Uitgerekend okt-nov-dec 2021

[Minosh]

Super dat je echo goed was Nvroosje.
Ik denk dat het vertellen heel persoonlijk is en dat jullie als koppel het beste hierover kunnen beslissen. Wij hebben geen facebook ofzo, en we vertellen het alleen aan de dichte mensen rondom ons. Persoonlijk vind ik het wel fijn om eens wat leuk nieuws te vertellen na een lange periode van stilstand, verdriet en angst. Maar zoals Mich schrijft doe ik dit voorzichtig omdat het het kwetsend kan zijn voor anderen

[Taki]

Ik heb nog een klein vraagje. Ik heb 30/03 het nieuws gekregen van vroedvrouw dat ik zwanger was (bn exact 10 dagen na tp 5daagse). Over bloedwaarden werd er niet gesproken en heb er niet om gevraagd aangezien het mijn eerste positieve test is en ik dacht “als er iets zorgwekkends is, zou ze het wel vertellen”. Er werd enkel een volgende controle morgen 15/04 ingepland. Ik heb nu uiteindelijk toch eens zelf naar mijn waarden gekeken en progesteron was toen 60 en hcg maar 71. De hcg lijkt me toch enorm laag? Ik voel me weer zo enorm dwaas omdat ik probeer vertrouwen te hebben in mijn zh en er niet al te hard probeer mee bezig te zijn, maar had toch precies graag die waarden onmiddellijk geweten .

[Minosh]

Taki, ik ben geen expert op vlak van hcg, het enige dat ik weet dat het moet verdubbelen.
Je moet ook helemaal niet dwaas voelen, in dit traject moeten we al heel veel vragen en soms mag het zh ook wel eens duidelijke info geven. Ik duim mee voor een mooie echo morgen.

[mich75]

Taki, je hcg was vrij laag, maar niet noodzakelijk te laag. Bij mijn gyn volgt er een 2e bn na 2 weken, maar als de waarde voor hem te laag ligt dan moet het vlugger.

Morgen weet je meer, al begrijp ik dat het voor jou verschrikkelijk lang gaat duren.
Je kan vandaag zelf een testje doen, niet dat je daarmee alles weet, maar in principe heb je niets of een knalstreep in no time.

Als je nog kwaaltjes hebt dan ga je ook nog hcg hebben waarschijnlijk en is dit hopelijk een goed teken.

[Taki]

Bedankt voor jullie snelle reactie Minosh en Mich. Bevestigt mijn vermoeden dat hcg laag is, ik heb ook geen kwaaltjes wat me nu nog meer zorgen baart. Ik ga dan wachten tot ik morgen meer weet. Wat haat ik dit hele traject, ben toch erg vaak jaloers op vriendinnen die na 2 keer proberen zwanger zijn en dan ook nog eens een zalig zorgeloze zwangerschap doormaken.

Hopelijk gaat het met alle andere dames die zwanger zijn wel goed!

[mich75]

Taki, je hoeft ook helemaal geen kwaaltjes te hebben maar veel dames die dat wel hebben betrouwen erop dat dit wil zeggen dat het nog goed zit.

Bij mijn 2e zwangerschap was de 1e echo op 6w3d en normaal was de volgende op 12w, maar mijn gyn raadde me aan om er nog eentje tussendoor te laten doen wegens geen kwaaltjes en dat is helemaal goed gekomen.

[Taki]

Ok, bedankt Mich! Als het morgen goed is, ga ik ook vragen om wat meer controles dan misschien gebruikelijk.

Hopelijk voor jou ook binnenkort een nieuwe poging? Jij was nog aan het wachten dacht ik eh?

[Pindanootje]

Kunnen we eigenlijk foto's delen hier? Ik ben stiekem wel benieuwd naar je aankondiging :p

Nee helaas niet, stom he, ik dacht ook al zovaak hoe leuk 't zou zijn als we eind dit jaar allemaal een foto van onze kleine spruit aan elkaar konden tonen nadat we elkaar tenslotte zolang hebben gevolgd in dit traject.
Ik kan je altijd op m'n Fb toevoegen natuurlijk

Ik snap idd heel goed de behoefte om zoiets privé te houden en idd ook anderen geen pijn te doen. Anderzijds heb ik zelf ook jarenlang zoveel leuk nieuws van anderen zien passeren en heb ik hun dat ook gegund maar kreeg ook steeds meer 't gevoel "wanneer is mijn beurt eens" en nu dat zover is gun ik mezelf dat ook gwn. Plus het is mss een hoopvol bericht dat ook al zit je in een Ferti behandeling en verlies je soms de moed, dat 't blijkbaar toch gwn kan lukken en je moet volhouden. Net zoals al die baby foto's op de muur van jette dat deden voor mij.

