Ik heb daarnet in het zwanger-en-bang topic gelezen dat je toch naar Renéetje bent kunnen gaan vorige week.
Ik vroeg het me al af, want het niet kunnen bezoeken van haar grafje overstijgt toch alle andere minpunten aan platliggen. Dus ik ben wel blij voor jou dat je bent kunnen gaan.
Hoe ga je deze week trouwens doorbrengen, nu je vader wordt geopereerd? Je moeder zal het nu ook wel superdruk hebben zeker?
Chillen
-
Sterretje
- Berichten: 12336
- Lid geworden op: 18 december 2007, 15:11
Amai zeg, van een letterlijk begrip van platliggen gesproken.
Waarom niet met een ambulance naar het ziekenhuis, kan je onmiddellijk de praktijk binnengereden worden...
En ja, in de wachtzaal moet je dan ook op de stoelen gaan 'liggen' of wat? tsssssss... misschien een excuus om direct binnen te mogen bij de dr. Ik mag niet lang zitten...?
Waarom niet met een ambulance naar het ziekenhuis, kan je onmiddellijk de praktijk binnengereden worden...
En ja, in de wachtzaal moet je dan ook op de stoelen gaan 'liggen' of wat? tsssssss... misschien een excuus om direct binnen te mogen bij de dr. Ik mag niet lang zitten...?
-
Loeki
- Berichten: 12951
- Lid geworden op: 8 mei 2008, 9:30
Kzou toch ook eerder geneigd zijn tot even zitten maar wel veilig met gordel, in plaats van liggen op de achterbank. Idd, wat als je een ongeval krijgt?
Tssss...
De gyne zou dan beter een huisbezoek doen hé! Als hij zich dan een draagbaar echotoetsel aanschaft, kan hij dat meteen bij je achterlaten...
Tssss...
De gyne zou dan beter een huisbezoek doen hé! Als hij zich dan een draagbaar echotoetsel aanschaft, kan hij dat meteen bij je achterlaten...
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
Ik stem voor!! 
Ik wil het ook wel best huren hoor, bijvoorbeeld van de mutualiteit net zoals afkolftoestellen en babyweegschalen.
Toen ik nog in de behandelingsfase zat was ik het trouwens ook op een moment beu om maand na maand zo vaak naar de follikelmeting te gaan, en toen heb ik van die laptop-echotoestellen op eBay gezien voor iets van 2000 euro. Van chinese makelij, vermoedelijk niet voldoende voor medische diagnostiek, maar wel voldoende anti-angstmonster.
Wie weet kunnen we samenleggen en elkaar afwisselen? Alhoewel, dat geld zou beter besteed worden aan het in stand houden van DVO, wij zitten met onze zwangerschap al in een luxepositie op dit moment.
Ik wil het ook wel best huren hoor, bijvoorbeeld van de mutualiteit net zoals afkolftoestellen en babyweegschalen.
Toen ik nog in de behandelingsfase zat was ik het trouwens ook op een moment beu om maand na maand zo vaak naar de follikelmeting te gaan, en toen heb ik van die laptop-echotoestellen op eBay gezien voor iets van 2000 euro. Van chinese makelij, vermoedelijk niet voldoende voor medische diagnostiek, maar wel voldoende anti-angstmonster.
Wie weet kunnen we samenleggen en elkaar afwisselen? Alhoewel, dat geld zou beter besteed worden aan het in stand houden van DVO, wij zitten met onze zwangerschap al in een luxepositie op dit moment.
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Ik wil ook een echotoestel!
Goh Mies, lief van het ventje...de mijne snapt het nog altijd niet goed. Hij is deze week 3 van de 5 avonden niet of laat thuis. En inderdaad vanaf morgen zitten mijn ouders in het ziekenhuis. Vandaag zou ik daar nog naartoe gaan, maar mijn nichtje is er ook en die heeft diaree dus niet duidelijk of ze ziek is of iets verkeerd gegeten. Als het straks niet minder is, blijf ik dus ook vanavond thuis en zal ik deze week leven op pizza, pizza, pizza veronderstel ik.
