Dag allemaal,
Ik wist niet goed onder welk onderwerp ik mijn verhaal het beste kon vertellen dus heb ik er maar een nieuw onderwerp van gemaakt.
Een maand geleden ben ik bevallen van een zoon, Elias (47cm, 2,8kg). De bevalling is vrij vlot verlopen en ik was zoooo blij dat hij er eindelijk was. Ik was dan ook helemaal klaar voor die roze wolk waarover veel vrouwen het hebben maar zo roos was de wolk de voorbije weken niet altijd en daar heb ik heel erg mee geworsteld. Al in het ziekenhuis had ik het een beetje moeilijk. Elias wou niet zuigen aan de borst waardoor ik gedwongen was om af te kolven. Anderzijds was hij heel hongerig met als gevolg dat ik al snel een ganse dag bezig was met ofwel voeden ofwel afkolven. Als ik 2 a 3 uurtjes sliep op een dag was het veel. Ik zat na drie dagen dan ook al op mijn tandvlees maar ik wou dat absoluut niet tonen want ik had eindelijk mijn zoon in mijn armen. Tot de voorlaatste dag een vroedvrouw vroeg waarom ik zo graag sterk wou zijn en mijn tranen verbeet en niet gewoon eens goed uithuilde. Maar het leek alsof dat niet mocht want nu had ik alles wat ik wou en dan mocht ik toch niet verdrietig meer zijn. Ik wou bvb. ook persé blijven afkolven omdat ik het beste wou voor ons kindje. Maar na twee weken was ik volledig uitgeput, zat ik met een borstonsteking en kon ik amper nog genieten van onze kleine jongen. Waar was die roze wolk toch??? Uiteindelijk ben ik gestopt met afkolven en overgeschakeld op flessenvoeding.Een eerste goede beslissing want nu kon ik toch af en toe ademhalen. Elias bleef het echter moeilijk hebben. Veel krampjes, huilen, kreunen... Na lang aarzelen zijn we gisteren uiteindelijk bij een kinderarts geweest en Elias blijkt een zware vorm van verborgen reflux te hebben. Dat was uiteraard niet leuk om te horen maar ergens was ik toch opgelucht dat er een verklaring was voor al het huilen, kreunen en het feit dat hij bijna niet sliep. We zijn er nog niet maar ik heb mij voorgenomen om terug meer mijn instinct te volgen, zowel naar Elias toe als naar mezelf toe. Het is niet omdat we lang op onze kleine man hebben moeten wachten dat ik geen recht heb om het moeilijk te hebben. Natuurlijk zijn we dolgelukkig met onze zoon maar soms is het gewoon ook even verdomd zwaar en is die roze wolk ver te zoeken. En als ik bezorgd ben over Elias dan ga ik vanaf nu direct naar de kinderarts, zelfs al blijkt het achteraf overbodig. Ik ga ook eens naar een ostheopaat gaan. Baadt het niet, dan schaadt het niet...
Ik hoop dat ik met mijn verhaal andere toekomstige mama's van dit forum kan behoeden voor het schuldgevoel waar ik de voorbije maand mee heb rond gelopen en dat iedereen beseft dat ook mama's die lang op hun kindje hebben moeten wachten, het recht hebben om het even niet meer te zien zitten en eens goed mogen uithuilen. Dat doet immers niets af aan het feit dat we heel gelukkig zijn met ons kindje.
Een roze wolk? Ja, maar niet de hele tijd ...
Vele groetjes,
Triene
Roze wolk?!
-
Sterretje
- Berichten: 12336
- Lid geworden op: 18 december 2007, 15:11
Hoi Triene
Van harte proficiat met je zoontje.
Iedereen verwacht natuurlijk die roze wolk te zien, zoals we allemaal dachten erop te zullen belanden toen we wisten dat we zwanger werden.
Jammer genoeg is de realiteit dikwijls anders.