Taki ik duim mee voor mooie controle morgen

[irisbloem]

Dit moet ik toch nog ff delen : zonet is m'n letterbord aangekomen dat ik besteld had, ik wil namelijk graag zo'n foto maken van mijn hondje met daarnaast zo'n tekstje "my parents are getting me a baby human" en dan de echo foto, om de boodschap aan 't grote publiek te delen. Had dat eigenlijk de komende dagen al willen doen want ben dan 12weken ver en kan wel wat happiness vibes gebruiken. Maar m'n vriend had zoiets van, laten we even wachten tot de nipt goed is, en is ook wel slimmer idd.. Wanneer hebben jullie besloten het nieuws te delen/ van plan dat te doen?
Heb wel deze morgen ve vriendin al eerste baby speelgoedje gekregen haha

Familie en bepaalde vrienden die op de hoogte waren van ons fertiliteitstraject hebben we het gaandeweg verteld, mijn moeder wist het van de eerste dag, mijn schoonouders pas met 10 weken Als iemand ernaar vroeg dan vertelde ik het Wegens enkele vroege miskramen hebben we wel gewacht tot de 20 weken echo om het voor iedereen op fb te gooien Ik probeer rekening te houden met de gevoeligheden maar aan de andere kant heb ik ook veel moeten slikken bv als buren een zwangerschap aankondigen kort nadat ik mijn eerste miskraam had gehad Maar hoe kan je hen dat verwijten als ze het niet weten Andere buren die dan wel van ons traject op de hoogte waren durfden bijna hun blijde nieuws niet te delen, ik vond dat zo lief maar ik ben blij voor elke vrouw die niet dezelfde lijdensweg moet ondergaan als ik Van mijn kapster weet ik dat zij jaren heeft geprobeerd en diverse miskramen had en uiteindelijk is gestopt Daarom ben ik dan ook nog niet naar de kapper geweest, ik wil haar ogen niet uitsteken met mijn buik alhoewel ik weet dat ze anderen wel zal moeten zien en aanhoren Heb ook in onze zaak mensen moeten horen klagen over hun kinderen of horen zeggen dat ze er geen meer zouden willen of zich beklagen omdat ze 3 zonen hebben en geen dochter, terwijl je zelf net weer te horen had gekregen dat je weer niet zwanger bent en iedereen die een gezond kind heeft een geluksvogel vindt Jij doet je aankondiging wanneer je er zelf klaar voor bent Ik moet wel zeggen dat ik vele mooie reacties kreeg, in deze periode zijn de mensen blij om eens positief nieuws te lezen Ik kreeg van goede vrienden een mooi kaartje met de tekst 'een buik vol geluk' Een andere goede vriend stond met een bos bloemen aan de deur Vele mensen sturen mij regelmatig een berichtje, het is erg mooi om te merken dat men aan je denkt ook al zie je elkaar in deze tijden nauwelijks Ik prijs mij gelukkig met zoveel lieve vrienden en buren om mij heen, nu apprecieer je dat meer dan vroeger

[mich75]

Het is natuurlijk een beetje persoonlijk hoe iedereen reageert.

Die fotomuur in Jette gaf me de eerste keren ook hoop, maar na een tijdje vond ik het enorm confronterend en maakte het me verdrietig, al die mooie verhalen en bij ons lukte het niet.
Ik ben blij dat ik die muur niet meer moet zien.

In dit groepje zitten heel wat dames waarbij het na de 1e pu gelukt is en dat vergeet ik soms.
Ik zeg niet dat jullie parcours niet zwaar is geweest, maar het is toch iets wat bij mij nog altijd voor enige jaloezie zorgt.

[Pindanootje]

Irisbloem wat mooi idd al die lieve reacties, ik krijg dat nu ook soms en doet me enorm deugd elke keer!
Mich 75 ja dat is zeker waar, ik prijs me ook echt gelukkig dat ik geen 2e pick up ben moeten ondergaan en het eigenlijk nog zo "snel" is mogen lukken, terwijl er zoveel vrouwen op dit forum zoveel zwaarder en langer parcours hebben moeten doorstaan of nog steeds in zitten, zoveel bewondering voor.

