Bokje, ik kan er natuurlijk nog niet concreet van meespreken, maar ik heb alvast in het verleden het volgende geleerd: niet iedereen spreekt altijd de volledige waarheid... het hangt er natuurlijk vanaf wie je precies voor je hebt, hoe goed je ze kent enzo... maar toch: ik heb ondervonden dat als ik bij mezelf denk dat het toch allemaal wat overdreven is, ikzelf minder jaloers ben en er minder "last" van heb.
Want uiteindelijk draait het toch altijd daarom: wij blijven met dezelfde situatie zitten (een minder gunstige situatie dan de andere, reëel of fictief), en het is aan ons om van dat verschil al dan niet last te hebben. En ja, ik beeld me in dat dat verschil kleiner is, en zo heb ik minder last
't Is soms echt wel straf hoor, er is mij zelfs ooit in vertrouwen verteld dat die bepaalde persoon niet van de derde keer proberen zwanger was, maar van de zesde keer, maar dat ze dat zo niet durfde zeggen omdat iedereen in haar omgeving binnen de drie maand zwanger was... ach ja, wie weet had die omgeving zelf ook zitten liegen? Om een lang verhaal kort te maken: toen ik besefte dat al dat gelieg me onnodig veel pijn had bezorgd, heb ik besloten om alle verhalen die in mijn ogen té goed zijn, een beetje te dimmen. Onterecht misschien maar ja.
Maar stel nu dat het wél echt waar zou zijn wat ze je daar gisteren hebben verteld, dan begrijp ik je emoties wel heel goed. Zowiezo, waar of niet waar eigenlijk. Want wat jij hier al hebt neergepend de afgelopen periode, was best wel zwaar he... maar je hebt het toch maar gedaan! En Kaan is over het algemeen toch wel een tevreden en gelukkig manneke, ook al is er blijkbaar meer werk aan dan aan dat andere kindje. Jij doet dat heel goed hoor!
En als laatste troost: denk maar terug aan wat de kinderarts heeft verteld nadat bleek dat Kaan geen zure reflux meer had onder Zantac, maar toch nog veel weende: Kaan is gewoon een intelligent ventje!!
En die andere baby, die is gewoon zo mak dat ze zich misschien niet genoeg voor de buitenwereld interesseert en zo een hele hoop dingen mist...
. Wij waren op bezoek en de onzen moest alweer een staaltje van zichzelf laten horen 
. En zij begrepen dan niet dat hij weende zonder echte reden. Tja ....
Huh? 