Ik begrijp volkomen hoe je je voelt. Je bent dolgelukkig met je kindje, maar er zijn te veel ongemakken, zorgen en proberen om er voluit van te genieten.
Dat is wat ik deze week nog op het forum verkondigde: vele mensen proberen mij nu al te ontmoedigen door te zeggen hoe zwaar het leven wel niet zal worden en dat ik het me nog zal beklagen, bla bla bla.
Wel, ik ben voorbereid op die zorgen en problemen, laat ze maar komen. Wij hebben recht om te klagen als het even wat minder gaat hé. Dit betekent niet dat we minder gelukkig zijn met ons (toekomstig) kindje.
De realiteit is er nu eenmaal.
We worden mama en of ons kindje nu spontaan verwekt is of niet, het kan ook al eens 'lastig' doen of ziek worden. En dan wordt er van mama ook net iets meer verwacht.
Ik hoop voor jou dat de kwaaie periode rap voorbijtrekt en dat je wel nog kan genieten van die kleine gelukzalige momenten met je zoontje en dat je weet dat de zon ooit weer volop zal schijnen!
Groetjes
Van harte proficiat met je zoontje.
Iedereen verwacht natuurlijk die roze wolk te zien, zoals we allemaal dachten erop te zullen belanden toen we wisten dat we zwanger werden.
Jammer genoeg is de realiteit dikwijls anders.
Ik begrijp volkomen hoe je je voelt. Je bent dolgelukkig met je kindje, maar er zijn te veel ongemakken, zorgen en proberen om er voluit van te genieten.
Dat is wat ik deze week nog op het forum verkondigde: vele mensen proberen mij nu al te ontmoedigen door te zeggen hoe zwaar het leven wel niet zal worden en dat ik het me nog zal beklagen, bla bla bla.
Wel, ik ben voorbereid op die zorgen en problemen, laat ze maar komen. Wij hebben recht om te klagen als het even wat minder gaat hé. Dit betekent niet dat we minder gelukkig zijn met ons (toekomstig) kindje.
De realiteit is er nu eenmaal.
We worden mama en of ons kindje nu spontaan verwekt is of niet, het kan ook al eens 'lastig' doen of ziek worden. En dan wordt er van mama ook net iets meer verwacht.
Ik hoop voor jou dat de kwaaie periode rap voorbijtrekt en dat je wel nog kan genieten van die kleine gelukzalige momenten met je zoontje en dat je weet dat de zon ooit weer volop zal schijnen!
Groetjes
-
grootgevaarke
- Berichten: 4815
- Lid geworden op: 15 juli 2008, 14:20
Ik denk dat het heel normale gevoelens zijn hoor Triene. Zeker als je er al zo lang naar verlangt en het dan eindelijk 'prijs' is, verwacht je ook dat alles perfect verloopt. Door er zo lang naar te verlangen, idealiseer je een beetje het beeld van mama met kersverse baby. Het is lang niet altijd even gemakkelijk en met momenten zelfs zeer zwaar. Zeker bij borstvoeding, dan moet je veel vaker voeden en dus 's nachts vaker uit je bed. Dat weegt. Dat is niets om je schuldig over te voelen! Een vriendin van mij heeft me ook al toevertrouwd dat zij en haar man soms tegen elkaar zeggen: Is dit nu waar we zo naar verlangd hebben? Je bent dus zeker niet alleen die het soms even moeilijk heeft. Hoe langer je mama bent, hoe beter je je zoontje en de signalen die hij geeft zal leren kennen en begrijpen. Het kan dus alleen maar beter gaan. Zeg maar af en toe eens 'Pffff' en vraag je verwanten af en toe eens om eens even te helpen, zodat je even op adem kan komen.
En laat me je natuurlijk ook feliciteren met de geboorte van Elias!
En laat me je natuurlijk ook feliciteren met de geboorte van Elias!
-
Loeki
- Berichten: 12951
- Lid geworden op: 8 mei 2008, 9:30
Hey Triene,
Voel je niet schuldig meid!!
