Uitgerekend januari-februari 2017

[Amarillo]

Bedankt allemaal voor de felicitaties! June doet het echt supergoed! Ze weegt ondertussen al 3kg300 en heeft haar inhaalbeweging dus goed ingezet! Eigenlijk nooit gemerkt dat ze prematuur is... De nachten zijn al zwaar geweest omdat ze om de 3u moest eten en ik ook steeds moet kolven omdat ze niet sterk genoeg is om zelf de nodige melk uit mijn borst te halen. Nu ze de kaap van 3kg heeft bereikt zullen de slaapuurtjes hopelijk stilaan wat toenemen! overdag is het ook druk maar we hebben stilaan ons nieuwe ritme gevonden! Voor de rest is het echt een droombaby, zo mooi en flink dat ze is!

Voor degenen die benieuwd zijn naar mijn bevallingsverhaal...:
Kerstavond hebben we nog goed gevierd bij mijn zus! Ik heb veel tijd van de avond op de zetel doorgebracht omdat ik toch wel wat last had van harde buiken en ik nog steeds moest rusten. We hebben toen nog gezegd dat we er nog wel een weekje bij konden doen en waren eigenlijk overtuigd dat ik pas in 2017 zou bevallen, want had kerst toch ook al gehaald!
Kerstochtend lagen mijn man en ik nog wat te praten in bed, heel ontspannen. Niets aan de hand. Net toen we wilden opstaan voelde ik iets ploffen tussen mijn benen en kwam er een hele vloed water uitgestroomd! We wisten dadelijk dat we zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moesten. Dit was niet evident omdat het echt bleef stromen. Ik dacht seffes is het ergste door maar het bleef aan een serieus volume eruit komen dus met de handdoeken tussen mijn benen naar het ziekenhuis met de overtuiging dat we een kerstekindje gingen krijgen! Op voorhand nog vaak gezegd dat ik dat liever niet had en vond dit dus weer iets typisch voor mij dat dat nu wel zo zou zijn!
Ze wisten mij te vertellen in het ziekenhuis dat dit het minst gunstige scenario was om binnen te komen: vliezen gebroken en geen weeën. 24u afwachten om te kijken of het spontaan op gang kwam. Kerstdag heeft dus enorm lang geduurd dit jaar! vol verwachting zitten uitkijken wanneer het echt zal beginnen gaat echt tergend traag. Ondertussen moest ik om de 4u een Baxter krijgen tegen infecties. Hoe dubbel het allemaal kan zijn he: 4 weken ervoor weeenremmers gekregen en de 26ste s morgens weeenopwekkers omdat het niet op gang wou komen. Ook dit leek geen effect te hebben. Had na maximumdosis pilletjes nog maar 2 cm ontsluiting en bijna geen weeën. Dan hebben ze iets gegeven om weeën systematischer te laten doorkomen! Toen is alles in een stroomversnelling gegaan! Mijn weeën kwamen op en op het moment dat ze begonnen af te zwakken was de volgende al daar. Geen recuperatietijd dus tussenin waardoor ik al snel vermoeid geraakte en er ook wat paniek kwam dat ik dit nooit zou volhouden want had tenslotte bij laatste controle nog maar 2 cm ontsluiting. Ondanks ik het heel graag wou proberen zonder epidurale leek mij een cm vordering per uur ongeveer niet haalbaar en heb ik gevraagd om epidurale te krijgen vanaf het moment dat het kon. Ze hebben om 12u dan terug gecontroleerd en had toen 4cm dus toen mocht het. Ik was zooo blij toen ik de anesthesist zag, kon hem wel knuffelen dat hij zo rap was gekomen! epidurale dan gezet en na kwartier zou ik het effect moeten voelen maar dat gebeurde niet. De weeën werden heviger en anders. Vroedvrouw die erbij stond wist zonder iets te controleren dat ik moest gaan bevallen. Om half 1 terug controle baarmoederhals en op half uur tijd was ik dus naar volledige ontsluiting gegaan! De persweeen op zich vielen goed mee en het persen leek mij ook vlot te gaan, hoewel ik helemaal uitgeput was. Voor laatste pers hebben ze snel klein knipje nog gezet omdat hartslag wegviel, maar om 12u50 was onze kleine meid er dan eindelijk! Perfect gezond! Niet teveel afgezien tijdens bevalling en klaar om dadelijk mee op de kamer te mogen! De bevalling heb ik echt in een roes beleefd precies, weet vele dingen niet meer. Misschien ook omdat ik die nacht niet geslapen heb en er al moe aan begonnen ben! Heb mijn man zelfs niet gezien tijdens de bevalling, zo gefocust was ik!
Het herstel is eigenlijk heel vlot verlopen. Niet echt pijnklachten gehad nadien en ook de knip was snel hersteld!

