Laatste zwangerschap?

[mies]

Denken jullie dat dit jullie laatste zwangerschap zal zijn? Of zouden jullie nog verder gaan met behandelingen na deze zwangerschap?

Ik vind het op dit moment zo moeilijk om me voor te stellen dat deze zwangerschap de laatste zou zijn, vooral omdat het redelijk tegengevallen is tot nu toe ("geen roze wolk" is nog een understatement). Maar anderzijds besef ik dat ik toch een superbofkont ben dat ik onverwachts toch zwanger ben geraakt met IUI, in maart dacht ik namelijk nog dat ik pas tegen december/januari met IVF kon beginnen... Het blijft toch raar hoor, dat het uiteindelijk toch gelukt is.

Het lijkt soms dat ik een vinger heb gekregen, en dan direct een hele arm wil.

[Loeki]

Wij gaan zeker verder met behandelingen voor 'n tweede, en zo snel mogelijk ook. Ik heb dat het ventje moeten beloven voor we eraan begonnen, dat hoe erg het ook zou zijn, dat we altijd voor een tweede zouden proberen. Maar ik zou het sowieso doen, al hetgeen we meegemaakt hebben tot nu toe valt toch in het niet bij dat kindje in mijn buik. Dat compenseert meer dan genoeg!

Nu is mijn zwangerschap nog een pak rozer dan de jouwe hé... Maar de ene zwangerschap is de andere ook niet, misschien ook eens vragen aan de gyne in hoeverre je kans hebt op herhaling van dit zwangerschapsscenario?

Ben wel vaak bang dat het niet meer gaat lukken, en dat dit de enige zwangerschap is die ik ooit ga mogen meemaken... Wat nog wat meer druk zet op het "moeten genieten".


Ik vind het vaak wel ook nog raar dat het gelukt is, raar dat ik zwanger ben... Net alsof ik het ook niet verwacht had.

[mies]

Loeki, je weet toch wel dat borstvoeding en behandelingen niet samen gaan he. Misschien wel jammer dat je dan de borstvoeding voor het ene kindje dan moet opofferen om te proberen voor een ander, zonder enige garantie op succes.
Of bedoelde je "zo snel mogelijk" niet zoooo snel?

[Loeki]

Ja, ik weet 't, dat is één van de dilemma's. Maar ja, zo snel mogelijk, dat wil zeggen, afspraak met de gyne net voor de zomer, zodat we net na de zomer terug kunnen opstarten, september ofzo... Dan heeft hij toch al 8 maanden borst gehad (als ik het zolang volhoud, 6 maanden vind ik een minimum). Ook ga ik eerst m'n cryootje laten terugzetten in eigen cyclus, das ook een maand borstvoeding gewonnen hé. Kga er toch vanuit dat dat cryootje niet gaat blijven plakken, twas maar een middelmaatje dus ja... waarschijnlijk een "verloren" maand.

Die zes à negen maanden zonder pogingen heb je wel nodig na de bevalling denk ik, kzou toch graag eerst tegoei herstellen en een fatsoenlijke cyclus hebben terug (om die ironisch genoeg weer om zeep te laten helpen met hormonen maar ja...).


Maar een jaar wachten zou ik te lang vinden.

[mies]

Hmmm ik ken natuurlijk niks van cryo-cyclussen enzo, maar moet dat embryo'tje dan zowiezo niet in een luteale fase worden teruggezet (met goed dik baarmoederslijmvlies)? En heb je dat wel als je nog borstvoeding geeft, en je prolactine-gehalte hoog is??

Pfff heb weer direct de neiging om dat eens te googlen, komt het angstmonster hier af en zegt dat ik me daar nu niet mee mag bezighouden. "Eerst dit kindje uitbroeden, en fatsoenlijk! Anders..."

[Loeki]

Heb ik me OOK al afgevraagd... Maar wel flink nog niet op gegoogled. Kga er wat naïef vanuit dat dat wel kan, er zijn zoveel vrouwen die zwanger worden tijdens de borstvoeding (haha). Eigenlijk hoop ik stiekem op een "verrassing" tijdens de borstvoedingsfase...

Eerst Yveske, en dan de afspraak met de prof voor de zomer. En zien hoe het dan gaat met de borstvoeding. Als ik één ding geleerd heb is dat 't in de mmm toch altijd veel te traag gaat, kga ervan uit dat er nog zeeën van tijd zijn tussen de eerste afspraak en het opstarten van de behandelingen.

[lisa marie]

Wij zijn nu ook van plan daarna verder te gaan. We hebben altijd allebei gezegd dat we er graag 2 zouden hebben. Maar met dit éne wondertje gaan we natuurlijk al superblij zijn !

We hebben maar 1 terugbetaalde poging meer over. En aangezien ik nu al maar zo weinig eicellen meer aanmaakte, gaat tegen dan de kans nog kleiner zijn... Dan ga ik toch al weer anderhalf jaar ouder zijn dan bij de poging van ons Bepke.

[mies]

En heb jij nog cryo'tjes over? Zou je verder gaan met behandelingen zelf te betalen? Sta je er nu anders tegenover (tegen de mogelijkheid om zelf pogingen te betalen), nu je weet dat het effectief kán lukken?

