Mag het ook eens...

Plaats reactie
ExcellentlyEllen
Berichten: 6
Lid geworden op: 23 april 2019, 11:42

Mag het ook eens...

Bericht door ExcellentlyEllen » 23 september 2019, 9:08

niet goed gaan als je zwanger bent?
Mag je ook eens niet "stralend zwanger zijn".
Moet het altijd "rond en gezond" en blij-blij-blij zijn?

Mijn naam is Ellen en ik ben ondertussen 24 weken zwanger.
Na een jarenlange kinderwens, hadden we in juni 2018 eindelijk de stap naar het ziekenhuis gezet. Het hele proces dat daarop volgde hoef ik jullie natuurlijk niet uit te leggen, maar wonder boven wonder was ik na de eerste IUI poging (april 2019) zwanger.

Uiteraard kon ons geluk niet op.
En omdat je zo uitgekeken hebt naar eindelijk ouders worden, denk je "die zwangerschap dat wordt een walk-in-the-park".
Niet dus...

De eerste paar weken, geen enkel probleem, maar vanaf week 6, was het gedaan met de pret. Hele dagen misselijk (nooit boven de wc-pot gehangen toen), ene moment razende honger, om de andere moment geen eten te kunnen zien of ruiken. Het enige dat ik kon verdragen: spaghetti italiano van miracoli (juist ja, dat gezonde ding). Geruststellingen van "dat gaat wel over" zijn op die moment ook niet bepaald geruststellend, want je zit er wel mee nu he.

Dat het niet is zoals ik in mijn hoofd had, dat is geen verrassing.. maar dat ik het zwanger zijn zo erg zou vinden, DAT is niet wat ik verwachtte. En het schuldgevoel dat daarmee gepaard gaat... natuurlijk wil ik mijn dochter, en natuurlijk zie ik haar al liever dan mijn eigen leven. En toch...

Na de misselijkheid was het een iets positievere periode, en wat iedereen ook zegt, op 18 weken voelde ik haar voor de eerste keer 'fladderen" in mijn buik. Op 20 weken wist ik het zeker, en nu zit ze geen 5 minuten meer stil.
Da's het leuke (nu tenminste nog), haar voelen bewegen en gerustgesteld zijn dat ze, ondanks alle problemen die ik ervaar met het haar dragen, het toch goed doet, daarbinnen.

Nu zijn het andere problemen natuurlijk... enorme rugpijn, pijn aan mijn schaambeen... elke stap die ik zet is er eigenlijk een teveel, en ik durf aan mijn omgeving te weinig mijn grens aangeven. Nachten zijn (ter voorbereiding dan zeker) een hel, want elke draai die ik doe maakt me wakker van de pijn, ik kan niet zitten, staan , liggen, want geen enkele houding is comfortabel...

En ik weet het, ik moet eigenlijk niet zeuren. Er zijn aanstaande mama's die het veel erger hebben dan ik. Mensen die 9 maanden boven de wc hangen, of die moeten opgenomen worden in het ziekenhuis.

maar daarom mag het mij toch ook minder afgaan, niet?
Of moet ik maar gewoon doen alsof? Fake it 'till you make it?
Start proces - juni 2018
Eerste IUI - pasen 2019 - zwangerschap
Januari 2020 - gezonde dochter

mich75
Berichten: 2982
Lid geworden op: 8 juni 2014, 16:28

Re: Mag het ook eens...