[Guofan]

Amai Amarillo wat een verhaal. Ik sch**t nu nog meer in mijn broek

Hier nog een 3 tal weken (hopelijk) want vorige week maandag was onze beeb 2.6kg en ik had er graag nog een halve kilo bijgekregen op zijn minst.
Hier begin ik serieus te panikeren, echt niet normaal. 's avonds lig ik uren wakker van het piekeren.
Hoe zal die bevalling zijn, zal ik het kunnen zonder epi, zal ik er ene vragen en zal die dan ook werken, hoe zal ik reageren bij het zien van ons beebje, zal het ouderschap meevallen, zal ik een goede moeder zijn, wat kan ik dat kind nu bijbrengen, ...om dus gewoon onnozel van te worden.
Heeft dit te maken met mijn eigen gezinssituatie? Dat kan best zijn want ik ben mijn mama kwijt toen ik 6jr was (dus geen herinnering aan haar) en misschien dat dit nu meespeelt?
De relatie met mijn vader is sedert onze zwangerschapsaankondiging serieus gekoeld wegens allerlei omstandigheden, dus hij heeft niks met mijn zwangerschap te maken gehad. Heeft ons sedert aug niet meer gezien en ook geen contact meer opgenomen...
Redenen zal ik niet bespreken, het zijn er té veel, maar hoe dit zal aflopen weten mijn man en ik ook niet.
Dus echt bizarre tijden.
Ik ben ook enig kind dus dat scheelt ook vermoed ik.

Mijn schoonfamilie is heel anders. 5 kinderen en 9 kleinkinderen. Mijn schoonma is een echte moederkloek! Staat altijd klaar voor al haar kinderen en kleinkinderen.
Ook is de band tussen allen veel sterker. Schoon om zien natuurlijk, maar wel jammer dat het niet mijn echte familie is.
Het is niet zo dat we elkaar wekelijks zien of zo, maar we zien elkaar voldoende.

Hadden jullie dit ook al die bedenkingen en onzekerheden?
Vreemd hé?

[Amarillo]

Guotan, al die vragen heb ik mij zeker wel eens gesteld tijdens de zwangerschap en sommige nu nog maar tis niet zo dat ik er wakker van lig. De nacht voor de bevalling heb ik hier zelfs niet van wakker gelegen, omdat ik zoiets had van we zullen wel zien wat het geeft, we moeten er toch door. En de bevalling zelf is op het moment zelf doorbijten en soms wat beangstigend maar je hebt meer kracht in je dan je zelf denkt en achteraf is die pijn snel vergeten!
Ben normaal een enorme piekeraar maar heb het moederschap echt op mij laten afkomen omdat het zo onvoorspelbaar is en je alleen maar je best kan doen om een zo goed mogelijke mama te zijn. Als je vanuit dat standpunt en veel liefde je kindje opvoedt kan het toch alleen maar goedkomen, niet? Er zijn zovelen die het doen dus waarom wij niet? We kunnen het mama zijn denk ik zelfs nog meer naar waarde schatten omdat we er zoveel voor hebben moeten doen. Komt allemaal goed, vertrouwen hebben in jezelf!

[Kimmie01]

Mooi gezegd Amarillo! En het is waar. We moeten erdoor en met een positieve ingesteldheid zal dat zeker wel goed komen.
Ik lig ook vaak wakker, maar dat komt omdat ik mij niet meer goed kan leggen qua houding, zelfs met zo'n borstvoedingskussen tussen mijn benen. Op mijn rechterzijde lukt het best. Op mijn rug niet lang want dan krijg ik pijn in mijn bekken en op mijn linkerzij kan ik het max 15 min uithouden 's nachts (heb ik al meerdere keren getest) want dan begint mijn onderrug langs linkerzijde pijn te doen *zucht* Volgens de osteopaat is dat daar een gevoelig punt aangezien ik daar een gekneusde rib heb omwille van de baarmoeder die ertegen duwt. Dus het is vaak afwisselen. Deze morgen was ik om 4u al wakker en heb geen oog meer kunnen toe doen. Echt frustrerend want ik ben best wel moe overdag. Nog 3 weken werken en ik ben eindelijk thuis! Ik kijk er echt wel naar uit want het begin zwaar te worden. In die 3 weken heb ik maar weinig op de planning meer staan, heb geen fut meer om dingen te doen buiten mijn fulltime job, huishoudelijke taken en zoontje van 2,5 jaar. Heb mijn handen daarmee al vol We moeten wel binnen 2 weken naar een babyborrel en de week daarna ook. We zijn dan ook nog eens uitnodigt op een andere babyborrel, 6 dagen na mijn uitgerekende datum maar daarvoor heb ik dan gepast. Veel babyborrels de laatste tijd

