Uitgerekend maart - april 2017

[MayaM]

Amai Sarahke, gij waard er ook vroeg bij vannacht had ik dat geweten dan hadden we samen koffie kunnen drinken want ik zat hier ook met een "ge denkt toch niet dat ik ga slapen zeker"-kind

[Sarahke82]

Juist voeding gegeven. Ik heb nu zo'n kind. Moe zijn en niet willen slapen. Baby's! Geef mij maar een peuter

[MayaM]

Kunnen peuters beter toegeven aan hun slaap?

[Liesbeth88]

Hier zijn wonderen aan t gebeuren. Al de derde dag op rij dat ik hem in slaap krijg in zijn parkje. Wel met wat trucs en een beetje geduld, maar het loont. De meeste keren was het goed voor een uurtje, gisteren namiddag bijna 3u geslapen. S avonds wou hij dan wel niet meer weten van slapen, maar hij was wel heel content. Tot kwart voor 10 had hij de hele dag niet gehuild, hoogstens wat "gemekker", en toen waren ze daar: de krampen. Met brullen en stampende voetjes, alles er op en eraan. Weer goed voor een half uurtje... Elke dag moet er toch nog eens zo'n moment passeren, jammer . Wel flink gaan slapen in bed, voeding om 22u30 en doorgeslapen tot 4u20. Dat eerste stuk wordt weer langer, hoera!

Ik weet nu niet goed wat te doen... Laat ik alles zoals het is, met toch een krampmoment per dag (wat al veel beter is dan voorheen), of ga ik toch maar weer eens horen bij kinderarts/osteopaat.
Volgens mijn mama is dat toch vreemd, dat hij er na al die drupjes en behandeling bij osteopaat, nog last van heeft. Zij neemt "stoppen met borstvoeding" ook altijd in de mond omdat hij misschien gevoelig is aan wat ik eet (hoewel ik er erg op let), maar daar heb ik het moeilijk mee aangezien die heel vlot gaat en hij er goed van bijkomt...

[MayaM]

Goh liesbeth ik denk dat krampen altijd wel voorkomen. Hun darmsteldel is nog niet volledig ontxikkelt he.
Maar je hebt alwel een supergoede vooruitgang he.
Ik zou, als ik jou was, de kat nog even uit de boom kijken.
Je mag denk ik niet verwachten dat baby's van die leeftijd geen krampen meer hebben.

Ik zou daarvoor helemaal niet stoppen met BV!

Wij mogen naar huis zo meteen!
Volgende week nog onderzoeken en consultaties en thuis verder antibiotica geven.
Het ventje heeft weer wat meegemaakt, maar hij was zo flink.
Nu thuis weer in zijn ritme komen. Ik ben nu 5 dagen niet meer als een meter van hem afgeweest
Dat belooft!

[Sarahke82]

Peuters slapen minder, dus heb je die miserie van oververmoeidheid en overprikkeling niet zo erg. Kleine baby's hebben gewoon veel slaap nodig. En als ze die niet pakken heb je problemen. Ik vind de babytijd echt zwaar en ik heb nog steeds geen roze wolk gevonden (bij Gust ook nooit) Ik vond het gemakkelijker worden tegen dat hij een jaar was.

[Liesbeth88]

Goh liesbeth ik denk dat krampen altijd wel voorkomen. Hun darmsteldel is nog niet volledig ontxikkelt he.
Maar je hebt alwel een supergoede vooruitgang he.
Ik zou, als ik jou was, de kat nog even uit de boom kijken.
Je mag denk ik niet verwachten dat baby's van die leeftijd geen krampen meer hebben.

Ik zou daarvoor helemaal niet stoppen met BV!

Wij mogen naar huis zo meteen!
Volgende week nog onderzoeken en consultaties en thuis verder antibiotica geven.
Het ventje heeft weer wat meegemaakt, maar hij was zo flink.
Nu thuis weer in zijn ritme komen. Ik ben nu 5 dagen niet meer als een meter van hem afgeweest
Dat belooft!

Ik denk eigenlijk ook zo, maar die oma's maken me daarover altijd onzeker . Net weer een krampmoment gepasseerd met een enorme kakapamper en een verse body als gevolg. Ik kon geloven dat hij het er moeite mee had .

Goed dat je naar huis mag, blij dat het goed kwam

[EKM81]

Rond de krampjes: Hier heeft hij af en toe ook nog es een krampje hoor. Er is altijd wel es een dagje bij waar hij geen kaka kan doen, en da passeert er ook wel es een kramp. Ik vermoed ook dat dit normaal is, die darmpjes moeten nog volledig in orde komen, ze zijn nog zo klein.

Ik wil het niet te luid zeggen, maar ik heb al de hele week een kleintje dat kan doorslapen! Meestal laatste fles tussen 22u en 23u, en dan varieert het: tussen 5u en 6u30 is hij er terug. 's Nachts moet ik wel af en toe eens z'n tuutje teruggeven, omdat hij wat onrustiger wordt of geluidjes maakt. Maar dan valt hij direct terug in slaap met zijn tutje.
Tijdens de dag heeft hij ook altijd een tweetal huilmomentjes, die duren soms wel een half uur, maar uiteindelijk krijg ik hem wel terug in slaap. Die ene ochtend waar hij zo rustig was, heeft hij in de namiddag dus ook een goed half uur echt gekrijst . 99% van de keren is het niet vinden van de slaap de oorzaak. Liedjes zingen helpt, we hebben deze week een liedje waar hij héél snel op reageert . Vandaag tegen de papa gezegd dat hij het maar es moest laten afspelen en ons meneertje werd op slag rustig. Nu... het kan ook wel toevallig zijn natuurlijk dat hij er zo snel op reageerde, maar ik vond het wel grappig. Zeker omdat de papa zo onder de indruk was van mijn troost-kunsten ! Logisch als je dag in dag uit bezig bent met je kleintje ! Vandaag was de papa thuis, en heb ik wat boodschappen kunnen doen en nog wat dingetjes gehaald voor zijn geboortefeest. Altijd zalig om dan even me-time te hebben, en zeker zalig om hem daarna terug te zien, zeker als hij zalig slaapt!

