Uitgerekend maart 2021

[Anoniem26]

Hallo allemaal,
Ik ben in december 2019 bevallen van een zoontje.
Hij is er gekomen via IUI omdat na een jaar proberen via de gewone weg in maar 2x spontaan mijn regels heb gehad & het zaad van mijn vriend blijkbaar ook vrij ‘lui’ was.
De kans dat in op een natuurlijke manier toch zwanger zou worden was klein. Toen ik bevallen was besloot ik dus ook geen anticonceptie te gebruiken en de natuur zijn werk te laten doen. Kwam er binnen de 5jaar toch een mirakel.. fantastisch en zoniet waren we zeer tevreden met enkel 1 kindje. Dat ik nu in de voorbije 8 maand mijn regels maar 1x heb gekregen vond ik dus ook niet raar.. tot in het gevoel had toch wat te zijn bijgekomen, eerst stak ik dit op de coronakilo’s maar ik besloot toch maar eens een test te doen om zeker te zijn.. positief, gisteren bloed laten prikken en hcg van 67000 dus waarschijnlijk ongeveer 7 weken zwanger ben. Deze avond een afspraak bij de gynaecoloog. Het klinkt zeer fout en voel mij er zo schuldig over dat ik niet het gevoel heb blij te zijn. Ik voel alleen maar paniek & angst hoe in in hemelsnaam moet klaarspelen om een pasgeboren baby & een kindje van 15 maanden op te voeden.

[Sannedv]

Dag dames

Ben juist terug. En zoals mijn gevoel al bevestigde. Het heeft weer niet mogen zijn.
Nu medicatie gekregen en al opgestoken, morgen nog twee en volgende week controle.
Als dan niet alles weg is volgt er een curitage.

Want nu was mijn lichaam nog niet van zin om het vruchtje uit te drijven.

Dus ik verdwijn uit dit topic maar kom nog wel meelezen als het mij gaat.

Oh ZonderZorgen toch... Wat een kutnieuws alweer! Het was je zo gegund! Neem je tijd om alles te verwerken!

Dikke knuffel!

[Tiny22]

Hier was het vandaag ook wat schrikken.
Ik had ineens wat trekkerig gevoel ter hoogte van baarmoeder en dan wat bloedverlies. Was heel erg schrikken omdat ik het niet zag aankomen. Van de vroedvrouw mocht ik naar spoed voor een echo.
Mijn man mocht niet mee naar binnen owv Corona.
En na lang wachten mocht ik aan de echo. Ons boontje zat er nog, was 6,4mm groot en had al een hartslag van 143. Alles kwam mooi overeen met termijn van 6w3 dagen.
Helaas komt het bloed van de baarmoeder wat niet zo positief is. De assistent probeerde me wat gerust te stellen maar de schrik zit er nu goed in. Een oorzaak kon ze me niet geven. Veel rusten, medicatie verder innemen en vrijdag terug voor de geplande echo.
Heeft er nog iemand ervaring met bloedverlies en een goede afloop?

Hallo Hope 77,
Ik heb ook bloedverlies gehad rond 7 of 8 weken en ik had ook buikpijn.
Bij mij was er bloed in de baarmoeder te zien, volgens de gynaecologe door de innesteling. Mijn hcg werd na het bloedverlies direct gecontroleerd, dat stelde op dat moment maar een klein beetje gerust. Op een echo moest ik toen 10!!!dagen wachten...
Momenteel ben ik 28 weken zwanger.

@zonderzorgen, heel veel sterkte! Ik vind het echt ongelooflijk erg voor jullie dat jullie dit weer moeten mee maken.

[fertilitientje]

Hope 77,
Ik heb lang bloedverlies gehad en ik moest zelfs maandverband aandoen omdat een inlegkruisje niet voldoende was.
Heel veel gerust en utrogestan genomen en na 10 weken is dit ongeveer gestopt. Nu 34 weken zwanger.
Ik wist ook niet dat je zoveel bloedverlies kon hebben met een goede afloop, maar zo zie je maar. Goed de instructies van je arts opvolgen en bij twijfel, bellen.