Guofan, spijtig van je papa dat hij zo reageert. En je bent dan nog enig kind Ik ben ook enig kind, mijn ouders zijn mijn alles qua familie. Mijn grootouders zijn allebei op korte tijd 5,5 jaar geleden overleden. Buiten mijn ouders heb ik nog een tante, nonkel en neef maar that's it. Mijn schoonfamilie is ook groot maar het is zoals je zegt, het is niet je eigen familie en no matter what ze zullen altijd wel de kant van hun zoon kiezen. Wat normaal is, mijn kind schoon kind, maar bon... Voor de kindjes is dat leuk maar voor mijn eigen, als ik eens mijn hart wil luchten bij "familie" dan doe ik dat enkel bij mijn ouders. Het is ook om die reden dat ik minstens 2 kindjes wil, zo hebben ze elkaar later, is mijn familie al een beetje groter

Amarillo, leuk dat je uw bevallingsverhaal komt delen Ik zal dat ook zeker komen doen als het zover is. Dat zal wel verschieten zijn zeker als uw vliezen waren gebroken? Zo die plof bedoel ik dan. Bij mij waren ze vorige keren niet spontaan gebroken. Ze hebben dat pas na mijn epidurale komen doen met zo'n lange breinaald En op dat moment voelde ik ook niet echt iets door de epidurale. Wel raar dat je geen weeën kreeg want ik herinner mij dat de anesthesist tegen mij zei dat ik er goed aan deed om een epidurale te vragen want de weeën gingen nog heviger worden na het breken van mijn vliezen. Dus ik was blij dat ik de epidurale gekregen had. Spijtig dat die bij jou niet heeft gewerkt. Is daar een reden voor? Een vriendin van mij die in november is bevallen had dat ook voor. Raar dat dat bij de ene wel werkt en bij de andere niet. Of komt dat omdat ze het slecht gestoken hadden? Dat moet toch frustrerend zijn! Ik mag er niet aan denken. Bij Noah had ik na 30u weeën pas een epidurale gevraagd en gekregen, ik was doodop. Op dat moment kon ik het echt niet meer aan, had geen controle meer over mijn eigen lichaam, zo erg deed het pijn. Om dan te denken dat die niet zou gewerkt hebben en dat ik daar nog zo 5u zou liggen, ik zou halfdood geweest zijn denk ik Dus nee, dit wens ik niemand toe.
Een geluk dat het dan opeens snel ging bij jou.

Morgen heb ik nog een echo bij de gynaecoloog, mijn voorlaatste. De laatste is op 38,5 week. Ben eens benieuwd hoeveel hij zal wegen.
Ik sta op punt ook om voor de eerste keer meter te worden Mijn metekindje komt er ten laatste op woensdag. Ze is al een paar dagen overtijd en als de bevalling niet spontaan in gang komt is het woensdag keizersnede. Spannend dus

[Amarillo]

Heb jullie raad nodig! June is 's nachts heel snel wakker en slaapt dan enorm moeilijk terug in. Ze ligt dan erg onrustig te woelen en allerlei geluidjes en kreetjes te maken, waardoor mama ook maar weinig nachtrust heeft... Momenteel heeft ze gewoon een slaapzak met lange mouwtjes en wantjes aan maar wou nu toch eens een inbakerdoek proberen. ik weet dat hier al gesproken is van de puckababy piep, maar wat is het verschil met een gewone inbakerdoek van SwaddleMe of Bo Jungle bijvoorbeeld? Deze zijn veel goedkoper en lijken mij beter aanpasbaar rond het lichaam dan de puckababy... Iemand ervaring mee?

Kimmie: de epidurale was gewoon te laat gezet waardoor deze niet meer kon werken... Misschien dat het wel nog iets heeft afgedaan bij de persweeen want vond de pijn toen echt wel meevallen maar dat kan ik je niet zeggen. Toen was het gewoon werken om haar eruit te krijgen en was ik minder 'gefocust' op de pijn, maar ik weet natuurlijk niet hoe het geweest zou zijn zonder epidurale...
En ben jij ondertussen meter geworden?

