnen een week mogen ze er terug uit.
Zo brullen dat ie deed! Gelukkig horen wij al heel goed het verschil tussen Elias die huilt van de pijn, of huilen/brullen van angst/boosheid. Het was gelukkig het laatste.
Al bleef het niet leuk om aan te zien/horen, uiteraard.

'k hoop dat het geen litteken blijft...

[Sloebertje]

Hey Lieze,

Ocharme Eliasje, wat een verhaal Ik hoop ook dat hij er geen litteken aan overhoudt!

Hier gaat het wat minder. Met Fiona is alles oke, maar ik ben sinds half augustus terug ah het werk, sinds twee weken terug aan het lesgeven en het is veel te veel. Ik ben oververmoeid en elk spiertje in mijn lijf doet zeer. Ik zou naar de sauna moeten of op wekelijkse basis kunnen sporten, maar ik heb geen tijd. Ik werk al één avond per week, dus ik vind niet dat ik nog een avond kan weg zijn van huis...
In het weekend hebben we vanalles te doen: poetsen, koken, de was, voor Fiona zorgen, ... er blijft nauwelijks tijd over voor leuke dingen. Ontspannend is het helemaal niet.
Vanaf november ga ik terug halftijds werken, ik hoop dat dat verlichting brengt. Maar ja, het zou raar zijn mocht het dat niet doen. Ik ga zoveel mogelijk proberen om de klusjes die we normaal in het weekend doen, tijdens de week te doen zodat het weekend toch meer relaxed is.

Hoe managen jullie alles? Mocht ik zo verder doen, ik denk dat mijn batterijen snel helemaal zouden leeg zijn

Elise, hoe gaat het nog met jou en je zwangerschap?
En met de anderen? Duupje, Ster, Eva?

[lieze81]

Even rap laten weten dat wij op dinsdag 3 oktober om 9:30 mama en papa geworden zijn van een 2e wondertje : Livia.
Meer info volgt als ik thuis ben

[Elise2008]

Snel even dikke proficiat voor Lieze!!! Hopelijk alles goed verlopen?

Als ik meer tijd heb kom ik snel eens iets schrijven!