Uitgerekend juli-augustus 2016

[Ster_]

Super dan ben je vertrokken he!!! Hoop dat je ook wat kan genieten!

Hier alles ok, zwaar aan t aftellen

[Aria]

Jeeej, Anneleen, super! Dat is al 1 horde overwonnen! Hier ook alles goed, hoor: een actief peuterke en een steeds dikker wordende buik, zalig!

[onzeker-mevrouwtje]

Dank jullie wel!
Super blij!

Dit is ons wonderje:

http://i65.tinypic.com/2zpjryb.jpg

[E-ke84]

Hallo!

Anneleen, super van je echo hé. Dan ben je aan het eind van week 6 nu.
Ik ben uitgerekend voor 16/08/'16. Zes dagen na jou.

Ik heb wel nog op berichten naar jou gestuurd maar we zaten niet in dezelfde groep.
Mijn zoon is van januari 2013 dus denk dat we niet samen zaten.

Ik heb vandaag mijn laatste echo gehad bij de Fertiliteit. Ben nu 6w1d en we zagen een ienie mienie vruchtje in de zak met nog een kleinere flikkering van het hartje. Niet gedacht dat we het hartje al zouden zien maar wel super!
Volgende echo 6 Jan. En dan ben ik 8 weken.

Het blijft toch weer spannend allemaal.

Nu genieten van de feestdagen

Groeten,
E-ke

[onzeker-mevrouwtje]

Ja ik ben ook uitgerekend voor 16 augustus volgens mijn gyneacoloog en was maandag net 6 weken..
Dus scheelt niet veel allemaal he..

Ik hoop dat ik netjes zover geraak zonder gruwelijke tegenslagen!
Hoe groot was jou kleintje E-Ke?

Liefs xx

[E-ke84]

Ik heb even naar de echo gekeken en zal rond de 4mm zijn.
Het toestel zelf is wat verouderd op de fertiliteit vandaar dat het beeld niet zo zuiver was.
Die zijn goed voor follikelmetingen maar voor zoiets kleins minder handig.
Vandaar dat ik blij was dat we de hartslag zagen.

En rond 16/08 mogen we onze kleintjes in de armen houden.

Groeten!!

[onzeker-mevrouwtje]

Voor iedereen een zalig kerst gewenst!

Liefs Anneleen

[onzeker-mevrouwtje]

Dag Dames...

Het is wat stilletjes he, vooral de mensen in het begin van het forum laten blijkbaar niets van hen horen...
Alles ok met jullie?

Hier vandaag ons kerstpakje onder de kerstboom gelegd van de schoonouders..
eerst alle andere pakjes en dan het "afsluitertje".. een klein knuffeltje met een tutje in de pootjes en de echo ertussen..
ze waren natuurlijk (hoe kan het ook anders!) super blij!
Ook mijn schoonzus was door het dolle heen!
nu volgt nog mijn ouders, 2 januari.. die zullen een pak heftiger reageren denk ik!
Mijn pa is het verlies van Xeppe nog steeds niet te boven en huilt quasi nog elke dag bij zijn herdenkingsplaatsje bij mijn ouders thuis.. hij kan het nog steeds niet drooghouden als ik over hem praat!
Dus voor hem zal het wel een positieve ommekeer zijn als blijkt dat ik opnieuw zwanger ben!

Hier gisteren op mijn werk, was ik even mijn kluts kwijt!
Een dame die vlak voor ze naar bed ging (ik werk nachtshiften in een revalidatiehotel) zonder géne over mijn bruik wreef en vlakaf vroeg: Oh, voor wanneer ist?

ok, je kan het stillekes aan zien, ook al ben ik nog erg pril, maar mijn buik zit geweldig opgezwollen.ik ben ook zelf zwaarder dus ik had eerder verwacht dat ze ging zeggen: amai wat verdikt mss?. maar deze had ik echt niet zien aankomen eerlijk gezegd.
Afstrijden doe ik nu ook niet, want dat is tegen mijn nature in, dus heb ik gezegd augustus..
hopelijk kan ik het hier nu stilhouden op het werk, want zou het graag stilhouden tot na de volgende echo de 19de januari..
kwas toch even mijn kluts kwijt!

[Nimo]

Ik had niet gedacht om weer eens in deze situatie terecht te komen...
Maar hier zijn we weer.