Tis net zoals Sterretje zegt, toen we nog niet zwanger waren verkondigden we ook allemaal luid dat we gingen genieten als het eenmaal zover was. En zie ons hier nu zitten met die angstmonsters.
Roze wolk? Volgens mij een illusie, zowel betreft zwanger zijn als kindje "echt hebben". Er zullen toffe momenten zijn, en er zullen minder toffe momenten zijn, en soms gaan we onze kindjes evengoed "achter het behang willen plakken".
En daar hebben we ook "recht op"! Gun jezelf die slechte momenten, evenals de goede.
(en nog es proficiat
)
Voel je niet schuldig meid!!
Tis net zoals Sterretje zegt, toen we nog niet zwanger waren verkondigden we ook allemaal luid dat we gingen genieten als het eenmaal zover was. En zie ons hier nu zitten met die angstmonsters.
Roze wolk? Volgens mij een illusie, zowel betreft zwanger zijn als kindje "echt hebben". Er zullen toffe momenten zijn, en er zullen minder toffe momenten zijn, en soms gaan we onze kindjes evengoed "achter het behang willen plakken".
En daar hebben we ook "recht op"! Gun jezelf die slechte momenten, evenals de goede.
(en nog es proficiat
)-
Liefje
- Berichten: 1369
- Lid geworden op: 4 juni 2009, 12:44
he Triene,
Allereerst natuurlijk heel erg gefeliciteerd met je zoontje!
In Italië in het dorp waar mijn ouders en ik al heel lang op vakantie gaan, werden we deze zomer gefeliciteerd door een van de bewoonsters die wist van onze problemen om zwanger te worden. Ze zei lachend: "Als het kindje er eenmaal is, moet je elke dag de heer bedanken voor dit wonder - maar ... doe het wel direct als je je ogen 's ochtends opendoet, want de rest van de dag zal je er misschien geen reden meer voor zien!" Ha ha, het doorprikken van de roze wolk op z'n Italiaans! Ik ga het onthouden voor als het februari is!
Allereerst natuurlijk heel erg gefeliciteerd met je zoontje!
In Italië in het dorp waar mijn ouders en ik al heel lang op vakantie gaan, werden we deze zomer gefeliciteerd door een van de bewoonsters die wist van onze problemen om zwanger te worden. Ze zei lachend: "Als het kindje er eenmaal is, moet je elke dag de heer bedanken voor dit wonder - maar ... doe het wel direct als je je ogen 's ochtends opendoet, want de rest van de dag zal je er misschien geen reden meer voor zien!"
Ha ha, het doorprikken van de roze wolk op z'n Italiaans! Ik ga het onthouden voor als het februari is!-
Zabbie
- Berichten: 551
- Lid geworden op: 20 april 2009, 17:00
Hey Triene, van harte gefeliciteerd met de geboorte van Elias.
Het is inderdaad niet altijd een roze wolk, maar soms dreigt het een donderwolk te worden. Ik kan me voorstellen dat het stoppen met borstvoeding moeilijk moet geweest zijn voor je, maar jullie worden er geen van beiden beter van als het niet vlot zoals het hoort. En je ziet: uiteindelijk bleek het toch een goede beslissing.
Heb je iets gekregen voor de krampjes? Ik heb indertijd ons zoontje een homeopatisch middeltje gegeven, en hij was in no time van zijn krampjes af. Ook hij had last van reflux, zijn bedje staat trouwens nog altijd wat hoger aan het hoofdeinde. De naam was Collikind. Je ziet maar of je het wil proberen.
Liefje, geweldige uitspraak vind ik dat, en een waarheid als een koe!
Ik denk gewoon dat het erg moeilijk is om als mama te moeten toegeven dat het toch niet allemaal vanzelf loopt en dat je niet de hele tijd ligt te stralen eens je kindje er is, maar die momenten zijn er voor iedere mama, geloof me, ook zij die het misschien niet zullen willen toegeven.
