Alle nog iets dat ik niet ken...ik steek nu altijd mijn handen tussen mijn buik en riem. Maar dat is moeilijk rijden he
Chillen
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Oei ça va? Manlief wil niet naar logeeradres?
Bij ons zit het er ook geregeld tegen...Snap wel dat man zich beknot voelt in zijn vrijheid en bewegingsgraad, maar he....
Vorige week veel last van een heel gespannen buik dus ook veel gelegen. Nu percies wat beter...En, ik ben geen wintermens he..als ik die grijze regendagen zie, dan regent het bij mij percies ook vanbinnen
Donderdag structuurecho, zal blij zijn als het zover is en er hopelijk weer gerusttstelling volgt.
Gisteren manlief nog maar eens tot bij Baby 2000 gedirigeerd en superschattige kleedjes gekocht. En zo'n borstvoedingskussen waar ik me nu heel goed mee in de zetel kan nestelen.
Ook portable besteld (deze is van werk en is heel veel op gesperd) en volgende week ga ik een vlindersite voor ons Renéetje maken. Hopen dat die af is tegen haar eerste verjaardag.
En gij nog niet onnozel van te lezen, en te liggen ?
Is er nu ook iemand overdag bij je, zodat je wat kan praten ?
Bij ons zit het er ook geregeld tegen...Snap wel dat man zich beknot voelt in zijn vrijheid en bewegingsgraad, maar he....
Vorige week veel last van een heel gespannen buik dus ook veel gelegen. Nu percies wat beter...En, ik ben geen wintermens he..als ik die grijze regendagen zie, dan regent het bij mij percies ook vanbinnen
Donderdag structuurecho, zal blij zijn als het zover is en er hopelijk weer gerusttstelling volgt.
Gisteren manlief nog maar eens tot bij Baby 2000 gedirigeerd en superschattige kleedjes gekocht. En zo'n borstvoedingskussen waar ik me nu heel goed mee in de zetel kan nestelen.
Ook portable besteld (deze is van werk en is heel veel op gesperd) en volgende week ga ik een vlindersite voor ons Renéetje maken. Hopen dat die af is tegen haar eerste verjaardag.
En gij nog niet onnozel van te lezen, en te liggen ?
Is er nu ook iemand overdag bij je, zodat je wat kan praten ?
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Oei ça va? Manlief wil niet naar logeeradres?
Bij ons zit het er ook geregeld tegen...Snap wel dat man zich beknot voelt in zijn vrijheid en bewegingsgraad, maar he....
Vorige week veel last van een heel gespannen buik dus ook veel gelegen. Nu percies wat beter...En, ik ben geen wintermens he..als ik die grijze regendagen zie, dan regent het bij mij percies ook vanbinnen
Donderdag structuurecho, zal blij zijn als het zover is en er hopelijk weer gerusttstelling volgt.
Gisteren manlief nog maar eens tot bij Baby 2000 gedirigeerd en superschattige kleedjes gekocht. En zo'n borstvoedingskussen waar ik me nu heel goed mee in de zetel kan nestelen.
Ook portable besteld (deze is van werk en is heel veel op gesperd) en volgende week ga ik een vlindersite voor ons Renéetje maken. Hopen dat die af is tegen haar eerste verjaardag.
En gij nog niet onnozel van te lezen, en te liggen ?
Is er nu ook iemand overdag bij je, zodat je wat kan praten ?
Bij ons zit het er ook geregeld tegen...Snap wel dat man zich beknot voelt in zijn vrijheid en bewegingsgraad, maar he....
Vorige week veel last van een heel gespannen buik dus ook veel gelegen. Nu percies wat beter...En, ik ben geen wintermens he..als ik die grijze regendagen zie, dan regent het bij mij percies ook vanbinnen
Donderdag structuurecho, zal blij zijn als het zover is en er hopelijk weer gerusttstelling volgt.
Gisteren manlief nog maar eens tot bij Baby 2000 gedirigeerd en superschattige kleedjes gekocht. En zo'n borstvoedingskussen waar ik me nu heel goed mee in de zetel kan nestelen.