Ik heb twee prachtige kindjes, van 4 en 7 jaar, en we willen nu graag een derde. Ik had er niet echt veel zin in, ik vind dat we onze handen mogen kussen met onze twee gezonde kinderen, want het is een heel traject geweest tot nu toe... Vooral de zwangerschap van de oudste was een regelrechte ramp. Eerst waren er miskramen, dan verliep de zwangerschap moeizaam en toen ik dacht dat we eindelijk 'safe' waren op 14 weken (ik had al eens een miskraam gehad op die tijd), sloeg het noodlot toe en kreeg ik met 22 weken het slechte nieuws dat zijn hersenaanleg onvoldoende was gebeurd en we een gehandicapt kindje kregen. We zijn toen door een enorme rollercoaster van gevoelens gegaan, eerst raadde het team van prenatale diagnose ons een zwangerschapsafbreking aan, maar na een hele resem onderzoeken, bleek er veel twijfel in het spel en werd de situatie alleen onduidelijker. En het kindje groter... En uiteindelijk kon ik het gewoon niet meer, ik heb me bij de situatie neergelegd en heb hem gewoon gekregen. Ik kan zeggen dat ik de rest van mijn zwangerschap in de rouw ben geweest, alsof het moment dat mijn kind geboren zou worden, mijn gelukkige en eenvoudige leventje zou eindigen. Nu, zovele jaren later, weet ik dat we allemaal de bal enorm mis hebben geslagen en dat ondanks de eerste moeizame jaren, we intussen een zeer getalenteerde zoon hebben die allesbehalve mentaal of motorisch gehandicapt is. Een goed lotje getrokken dus, after all... De zwangerschap van de tweede ging een stuk vlotter. Alleen leek het noodlot weer toe te slaan toen mijn bloedresultaten een trombose én een CMV infectie toonden. Dat zou het kind ernstig kunnen beschadigen tijdens het eerste trimester en dus wéér moesten we praten over de zwangerschap beëindigen, dit keer weliswaar veel vroeger in de zwangerschap. Je gelooft het nooit, ik geloofde het alleszins niet, maar uiteindelijk was er niks aan de hand. Ze kwamen er na twee weken achter dat het labo mijn bloedresultaten had verwisseld met die van een bejaarde man, en er was dus helemaal geen sprake van die aandoeningen. Ik heb het toen echt wel moeilijk gehad om vertrouwen te hebben in het verdere verloop, ik kon het niet vatten dat het écht allemaal oké was. Maar de tweede zoon is verder heel vlot geboren.

Nu zijn we dus bij het derde kindje aanbeland. Uitgerekende datum is 9 augustus, volgens mijn telling. Ik had al een heel vroege positieve test (ik kon me gewoon niet inhouden en testte een paar dagen vroeger). Ik voel me heel erg zwanger, de symptomen zijn begonnen op 5 weken met moeheid, maar nadien is er ook misselijkheid bijgekomen en die maakte het me zelfs moeilijk om normaal te functioneren thuis en op het werk (niet overgeven, maar slechte eetlust en continu maaglast). Eigenlijk was ik er heel gerust in, HCG was op 4w6d 3300, maar dan kwam de echo op 6w6 dagen... Het vruchtje bleek 6w1d te zijn, en er was geen hartactiviteit. Mijn miskramen zijn allemaal begonnen met vruchtjes die traag evolueerden, en dus in mijn hoofd ging de klik al om... Maandag was die echo, volgende woensdag moet ik terug... En ik kan er gewoon niet onverschillig bij blijven. Die onzekerheid sloopt me en ik ben in vakantie met mijn jongens maar krijg gewoon de dagen niet door. Ik voel me fysiek slecht, maar ook mentaal ben ik natuurlijk niet in topvorm. Ik ga van positief (misschien was de innesteling gewoon wat later, misschien is het gewoon een kleintje, misschien is vijf dagen niet onoverkomelijk) naar negatief (uiteindelijk was er toch geen hartje op wat 7 weken had moeten zijn, ik had een heel vroege positieve test dus late bevruchting wordt daardoor al tegengesproken). Zwaar toch wel... En nu dus nog vier dagen afwachten, er zijn er gelukkig al vijf voorbij...

Liefs,
Nimo

[onzeker-mevrouwtje]

Dag Nimo,

Eerst en vooral een voorzichtige welkom!
Wat een verhaal zeg!Maar is dit alles op een natuurlijke manier gekomen? of via ivf/icsi/iui?

Ik dacht wel dat er normaal al moet hartactiviteit te zien zijn op de echo aan 6w+1d...?
Ik was zelf juist 6 weken bij de eerste echo afgelopen maandag en je kon al een goed kloppend hartje zien én duidelijk horen.. Anderen beweren dat ze maar een hartje zien en horen kloppen vanaf 8 weken.. raar...
Ik hoop dat alles goed gaat bij de volgende echo.. hoever zal je dan al zijn? al duidelijk verder toch? want ikzelf ben uitgerekend voor 16 aug en ga nu mijn 7de week bijna in..