(Ik herinner me een verhaal van iemand die een geslaagde poging had gehad, en nog cryo'tjes over had in de vriezer. Telkens ze op de autostrade reed langsheen het ziekenhuis waar de cryo'tjes opgeslagen waren, zei ze stiekem "dag kindjes". Lief he?)

[Sterretje]

wij willen zeker ook voor een 2e kindje gaan. Liefst een tweeling
Ik ga proberen 6 maanden BV te geven en daarna zien wat m'n cyclus doet, maar toch al een afspraak maken met het ferti-centrum. Ik weet dat de wachtlijsten lang zijn.
Ergens blijf ik hopen dat mijn cyclus zich gaat normaliseren en van PCO geen sprake meer zal zijn, maar ventje gaat er sowieso vanuit dat het terug IVF zal worden.
Maar eerst afwachten hoe mijn bevalling en de eerste maanden met ons klein wondertje zal verlopen, alvorens ik definitief aan ee ntweede wil beginnen, je weet maar nooit

[mies]

En misschien om nog wat olie op het vuur te doen in deze discussie:
Vinden jullie dat er voor jullie een aparte, langere wachtlijst voor behandelingen zou mogen zijn zodat de mensen die voor een eerste gaan voorrang krijgen?

(niet dat ik daar iets mee te maken heb, de fertiliteitscentra doen zelf wat ze willen, maar ik voel me toch nog steeds "schuldig" ten opzichte van mensen die nog altijd pogingen ondernemen voor een eerste...)

[Liefje]

Wij zouden heel graag een tweede kindje willen (het idee van een derde hebben we allang achter ons gelaten ), maar op dit moment denken we allebei dat we er niet voor zullen gaan behandelen. In ons geval natuurlijk ook 'gemakkelijk' gezegd, want we zijn uiteindelijk spontaan zwanger geraakt - weliswaar pas na drie jaar. Opnieuw proberen vanaf negen maanden na de bevalling is het plan, en hopelijk hebben we sneller prijs. Als het er bij één zou blijven, dan zijn we met dat wonder ook heel gelukkig (zeggen we nu ...)

[Bjorn en Kim]

Wij hebben nu een zoon van 10 maand en met de jaarwisseling starten wij een nieuwe behandeling.

Toen ik met de 1e behandeling bezig was zei ik "nooit meer" maar toen ik mijn zoontje tegen mij hield zeiden ik en mijn man nog tijdens de bevalling in tranen " we gaan er nog eentje maken he". We hebben eerst de natuur haar gang laten gaan maat weten maar al te goed dat het toch niet lukt.

Ik neem al de pil omdat mijn cyclus na mijn bevalling enorm onregelmatig was en zo kunnen we precies bepalen wanneer we moeten stoppen met de pil.

wij wouden eigenlijk graag 3 kindjes maar gaan nu voor 2. Misschien dat de kriebel er later nog eens is maar dan willen we echt de financiële middelen hebben om ze alle 3 te kunnen geven wat ze maar willen!

Wij kijken nu dus al uit naar nummer 2

[Vereltje]

Wij twijfelden voor deze hele mallemolen al of we één of twee kindjes wilden, en ik denk nu dat het bij ons bij eentje gaat blijven. Maar we hebben afgesproken dat we gaan zien hoe het loopt met dit kindje en of we spontaan zin krijgen om er nog eentje te maken, dan starten we weer met IUI. Ik heb geen zin om er dan weer drie jaar op te moeten wachten!

[Sterretje]

Ik vind niet dat er een onderscheid moet gemaakt worden in behandeling voor 2e kindje of niet. Behandeling is behandeling, die wachtrijen zijn voor ieder gelijk.
Er zullen altijd mensen bij zijn, die bijvoorbeeld al hun 5e IVF hebben maar nog steeds geen kindje, en langs de andere kant iemand die bij de 2e IVF poging al zwanger is voor het 2e kindje.
Of mensen die miskramen hebben gehad tijdens de IVF, ... ga je die dan 'naar achter schuiven'? Dit is volgens mij ook niet de bedoeling...
In elk geval heeft de mallemolen bij mij geen sporen nagelaten en zou ik er zo terug voor gaan....

[grootgevaarke]

Wij gaan ook voor een tweede kindje (in mijn geval een derde, eerste wordt al 10 in januari) en net zoals bij Sterretje: graag een tweeling. en dan zijn onze slaapkamers gevuld
Ik wil ook wel eerst mijn lichaam even op adem laten komen want een zwangerschap én een heel klein kind vergen heel wat van een vrouwenlichaam. Bovendien hebben we trouwplannen in september 2010. Maar véél langer dan starten in september 2010, gaan we ook niet doen. Voornamelijk omwille van mijn biologische klok...

vorige week op de info-avond over borstvoeding zei men dat je geen eisprong krijgt zolang je borstvoeding geeft. Er wel van uitgaande dat je niet al aan het afbouwen bent. Dus, lijkt mij moeilijk om cryo terug te plaatsen in 'natuurlijke cyclus'... Ik denk wel dat ik ga afbouwen tegen dat ik terug ga werken. (na 3,5 maanden dus...)

Raar maar waar, ik hoop niet dat ik spontaan zwanger word, aangezien we al miskraam gehad hebben van triploïde (2 zaadcellen in 1 eicel) en bij spontane zwangerschap zou mijn vrees voor nieuwe triploïde te groot zijn... Dus maar direct naar ICSI terug