Uitgerekend april-mei-juni 2022

[Gioia86]

Hey lieve dames,

Gelukkig lees ik hier ook veel positieve nieuwtjes! Oef!
Zo blij voor jullie!

Hier nog steeds zwangerschapskwaaltjes, misselijkheid, moe zijn… echt dubben wetende dat er een dood kindje dan in mijn buik zit.

Ik heb nog geen druppel bloed of krampen gehad… ik vraag me af wanneer dat gaat beginnen…

En nu net… herfstvakantie die begint, we gaan normaal 3 dagen naar Nederland hopelijk kan dat nog doorgaan… we zouden woensdag vertrekken, dinsdag mag ons zoontje bij een klasvriendje gaan spelen zo kan ik rustig naar UZ Brussel gaan voor een nieuwe echo en bloedcontrole…


Nog veel positieve vibes, ik hoop dat het voor jullie allemaal goed mag verder groeien en bloeien!

[mich75]

@Goia, ik bleef me ook zwanger voelen en hoopte na het stoppen met de Utro dat het allemaal vanzelf op gang kwam, maar geen krampen en geen bloed.

Ik mocht dit een aantal weken afwachten, maar had hier geen zin in, ik wou zo vlug mogelijk een nieuwe poging.

Na een week wachten medicatie opgestoken, krampen en bloedverlies, maar nog steeds het gevoel zwanger te zijn.

3 dagen later dan het vruchtje verloren en pas een week later waren de symptomen weg. Uiteindelijk ook nog en curettage laten doen om het restweefsel weg te halen, dit mocht ik ook uitstellen in de hoop dat het bij de volgende ms zou meekomen, maar ik had geen geduld.

Stekte!

[Evelyn87]

Hallo dames,

Ik ben nieuw op dit forum en zoek een beetje steun voor mijn 1e echo morgen op 7 weken en 2 dagen. Zoals jullie hieronder kunnen zien, is het al de 3e zwangerschap waarvoor ze een 1e echo zullen doen na een parcours van 3,5 jaar (4e zwangerschap in totaal). Eerste 2 bloedafnames na 4 weken en 5 weken zagen er goed uit, maar dat was de vorige keren ook zo. Toen zagen ze telkens op de 1e echo dat het waarschijnlijk niet goed was, dus ik ga een beetje kapot van de stress momenteel. Er niet aan denken is uiteraard een beetje moeilijk, zeker omdat ik mij best wel wat misselijk voel en een vooral een super zwaar opgeblazen gevoel heb waardoor ik er constant mee geconfronteerd word. Ik ben super blij met deze nieuwe ‘spontane’ kans (we gingen normaal met IUI starten volgende cyclus), maar telkens zo lang moeten wachten op meer nieuws is echt om zot van te worden…

Duimen jullie mee voor mij?

[Hope88]

Hallo dames,

Ik ben nieuw op dit forum en zoek een beetje steun voor mijn 1e echo morgen op 7 weken en 2 dagen. Zoals jullie hieronder kunnen zien, is het al de 3e zwangerschap waarvoor ze een 1e echo zullen doen na een parcours van 3,5 jaar (4e zwangerschap in totaal). Eerste 2 bloedafnames na 4 weken en 5 weken zagen er goed uit, maar dat was de vorige keren ook zo. Toen zagen ze telkens op de 1e echo dat het waarschijnlijk niet goed was, dus ik ga een beetje kapot van de stress momenteel. Er niet aan denken is uiteraard een beetje moeilijk, zeker omdat ik mij best wel wat misselijk voel en een vooral een super zwaar opgeblazen gevoel heb waardoor ik er constant mee geconfronteerd word. Ik ben super blij met deze nieuwe ‘spontane’ kans (we gingen normaal met IUI starten volgende cyclus), maar telkens zo lang moeten wachten op meer nieuws is echt om zot van te worden…

Duimen jullie mee voor mij?

Welkom Evelyn! Idd spannend he als het de vorige keren mis liep bij de eerst echo.
Ik hoop iig dat je deze keer wel goed nieuws krijgt en een mooie zwangerscap tegemoet gaat.
Nog ff spannend afwachten en dan wat meer duidelijkheid.

Ik ben een paar dagen minder aanwezig geweest omdat ik me echt belabberd voelde.
Mijn man en dochter hebben alle twee een goede verkoudheid gehad en ik dacht echt dat ik er aan ontsnapt was. Maar woensdag dan beginnen keelpijn krijgen en dit weekend voelde ik me echt niet goed (moe, zwarte vlekken voor mijn ogen, verminderde eetlust). Het lastige is dat je dan ook zo goed als niets mag nemen he.
Vandaag weer iets beter, dus hopelijk is het slechtste gepasseerd.