Bericht door mich75 » 23 september 2019, 9:43

Jammer om te lezen, maar het is ook de realiteit dat niet elke zwangerschap super is. Ook zal de ene meer klagen dan de andere en als jij aan je omgeving niets laat merken denken ze ook dat jij een "gemakkelijke" zwangerschap hebt.
Er is klagen en klagen denk ik dan, je kan echt ongemakken en pijn hebben en je kan ook klagen dat je niet meer in dit of dat leuk kleedje past, niet meer alles mag eten, geen alcohol mag drinken,...
In het eerste geval mag (en moet) je dit ook melden, al zal er waarschijnlijk nog wel commentaar volgen zoals "tja, je wou een kind, dan moet je dat er maar bijpakken". Niet fijn, maar sommige mensen reageren nu eenmaal bot en anderen heel begripvol.
De klagers in het van het andere soort zouden van mij ook een antwoord krijgen dat niet al te fraai is ;)

Het lijkt alsof je bekkenistabiliteit zou kunnen hebben en dit kan zeer pijnlijk zijn, maar kine kan hier wel verlichting geven en ook raad hoe je je het best beweegt.

Ook voldoende rust nemen als je dit nodig hebt en toch wel je grenzen aangeven aan je omgeving, of toch proberen. Je partner kan hier ook een grote steun in zijn.

Het is echt belangrijk dat je voldoende rust neemt, een zwangerschap is een aanslag op je lichaam, de bevalling zelf kan enorm veel energie kosten en eens dat kleintje er is ....

Cdj
Berichten: 177
Lid geworden op: 17 maart 2019, 6:34

Re: Mag het ook eens...

Bericht door Cdj » 23 september 2019, 10:00

Klagen mag en grenzen aangeven moet.
Het is in het belang van iedereen dat je luistert naar je lichaam. (Na de bevalling trouwens ook)

Iedereen heeft een probleemloze zwangerschap voor ogen he. En iedereen verwacht inderdaad dat je gewoon blij bent. Maar dat is niet voor iedereen en niet op elk moment even makkelijk.

Ikzelf ben nu 26w en al valt het allemaal wel mee, ik heb ook wel al wat ups en downs gekend.
Vanaf week 6 misselijk en overgeven, tot week 14 ongeveer. Vanaf week 6 ook zeer pijnlijke borsten, dat is nog steeds aan de gang.
Al 2 keer een zeer zware hoest met nachten rechtop en wakker in bed.
Nu net mijn tweede buikgriep achter de rug.
Rug en bekken durven eens opspelen, maar hout vasthouden, valt nog goed mee.

Het mag!
Lesbische relatie
2017-2018: partner 7x IUI = 💙
2018-2019: 3x IUI = ❤️
2023: poging brusje - uitgerekende datum 14/03/2024

Yvonne1983
Berichten: 708
Lid geworden op: 18 februari 2016, 12:20

Re: Mag het ook eens...

Bericht door Yvonne1983 » 23 september 2019, 12:57

..
Laatst gewijzigd door Yvonne1983 op 26 september 2020, 8:12, 1 keer totaal gewijzigd.

ExcellentlyEllen
Berichten: 6
Lid geworden op: 23 april 2019, 11:42

Re: Mag het ook eens...

Bericht door ExcellentlyEllen » 24 september 2019, 9:40

Dankjewel dames voor het hart onder de riem!

Ik heb een paar dagen (verplichte )rust nu, den dan kunnen we er hopelijk weer tegen. Gelukkig doet de dochter het fantastisch, die vind een mama die rust schijnbaar geweldig.. ze ligt de hele tijd te dansen binnenin.

Vanavond suikertest, dus ik hoop dat die goed is, da’s dan toch weer een lastje minder...
Start proces - juni 2018
Eerste IUI - pasen 2019 - zwangerschap
Januari 2020 - gezonde dochter

tengeltje
Berichten: 76
Lid geworden op: 27 september 2016, 15:37

Re: Mag het ook eens...