Hou ons op de hoogte eh...

Liefs en dikke knuffel

ps: wat een verschrikkelijke misser van het labo, zo'n grove fout zou ik toch zo niet laten hoor! amai...

[E-ke84]

Hallo iedereen!

Hier wat tijd om op de tablet te gaan.
Nimo, ook van mij alvast een proficiat. Dat wachten is moordend he. Ik hoop wel dat je positief nieuws mag krijgen!
Mijn gynaecoloog zei bij mijn eerste dat ik op 6w4d was nog geen hartslag ging horen wegens te klein maar toen hadden we het wel in beeld. Deze keer op de Fertiliteit op 6w1d wel een flikkering gezien maar was heel erg klein.
Mijn gynaecoloog zei altijd dat hij mensen liefst vanaf 7 weken zag'omdat er dan meet zekering was. Dus probeer je geen zorgen te maken.

Hier midden in ons kerstverlof met een overactieve peuter van net geen 3 jaar. Een echte uitdaging
Ik moet wel mijn rust nemen. Met vlagen misselijk of duizelig. Borsten op en af gespannen en vrij veel banden pijn. Dus mijn motto: take it easy.
Verder al drie dagen 1 x wat vuil in mijn slijm. Dus nog wat oud bloed dat weg moet of iets geraakt tijdens het opsteken van de utro. Alles singles doodbloedt natuurlijk.
Maar zolang ik geen krampen heb maak ik me geen zorgen. En die kwalen geven wat zekerheid bij mij.

Volgende week nog met een neef en zijn zwangere vriendin (hun derde) een nachtje logeren in Valkenburg om de kerstmarkt en daar en in Maastricht te doen. We'kijken er naar uit! Daarna op naar rustige oudejaarsavond!
Onze ouders hebben we met kerst ingelicht. Ze waren superblij! Mijn ma helemaal in shock voor een paar uur. Ze is wel ongerust omdat ik vorige keer vroeg een hoge bloeddruk had en de kans is er nu ook. Maar dat is mijn ma nu eenmaal.

Hoe is het met de rest?

Groeten!!

[Nimo]

Fijn om hier ook jullie verhalen en reacties te lezen! Ik tel af naar woensdag, met veel ongeduld...

[onzeker-mevrouwtje]

Ah E-ke, blij dat ik niet de enige ben met bandenpijn in zo'n vroeg stadium!
Ik heb er altijd schrik ben als ik zo'n trekking of scheut krijg!
Heb eens een vraagje, ik lees overal negatieve commentaar op een warm badje, dat dit de lichaamswarmte van mij
Zou omhoog helpen en de kleine ook en dat ze daaraan kan sterven dan...!?
Ik geniet altijd van een warm bad en helpt altijd goed tegen de lage rugpijn, maar ik durf al heel de tijd geen warm bad te nemen en enkel lauw of iets warmer dan lichaamstemp.. Met als gevolg dat ik het 1) snel beu ben in bad 2)
Snel koud heb!

Wat zijn jullie tips?
E-ke, hier ook onder de kerstboom verteld tegen schoonouders! Toch HET mooiste moment voor zo'n cadeau he?!
Nimo, veel succes voor de echo woensdag mijn duimpjes staan omhoog en het komt vast en zeker goed!

E-ke, veel plezier met het uitstapje

En voor iedereen een zalig eindejaar
En prettig en vooral succesvol nieuw pamperjaar!

[Nimo]

Ik neem wel warme baden... Ik heb dat ook al gelezen, maar uiteindelijk beschermt ons lichaam zo'n kleintje wel, veronderstel ik. Je moet natuurlijk met niets overdrijven. Een sauna nemen bv. zou ik niet doen.

[onzeker-mevrouwtje]

Niemo...

Héél veel succes vandaag met de echo...
Ik duim zo ontzettend hard dat het hartje klopt en je een keitoffe echo hebt!
Laat snel iets weten he?

Hier loop ik al heel de dag wat op mijn ongemak rond..
Gisteren bericht gekregen van iemand die 7.5 wkn zwanger was op spoed beland was met een bloeding en dat er geen vruchtje in het zakje te zien was.. dus mk op komst..
Ik moet daar blijkbaar zo inwendig mee bezig zijn geweest dat ik daar van heb gedroomd.. dat ik een bloeding had tijdens het utro opsteken..
en k'loop daar nu al heel de avond mee in mijn maag..
omdat ik vorige 2 mk ook ervoor had gedroomd dat het fout gelopen was, en de dag erna BAM miskraam..
ben er echt niet goed van ..
Maar voel me wel goed eigenlijk lichamelijk en voel alles nog zoals voorheen