Oh, en ik denk dat ik onze jongen gisteren voor de eerste keer heb voelen stampen.
Ik was al een weekje aan het twijfelen of ik iets voelde of niet, maar gisteren was het echt wel vrij duidelijk. Dus hopelijk kan ik hem vanaf nu af en toe eens voelen.

Hoe gaat het intussen met jullie?

[Toepi]

Hallo dames,

Ik ben nieuw op dit forum en zoek een beetje steun voor mijn 1e echo morgen op 7 weken en 2 dagen. Zoals jullie hieronder kunnen zien, is het al de 3e zwangerschap waarvoor ze een 1e echo zullen doen na een parcours van 3,5 jaar (4e zwangerschap in totaal). Eerste 2 bloedafnames na 4 weken en 5 weken zagen er goed uit, maar dat was de vorige keren ook zo. Toen zagen ze telkens op de 1e echo dat het waarschijnlijk niet goed was, dus ik ga een beetje kapot van de stress momenteel. Er niet aan denken is uiteraard een beetje moeilijk, zeker omdat ik mij best wel wat misselijk voel en een vooral een super zwaar opgeblazen gevoel heb waardoor ik er constant mee geconfronteerd word. Ik ben super blij met deze nieuwe ‘spontane’ kans (we gingen normaal met IUI starten volgende cyclus), maar telkens zo lang moeten wachten op meer nieuws is echt om zot van te worden…

Duimen jullie mee voor mij?

Welkom Evelyn!
Hoe is jouw echo dan geweest?

[Toepi]

Gisteren had ik een echo en was weer zo nerveus.
Die dagen voor de afspraak gaan allerlei rampscenario's door mijn hoofd.. en ik weet dat ik erin moet vertrouwen maarja...
Alles was gelukkig in orde!
De gynaecoloog maakte 3D foto's, maar omdat het zoveel aan het bewegen was is het precies ET
Toch heel magisch om te zien en kan dan niet stoppen met glimlachen
Nu weer even gerust en dan begin december de 20weken echo.

[Evelyn87]

De echo zag er goed uit, was goed van grootte en er was een hartje te horen Vandaag hebben ze nog gebeld dat het bloed ook goed was. Dus ik kan voorzichtig een beetje beginnen hopen

Ik ging echt kapot van de stress en was er van overtuigd dat het weer niets ging zijn. Het leek ook oneindig lang te duren vooraleer de gynaecoloog iets zei. Maar voor de 1e keer dan toch eens goed nieuws gekregen op consultatie in Jette. Voor de verdere opvolging mag ik bij mijn eigen gynaecoloog gaan. Super blij ook dat mijn man deze keer mee mocht voor de 1e echo voor wat mentale steun. Dat was vorig jaar door corona niet het geval en als het dan weer misgaat voel je je wel heel alleen.

Verder vind ik het wel nog een beetje dubbel. Ik durf er nog niet te blij mee zijn aangezien het nog vroeg is en ik voel me fysiek mega ellendig en misselijk. Gelukkig een weekje vakantie. Hopelijk wordt die misselijkheid nog een beetje beter en ben ik na de volgende echo binnen 2 weken toch weer een beetje geruster

[Toepi]

De echo zag er goed uit, was goed van grootte en er was een hartje te horen Vandaag hebben ze nog gebeld dat het bloed ook goed was. Dus ik kan voorzichtig een beetje beginnen hopen

Ik ging echt kapot van de stress en was er van overtuigd dat het weer niets ging zijn. Het leek ook oneindig lang te duren vooraleer de gynaecoloog iets zei. Maar voor de 1e keer dan toch eens goed nieuws gekregen op consultatie in Jette. Voor de verdere opvolging mag ik bij mijn eigen gynaecoloog gaan. Super blij ook dat mijn man deze keer mee mocht voor de 1e echo voor wat mentale steun. Dat was vorig jaar door corona niet het geval en als het dan weer misgaat voel je je wel heel alleen.

