Vorige week de mijlpaal van de 13w gepasseerd, wat voor mij gelijkstaat aan het 1e trimester en niet de 12w, dit is puur persoonlijk.
Zoals ik al eerder schreef heb ik ongeveer om de 4 weken last van groeispurtjes, deze keer zijn mijn borsten weer flink gegroeid waardoor ik nu 's nachts een bh-topje draag om pijnlijke borsten tegen te gaan.
Ik heb bij elke zwangerschap (ook bij mijn mk) dat mijn buik 's morgens wel eens een bult vertoont links of rechts, zelden in het midden. Dit zijn mijn darmen die omhoog worden geduwd. Eens wat verder in de zwangerschap, vanaf het 2e trimester is dit ook, maar dan is het het kindje dat de bult vormt en dan voel ik het ook echt zitten.
De avond dat ik 13w voelde ik het plots als ik op de zetel lag, met de Doppler even gecheckt en het klopte, ons pruts ligt iets naar links.
Sindsdien voel ik ze geregeld, ik voel geen stampjes, daar is het nog wat vroeg voor, maar ik voel ze dus wel zitten, wat natuurlijk altijd een geruststellende gedachte is.
Vrijdag toch weer wat te veel gedaan en gisteren de ganse dag lage buikpijn/bandenpijn, te veel om goed te zijn.
Sinds gisteravond ook kast van mijn hamstrings, dus ik weet nu weet ik wel zeker dat ik me vrijdag geforceerd heb.
De gyn had een bn laten doen en daaruit bleek dat mijn vit B12 te laag stond, ik ben onmiddellijk begonnen met supplementen en ik ben precies minder vermoeid en dus dacht ik ervan te profiteren nu ik le wat beter voelde, maar ineens te veel gedaan.
Dan doen we maar een weekendje rust en komende week zien we wel weer.
Ik begin ook te merken dat het toch moeilijker wordt om de kindjes te heffen als ik ze moet verschonen, ze wegen zo'n kleine 15kg en dat voel ik toch in mijn buik.
Verder geen kwaaltjes