Re: Uitgerekend okt-nov-dec 2021
Geplaatst: 19 september 2021, 12:11
Ik had een enorme angst voor een ks door de verhalen van anderen, die achteraf bekeken maar 1 bevalling hebben gehad en dus niet weten wat een vaginale bevalling is.
Mijn 1e bevalling was een vaginale bevalling met (gelukkig) een epidurale, gevolg was dus wel een blaassonde, maar als je hier gemakkelijk een ontsteking door krijgt, dan geef je dit best op voorhand al aan.
Bij de tweeling werd een ks aangeraden, maar ik was hier nog steeds angstig voor. Op 35,5w had ik een afspraak bij de gyn en dan zou een al dan niet ks besproken en beslist worden, maar de nacht ervoor is mijn water gebroken en dan is het allemaal heel snel gegaan. Er werd buiten mijn weten om beslist dat het een spoed ks werd en voor de epudurale die ik ging krijgen was het plots te laat.
Op het moment zelf heb ik het allemaal over mij laten komen, maar omg wat is het allemaal meegevallen.
De verhalen van dames die 4 dagen aan hun bed gekluisterd waren en amper voor hun kindje konden zorgen, helemaal geen last van.
Ik heb ze de eerste 24u niet bij mij gehad wegens plaatsgebrek op de afdeling, maar daarna dus wel en heb ik er gewoon voor kunnen zorgen.
Na 2 weken voelde ik me 10x beter dan 6 maanden na mijn 1e bevalling omdat ik daar toch wel wat complicaties heb gehad.
Nu twijfel ik enorm voor deze bevalling, ik krijg een ks als ik dat wil, maar het blijft een operatie en elke operatie heeft risico's
Ik zou, als alles gunstig is, graag proberen gewoon te bevallen, maar in geval van stuitligging, sterrekijker,...dan kies ik voor een ks.
Voorlopig heb ik nog een placenta praevia en als dit niet verdwenen is over 2 maanden dan wordt het sowieso een ks, maar daar maak ik me dus niet druk in.
En bij thuiskomst is het een beetje afwachten, ik had bij mijn 1e zwangerschap hier verhalen gelezen van dames die amper naar het toilet konden, enkel konden douchen als hun man er was of de kraamhulp, maar ook andere verhalen van tijd zat, lekker genieten....
Ik vond het uiteindelijk best meevallen en het lastigste is inderdaad het bezoek, maar dat vond ik in het zh ook, mensen blijven precies graag 'plakken'.
Ook de tweeling viel enorm goed mee, het was de combo met de dochter die het zwaar maakte.
Tegen dat ons meisje er is gaan ze normaal gezien allemaal naar school, dus enkel het brengen en halen zal wat vermoeiend zijn als mijn man er niet is, maar daar tegenover staat dat het overdag vrij rustig is.
Als je partner denkt dat hij elke dag een boek kan lezen, dit is misschien wel mogelijk, maar dan kan hij beter gaan werken en zijn verlof wat later opnemen zodat jullie er met z'n drietjes op uit kunnen trekken.
Zo zijn wij een midweekje naar een bungalowpark geweest toen onze dochter 3 maanden was.
Met de tweeling hebben we dat ook gedaan, alleen was mijn schoonmoeder en mijn man zijn nichtje mee, ook niet het beste idee.
En nu is mijn man al aan het kijken voor een midweek, maar op mijn aandringen zal het enkel met ons gezin zijn. Al ben ik momenteel nog wat terughoudend omdat ik nog niet weet hoe de verbouwingen gaan verlopen.
Maar last minute boeken kan ook nog
@minosh, ik vind het geweldig dat je rustig ben en geen stres hebt. Ik zou telkens als iemand er een opmerking over maakt vragen wat het exact is waarvoor je stress zou moeten hebben, veel kans dat ze niet eens iets concreets antwoorden, eerder iets als het is toch spannend, of het is de 1e keer dat je dit meemaakt,...
Mijn 1e bevalling was een vaginale bevalling met (gelukkig) een epidurale, gevolg was dus wel een blaassonde, maar als je hier gemakkelijk een ontsteking door krijgt, dan geef je dit best op voorhand al aan.
Bij de tweeling werd een ks aangeraden, maar ik was hier nog steeds angstig voor. Op 35,5w had ik een afspraak bij de gyn en dan zou een al dan niet ks besproken en beslist worden, maar de nacht ervoor is mijn water gebroken en dan is het allemaal heel snel gegaan. Er werd buiten mijn weten om beslist dat het een spoed ks werd en voor de epudurale die ik ging krijgen was het plots te laat.
Op het moment zelf heb ik het allemaal over mij laten komen, maar omg wat is het allemaal meegevallen.
De verhalen van dames die 4 dagen aan hun bed gekluisterd waren en amper voor hun kindje konden zorgen, helemaal geen last van.
Ik heb ze de eerste 24u niet bij mij gehad wegens plaatsgebrek op de afdeling, maar daarna dus wel en heb ik er gewoon voor kunnen zorgen.
Na 2 weken voelde ik me 10x beter dan 6 maanden na mijn 1e bevalling omdat ik daar toch wel wat complicaties heb gehad.
Nu twijfel ik enorm voor deze bevalling, ik krijg een ks als ik dat wil, maar het blijft een operatie en elke operatie heeft risico's
Ik zou, als alles gunstig is, graag proberen gewoon te bevallen, maar in geval van stuitligging, sterrekijker,...dan kies ik voor een ks.
Voorlopig heb ik nog een placenta praevia en als dit niet verdwenen is over 2 maanden dan wordt het sowieso een ks, maar daar maak ik me dus niet druk in.
En bij thuiskomst is het een beetje afwachten, ik had bij mijn 1e zwangerschap hier verhalen gelezen van dames die amper naar het toilet konden, enkel konden douchen als hun man er was of de kraamhulp, maar ook andere verhalen van tijd zat, lekker genieten....
Ik vond het uiteindelijk best meevallen en het lastigste is inderdaad het bezoek, maar dat vond ik in het zh ook, mensen blijven precies graag 'plakken'.
Ook de tweeling viel enorm goed mee, het was de combo met de dochter die het zwaar maakte.
Tegen dat ons meisje er is gaan ze normaal gezien allemaal naar school, dus enkel het brengen en halen zal wat vermoeiend zijn als mijn man er niet is, maar daar tegenover staat dat het overdag vrij rustig is.
Als je partner denkt dat hij elke dag een boek kan lezen, dit is misschien wel mogelijk, maar dan kan hij beter gaan werken en zijn verlof wat later opnemen zodat jullie er met z'n drietjes op uit kunnen trekken.
Zo zijn wij een midweekje naar een bungalowpark geweest toen onze dochter 3 maanden was.
Met de tweeling hebben we dat ook gedaan, alleen was mijn schoonmoeder en mijn man zijn nichtje mee, ook niet het beste idee.
En nu is mijn man al aan het kijken voor een midweek, maar op mijn aandringen zal het enkel met ons gezin zijn. Al ben ik momenteel nog wat terughoudend omdat ik nog niet weet hoe de verbouwingen gaan verlopen.
Maar last minute boeken kan ook nog
@minosh, ik vind het geweldig dat je rustig ben en geen stres hebt. Ik zou telkens als iemand er een opmerking over maakt vragen wat het exact is waarvoor je stress zou moeten hebben, veel kans dat ze niet eens iets concreets antwoorden, eerder iets als het is toch spannend, of het is de 1e keer dat je dit meemaakt,...