[Nvroosje]

@mich75

Ik begrijp dat het moeilijk is om te moeten zien dat anderen het zo "makkelijk" hebben gehad om zwanger te geraken
Ik wil graag mijn persoonlijk verhaal vertellen gewoon omdat dit niet wil zegge dat al de rest ook makkelijk gaat
De reden dat wij voor een fertiliteitscentrum hebben moeten kiezen voor ons tweede is omdat mijn man in 2016 een chemobehandeling heeft moeten ondergaan want hij had een hersentumor en die behandeling heeft hem onvruchtbaar gemaakt
Maargoed hadde we toen een paar stalen laten invriezen en omdat er bij mij niets "mis" is, is het met 1 pick-up gelukkig al gelukt en ik ben enorm blij daarvoor maar wel een heftige periode meegemaakt met mijn man en mijn eerste kindje was toen nog geen jaar en dat wens ik ook niemand toe

Voel mij daarom soms wat slecht hier ten opzichte van de andere vrouwen waarbij het niet van eerste keer gelukt is

[Atalanta]

Amai nvroosje, wat een aangrijpend verhaal! Ik hoop dat alles nu goed gaat met je man en er nog een hele mooie toekomst voor je gezin mag komen Ik denk dat niemand hier zijn geluk of keuzes moet verantwoorden. Ik merk aan mezelf dat ik door de ervaringen ook continu mijn plannen bijstel (van heel open alles vertellen tegen iedereen, tot na de zoooveelste teleurstelling wat meer op de rem staan en aankondigingen waar ik altijd naar heb uitgekeken interesseren me nu niet veel meer). Doe waar je je goed bij voelt en probeer zoveel mogelijk te genieten van deze unieke periode! Laten we de cijfers kapot analyseren, maar niet ons geluk.

[mich75]

Iedereen heeft zijn verhaal, toen onze dochter 5 maanden was heeft mijn man een operatie ondergaan die totaal onverwacht enorme complicaties heeft opgeleverd. De artsen vinden het nog steeds een wonder dat hij dit overleefd heeft.

Op zich is er natuurlijk wel een beetje jaloezie to mensen waarbij het vanzelf lukt, maar niet bij iedereen, het zijn vooral de klagers die me storen, mensen waarbij het zogezegd niet lukt en de hoop opgeven, maar dan wel bevallen als ze amper een jaar samen zijn.

De beste ivf/icsi kandidaten zijn koppels zoals jullie Nvroosje, waar het natuurlijk kan/kon, maar waar er nu een "technisch" probleem is, hier heb ik ook geen moeite mee.

Als je me vraagt of het allemaal waard was, dan ben ik ergens verplicht om ja te zeggen, maar zo voelt het niet.
Het doorzetten was het waard, maar het parcours staat in ons geval niet in evenredigheid.
Zou ik het opnieuw doen? Niet op de manier hoe het bij ons gelopen is. Dit is de reden waarom ik hier actief blijf en in mijn ogen goede raad geef, om te voorkomen dat iemand anders dit ook moet meemaken.

[momofpgd]

Ik heb nog een klein vraagje. Ik heb 30/03 het nieuws gekregen van vroedvrouw dat ik zwanger was (bn exact 10 dagen na tp 5daagse). Over bloedwaarden werd er niet gesproken en heb er niet om gevraagd aangezien het mijn eerste positieve test is en ik dacht “als er iets zorgwekkends is, zou ze het wel vertellen”. Er werd enkel een volgende controle morgen 15/04 ingepland. Ik heb nu uiteindelijk toch eens zelf naar mijn waarden gekeken en progesteron was toen 60 en hcg maar 71. De hcg lijkt me toch enorm laag? Ik voel me weer zo enorm dwaas omdat ik probeer vertrouwen te hebben in mijn zh en er niet al te hard probeer mee bezig te zijn, maar had toch precies graag die waarden onmiddellijk geweten .

HCG is zeker niet abnormaal laag hoor! 10 dagen na tp moet dit boven de 25 zijn dus 71 is helemaal prima - het gaat inderdaad vooral om de verdubbeling. Bij mijn eerste dochter was het HCG 60 na 10d dus niet panikeren