Bericht door tengeltje » 24 september 2019, 13:31

idd,dat je nu zo'n pijn hebt klopt ergens niet,ook ik denk dan direct aan bekken instabiliteit.

idd kine of osteo eens langsgaan,kunnen vaak wonderen doen bij dergelijke klachten.

daarnaast is het natuurlijk altijd lastig.
jammer dat zwanger zijn altijd zo'n roze wolk gevoel naar boven brengt in de media ed,want ik mijn eigen omgeving zie ik veeeel meer vrouwen die de weken aftellen tot de geboorte dan vrouwen die fluitend tot het einde rondhuppelen....

hier ook altijd misselijk,doodmoe,slechte nachten,.....

maar hoe vreemd ook(en dat cliché klopt dan wel weer),eens je dat kleine wondertje in je armen hebt,ben je dat al half vergeten en later doe je het zo over om opnieuw tot hetzelfde resultaat te komen,hoe moeilijk het nu ook voor te stellen is.....

je zit over de helft,en als je langs de kine of osteo gaat(persoonlijk zou ik nog eerder osteo aanraden),zullen je pijnklachten ook een stuk afnemen waardoor het terug ietsje draaglijker wordt.
om te slapen raadde mijn osteo altijd aan om op je zij te slapen met een borstvoedingskussen tussen je benen,is de beste positie bij rug- en bekkenklachten.

Oregano
Berichten: 286
Lid geworden op: 8 juni 2017, 16:29

Re: Mag het ook eens...

Bericht door Oregano » 26 september 2019, 9:24

Dat mag absoluut! Ik vond zwanger zijn ook niet leuk hoor. Alleen ergens tussen week 22 en 25 had ik plots veel energie. Voor de rest altijd fysiek zeer ongemakkelijk geweest en ook de nodige complicaties (voortijdige contracties edm). En dan kers op de taart een keizersnede met een aantal neveneffecten. Tel daarbij het ivf traject en de loodzware endometriose operaties en ik kom tot de conclusie dat ik echt niet weet of ik nog een tweede kindje wil. Ik heb vooral nood aan terug van het leven genieten, ik heb genoeg afgezien. Maar ja een kinderwens is iets raars he, je gaat daarvoor over vele grenzen...
Laat zeker die pijn eens nakijken, zo hoort het idd niet...
Jette
11/2017 PU1: 4 embryo's --> 1 mk, 1 biochem zw
08/2018 test stollingsfactoren --> drager
09/2018 PU2: 1 embryo
10/2018 ERA-test: normaal receptief op d5
31/12/2018 tp - positief
09/09/19 - wolk van een dochtertje ❤️

Lie22
Berichten: 29
Lid geworden op: 12 september 2018, 11:36

Re: Mag het ook eens...

Bericht door Lie22 » 30 september 2019, 16:44

He, ik begrijp je heeeelemaal!! Ik ben nu 26 weken zwanger en de misselijkheid begint eindelijk af te nemen, is daar die verdomde rugpijn :/

2 weken geleden op spoed beland, met weeen door een urineweginfectie, gelukkig is dat terug beter nu, maar dat was wel al de 2de keer. Ook de eerste suikertest was niet oke, de tweede weer wel, maar ik blijf precies naar de dokter en het ziekenhuis hollen om 'te klagen'. Ik durf bijna niet meer gaan omdat ik denk dat ze me een aansteller gaan vinden. Het lijkt ook altijd of iedereen zorgeloos zwanger is, maar dat is dus echt niet en dat is (lastig) maar oke! Niet te streng zijn voor jezelf (moet ik tegen mezelf ook de hele tijd zeggen ;)!

Tja, zwanger zijn een 'walk in the park', ik las ergens van inderdaad, jurrasic parc ja! ;)

Ik probeer me voor te houden dat onze baby oke is, ik heb duizend keer liever een zware zwangerschap voor mij maar een gezonde baby, dan andersom, dus daar houden we ons hier aan vast :)
Sep 2018 tot dec 18 --> 3 iui's, neg
Februari 2019 --> ICSI 1, 8 blasto's, geen tp (overstimulatie)
Maart 2019 --> 1ste cryo, neg
April 2019 --> 2de cryo, POSITIEF! => 2/1/2020
August 2020 --> 1ste cryo brusje, POSITIEF! => 25/5/2021

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 23 gasten