Verder vind ik het wel nog een beetje dubbel. Ik durf er nog niet te blij mee zijn aangezien het nog vroeg is en ik voel me fysiek mega ellendig en misselijk. Gelukkig een weekje vakantie. Hopelijk wordt die misselijkheid nog een beetje beter en ben ik na de volgende echo binnen 2 weken toch weer een beetje geruster

Dat is supergoed nieuws!
Vanaf nu proberen te genieten

[Hope88]

De echo zag er goed uit, was goed van grootte en er was een hartje te horen Vandaag hebben ze nog gebeld dat het bloed ook goed was. Dus ik kan voorzichtig een beetje beginnen hopen

Ik ging echt kapot van de stress en was er van overtuigd dat het weer niets ging zijn. Het leek ook oneindig lang te duren vooraleer de gynaecoloog iets zei. Maar voor de 1e keer dan toch eens goed nieuws gekregen op consultatie in Jette. Voor de verdere opvolging mag ik bij mijn eigen gynaecoloog gaan. Super blij ook dat mijn man deze keer mee mocht voor de 1e echo voor wat mentale steun. Dat was vorig jaar door corona niet het geval en als het dan weer misgaat voel je je wel heel alleen.

Verder vind ik het wel nog een beetje dubbel. Ik durf er nog niet te blij mee zijn aangezien het nog vroeg is en ik voel me fysiek mega ellendig en misselijk. Gelukkig een weekje vakantie. Hopelijk wordt die misselijkheid nog een beetje beter en ben ik na de volgende echo binnen 2 weken toch weer een beetje geruster

Oh, super goed nieuws! Toch weer een stapje verder.
De kans dat hij nu goed gaat is veel grotere dan dat het nog fout loopt, dus je kan idd voorzichtig beginnen dromen en hopen.

[Hope88]

Gisteren had ik een echo en was weer zo nerveus.
Die dagen voor de afspraak gaan allerlei rampscenario's door mijn hoofd.. en ik weet dat ik erin moet vertrouwen maarja...
Alles was gelukkig in orde!
De gynaecoloog maakte 3D foto's, maar omdat het zoveel aan het bewegen was is het precies ET
Toch heel magisch om te zien en kan dan niet stoppen met glimlachen
Nu weer even gerust en dan begin december de 20weken echo.

Oh, super dat alles weer ok was. En idd zalig he zo'n 3D echo. Dat maakt het allemaal toch nog wat 'menselijker' vind ik.

Ik voel me intussen vrij ontspannen en heb niet veel angstige momenten meer, maar als de echo dichterbij komt voel ik dat de zenuwen toch terug stijgen. Woendag voor de eerste keer bij mijn eigen gynae( de vorige keren had hij verlof), dus daar kijk ik wel naar uit.
Grote zus is intussen al helemaal gewend aan het idee dat er een broertje komt. Ze heeft zelfs al een van haar beertjes voor hem opzij gelegd. <3

[Toepi]

Gisteren had ik een echo en was weer zo nerveus.
Die dagen voor de afspraak gaan allerlei rampscenario's door mijn hoofd.. en ik weet dat ik erin moet vertrouwen maarja...
Alles was gelukkig in orde!
De gynaecoloog maakte 3D foto's, maar omdat het zoveel aan het bewegen was is het precies ET
Toch heel magisch om te zien en kan dan niet stoppen met glimlachen
Nu weer even gerust en dan begin december de 20weken echo.

Oh, super dat alles weer ok was. En idd zalig he zo'n 3D echo. Dat maakt het allemaal toch nog wat 'menselijker' vind ik.

Ik voel me intussen vrij ontspannen en heb niet veel angstige momenten meer, maar als de echo dichterbij komt voel ik dat de zenuwen toch terug stijgen. Woendag voor de eerste keer bij mijn eigen gynae( de vorige keren had hij verlof), dus daar kijk ik wel naar uit.
Grote zus is intussen al helemaal gewend aan het idee dat er een broertje komt. Ze heeft zelfs al een van haar beertjes voor hem opzij gelegd. <3

Oh dat is zo lief van haar dan smelt je toch he
Het besef begint bij mij stilletjes aan te komen en ook al wat kleertjes gekocht zo leuk!
Nu is het de moment om echt te genieten en probeer dat ook echt te doen

[ViTa]

Hey iedereen,
Blij hier nog steeds goed nieuws te lezen!! En welkom aan Evelyn!! Fijn dat je nu toch weer even gerustgesteld bent!

Ik ben zelf ook even niet meer hier geweest.
De hele week heel erg ziek geweest. Infectie op de luchtwegen. Gelukkig geen covid!! Zware hoest ook, met ook het gevolg dat ik elke dag moest overgeven en ik op den duur helemaal verzwakt was. Ondertussen gaat het beter. Misselijk zijn en overgeven is al een paar dagen weg gebleven, maar hoest is nog wel sterk aanwezig. Maar stap voor stap.
Morgen nog eens een echo. Ik heb wel echt weer bevestiging nodig nu. Door dat ziek zijn, ben ik helemaal niet meer gerust. + bij mijn vorige zwangerschap was het bij de 17 weken-echo dat we slecht nieuws kregen en alles is beginnen keren. Dus sowieso weer een mijlpaal.