Veel sterkte en heel veel geluk met jullie zoontje!
Het is inderdaad niet altijd een roze wolk, maar soms dreigt het een donderwolk te worden. Ik kan me voorstellen dat het stoppen met borstvoeding moeilijk moet geweest zijn voor je, maar jullie worden er geen van beiden beter van als het niet vlot zoals het hoort. En je ziet: uiteindelijk bleek het toch een goede beslissing.
Heb je iets gekregen voor de krampjes? Ik heb indertijd ons zoontje een homeopatisch middeltje gegeven, en hij was in no time van zijn krampjes af. Ook hij had last van reflux, zijn bedje staat trouwens nog altijd wat hoger aan het hoofdeinde. De naam was Collikind. Je ziet maar of je het wil proberen.
Liefje, geweldige uitspraak vind ik dat, en een waarheid als een koe!
Ik denk gewoon dat het erg moeilijk is om als mama te moeten toegeven dat het toch niet allemaal vanzelf loopt en dat je niet de hele tijd ligt te stralen eens je kindje er is, maar die momenten zijn er voor iedere mama, geloof me, ook zij die het misschien niet zullen willen toegeven.
Veel sterkte en heel veel geluk met jullie zoontje!
-
pelkie
- Berichten: 1927
- Lid geworden op: 15 oktober 2007, 9:49
Triene,
yup, 't is inderdaad soms zwaar die laatste weken. Heel jammer voor je dat de bv niet gelukt is, maar met flesjes worden ze ook groot he!
Gaandeweg ga je meer genieten hoor. Op 3 maand ga je bepaalde signalen van je jongen heel duidelijk herkennen en zeggen: als we dat die eerste weken hadden geweten dat't dat betekende... Plots vind je truukjes die hem doen in slaap vallen en die je veel vroeger had willen ontdekken, je begint te herkennen dat de ene huil honger is en de andere moe,...
Wij zaten de eerste 3 maanden op voedingen gemiddeld om de 2 uur (inclusief s'nachts). Zeer vermoeiend! Er waren nachten dat ik mijn vriend met haar naar beneden moest sturen, omdat ik echt kwaad zou geworden zijn als ze begon te wenen, zo moe was ik.
Nu, sinds ze 4 maanden is, zitten we netjes op 5 à 6 voedingen per dag en slaapt ze soms door... had ik 2 maanden geleden écht niet durven dromen!
yup, 't is inderdaad soms zwaar die laatste weken. Heel jammer voor je dat de bv niet gelukt is, maar met flesjes worden ze ook groot he!
Gaandeweg ga je meer genieten hoor. Op 3 maand ga je bepaalde signalen van je jongen heel duidelijk herkennen en zeggen: als we dat die eerste weken hadden geweten dat't dat betekende... Plots vind je truukjes die hem doen in slaap vallen en die je veel vroeger had willen ontdekken, je begint te herkennen dat de ene huil honger is en de andere moe,...
Wij zaten de eerste 3 maanden op voedingen gemiddeld om de 2 uur (inclusief s'nachts). Zeer vermoeiend! Er waren nachten dat ik mijn vriend met haar naar beneden moest sturen, omdat ik echt kwaad zou geworden zijn als ze begon te wenen, zo moe was ik.
Nu, sinds ze 4 maanden is, zitten we netjes op 5 à 6 voedingen per dag en slaapt ze soms door... had ik 2 maanden geleden écht niet durven dromen!
-
wat is er mis?
- Berichten: 8877
- Lid geworden op: 13 mei 2008, 16:56
Triene,
Een heel dikke proficiat. Het is hier al zo vaak gezegd. Die roze wolk zal er nooit continu zijn. Die was er (voor mij althans) ook niet tijdens de zwangerschap. Ik heb bijlange niet zo genoten van de zwangerschap als ik me had voorgenomen en voorgesteld. En waarschijnlijk zal het ook niet zo zijn eens Bassie geboren is. Nu is het moeilijk om voor te stellen dat ik mama wordt, laat staan hoe moeilijk het soms niet zal zijn als Bassie "lastig" is.