[Hope77]

Hier was het vandaag ook wat schrikken.
Ik had ineens wat trekkerig gevoel ter hoogte van baarmoeder en dan wat bloedverlies. Was heel erg schrikken omdat ik het niet zag aankomen. Van de vroedvrouw mocht ik naar spoed voor een echo.
Mijn man mocht niet mee naar binnen owv Corona.
En na lang wachten mocht ik aan de echo. Ons boontje zat er nog, was 6,4mm groot en had al een hartslag van 143. Alles kwam mooi overeen met termijn van 6w3 dagen.
Helaas komt het bloed van de baarmoeder wat niet zo positief is. De assistent probeerde me wat gerust te stellen maar de schrik zit er nu goed in. Een oorzaak kon ze me niet geven. Veel rusten, medicatie verder innemen en vrijdag terug voor de geplande echo.
Heeft er nog iemand ervaring met bloedverlies en een goede afloop?

Hallo Hope 77,
Ik heb ook bloedverlies gehad rond 7 of 8 weken en ik had ook buikpijn.
Bij mij was er bloed in de baarmoeder te zien, volgens de gynaecologe door de innesteling. Mijn hcg werd na het bloedverlies direct gecontroleerd, dat stelde op dat moment maar een klein beetje gerust. Op een echo moest ik toen 10!!!dagen wachten...
Momenteel ben ik 28 weken zwanger. :)am

@zonderzorgen, heel veel sterkte! Ik vind het echt ongelooflijk erg voor jullie dat jullie dit weer moeten mee maken.

Bedankt voor je berichtje!
Bij mij kwam het bloed ook van de baarmoeder.
Bloed hebben ze niet gecontroleerd maar heb wel een echo gekregen en vrijdag mag ik teruggaan voor de geplande “ eerste” echo. Nu vooral veel rusten en afleiding zoeken denk ik.

[Hope77]

Hope 77,
Ik heb lang bloedverlies gehad en ik moest zelfs maandverband aandoen omdat een inlegkruisje niet voldoende was.
Heel veel gerust en utrogestan genomen en na 10 weken is dit ongeveer gestopt. Nu 34 weken zwanger.
Ik wist ook niet dat je zoveel bloedverlies kon hebben met een goede afloop, maar zo zie je maar. Goed de instructies van je arts opvolgen en bij twijfel, bellen.

Heb jij utrogestan moeten verhogen. Ik moest alles hetzelfde blijven innemen.
Maar is al een hele hoop:
Utrogestan 3x1
Inprosub 1x
Innohep 1x
Progynova 4x1
Omnibionta 1x

[Eve1987]

Hallo allemaal,
Ik ben in december 2019 bevallen van een zoontje.
Hij is er gekomen via IUI omdat na een jaar proberen via de gewone weg in maar 2x spontaan mijn regels heb gehad & het zaad van mijn vriend blijkbaar ook vrij ‘lui’ was.
De kans dat in op een natuurlijke manier toch zwanger zou worden was klein. Toen ik bevallen was besloot ik dus ook geen anticonceptie te gebruiken en de natuur zijn werk te laten doen. Kwam er binnen de 5jaar toch een mirakel.. fantastisch en zoniet waren we zeer tevreden met enkel 1 kindje. Dat ik nu in de voorbije 8 maand mijn regels maar 1x heb gekregen vond ik dus ook niet raar.. tot in het gevoel had toch wat te zijn bijgekomen, eerst stak ik dit op de coronakilo’s maar ik besloot toch maar eens een test te doen om zeker te zijn.. positief, gisteren bloed laten prikken en hcg van 67000 dus waarschijnlijk ongeveer 7 weken zwanger ben. Deze avond een afspraak bij de gynaecoloog. Het klinkt zeer fout en voel mij er zo schuldig over dat ik niet het gevoel heb blij te zijn. Ik voel alleen maar paniek & angst hoe in in hemelsnaam moet klaarspelen om een pasgeboren baby & een kindje van 15 maanden op te voeden.