Ook portable besteld (deze is van werk en is heel veel op gesperd) en volgende week ga ik een vlindersite voor ons Renéetje maken. Hopen dat die af is tegen haar eerste verjaardag.
En gij nog niet onnozel van te lezen, en te liggen ?
Is er nu ook iemand overdag bij je, zodat je wat kan praten ?
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
Jawel, manlief was aanvankelijk wel op logeeradres, maar het zal een combinatie zijn van platliggen, zwangerschapshormonen (+ groter verantwoordelijkheidsgevoel), verbouwingen, geld en schoonfamilie vrees ik, explosieve mix dus... Dus heb ik manlief enkele dagen weggestuurd. De telefoonlijnen liggen nu gelukkig weer open, we zullen zien of er de komende dagen weer toenadering kan zijn.
Ik ga zoooooooooooooooooooooo blij zijn als dit alles achter de rug is!!
Het helpt wel echt he, dat platliggen? Ik heb veel gelezen dat er daar eigenlijk nog niks aan bewezen is, maar ik merk toch wel dat er een groot verschil is in de manier waarop de zwaartekracht een vat heeft op die buik. Dus ja, liggen blijft ook de boodschap voor mij.
Ikzelf ben gelukkig wel een herfst-/wintermens. Denk ik toch. Hoewel die regendagen ook wel een invloed hebben, al denk ik dat die invloed toch niet zo groot is in verhouding met de bovenstaande zaken. Ik slaap bovendien tegenwoordig elke ochtend uit, meestal omdat ik 's nachts toch wakker lig van die weeënremmers, maar dat echte grijze gevoel heb ik dus voorlopig nog niet.
Geweldig he, kleertjes kopen? Ik heb er vooral van maat 62-68 (echte "kleertjes" al), voor de kleinste maatjes heb ik alleen maar pyjama'tjes. Ik vind het nog altijd jammer dat ik nog niet op stap kan, maar ja. Ik denk dat ik vanaf 32 weken ofzo toch ook eens voorzichtig de buitenwereld zal gaan verkennen, al is het maar om een halfuurtje in een doopsuikerwinkel door te brengen.
(op voorwaarde dat alles goedkomt natuurlijk, op dit moment staat mijn hoofd niet naar geboortekaartjes enzo, voornamelijk het aspect "(naam vrouw) en (naam man) melden u met grote vreugde"... beetje tricky nu)
Ikzelf heb hier ook nog problemen gehad met de voeding van de laptop, die is hier echt wel uiteen aan het vallen vrees ik. Is nochtans nog binnen de 2 jaar garantie, maar ik kan hem niet missen nu!!
Kan jij dat eigenlijk, websites maken? Ik heb er ook al aan gedacht om er eentje te maken voor de baby, maar dan alleen met een foto-album op, en met een paswoord. En ik ken daar dus echt niks van, helaas...
Er is gelukkig meestal wel iemand hier, overdag. Al heb ik geen zin om echt te praten, helaas. Ik heb zo'n schrik dat iedereen het maar afdoet als zwangerschapshormonen, ik wil niet belachelijk gemaakt worden...
Ik ga zoooooooooooooooooooooo blij zijn als dit alles achter de rug is!!
Het helpt wel echt he, dat platliggen? Ik heb veel gelezen dat er daar eigenlijk nog niks aan bewezen is, maar ik merk toch wel dat er een groot verschil is in de manier waarop de zwaartekracht een vat heeft op die buik. Dus ja, liggen blijft ook de boodschap voor mij.
Ikzelf ben gelukkig wel een herfst-/wintermens. Denk ik toch. Hoewel die regendagen ook wel een invloed hebben, al denk ik dat die invloed toch niet zo groot is in verhouding met de bovenstaande zaken. Ik slaap bovendien tegenwoordig elke ochtend uit, meestal omdat ik 's nachts toch wakker lig van die weeënremmers, maar dat echte grijze gevoel heb ik dus voorlopig nog niet.