Dus je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen als je soms eens door die roze wolk heen glipt en even op een donderwolk terecht komt. Ik denk dat iedere mama wel eens "vloekt".
Liefs,
Bokje
Een heel dikke proficiat. Het is hier al zo vaak gezegd. Die roze wolk zal er nooit continu zijn. Die was er (voor mij althans) ook niet tijdens de zwangerschap. Ik heb bijlange niet zo genoten van de zwangerschap als ik me had voorgenomen en voorgesteld. En waarschijnlijk zal het ook niet zo zijn eens Bassie geboren is. Nu is het moeilijk om voor te stellen dat ik mama wordt, laat staan hoe moeilijk het soms niet zal zijn als Bassie "lastig" is.
Dus je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen als je soms eens door die roze wolk heen glipt en even op een donderwolk terecht komt. Ik denk dat iedere mama wel eens "vloekt".
Liefs,
Bokje
-
Wappie
- Berichten: 3749
- Lid geworden op: 7 oktober 2008, 9:56
Hey Triene,
Eerst en vooral een hele dikke proficiat met jullie zoontje!
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt.
Ik doe hier heel hard mijn best om alles mee te volgen, maar heb het ook heel druk, en mijn leven is compleet omgegooid.
Op 26/06 ben ik de trotse mama geworden van Matthias en Alexander. Ik zag het allemaal zo mooi... Ik was een brave baby vroeger, mijn man ook, dus ik ging er een beetje van uit dat die van ons ook zo gingen zijn
Niet dus... Van het begin hadden onze jongens heel veel problemen met eten (zuigreflex) Ik heb geen borstvoeding gegeven en het heeft even geduurd alvoor we de juiste pap hadden gevonden. Ook heel veel krampjes waardoor ze heel veel huilden. Wat ook een bijkomend probleem was, ze gaven enorm veel terug. Maar niet enkel een beetje bij het boeren, maar echt waar het kwam er in gutsen uit. Dus dat was in het midden van de nacht lakentjes verversen, pyama's wassen,... De nachten beperkten zich tot 1 Ã 2 uur slaap per nacht. Ik was gewoon op... Overdag veel traantjes waardoor ik niets kon inhalen van slaap. En ik had het gevoel dat als de ene stopte met huilen, nr. 2 begon... Ik heb echt zwarte sneeuw gezien. Ondertussen zijn ze 3maand en ze beginnen nu te lachen en de schattigste geluidjes te maken. Dan weet je weer waarom je dit doet Het is nog steeds zwaar, maar de lach op hun gezichtjes maakt het allemaal de moeite waard!!
En ja, we mogen eens klagen, klagen moet eens, anders ga je het opkroppen en dat is zeker geen oplossing!
Nog veel succes, je doet het geweldig!!
Eerst en vooral een hele dikke proficiat met jullie zoontje!
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt.
Ik doe hier heel hard mijn best om alles mee te volgen, maar heb het ook heel druk, en mijn leven is compleet omgegooid.