Hoi hoi,

Ik begrijp je paniek wel, 2 kindjes kort op elkaar, maar het komt wel goed hoor. Mijn dochter en zoontje schelen een goeie 13 maand. Dochter kon nog niet stappen toen zoon geboren werd, ze sliep nog niet door, ... Toen zoon geboren was, werd hij ernstig ziek (is toen in levensgevaar geweest) en moesten we een hele tijd in het ziekenhuis doorbrengen, wat dochterlief dan weer niet begreep.

Zoonlief heeft dan ook nog tot zijn 9 maand nooit doorgeslapen (10 x per nacht opstaan was normaal), ik heb toen klierkoorts + cmv-infectie doorgemaakt, maar...

Ondertussen is dochter 2 jaar 3 maand en zoontje 1 jaar 2 maand en ik zou het zo terug doen, 2 zo kort na elkaar. Het is zeer pittig geweest,maar nu beginnen de kindjes veel aan elkaar te hebben + binnen een goed jaar zijn we uit de pampers!!

[fertilitientje]

Hope77,
Ik heb mijn medicatie niet moeten verhogen. Ik nam enkel 4x utrogestan/dag en dit heb ik zou moeten blijven aanhouden tot ongeveer 12wkn. Toen moest ik afbouwen tot 1x utrogestan/dag wat ik binnen 3 dagen eindelijk mag stoppen (ik moest dit verder nemen ivm verkorte cervix bij eerste zwangerschap).

[Hope77]

Hope77,
Ik heb mijn medicatie niet moeten verhogen. Ik nam enkel 4x utrogestan/dag en dit heb ik zou moeten blijven aanhouden tot ongeveer 12wkn. Toen moest ik afbouwen tot 1x utrogestan/dag wat ik binnen 3 dagen eindelijk mag stoppen (ik moest dit verder nemen ivm verkorte cervix bij eerste zwangerschap).

Bedankt voor je reactie,
Ik begin er weer wat vertrouwen in te krijgen.
Hier probeer ik ook heel veel te rusten en te liggen. Een geluk dat ik nu verlof heb

[Jido]

Dag dames

Ben juist terug. En zoals mijn gevoel al bevestigde. Het heeft weer niet mogen zijn.
Nu medicatie gekregen en al opgestoken, morgen nog twee en volgende week controle.
Als dan niet alles weg is volgt er een curitage.

Want nu was mijn lichaam nog niet van zin om het vruchtje uit te drijven.

Dus ik verdwijn uit dit topic maar kom nog wel meelezen als het mij gaat.

Oooh neen, je meent dat niet Het is vreselijk! Zo hard dat jullie dit opnieuw moeten meemaken Hebben ze enig idee wat er verkeerd liep??
Ontzettend veel sterkte meid!! Xx

[ZonderZorgen]

Dag dames

Ben juist terug. En zoals mijn gevoel al bevestigde. Het heeft weer niet mogen zijn.
Nu medicatie gekregen en al opgestoken, morgen nog twee en volgende week controle.
Als dan niet alles weg is volgt er een curitage.

Want nu was mijn lichaam nog niet van zin om het vruchtje uit te drijven.

Dus ik verdwijn uit dit topic maar kom nog wel meelezen als het mij gaat.

Oooh neen, je meent dat niet Het is vreselijk! Zo hard dat jullie dit opnieuw moeten meemaken Hebben ze enig idee wat er verkeerd liep??
Ontzettend veel sterkte meid!! Xx

Nee ze hebben geen idee. De vrucht, vruchtzak zag er perfect uit. Zelfs nog geen tekenen van loslatig of afstoting. Geen bloeding, niets.

Ondertussen is het al achterde rug. Nu hopen dat de controle volgende week positief is. En dsn hopen dat we zo snel terug kunnen starten.
A l opperde mijn man nu wel om voor adoptie te gaan. Dan hebben we een gezond.
Maar heel eerlijk vroeger had ik gezegd ja direct. Maar nu weet ik het niet. Hij zei dan heb jij die pijn niet.
Wat mag ik mij Gelukkige prijzen met zo'n ventje van goud!