Geweldig he, kleertjes kopen? Ik heb er vooral van maat 62-68 (echte "kleertjes" al), voor de kleinste maatjes heb ik alleen maar pyjama'tjes. Ik vind het nog altijd jammer dat ik nog niet op stap kan, maar ja. Ik denk dat ik vanaf 32 weken ofzo toch ook eens voorzichtig de buitenwereld zal gaan verkennen, al is het maar om een halfuurtje in een doopsuikerwinkel door te brengen.
(op voorwaarde dat alles goedkomt natuurlijk, op dit moment staat mijn hoofd niet naar geboortekaartjes enzo, voornamelijk het aspect "(naam vrouw) en (naam man) melden u met grote vreugde"... beetje tricky nu)
Ikzelf heb hier ook nog problemen gehad met de voeding van de laptop, die is hier echt wel uiteen aan het vallen vrees ik. Is nochtans nog binnen de 2 jaar garantie, maar ik kan hem niet missen nu!!
Kan jij dat eigenlijk, websites maken? Ik heb er ook al aan gedacht om er eentje te maken voor de baby, maar dan alleen met een foto-album op, en met een paswoord. En ik ken daar dus echt niks van, helaas...
Er is gelukkig meestal wel iemand hier, overdag. Al heb ik geen zin om echt te praten, helaas. Ik heb zo'n schrik dat iedereen het maar afdoet als zwangerschapshormonen, ik wil niet belachelijk gemaakt worden...
-
MA
- Berichten: 3552
- Lid geworden op: 27 oktober 2008, 17:29
Tja dat kan ik me voorstellen dat dat een zeer explosieve cocktail is. En het vervelende is dat je je ook niet kan afreageren he of eens eventjes letterlijk afstand van dingen kan nemen. Je kan alleen maar liggen en dubben en je op zitten jagen...en je heel onbegrepen voelen. En ik denk dat dat toch wat meer is dan zwangerschapshormoon alleen. Al die dingen die je opneemt zijn op zich al bezwarend en dan het totale afhankelijk zijn erbij...en iedere keer de angst als je eens iets meer doet (wat dan even deugd doet maar nadien denk je dan van oei...).Ik denk dat onze mannen zich alleen daar al van geen beeld kunnen vormen. Die verpletterende verantwoordelijkheid. En hoe je soms verscheurd wordt door je drang naar onafhankelijkheid en die verantwoordelijkheid.
Ik ook... Ik kan het ook niet meer horen dat mensen zeggen dat het voornaamste is dat ons kindje nu toch gezond is. Dat weet ik zelf ook wel, maar het is percies omdat vorig jaar Renéetje overleden is dat ik nu maar tevreden moet zijn dat ik maar vanaf de 14de week van de zwangerschap moet stilzitten..Ja duhu, terwijl diezelfde mensen spreken over ocharme als er iemand dat enkel de laatste maand moet doen en verder nooit problemen heeft gehad
Ja ik merk het verschil ook wel. Er zijn dagen dat ik geen last heb van gewoon rechtopzitten op een stoel, maar dat is de minderheid intussen. Rechtop zitten met mijn benen gestrekt voor mij dat gaat meestal goed. Behalve vorige week dan.
Ikke absoluut niet...ik ben een lentemens.Of ik kan ook genieten van herfst en winter als het zonneke er maar is, de temperatuur doet er niet toe. Vandaag ook 3,5u buiten gezeten met boek, goed ingeduffeld en heel veel vitamienen D opgedaan
Ja heel leuk. Manlief heeft me bijna uit de winkel moeten sleuren. En ik stond daar maar, 'ja maar ik wil ook eens iets doen wat normale zwangere vrouwen doen'. Heb de nieuwe kleertjes hier nu aan een lamp hangen En dan stel ik mij beebje daar in voor
Onze vorige portable heeft het ook ineens begeven. Volledig om zeep, waarschijnlijk door een stroompiek. Ding was ook maar 2 jaar oud. Tja herstellen kost meer dan een nieuwe kopen. Maar hopen dat de jouwe het nog even blijft uithouden want is echt wel een beteke een venster op de wereld nu he.