[VeerleW]

Wat goed Evelyn!! Duimen voor een verder goed verloop. En hopelijk ben je snel beter Vita! Het vraagt al veel energie.. ziek zijn erbij lijkt me idd geen pretje en wel voor wat ongerustheid zorgen.

Wij hadden gisteren onze 1e echo, op 7w5d ongeveer, en die was goed. Was zo blij om dat hartje te zien kloppen. De dokter had precies wel weinig tijd, vond ik heel jammer. Het is 0,75 cm en een hartslag van 140. Vandaag kreeg ik telefoon van jette dat ik nog moet verder doen met utro 3x per dag en vrijdag al een nieuwe echo en bloedafname moet doen. Terwijl mijn eigen gyneacoloog (ik ga bij hem voor echos enzo) me binnen 2 weken wou zien. Ik vond dat kortbij en vroeg of het normaal was. En dan kreeg ik zo'n vaag antwoord aan de telefoon, waardoor ik nu ongerust ben. Hoe verliep de verdere opvolging vanuit fertiliteit bij jullie? Is het normaal dat ze na een echo op 7/8 weken, de week erop ook weer een echo willen? Zijn er ervaringen vanuit jette?

Ohh toch nog altijd wat jaloers op van die 'onbezorgde' zwangerschappen.. Wat er soms niet allemaal door mn hoofd gaat.

[Hope88]

Hoe was je echo ViTa? Hopelijk toch weer wat gerustgesteld?

VeerleW: Wij gingen ook in Jette. Rond dezelfde periode een eerste echo gehad in het plaatselijk ziekenhuis en omdat het hartje klopte was voor Jette alles ok en moest de verdere opvolging door de eigen gynae worden geregeld (2 weken later dan echo gehad bij de vroedvrouw). Dus wel net iets anders dan bij jou, alhoewel er bij jou ook een mooi kloppend hartje was.
Die ongerustheid zal nog ff blijven aanhouden vrees ik. Ik ben nu 17 weken en het vertrouwen dat het goed gaat komen is er nu meestal wel, maar op het moment dat de volgende echo dichterbij komt komt de ongerustheid toch wat terug. Hopelijk blijft het bij jou ook goed gaan en heb je binnen een paar weken ook wat meer vertrouwen in je zwangerschap.

Woensdag heb ik opnieuw een echo gehad. De gynae heeft al een prescreening gedaan voor de 20-weken echo en alles zag er heel goed uit. Hij voorziet geen verrassingen voor de volgende echo. Onze kleine man geraakte nog net volledig op beeld, dus het zal de laatste keer zijn dat ze zijn lengte konden meten (11 cm) en qua gewicht zit hij iets voor op de curve (180g).
Wel supercute om te zien dat hij aan het spelen was met de navelstreng. Nu aftellen tot de volgende echo half december.
Komende week is ook de laatste week dat ik moet werken en daar kijk ik naar uit. Met een kleuter in huis en een opleiding die ik volg heb ik het gevoel dat ik nog niets heb kunnen voorbereiden. Hopelijk kan ik binnekort de kleertjes van de dochter van de zolder halen om eens te kijken wat er ook voor een jongen kan en wat niet.

[ViTa]

@VeerleW, wat goed dat je een mooie echo had. Ik zou me ook niet te veel zorgen maken dat je na een week weer een 2e echo moeten laten doen. Ik denk zelfs dat het goed zal doen om weer gerustgesteld te worden.
Ik heb in het begin ook veel echo's laten doen. Wel op mijn vraag, maar het deed toch goed om elke keer een bevestiging te krijgen dat het goed zat.

@Hope88, ook goed nieuws voor jou dan! Toch fijn hé!
Hier was ook alles goed. Ons bébétje zit ook voor op de curve. Dat was bij onze eerste dochter ook zo.
Mijn gyn heeft de lengte wel niet gezegd. Qua gewicht zie ik op de foto ook 180g staan. Het hoofdje is wel gemeten, beentje en buikomtrek ook, maar verder was hij/zij constant aan het bewegen, dus was het moeilijk om te meten. Dat belooft dus!!
De placenta zit wel helemaal van voor. Dat verklaart waarom ik eigenlijk amper iets voel. Vind ik wel wat jammer, want toch wel fijn dat je zo gerustgesteld wordt. Op naar de expertise-echo. Bij ons is die op 10 dec.

En wat fijn dat je bijna kan stoppen met werken @Hope88. Ik zal moeten doorwerken tot het einde. En met een peuter in huis is dat wel iets vermoeiender dan bij de eerste zwangerschap.