[Leniemienie]

Amarillo, ik heb alleen ervaring met een swaddle me maar om eerlijk te zijn, in het ziekenhuis en kraamzorg doen ze dat gewoon met een dekentje of met een grote tetradoek. Ze was toen echt goed ingepakt en sliep veel rustiger. Je moet maar eens op Googlen over hoe je dit nu juist moet doen (zoeken op inbakeren). Soms kan het ook helpen om ze in je borstvoedingskussen (die worst) te leggen. Dat geef took al gevoel van geborgenheid maar dat vertrouwde ik enkel overdag.

[Leniemienie]

Guofan, ik had geen wauw gevoel of onmiddellijk gevoel van liefde als mijn dochter is geboren. Eerder zoiets van "daar is ze dan eindelijk, onze dochter". De liefde die ik nu voor mijn dochter voel, is veel veel groter dan 1,5 jaar geleden, toen ze pas geboren was. Die verliefdheid voor je baby groeit eerder en in het begin was ik wat verwonderd van wat er uit mijn buik gekomen was, echt zo'n mini mensje met alles erop en eraan. En die eerste dagen en weken is wat overleven, maar ik heb tijdens mijn zwangerschap echt genoten wanneer mijn dochter in mijn armen in slaap viel. Een vriend had gezegd dat ik me de liefde voor je eigen kind niet kon voorstellen en ik moet hem intussen gelijk geven, het is echt immens
En wat voor moeder je bent, dat zal je wel ontdekken, uiteindelijk doen velen het ook niet helemaal hetzelfde als hun ouders. Ik kom uit een "warm" nest maat ik ben zelf bijvoorbeeld sinds mijn dochter geboren is, tegen uithuilen, vroeger was ik ook voorstander maar nu niet meer dus ik heb al vele avonden in de zetel in haar slaapkamer doorgebracht, maar intussen gaat ze meestal heel vlot slapen. Ik knuffel haar en pak haar ook meer, dan mijn ouders dat zouden doen. Ik denk dat dit komt, omdat ik zo lang op haar heb moeten wachten, zoveel er voor heb moeten doen, dat ik haar nog extra koester.

[Guofan]

Ola Leniemienie
Ik zie dat er al een 2de op komst is? Terug een dochtertje?
Hoe lang hebben jullie gewacht om voor een 2de te gaan? Iets meer dan een jaar dan? Opnieuw met cryo tp of spontaan?
Wij hebben nog 1 cryo over en zouden dit nog graag teruggeplaatst krijgen (denken we), daar we denken dat spontaan toch niet echt bij ons zal lukken. (wij zijn in ICSI 7.1 zwanger via zaaddonor). Na 6 pogingen was het tijd om 'iets' te veranderen.
Mijn man hoopt er nog op, wegens de vertellingen die mensen dan hebben hé (eens de weg is vrijgemaakt...)
Dan moet ik echt eens lachen, want niemand uit onze omgeving weet dat we met donor hebben gewerkt. Of we dit ooit zullen zeggen weten we nog niet...
Ik hoop voor mijn man dat het eventueel mocht lukken, maar na al die jaren van proberen (gewoon, IUI, ICSI) geef ik me op dat vlak wel over, maar ik begrijp zijn standpunt wel.

Ja die eerste ontmoeting, daar ben ik wel bang voor. Ofwel ween ik me kapot, ofwel staar ik naar dat kind alsof het een alien is
Zal zoooo vreemd zijn om met z'n 3'tjes te zijn! Djeez

Bon, nu van mijn verkoudheid af geraken en op en top in vorm zijn tegen dé dag...

Oh ja, een collega op mijn werk haar dochter is gisteren bevallen (geplande keizersnede) van een dochter 4.220kg en 50cm! Zot hé! Zo'n baby! Brr...

[Kimmie01]

Kimmie: de epidurale was gewoon te laat gezet waardoor deze niet meer kon werken... Misschien dat het wel nog iets heeft afgedaan bij de persweeen want vond de pijn toen echt wel meevallen maar dat kan ik je niet zeggen. Toen was het gewoon werken om haar eruit te krijgen en was ik minder 'gefocust' op de pijn, maar ik weet natuurlijk niet hoe het geweest zou zijn zonder epidurale...
En ben jij ondertussen meter geworden?

