Hey Kaboutertje92 en Diffusiongirl
Omg wat ellendig dat je die diagnose hebt gekregen. Ook net als je moet zien dat je (kindje) wekelijks genoeg bijkomt? Lijkt me niet evident zo zonder suiker?
Ik wens jullie veel goede moed en gelukkig gaat het allemaal voorbij eens het kindje er is.
Heb wel schrik nu om mijn test te gaan laten doen. Maar best dat we weten waar we aan toe zijn.
Ik had net 25w echo. Was tikkeltje ongerust want weet je nog hoe hard ik ook aan het stoefen was over mijn roze wolk onlangs, awel mijn woorden waren nog niet koud of ik ben er helemaal afgetotterd.
Ik kreeg daar een griep, een dubbele griep, aan luchtwegen én buik. En ik moest blijven werken, had geen keus, was super druk en er begon iemand nieuw in mijn team die ik moet begeleiden.
Dus met mondmasker naar werk en super slap me door de week gesleept.
Doordat mijn fysieke barrières wegvielen kwam er daarbovenop nog een emotionele shitlading aan verdriet binnen, ik had geen verweer, voelde me zo alleen en verlaten, in de steek gelaten door alle belangrijke mannen die mij in feite moesten steunen. Ik moest een antiek bed gaan halen in de kringwinkel en ik lag op mijn pijnlijk staartbeentje buiten in de kou en in het donker onder mijn auto te prutsen met de verloopstekker van mijn remorque die er niet in ging, rillend van de koorts, bleitend, alle mannen verwensend, haha! Ik kan er nu mee lachen, het is weer gepasseerd, ik heb het mooie bed kunnen afhalen met wat vertraging en ben er fysiek weer bovenop. Ook blijkt dat ik het kindje niet uitgek*tst of uitgek*kt heb en dat het mooi op schema zit.
Ik had onlangs ook 10 dagen lang een blaasontsteking (of had ik dat al gezegd). Geraakte maar niet bij de dokter.
Maar baby weet er gelukkig niets van.
Ik heb wel een beetje een vervelend kwaaltje, niet zo erg, maar soms wel lastig: maagzuur dat wat in de slokdarm komt en daar alles in de fik zet.
En nog een heel vies kwaaltje ook: heb precies een scheurtje in mijn poepje ofzo.
sorry TMI!
Heel erg fijn om alle dames hun updates te lezen btw!
Ik kan het me voorstellen dat zo een trip naar Pairi Daiza enórm vermoeiend is.
Ik kan ook echt bijna niks meer, één activiteit in het weekend en ça suffit. Heb zelfs paar hobby's moeten opgeven. Hoplaaa geld weg, maar beter zo.
mich75 schreef: ↑15 november 2022, 20:08
Margootje,
Het wordt een onderschrift genoemd
We gaan het alleszins proberen, nog 3 cryo's, dus nog 3 kansen, daarna stopt het definitief.
Klinkt als een uitstekend plan, Mich, nog drie mooie kansen die in je moederschoot geworpen worden, je kan ze maar met beide handen nemen!
@LiesjeB wat ik al hele tijd wou zeggen (echt al maanden) is hoe ik moest lachen met de reactie van je 12yo (ms ondertussen 13 yo) op het kattenkwaad dat ie met z'n broertje ging uithalen. Dat wordt zo een bijzondere band dat zij gaan hebben, de kleine babyboy gaat zó opkijken naar zijn broer en de grote broer gaat zich voor eeuwig bekommeren om zijn kleine broertje. Toen ik 6 was had mijn vriendinnetje een oudere broer, wat keek ik op naar hem.
40 j. (B)AM met gekende donor
IUI 1-3 (Herfst '21): x
Hysteroscopie: vaststelling cervicale stenose
ICSI1 (Lente '22): 18 rijp > 12 bevrucht > OHSS & freeze-all van 2 cryo's
Zomer '22: In verwachting