Op 26/06 ben ik de trotse mama geworden van Matthias en Alexander. Ik zag het allemaal zo mooi... Ik was een brave baby vroeger, mijn man ook, dus ik ging er een beetje van uit dat die van ons ook zo gingen zijn
Niet dus... Van het begin hadden onze jongens heel veel problemen met eten (zuigreflex) Ik heb geen borstvoeding gegeven en het heeft even geduurd alvoor we de juiste pap hadden gevonden. Ook heel veel krampjes waardoor ze heel veel huilden. Wat ook een bijkomend probleem was, ze gaven enorm veel terug. Maar niet enkel een beetje bij het boeren, maar echt waar het kwam er in gutsen uit. Dus dat was in het midden van de nacht lakentjes verversen, pyama's wassen,... De nachten beperkten zich tot 1 Ã 2 uur slaap per nacht. Ik was gewoon op... Overdag veel traantjes waardoor ik niets kon inhalen van slaap. En ik had het gevoel dat als de ene stopte met huilen, nr. 2 begon... Ik heb echt zwarte sneeuw gezien. Ondertussen zijn ze 3maand en ze beginnen nu te lachen en de schattigste geluidjes te maken. Dan weet je weer waarom je dit doet Het is nog steeds zwaar, maar de lach op hun gezichtjes maakt het allemaal de moeite waard!!En ja, we mogen eens klagen, klagen moet eens, anders ga je het opkroppen en dat is zeker geen oplossing!
Nog veel succes, je doet het geweldig!!
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
He Triene,
Vooreerst een dikke proficiat !!!
Ik kan me voorstellen dat de roze wolk soms ver te zoeken is, als je bekaf bent, je lichaam niet 'wil meewerken' en je het gevoel hebt dat je je zoontje niet goed kan helpen en zijn verdriet niet kan wegnemen.Het is ook allemaal zo nieuw, onbekend en toch ook zo kostbaar en fragiel. En je wil het zo goed doen als mama...Weet gewoon dat veel vrouwen hier mee vechten en dat dit je niet minder mama maakt. Laat de traantjes maar af en toe eens rollen, dan kan je nadien terug genieten van je kleine wondertje, Audrey
Vooreerst een dikke proficiat !!!
Ik kan me voorstellen dat de roze wolk soms ver te zoeken is, als je bekaf bent, je lichaam niet 'wil meewerken' en je het gevoel hebt dat je je zoontje niet goed kan helpen en zijn verdriet niet kan wegnemen.Het is ook allemaal zo nieuw, onbekend en toch ook zo kostbaar en fragiel. En je wil het zo goed doen als mama...Weet gewoon dat veel vrouwen hier mee vechten en dat dit je niet minder mama maakt. Laat de traantjes maar af en toe eens rollen, dan kan je nadien terug genieten van je kleine wondertje, Audrey
-
Triene
- Berichten: 62
- Lid geworden op: 16 oktober 2008, 11:04
Hey meiden,
Bedankt voor jullie reacties en de tips, dit doet echt deugd!
Ik liet de quote die Liefje schreef aan mijn man lezen en hij moest ook eens goed lachen. Humor helpt gelukkig om alles wat te relativeren, en zijn vredig gezichtje natuurlijk als hij eindelijk slaapt.
Ik heb het voorbije jaar heel veel steun gehad aan dit forum, soms gewoon door de verhalen van anderen te lezen. Onze ooievaar is uiteindelijk geland maar ik kan nog geen afscheid nemen van deze site. Ik slaag er niet meer zo vaak in om mijn pc op te zetten maar ik probeer het toch nog wat te volgen. Ben bvb. erg benieuwd naar alle geboortes de komende maanden.
Veel liefs!
Triene
Bedankt voor jullie reacties en de tips, dit doet echt deugd!
Ik liet de quote die Liefje schreef aan mijn man lezen en hij moest ook eens goed lachen. Humor helpt gelukkig om alles wat te relativeren, en zijn vredig gezichtje natuurlijk als hij eindelijk slaapt
.Ik heb het voorbije jaar heel veel steun gehad aan dit forum, soms gewoon door de verhalen van anderen te lezen. Onze ooievaar is uiteindelijk geland maar ik kan nog geen afscheid nemen van deze site. Ik slaag er niet meer zo vaak in om mijn pc op te zetten maar ik probeer het toch nog wat te volgen. Ben bvb. erg benieuwd naar alle geboortes de komende maanden
.Veel liefs!
Triene
-
pelkie
- Berichten: 1927
- Lid geworden op: 15 oktober 2007, 9:49
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 35 gasten