Ah ok. Ja mss heeft het toch wel wat effect gehad. Bij die vriendin van mij waarover ik sprak waar de epidurale niet werkte, werkte het echt niet, waarom weet ze niet. Dus ze hebben haar bij de spoedkeizersnede volledig moeten verdoven met een straffere narcose.
Ik ben idd meter geworden woensdag Een jongetje, Lukas. Straks ga ik hun een bezoekje brengen in het ziekenhuis want ze mag morgen al naar huis. Ze moest normaal binnen woensdagmorgen voor een geplande keizersnede omdat de weeën niet spontaan begonnen en ze niet mocht ingeleid worden en toch zijn de weeën gelukkig nog begonnen dinsdag, de dag voor ze binnen moest. Ik kreeg al een foto te zien woensdag en kreeg al tranen in mijn ogen van hem te zien. Wat moet dat niet geven bij mijn eigen zoontje binnen een paar weken...

[Guofan]

Bon, mijn schoonzus is gisteren bevallen!!
Een zoontje SEP. 50cm en 3.450kg

Normaal was ze uitgerekend voor nu zondag en gingen ze haar inleiden dinsdag 31/1 mocht ze nog niet zijn bevallen, maar zie moeder natuur was haar voor.

Djeez nu komt het echt dichterbij he

[Amarillo]

Leniemienie: ik heb zo'n swaddle me van 0-3 maanden besteld maar vind deze al veel te klein. Ze krijgt er bijna geen lucht in dus seffes eens kijken voor een andere of een grote tetradoek want heb wel de indruk dat ze er rustiger van wordt! Ook van zo liggen in een worst maar betrouw dat ook niet voor s nachts

Proficiat Kimmie met je meterschap! Goed dat het nog spontaan begonnen is en bij je eigen zoontje binnenkort zullen die emoties natuurlijk nog veel intenser zijn, maar geniet eerst hier nog maar met volle teugen van!

Proficiat tante! Ja guotan, nu is het heel snel jouw beurt he! Misschien jij dan 31/1! Dat is dan op mijn verjaardag!

Hier is onze kleine meid vandaag al 1 maand! Manman wat gaat het snel! Ze komt goed bij maar eet eigenlijk nog steeds teveel dus we moeten haar hierin wat temperen maar vind het wat zielig om haar voeding te ontzeggen terwijl ze ervoor steeds goed moest eten en we haar steeds moesten stimuleren... Zo tegenstrijdig!

[Guofan]

Eet te veel? Kan dat?
Ik dacht dat vraag een aanbod niet echt een kwestie was (volgens Kind en Gezin he)

Ja, de bevalling verliep niet zo super. Net mijn schoonbroer aan de lijn gehad. Ze is binnengegaan met 3cm opening. Heeft onmiddellijk een epi gevraagd en plots na enkele tijd zat ze aan 9cm.
Dit is zo blijven duren...
Heeft uiteindelijk toch nog met keizersnede moeten bevallen!! Shit

Morgennamiddag gaan we eens langs, maar dit is dus een scenario die ik niet wens he. Alez hoe kan dat nu blijven steken aan 9cm...

Brr...dat het maar vlug voorbij is. Echt ik schijt in mijn broek als ik eraan denk
's avonds durf ik ook niet té veel meer te eten uit schrik dat het zou starten en ik niet eens naar het grote toilet heb kunnen gaan. (waar ik me toch mee bezig hou hé)
Ai ai ai

[Kimmie01]

Dank je Amarillo

Guofan, ja dit snap ik toch ook niet zo goed. Voor die 1 cm toch nog keizersnede Dat is wel balen ja.
Dan denk je bij 9cm van yes het is bijna zover en dan komen ze u nog zeggen dat het een keizersnede wordt, bah

En over het veel eten en niet op tijd naar toilet kunnen gaan... Als je in de bevallingskamer ligt komt de vroedvrouw je sowieso een lavement steken he. Dus dan moet er toch alles nog uit hoor anders is het tijdens het persen en dat is niet zo prettig. Had ook een lavement gekregen. Niet echt fun, hevige weeën en dan nog met krampen op het wc zitten.

[Guofan]

We zijn net terug van het bezoek en de keizersnede kwam er doordat het hoofdje knel zat.
Wat ik me eigenlijk afvraag is hoe lang je in het ziekenhuis verblijft bij een gewone bevalling? Stel dat je op maandagmorgen bevalt, blijf je dan tot woensdagmiddag? Bij ons is het 3 dagen,maar hoe rekenen ze dat? Mijn man denkt om toch bezoek te vragen maar als het echt zo kort is je verblijf dan vraag ik me af of het wel de moeite is.

[MayaM]

Bij ons is de dag van de bevalling dag 0, en op dag 3 mag je naar huis (bij gewone bevalling).

Dus stel je bevalt maandagochtend, dan mag je donderdag naar huis.