Gisteren ben ik ook nog even tot bij Renéetje geweest, maar ik voelde nadien wel dat ik beteke last had. Ga achtereen maar rolstoel van mijn vader vragen..zijn oude dan he. Is inderdaad hetgeen wat ik nog het ergste vind, dat ik daar niet naartoe kan wanneer ik daar behoefte aan heb en dat ik haar zerkje niet kan opkuisen enz...
Ah liggend vervoerd worden...dan zou ik toch maar een ambulance bestellen van ziekenvervoer (dat deed mijn vader vroeger om naar het ziekenhuis te gaan toen hij nog niet kon zitten). Alleen, met onze slechte Belgische wegen rammel je bijna uit die brancard en lijkt mij rustig gereden worden, al zittend in een auto met deftige vering, minder erg.
Maar inderdaad, die gyn zou aan huis moeten komen met een draagbaar echo toestel. Dat bestaat, alle toch in Grey's Anatomy he
Goh Mies, lief van het ventje...de mijne snapt het nog altijd niet goed. Hij is deze week 3 van de 5 avonden niet of laat thuis. En inderdaad vanaf morgen zitten mijn ouders in het ziekenhuis. Vandaag zou ik daar nog naartoe gaan, maar mijn nichtje is er ook en die heeft diaree dus niet duidelijk of ze ziek is of iets verkeerd gegeten. Als het straks niet minder is, blijf ik dus ook vanavond thuis en zal ik deze week leven op pizza, pizza, pizza veronderstel ik.
Gisteren ben ik ook nog even tot bij Renéetje geweest, maar ik voelde nadien wel dat ik beteke last had. Ga achtereen maar rolstoel van mijn vader vragen..zijn oude dan he. Is inderdaad hetgeen wat ik nog het ergste vind, dat ik daar niet naartoe kan wanneer ik daar behoefte aan heb en dat ik haar zerkje niet kan opkuisen enz...
Ah liggend vervoerd worden...dan zou ik toch maar een ambulance bestellen van ziekenvervoer (dat deed mijn vader vroeger om naar het ziekenhuis te gaan toen hij nog niet kon zitten). Alleen, met onze slechte Belgische wegen rammel je bijna uit die brancard en lijkt mij rustig gereden worden, al zittend in een auto met deftige vering, minder erg.
Maar inderdaad, die gyn zou aan huis moeten komen met een draagbaar echo toestel. Dat bestaat, alle toch in Grey's Anatomy he
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
Audrey, ik zou het ook niet direct riskeren om in contact te komen met je nichtje... zelfs als het geen kwaad zou kunnen voor de baby, dan nog is het niet echt leuk om én platte rust én diarree te hebben he 
En - met gevaar om hier weer een etenstopic van te maken - pizza kan ook heel erg smaken hoor! Pizza spinazie, pizza vegetale, pizza hawai, pizza mozarella, pizza pollo mmmmm. Ik heb me deze morgen trouwens de bedenking gemaakt dat wij toch wel écht nog wat achter zijn op andere landen: ik wil ook dat de chinees aan huis levert in van die kartonnen doosjes zoals op tv. En de thai liefst ook.
O ja, heb je al nieuws van de slager? Zou hij dan toch niet aan huis kunnen komen?
Weet je, ik heb me tot nu toe ook zeer strikt gehouden aan de instructies van de gyn, maar anderzijds denk ik toch dat sommige dingen moeten kunnen. Zoals voor jou bijvoorbeeld dat je in je rolstoel naar Renéetje zou mogen gaan. Dat doet jou goed, je hebt dat nodig, als je dat niet kan krijg je er stress van. En stress leidt naar contracties en dat kan gevaarlijk zijn voor jou.
Dus ja, als je een manier kan vinden om in de rolstoel ernaar toe te gaan waarbij je geen last hebt (misschien toch maar braaf blijven zitten en niet te veel bukken om haar zerkje te kuisen), dan is dat misschien wel beter dan langdurig niet te mogen gaan??
(en kom achteraf niet af met: "ja maar dokter, mies van het forum heeft gezegd dat het misschien wel beter was". Je weet dat ons advies steeds met een korrel zout moet worden genomen, wie zijn wij tenslotte??)