Ik kan dat niet, maar er is een webiste voor overleden kindjes, www.vlindersite.be waar je eigenlijk heel eenvoudig tussen een aantal layouts kan kiezen en een vast stramien kan invullen. Meer kan ik er ook niet van. Misschien dat dat ook wel bestaat voor pasgeborenen of zo ?
Mm ik krijg dat hier ook vaak te horen...dat ik weer last heb van boze hormonen. Intussen gaan ze voorbij aan je echte bekommernissen he. Percies of dan de rest van je leven maar ideaal is en je daar toch absoluut geen opmerkingen op kan hebben. Ik praat er toch af en toe met iemand over, gewoon om die 'ergernisssen' al eens uit mijn 'systeem' te krijgen...er zit weinig anders op he...even driftig op een neer springen of al brullend buiten rondekes draaien, een goed lopen of van een duin afhollen, of gewoon nog maar wat gaan wandelen...niet voor ons.
'k hoop dat deze week gemoedsrust brengt en er al een paar probleemdomeinen geschrapt mogen worden.
Ik ook...
Ik kan het ook niet meer horen dat mensen zeggen dat het voornaamste is dat ons kindje nu toch gezond is. Dat weet ik zelf ook wel, maar het is percies omdat vorig jaar Renéetje overleden is dat ik nu maar tevreden moet zijn dat ik maar vanaf de 14de week van de zwangerschap moet stilzitten..Ja duhu, terwijl diezelfde mensen spreken over ocharme als er iemand dat enkel de laatste maand moet doen en verder nooit problemen heeft gehad Ja ik merk het verschil ook wel. Er zijn dagen dat ik geen last heb van gewoon rechtopzitten op een stoel, maar dat is de minderheid intussen. Rechtop zitten met mijn benen gestrekt voor mij dat gaat meestal goed. Behalve vorige week dan.
Ikke absoluut niet...ik ben een lentemens.Of ik kan ook genieten van herfst en winter als het zonneke er maar is, de temperatuur doet er niet toe. Vandaag ook 3,5u buiten gezeten met boek, goed ingeduffeld en heel veel vitamienen D opgedaan
Ja heel leuk. Manlief heeft me bijna uit de winkel moeten sleuren. En ik stond daar maar, 'ja maar ik wil ook eens iets doen wat normale zwangere vrouwen doen'. Heb de nieuwe kleertjes hier nu aan een lamp hangen
En dan stel ik mij beebje daar in voor Onze vorige portable heeft het ook ineens begeven. Volledig om zeep, waarschijnlijk door een stroompiek. Ding was ook maar 2 jaar oud. Tja herstellen kost meer dan een nieuwe kopen. Maar hopen dat de jouwe het nog even blijft uithouden want is echt wel een beteke een venster op de wereld nu he.
Ik kan dat niet, maar er is een webiste voor overleden kindjes, www.vlindersite.be waar je eigenlijk heel eenvoudig tussen een aantal layouts kan kiezen en een vast stramien kan invullen. Meer kan ik er ook niet van. Misschien dat dat ook wel bestaat voor pasgeborenen of zo ?
Mm ik krijg dat hier ook vaak te horen...dat ik weer last heb van boze hormonen. Intussen gaan ze voorbij aan je echte bekommernissen he. Percies of dan de rest van je leven maar ideaal is en je daar toch absoluut geen opmerkingen op kan hebben. Ik praat er toch af en toe met iemand over, gewoon om die 'ergernisssen' al eens uit mijn 'systeem' te krijgen...er zit weinig anders op he...even driftig op een neer springen of al brullend buiten rondekes draaien, een goed lopen of van een duin afhollen, of gewoon nog maar wat gaan wandelen...niet voor ons.
'k hoop dat deze week gemoedsrust brengt en er al een paar probleemdomeinen geschrapt mogen worden.
