Als ik even mijn ervaring mag delen;
Onze oudste 2 schelen 14 maand en een sjiek...
Voor de eerste heeft het 3 jaar geduurd eer we zwanger waren. Dus 6 maand na de keizersnee (stuitlig) zijn we terug begonnen met icsi -volledig in het idee dat het opnieuw een tijd zou duren- maar niets was minder waar! Ons dochtertje was net 6 maand en ik had alweer een positieve test in handen
Eerlijk; het eerste jaar (na de geboorte van nr 2)vond ik echt "werken". Ons oudste was een hele, hele slechte eter; dus lang bezig met voeding van de oudste, dan de baby, dan weer...
Enfin, het is een jaar waarin je véél pampers ziet passeren, veel doktersbezoekjes brengt (ze besmetten elkaar met het minste wat ze oppikken van de crèche, steriliteit wordt een vaag begrip, enz,...); slapeloze nachten, potjes, pannetjes, melkjes, halve verhuizen voor familiebezoekjes...
MAARRRR.... Ik heb er nooit 1 seconde spijt van gehad (zoals iemand al zei; je wordt nederig; we zijn al blij als we überhaupt zwanger raken). En nu; het zijn 2 handen op 1 buik (meisje en jongen). Ze kunnen elkaar met moeite missen!
Straks haal ik ze van school/crèche; doen ze "powernap", en dan spelen ze de ganse middag samen en kan ik doen wat er gedaan moet worden.
(UIteraard mag ik ze niet uit het oog verliezen he)
Eerlijk, ik kan het enkel maar aanraden. Een jaartje tanden bijten (als je goeie slapers/eters hebt misschien minder lang); en dan is het de max!!
Hier is de derde op komst; ze zullen dus respectievelijk, bij de geboorte van de derde; 4jr / 3jr /0jr zijn.... En ik heb al spijt dat er vier jaar tussen de eerste en de laatste zit, maar sneller ging echt niet
Oo ja, en die eerste maanden na de geboorte zie ik eigenlijk ook wel wat tegenop. Hier ook heel lang om de 2-3u opgestaan... Vanaf ze kunnen zitten en naar broer &zus (live entertainment) kunnen kijken, klaart het op
Veel succes; en geniet ervan, want ik vond wel dat de zwangerschap veel sneller voorbij was; je bent zo druk met de oudste...