En - met gevaar om hier weer een etenstopic van te maken - pizza kan ook heel erg smaken hoor! Pizza spinazie, pizza vegetale, pizza hawai, pizza mozarella, pizza pollo mmmmm. Ik heb me deze morgen trouwens de bedenking gemaakt dat wij toch wel écht nog wat achter zijn op andere landen: ik wil ook dat de chinees aan huis levert in van die kartonnen doosjes zoals op tv. En de thai liefst ook.
O ja, heb je al nieuws van de slager? Zou hij dan toch niet aan huis kunnen komen?
Weet je, ik heb me tot nu toe ook zeer strikt gehouden aan de instructies van de gyn, maar anderzijds denk ik toch dat sommige dingen moeten kunnen. Zoals voor jou bijvoorbeeld dat je in je rolstoel naar Renéetje zou mogen gaan. Dat doet jou goed, je hebt dat nodig, als je dat niet kan krijg je er stress van. En stress leidt naar contracties en dat kan gevaarlijk zijn voor jou.
Dus ja, als je een manier kan vinden om in de rolstoel ernaar toe te gaan waarbij je geen last hebt (misschien toch maar braaf blijven zitten en niet te veel bukken om haar zerkje te kuisen), dan is dat misschien wel beter dan langdurig niet te mogen gaan??
(en kom achteraf niet af met: "ja maar dokter, mies van het forum heeft gezegd dat het misschien wel beter was". Je weet dat ons advies steeds met een korrel zout moet worden genomen, wie zijn wij tenslotte??)
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Nee, dat bedacht ik mij ook al. Daarnet sms't vriendin of ze in late namiddag kon langskomen, dus heb iets van gezelschap dan vandaag. Bel straks nog eens naar mijn ouders om te horen hoe het is (hoop alleen dat er nu niet niet witloof in hesp om het menu sta want dan krijg ik een 'geraaktheid' om het op zijn antwerps te zeggen
Om een of andere reden koopt ventje altijd pizza bolognese en tja vermits mijn andere maaltijd lasagna is..vind ik dat een beteke te veel van het goede.
Ja chinees en thai, dat zou geweldig zijn. Beter dan pitta en al die dingen.
Slager komt niet meer aan huis, maar toen we probleem uitlegden, wilden ze wel af en toe iets komen brengen.
Stomme is dat mijn overlevingsmaaltijd voor deze week al gesneuveld is, want ventje wilde gisteren vol-au-vent. De koteletten en savooipuree zitten nu in de diepvries.
Ik blijf sowieso naar Renéetje gaan. Voor mezelf en ook omdat ik anders echt het gevoel krijg dat ik 't ene kind het andere laat vervangen. Als ik ergens mee worstel is het met dat schuldgevoel en inderdaad, emotionele instabiliteit kan ik nu missen als de pest. Tot nu toe wandel ik van de ingang van het kerkhof maar na de operatie dus maar rolstoel vragen. Ongelooflijk he, maar in het ziekenhuis raden ze mijn vader aan om met zijn oude rolstoel te komen omdat daar veel rolstoelen gepikt worden. Kan je je dat nu voorstellen ?
Ik zeg dan 'dokter, mies dat is mijn bijbel, mijn goeroe'
Om een of andere reden koopt ventje altijd pizza bolognese en tja vermits mijn andere maaltijd lasagna is..vind ik dat een beteke te veel van het goede.
Ja chinees en thai, dat zou geweldig zijn. Beter dan pitta en al die dingen.
Slager komt niet meer aan huis, maar toen we probleem uitlegden, wilden ze wel af en toe iets komen brengen.
Stomme is dat mijn overlevingsmaaltijd voor deze week al gesneuveld is, want ventje wilde gisteren vol-au-vent. De koteletten en savooipuree zitten nu in de diepvries.