-
mies
- Berichten: 3814
- Lid geworden op: 22 maart 2009, 14:44
Hello, ik ben terug.
Het echtelijk conflict is weer goed gekomen (heeft toch wel effe heel hevig gewoed).
Van de week bij de controle bij de gyn heb ik gehoord dat alles goed stabiel is gebleven, en dat ik vanaf 33 weken terug mag/moet gaan werken! Ik heb er eerlijk gezegd wat gemengde gevoelens bij: enerzijds ben ik blij dat ik stilaan weer meer mag doen (moet niet meer plat liggen nu, maar het rustig aan doen), anderzijds heb ik precies een kat in een zak gekocht: als ik dan binnen enkele weken ein-de-lijk weer wat actief mag zijn, zullen mijn dagen alweer zodanig gevuld zijn met werken werken werken, en dat op een zwangerschapsduur die op zich al redelijk oncomfortabel en zwaar is... pfff. Laat staan dat ik dán nog iets zal kunnen regelen qua voorbereidingen voor de geboorte!
En nee, ik ga niet na een volle werkweek ook nog eens de hele zaterdag gaan rondhossen in de stad, ik ga zoveel mogelijk rusten 's avonds en in het weekend. De schrik zal natuurlijk blijven, ook al zijn de risico's bij een vroeggeboorte van 33-34 weken al een heeel pak kleiner, ik wil gewoon zo goed mogelijk zorgen voor mijn dochtertje.
Ik weet niet goed hoe ik dat nu moet plaatsen in mijn "alles voor de baby" filosofie die me de hele zwangerschap heeft rechtgehouden...
Wat zou jij doen, Audrey, mocht jij op het einde nog terug mogen gaan werken? Jij hebt natuurlijk al vanaf 14 weken rust voorgeschreven gekregen, dat is een heeeel pak langer dan mijn 7-8 weken...
Ik weet wel dat niet gaan werken geen optie is (halftime gaat bovendien niet bij ons), maar ik weet niet goed hoe mijn leven errond aan te gaan pakken...
Het echtelijk conflict is weer goed gekomen (heeft toch wel effe heel hevig gewoed).
Van de week bij de controle bij de gyn heb ik gehoord dat alles goed stabiel is gebleven, en dat ik vanaf 33 weken terug mag/moet gaan werken! Ik heb er eerlijk gezegd wat gemengde gevoelens bij: enerzijds ben ik blij dat ik stilaan weer meer mag doen (moet niet meer plat liggen nu, maar het rustig aan doen), anderzijds heb ik precies een kat in een zak gekocht: als ik dan binnen enkele weken ein-de-lijk weer wat actief mag zijn, zullen mijn dagen alweer zodanig gevuld zijn met werken werken werken, en dat op een zwangerschapsduur die op zich al redelijk oncomfortabel en zwaar is... pfff. Laat staan dat ik dán nog iets zal kunnen regelen qua voorbereidingen voor de geboorte!
En nee, ik ga niet na een volle werkweek ook nog eens de hele zaterdag gaan rondhossen in de stad, ik ga zoveel mogelijk rusten 's avonds en in het weekend. De schrik zal natuurlijk blijven, ook al zijn de risico's bij een vroeggeboorte van 33-34 weken al een heeel pak kleiner, ik wil gewoon zo goed mogelijk zorgen voor mijn dochtertje.Ik weet niet goed hoe ik dat nu moet plaatsen in mijn "alles voor de baby" filosofie die me de hele zwangerschap heeft rechtgehouden...
Wat zou jij doen, Audrey, mocht jij op het einde nog terug mogen gaan werken? Jij hebt natuurlijk al vanaf 14 weken rust voorgeschreven gekregen, dat is een heeeel pak langer dan mijn 7-8 weken...
Ik weet wel dat niet gaan werken geen optie is (halftime gaat bovendien niet bij ons), maar ik weet niet goed hoe mijn leven errond aan te gaan pakken...
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten