Tja dat kan ik me voorstellen dat dat een zeer explosieve cocktail is. En het vervelende is dat je je ook niet kan afreageren he of eens eventjes letterlijk afstand van dingen kan nemen. Je kan alleen maar liggen en dubben en je op zitten jagen...en je heel onbegrepen voelen. En ik denk dat dat toch wat meer is dan zwangerschapshormoon alleen. Al die dingen die je opneemt zijn op zich al bezwarend en dan het totale afhankelijk zijn erbij...en iedere keer de angst als je eens iets meer doet (wat dan even deugd doet maar nadien denk je dan van oei...).Ik denk dat onze mannen zich alleen daar al van geen beeld kunnen vormen. Die verpletterende verantwoordelijkheid. En hoe je soms verscheurd wordt door je drang naar onafhankelijkheid en die verantwoordelijkheid.
Ik ook...
Ik kan het ook niet meer horen dat mensen zeggen dat het voornaamste is dat ons kindje nu toch gezond is. Dat weet ik zelf ook wel, maar het is percies omdat vorig jaar Renéetje overleden is dat ik nu maar tevreden moet zijn dat ik maar vanaf de 14de week van de zwangerschap moet stilzitten..Ja duhu, terwijl diezelfde mensen spreken over ocharme als er iemand dat enkel de laatste maand moet doen en verder nooit problemen heeft gehad
Ja ik merk het verschil ook wel. Er zijn dagen dat ik geen last heb van gewoon rechtopzitten op een stoel, maar dat is de minderheid intussen. Rechtop zitten met mijn benen gestrekt voor mij dat gaat meestal goed. Behalve vorige week dan.
Ikke absoluut niet...ik ben een lentemens.Of ik kan ook genieten van herfst en winter als het zonneke er maar is, de temperatuur doet er niet toe. Vandaag ook 3,5u buiten gezeten met boek, goed ingeduffeld en heel veel vitamienen D opgedaan
Ja heel leuk. Manlief heeft me bijna uit de winkel moeten sleuren. En ik stond daar maar, 'ja maar ik wil ook eens iets doen wat normale zwangere vrouwen doen'. Heb de nieuwe kleertjes hier nu aan een lamp hangen
En dan stel ik mij beebje daar in voor
Onze vorige portable heeft het ook ineens begeven. Volledig om zeep, waarschijnlijk door een stroompiek. Ding was ook maar 2 jaar oud. Tja herstellen kost meer dan een nieuwe kopen. Maar hopen dat de jouwe het nog even blijft uithouden want is echt wel een beteke een venster op de wereld nu he.
Ik kan dat niet, maar er is een webiste voor overleden kindjes,
www.vlindersite.be waar je eigenlijk heel eenvoudig tussen een aantal layouts kan kiezen en een vast stramien kan invullen. Meer kan ik er ook niet van. Misschien dat dat ook wel bestaat voor pasgeborenen of zo ?
Mm ik krijg dat hier ook vaak te horen...dat ik weer last heb van boze hormonen. Intussen gaan ze voorbij aan je echte bekommernissen he. Percies of dan de rest van je leven maar ideaal is en je daar toch absoluut geen opmerkingen op kan hebben. Ik praat er toch af en toe met iemand over, gewoon om die 'ergernisssen' al eens uit mijn 'systeem' te krijgen...er zit weinig anders op he...even driftig op een neer springen of al brullend buiten rondekes draaien, een goed lopen of van een duin afhollen, of gewoon nog maar wat gaan wandelen...niet voor ons.
'k hoop dat deze week gemoedsrust brengt en er al een paar probleemdomeinen geschrapt mogen worden.