Ik blijf sowieso naar Renéetje gaan. Voor mezelf en ook omdat ik anders echt het gevoel krijg dat ik 't ene kind het andere laat vervangen. Als ik ergens mee worstel is het met dat schuldgevoel en inderdaad, emotionele instabiliteit kan ik nu missen als de pest. Tot nu toe wandel ik van de ingang van het kerkhof maar na de operatie dus maar rolstoel vragen. Ongelooflijk he, maar in het ziekenhuis raden ze mijn vader aan om met zijn oude rolstoel te komen omdat daar veel rolstoelen gepikt worden. Kan je je dat nu voorstellen ?
Ik zeg dan 'dokter, mies dat is mijn bijbel, mijn goeroe'
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
En stel dat het op het menu zou staan bij je ouders, zou je moeder dan niet een overschotje kunnen komen brengen? Misschien heeft ze echter al genoeg werk met je nichtje en de voorbereiding van de ziekenhuisopname van je vader, maar toch... mocht jij afgekomen zijn dan moest ze jou toch ook halen en brengen?
Ik heb dat nog al gehoord, dat er rolstoelen "verloren" gaan in het ziekenhuis. Oppassen dus.
Zelf heb ik ook altijd een laptopslot mee als ik in het ziekenhuis lig (met de laparoscopie en nu), want je weet nooit he, als je eens weg bent of diep slaapt na narcose ofzo...
Wat ik me dan afvroeg: zijn er bij jullie op het kerkhof dan geen kiezeltjes? En zou je daarover kunnen met de rolstoel? Op het kerkhof waar mijn moeder ligt is dat zo, al geef ik toe dat ik er al heel lang niet meer geweest ben...
En nee, dit kindje gaat NOOIT Renéetje vervangen!! Dat weet jij ook wel, ook al begrijp ik dat je schrik hebt voor dergelijke schuldgevoelens.
Wist je trouwens dat ze in vroegere generaties gewoon dezelfde naam gebruikten voor opeenvolgende kindjes als het vorige kindje van hetzelfde geslacht gestorven was? Mijn tante non vertelde vroeger zo over haar broers en zusters, Ã la "Het eerste Mieleke (van Emiel) was ne moeilijke slaper maar het tweede Mieleke niet". Onbegrijpelijk voor ons, maar ja wat doe je als je 20 kinderen krijgt en er maar een beperkt aantal namen circuleren??
Ik heb dat nog al gehoord, dat er rolstoelen "verloren" gaan in het ziekenhuis. Oppassen dus.
Zelf heb ik ook altijd een laptopslot mee als ik in het ziekenhuis lig (met de laparoscopie en nu), want je weet nooit he, als je eens weg bent of diep slaapt na narcose ofzo...
Wat ik me dan afvroeg: zijn er bij jullie op het kerkhof dan geen kiezeltjes? En zou je daarover kunnen met de rolstoel? Op het kerkhof waar mijn moeder ligt is dat zo, al geef ik toe dat ik er al heel lang niet meer geweest ben...
En nee, dit kindje gaat NOOIT Renéetje vervangen!! Dat weet jij ook wel, ook al begrijp ik dat je schrik hebt voor dergelijke schuldgevoelens.
Wist je trouwens dat ze in vroegere generaties gewoon dezelfde naam gebruikten voor opeenvolgende kindjes als het vorige kindje van hetzelfde geslacht gestorven was? Mijn tante non vertelde vroeger zo over haar broers en zusters, Ã la "Het eerste Mieleke (van Emiel) was ne moeilijke slaper maar het tweede Mieleke niet". Onbegrijpelijk voor ons, maar ja wat doe je als je 20 kinderen krijgt en er maar een beperkt aantal namen circuleren??
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Dan vraag ik haar alvast om wat te bewaren en of mijn broer het even kan binnengooien als hij naar huis rijdt
Ja echt erg...ik snap de mensen niet meer. Ouders van andere doodgeboren kindjes klagen ook vaak dat er vanalles van de grafjes verdwijnt....daar kan ik helemaal niet bij.
Er liggen paadjes bij ons, en had al gevraagd om Renéetje vlak bij een paadje te leggen omdat ons papa in een rolstoel zit, dus dat gaat wel.
Kan me voorstellen dat dat ook vervaagd na een tijd he en bij je moeder is ook al lang geleden, in jaren dan toch. Denk je er nu meer aan nu je zelf moeder wordt ?