[Liesbeth88]

Fijne moederdag! ❤

[Sarahke82]

Voor jou ook Liesbeth!

[StephanieH]

Wat een fantastisch gevoel om ook eindelijk moeder te zijn op moederdag

Fijne moederdag allemaal!

[MayaM]

Lieve mama's, voor jullie ook een fijne moederdag!

Ik zit met een "probleem"...
Ik heb niet echt een band met mijn schoonouders, nooit geweest eigenlijk. Goh, ander nest, andere principes,...
Mijn man loopt daar eigenlijk ook niet de deur plat. Is het ook niet eens met sommige principes daar.
Maar goed: ik loop nu al enorm te stressen voor de dag dat ik ons mannetje daar eens moet achterlaten.
Gewoon: zij kennen hem niet, zijn gewoonten, zijn ritme, zijn problemen,...
Ik heb alles van mijn ouders geleerd, dus zij hanteren precies hetzelfde ritme en aanpak als wat wij doen.
Zij kennen hem ook en praten en lachen er tegen. De schoonouders zijn koeler en afstandelijker.
Bovendien loopt daar een enorme hond binnen rond waar ik het ook niet op heb.
Ik loop hier echt over te piekeren en ik word gewoon zot bij het idee alleen al...
Herkent iemand dit?

[Bloem88]

Dames, is er een fb groepje van de bevallen dvo mama's april?? Lijkt me wel leuk!

[MayaM]

Volgens mij niet maar ik wou dat ook al voorstellen!
Lijkt me leuk!

Wie doet mee??

[EKM81]

Maya, ik begrijp jou hier echt we in. Heb ook geen goeie band met mijn schoonmoeder, en we liepen daar vroeger ook zeker de deur niet plat. Maar sinds Wout er is, wilt ze wel meer langskomen, maar het voelt meer aan alsof ze zich opdringt. Ik hoef haar echt niet elke week te zien, deed ze vroeger ook niet. Ze is niet de meest warme persoon die er is, kan erg neerbuigend doen naar mij toe. Ze wilt de baby ook altijd vastnemen en z'n fles geven etc. maar ik voel mij daar ook niet goed bij. Ze doet dit gewoon niet met dezelfde warmte als mijn mama. Mijn mama krijgt Wout in z'n ergste huilbuien getroost, zij niet. Ze heeft al één keer voor hem gezorgd bij ons thuis, en ik deed dit met een heel klein hartje. Ik heb haar toen gevraagd om dit bij ons thuis te doen, omdat we hier alles hebben en dit voor Wout zijn vertrouwde omgeving is. Misschien is dit een optie, en dan ben je ook van de hond af? Ik zou het gewoon zo lang mogelijk uitstellen. Ik doe Wout nu ook niet meer naar haar, omdat ik denk dat ze het op dit moment niet zal doen zoals ik het wil en hij is nog te klein daarvoor. Een voorbeeld is zijn huilen. Zij heeft al een aantal keer gezegd dat hem laten huilen best ok is. Ik weet dat dit niet werkt bij hem. Hij houdt tijdens het krijsen zelfs soms z'n adem op, dan moet je even in z'n gezicht blazen zodat hij terug 'op de wereld is'. Je merkt aan alles dat ze niet akkoord is met hoe ik hem aanpak als hij wat begint te jammeren of te huilen, waarom zou ik hem dan nog eens achterlaten bij haar? Ik ben geen moment meer op m'n gemak dan. M'n vriend vindt dat ik haar moet laten wennen aan Woutje, en haar dus wel de fles laten geven als ze eens bij ons is, hem wel aan haar geven, ook als hij wat jammert en huilt, maar daar ben ik dus niet mee akkoord. Mijn hart breekt als ik hem aan haar moet geven. Nu, het feit dat ik haar echt niet moet helpt ook niet. Zo heeft ze zichzelf voor moederdag uitgenodigd bij ons thuis, vond ze ons voorstel voor te blijven eten 's avonds en boterhammen mee te eten ook niet 'goed genoeg', want ze ging eerst zelf iets lekkers en gezonds meebrengen... Ja... dan hoeft het voor mij ook echt niet meer. Ze stond er helemaal niet bij stil dat het voor mij ook moedertjesdag was. Voordat ze doorging zei ze nog: 'Voilà si, zo heb ik ook mijn moedertjesdag gehad, jullie zijn er ook gemakkelijk van af, eigenlijk moet ik gewoon maar Woutje zien.' Zinspeelde ze daar op het feit dat we geen cadeautje hadden dit jaar? En gemakkelijk? Ik had liever een half uurtje snel langsgeweest en een cadeautje gegeven, dan voor haar me uitsloven en een tafel vol eten klaarzetten... Ze is er trouwens nog altijd niet aan uit hoe Woutje haar moet noemen... Haar reactie hierop: 'Dat is toch nog niet nodig? Hij kan toch nog niet praten...'. Zouden we dus niet moeten praten tegen onze baby's zolang ze niet praten?

Bij deze: Maya, ik begrijp je!

En de facebook groep: ik ben voorstander!

Trouwens, moedertjesdag was echt fantastisch (we vergeten even m'n schoonmoeder die haar wat opdrong)! M'n vriend heeft echt z'n best gedaan: ontbijt, een beetje langer mogen slapen, en een knutselwerkje van hem en Woutje. Super!