[Sara1987]

Hoi ZonderZorgen,

Ik vind het zo erg voor je! Maf hé, hoe alles er goed kan uitzien en het toch mis kan zijn...

Adoptie is een proces waar ik ook over heb nagedacht, maar wat voor een alleenstaande niet alleen moeilijker is, maar ook praktisch niet betaalbaar. De kosten die ik terug vond, en dan spreken we nog niet over een buitenlandse adoptie waar je het kindje ter plekke moet gaan halen, vond ik wel stevig. Daar dan nog een wachttijd van enkele jaren (slik) erbij, en toen had ik zoiets, ja, mooi, maar dan zijn mijn kansen voor een gezond kindje zelf te kunnen voldragen ook weer lager (want dan ben ik ook weer ouder).

Probeer jezelf wat tijd te geven, 't is niet min om een vruchtje te verliezen.

Maar inderdaad mooi van je partner dat hij ook de andere wegen kan zien en bereid is om die andere wegen met jou te bewandelen!

Ik denk aan je...

Groetjes,

Sara

[mich75]

Zonder zorgen,

Toen het bij ons niet wou lukken kregen we langs alle kanten de opmerking dat we "gewoon" voor adoptie moesten gaan. Dit is iets wat ik persoonlijk niet zie zitten, maar los daarvan is het niet "gewoon".

De wachtlijst voor binnenlandse adoptie is enkele jaren geleden afgesloten wegens te veel kandidaten, ik weet niet of ze ondertussen al terug nieuwe kandidaten toelaten.

Verder moet je rekenen op 5-8 jaar eer je je kindje hebt, afhankelijk van het land, leeftijd van het kind (+6j), medische toestand (dus niet volledig gezond) of het adopteren van 2 of meer brusjes kan het iets sneller gaan.

Ons werd verteld dat de kostprijs 15000 - 25000 EUR bedraagt.

Ik ken een koppel waarbij het ook niet lukte, oa bbz, en zij kozen om voor adoptie te gaan, ondertussen hebben ze de procedure doorlopen en hebben ze het vonnis gekregen en kunnen ze dus gaan adopteren, maar ook nu moeten ze nog rekenen op 1 tot 3 jaar wachten.

Ze zijn wel blijven verder doen in de mmm en hebben nu een kindje van bijna 4 en eentje van 6 maanden.

Als je de weg van adoptie wil inslaan kan je dat zeker doen, maar weet dat het een lange en zware weg is, maar je kan die wel combineren met de mmm.

Neem nu de tijd om jullie verlies te verwerken, neem een lange pauze als het nodig is.

Veel sterkte.

[Bloempje08]

Dag zonderzorgen

Vind het ook heel erg voor jou...zeker als alles er goed uit zag. Hier ook na kloppend hartje toch een miskraam gehad vorig jaar. Heb je al extra onderzoeken gehad naar herhaalde miskramen? Ik zou de moed toch nog niet opgeven ook al snap ik dat het heel moeilijk is...

Courage!

[ZonderZorgen]

Dankjulliewel dames!

Adoptie is een hele lange en zware weg en daar ben ik nog niet aan toe. Dan moet dit eerst volledig afgesloten zijn.

Alle onderzoeken die ze doen bij herhaalde miskramen zijn al gebeurd. Na dat ik 4 mislukte tp heb gehad. De 5de tp was raak. Maar geen klopend hartje op 7 weken en was gestopt met groeien op 6 weken. Dan terug een hystroscopie alles oke.
6de tp kloppend hartje op 6 weken maar gestopt met groeien op 7 weken.
Stollingsfactoren, immuniteit en caryotypering is ondertussen al gebeurd. Daar is niets uitgekomen.

Het enige wat mss nog kan is mijn schildklier alhoewel die al 3 keer is nagekeken en normaal werkt.
Maar ik ben van met mijn terugplaatsing (24/06) tot nu 3,3 kilo bijgekomen. En vermits er schildklierproblemen bij mij in de familie zitten.