Voor mij in ieder geval niet...maar dat schuldgevoel, dat is bij mij erger dan dat angstmonster. Mep er geregeld op, maar 't is nen taaie
Vroeger mochten mensen er ook niet over praten he, dood en begraven...punt. Gelukkig is dat al veranderd, al zit het nog altijd voor een groot deel in de mentaliteit van veel mensen.
Ja echt erg...ik snap de mensen niet meer. Ouders van andere doodgeboren kindjes klagen ook vaak dat er vanalles van de grafjes verdwijnt....daar kan ik helemaal niet bij.
Er liggen paadjes bij ons, en had al gevraagd om Renéetje vlak bij een paadje te leggen omdat ons papa in een rolstoel zit, dus dat gaat wel.
Kan me voorstellen dat dat ook vervaagd na een tijd he en bij je moeder is ook al lang geleden, in jaren dan toch. Denk je er nu meer aan nu je zelf moeder wordt ?
Voor mij in ieder geval niet...maar dat schuldgevoel, dat is bij mij erger dan dat angstmonster. Mep er geregeld op, maar 't is nen taaie
Vroeger mochten mensen er ook niet over praten he, dood en begraven...punt. Gelukkig is dat al veranderd, al zit het nog altijd voor een groot deel in de mentaliteit van veel mensen.
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
Ik heb op een ander topic gelezen dat je een plan gaat opstellen voor vrijwilligerswerk? Cool!!
Mogen we weten wat?
En hier nog even tussendoor een mep aan het schuldgevoel-monster!! Bij wijze van kiné kan dat tellen.
Er zijn inderdaad heel veel mensen die direct onwenning worden als je over de dood spreekt. Het is alsof het niet meer thuishoort in ons leven, oude mensen worden weggestopt om het aftakelingsproces niet te hoeven meemaken, en over andere "vervelende" situaties wordt er simpelweg gezwegen.
Maar ik heb wel altijd gemerkt dat mensen met een beetje meer levenservaring er wel durven over praten hoor. Je merkt dat snel. En bij de mensen die het niet kunnen, hou ik het dan ook simpelweg bij de koetjes en de kalfjes. Ach ja.
Ik denk nog heel vaak aan mijn mama, voornamelijk dan in haar mama-rol omdat ik haar nooit als volwassene heb gekend (ikzelf he, zij was natuurlijk wel volwassen ). Er zijn honderdduizenden dingen die ik haar zou willen vragen, over alle soorten onderwerpen maar dus nu ook vooral over het moederschap. Ze is voor mij ook een soort ideale moederfiguur geworden (omdat ik nooit de puberteit heb doorgemaakt met haar), ik hoop dat ik ook zo'n moeder zal zijn zoals ik denk dat zij was.
Wat ik nu bijvoorbeeld ook zou willen vragen, is of ikzelf misschien te vroeg geboren werd, en hoe haar zwangerschappen verliepen. Ik weet dat ik 2,900 kg woog, dus vermoedelijk toch niet de volle 40 weken gehaald. Mijn vader en mijn tante kunnen het zich niet meer herinneren...
Mogen we weten wat?
En hier nog even tussendoor een mep aan het schuldgevoel-monster!! Bij wijze van kiné kan dat tellen.
Er zijn inderdaad heel veel mensen die direct onwenning worden als je over de dood spreekt. Het is alsof het niet meer thuishoort in ons leven, oude mensen worden weggestopt om het aftakelingsproces niet te hoeven meemaken, en over andere "vervelende" situaties wordt er simpelweg gezwegen.
Maar ik heb wel altijd gemerkt dat mensen met een beetje meer levenservaring er wel durven over praten hoor. Je merkt dat snel. En bij de mensen die het niet kunnen, hou ik het dan ook simpelweg bij de koetjes en de kalfjes. Ach ja.
