Bericht aan JD ;)

[MA]

Goh gisteren heb ik al even een woord moeten deleten dus wie weet, lezen jullie het een dezer

[lisa marie]

Dju toch Audrey, ik kan me voorstellen dat je graag ander nieuws had gehad. Maar ja, alles voor beebje hè !!!
Ik heb woensdag de hele dag op de zetel gelegen, gisteren gezeten... Pff.. ik denk niet dat ik dat zo lang zou aankunnen als jij. Maar ja, als het moet, dan moet het hè !

[wat is er mis?]

Audrey,

Ook nie via PB??? Ik kan zwijgen zenne

Liefs,

Bokje

[JD]

Audrey, kennen wij elkaar? Dan ben ik toch niemand?

[MA]

Zotte meiden

Pf zie het hier even niet meer zitten. Had deze morgen het lumineuze idee (vond ik zelf) om mijn vader zijn oude electrische rolstoel te vragen. Dan kon ik daarmee naar bakker en beenhouwer en naar Renéetje. Zou braaf stil zitten, maar toch het gevoel hebben dat ik nog een beetje zelfredzaam ben. En nog onder de mensen komen. Is op veto van mijn man gestoten. Volgens hem moet ik maar 1 keer in de week een lijstje voor de Colruyt maken en dan gaat hij dat halen en is alles opgelost. Dat hij maandag weer om 5.30 weg is en om 23u of zo thuis (als hij niet in Nederland blijft) is bijzaak. Dat ik intussen de muren oploop ook. Verder moet er ook niks gebeuren want we hebben een poetsvrouw (haha, typisch mannenidee). Van dokter mocht ik ook niet koken dus hoe ik ga eten...Aan mijn ouders mag ik van man ook niet te veel vragen... En dan zegt hij verdorie nog dat ik niet genoeg aan beebje denk. Kind is nog niet geboren en de taakverdeling is al duidelijk, mevrouw mag alles laten en meneer blijft zijn ding doen. Ik ben absoluut niet gewend om afhankelijk te zijn en voel mij echt gevangen nu. Sorry voor het gezaag, maar t gaat even niet.

[lisa marie]

Ik begrijp je gevoelens volkomen Audrey, maar volgens mij wil hij enkel jou en beebje beschermen, zodat je je acteraf absoluut geen verwijten hoeft te maken !!!

pff.. zit hier echt nog te bibberen en trillen van opluchting... ga toch eventjes liggen !

[JD]

Audrey,

Ik begrijp volledig je standpunt. Je man zal het niet slecht bedoelen (misschien voelt hij zich nu extra verantwoordelijk voor het gezinsinkomen?) en zal het eerder rationeel bekijken.

Maar als onafhankelijke vrouw nu plots volledig afhankelijk worden is toch wel een serieuze ommezwaai. Hopelijk kan je hem dat op de een of andere manier aan het verstand brengen.
En waarom zou je de ouders niet om hulp mogen vragen? Zeker als hij vaak weg is voor zijn werk (en dus geen last heeft van zijn schoonouders )

Misschien later nog eens rustig op terugkomen. Misschien dat hij te fel geschrokken is van het idee dat zijn vrouw in een rolstoel op straat zou komen. Veel mensen hebben het moeilijk als ze met een rolstoel op straat 'moeten' komen en in het openbaar. Misschien heeft hij ook schrik voor de 'roddels' dat dit met zich mee zou brengen, of dat jullie privéleven daardoor teveel uitgesmeerd zou moeten worden...

Ik hoop dat jullie in ieder geval tot een compromis kunnen komen zodat de volgende drie weken niet nog eens extra zwaar worden!

[MA]

Tja voor mij is een rolstoel een hulpmiddel als een ander, mijn vader zit daar al 20 jaar in.

Ik wil best strikt de orders van de dokter opvolgen, maar dat heeft konsekwenties, namelijk dat er iemand geregeld in huis moet zijn. Als ik echt alleen maar mag lopen om naar toilet te gaan, dan moet je je eens voorstellen welke kleine onnozele dingen je allemaal niet mag doen (t begint al met eten....) Dus ofwel moet iemand alles maar dan ook alles voor mij klaarzetten (en dat vergt voorbereiding en tijd, die mijn man niet heeft als hij terug aan zijn 80-urige werkweek begint) ofwel moet er iemand geregeld langskomen. Maar dat wil hij niet zien.

[Loeki]

Dat was toch ook mijn eerste gedachte hoor. Als hij al om 5u30 weg is, en pas om 23u thuis, wie zorgt er dan voor dat jij drie evenwichtige maaltijden en twee tussendoortjes per dag hebt? Das toch geen luxe hé als je zwanger bent.
Je kan zelfs geen warme maaltijd warm houden, al in de veronderstelling dat je man om 4u30 voor jou staat te kokerellen...

Om van al de rest maar te zwijgen...

[MA]

Inderdaad..dat gaat gewoon weg niet...Maar voor hem is alles opgelost als hij naar de colruyt gaat. Niks doen is geen optie, tenzij ze mij in het ziekenhuis leggen, 'k terug bij mijn ouders ga wonen of een nanny geven

[Loeki]

en dan kant en klare maaltijden en de microgolf naast je bed ofzo?

Kben dan toch benieuwd hoe je man de concrete invulling ziet dan van die maaltijden... Toch precies niet genoeg over doorgedacht.

Zo'n hele dag bij je ouders is ook niet niks hé. En ziekenhuis wellicht nog minder aantrekkelijk.

Mja, een of andere vorm van thuishulp? Thuisverpleging die één of twee keer per dag langskomt en kookt, gaat dat niet?
Of zo van die warme maaltijden aan huis?

Allemaal niet goedkoop in ieder geval... (en zelfs als dat lukt heb je nog alleen maar eten...)

[MA]

tja, ik heb me net ook zelf wat soep genomen...manlief gaat volledig op in het schilderen van de ramen en ik zat hier te verhongeren. Zo zal het de komende weken ook zijn. Maar dat ik zelf mijn eten neem, vindt hij maar normaal...Tja waar trek je de grens he en mag ik die dan aub zelf trekken.

[lisa marie]

Zoals Loeki al aanhaalt, waarom niet beroep toen op thuiszorg ?? Informeer eens bij de mutualiteit ? Ik weet dat de CM bijvoorbeeld bij een bevalling tussenkomt in kraamzorg, maar misschien is er ook iets voor vóór de bevalling ?

Nu ik een paar dagen op de zetel gehangen en gelegen heb, heb ik redelijk veel naar Vitaya gekeken. Daar is momenteel een programma over thuiszorg. Ze lieten daar een vrouw aan het woord die aan het werk was bij een zwangere die moest rusten. Die vrouw kookte, waste, streek...

[Loeki]

Als de dokter zegt "alleen om naar het toilet te gaan" dan is dat alleen om naar het toilet te gaan hé.

Maar ja idd, waar trek je de grens... Tzal wel allemaal geen kwaad kunnen maar ja, stel hé, wat dan.

En ja, groot gelijk, tis aan jou om die grens te trekken niet aan een ander!

[MA]

Zal voorlopig wel proberen oplossen met ons mama en de poetsvrouw. Voel me absoluut niet ziek en voel me dan een verschrikkelijke koloniaal als ik iemand moet gaan rondcommanderen. En dat gaat hij trouwens helemaal niet nodig vinden. Alle ander onderwerp of ik blijf hier de rest van de dag zitten snotteren en daar krijg ik alleen maar koppijn van (en de zoute chips zijn op !!! )