Ik denk nog heel vaak aan mijn mama, voornamelijk dan in haar mama-rol omdat ik haar nooit als volwassene heb gekend (ikzelf he, zij was natuurlijk wel volwassen
). Er zijn honderdduizenden dingen die ik haar zou willen vragen, over alle soorten onderwerpen maar dus nu ook vooral over het moederschap. Ze is voor mij ook een soort ideale moederfiguur geworden (omdat ik nooit de puberteit heb doorgemaakt met haar), ik hoop dat ik ook zo'n moeder zal zijn zoals ik denk dat zij was.Wat ik nu bijvoorbeeld ook zou willen vragen, is of ikzelf misschien te vroeg geboren werd, en hoe haar zwangerschappen verliepen. Ik weet dat ik 2,900 kg woog, dus vermoedelijk toch niet de volle 40 weken gehaald. Mijn vader en mijn tante kunnen het zich niet meer herinneren...
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Alle pas op, forceert u niet he...maar zag het mormel hier net wel jankend onder de zetel kruipen
Vooral volwassen mensen zijn daar vaak heel beschroomd over. Voor kinderen lijkt het soms meer een onderdeel van het leven dan voor volwassenen.
Met jouw mama in je hart, zal jij vast ook zo'n schitterende mama worden. Je hebt levenswijsheid, humor, relativeringsvermogen en volgens mij ook een grote voorraad liefde, dus dat kan niet mis gaan.
Kan me voorstellen dat je haar al die dingen zou willen vragen. En ook dat je haar idealiseert...Ik het hetzelfde met Renéetje. Nu ik babbel wel nog geregeld met haar..maar je moet wel je eigen verhaal maken he. Soms zou ik willen dat er zo een dag per jaar is dat we elkaar konden ontmoeten..en praten en vooral vasthouden. Maar ja, mij kennenden zou ik dan al snel beginnen zagen voor 2, 4, 10 dagen per jaar
Ik ben 3 weken te vroeg geboren..altijd al ongeduldig geweest. Je vader weet ook niet of je nog even in de couveuse hebt gemoeten of later naar huis mocht ?
Vooral volwassen mensen zijn daar vaak heel beschroomd over. Voor kinderen lijkt het soms meer een onderdeel van het leven dan voor volwassenen.
Met jouw mama in je hart, zal jij vast ook zo'n schitterende mama worden. Je hebt levenswijsheid, humor, relativeringsvermogen en volgens mij ook een grote voorraad liefde, dus dat kan niet mis gaan.
Kan me voorstellen dat je haar al die dingen zou willen vragen. En ook dat je haar idealiseert...Ik het hetzelfde met Renéetje. Nu ik babbel wel nog geregeld met haar..maar je moet wel je eigen verhaal maken he. Soms zou ik willen dat er zo een dag per jaar is dat we elkaar konden ontmoeten..en praten en vooral vasthouden. Maar ja, mij kennenden zou ik dan al snel beginnen zagen voor 2, 4, 10 dagen per jaar
Ik ben 3 weken te vroeg geboren..altijd al ongeduldig geweest. Je vader weet ook niet of je nog even in de couveuse hebt gemoeten of later naar huis mocht ?
-
Loeki
- Berichten: 12951
- Lid geworden op: 8 mei 2008, 9:30
Ik begin de laatste jaren ook pas te wennen aan het idee dat mijn moeder niet perfect was. Best moeilijk hoor. Je idealiseert hé... Met moederdag had ik het enorm moeilijk. De gedachte dat we samen het "moeder zijn/worden" hadden moeten kunnen vieren, hakte er echt wel diep in, en ik verwacht niet meteen dat dat gaat beteren. Volgend jaar met moederdag ga ik "iets doen" denk ik, om haar te herdenken ofzo. Weet nog niet wat...
(ben ook m'n moeder verloren op m'n 13e, net zoals Mies)
Ik woog 2,800 kilo, weet dat ik drie weken te vroeg was, en dat is dan ook alles. M'n vader heeft ook geen details... allemaal te lang geleden zegt ie, 't interesseert hem ook allemaal niet...
(ben ook m'n moeder verloren op m'n 13e, net zoals Mies)
Ik woog 2,800 kilo, weet dat ik drie weken te vroeg was, en dat is dan ook alles. M'n vader heeft ook geen details... allemaal te lang geleden zegt ie, 't interesseert hem ook allemaal niet...
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 71 gasten