IVF Jan Palfijn Gent - Dr Decleer

IVF Forum
Plaats reactie
DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 15 augustus 2010, 10:44

Juist terug van de gyn. Ik heb het eens gevraagd van die pilletjes progynova en hij zegt dat dat hetzelfde is als je ze alle drie tesamen inneemt of alles apart. Ik was al ongerust dat ik verkeerd had gedaan. Blijkbaar hebben ze toch goed gewerkt. Mijn baarmoederslijm is al op perfecte dikte dus vrijdag heb ik terugplaatsing van cryo. Nu vandaag moet ik starten met utrogestan en verder progynova nemen en om de drie dagen een extra progesteronspuit. Een vervelend hoedje want dat prikt in mijn bips. Normaal doe ik de spuitjes zelf maar dat laat ik zetten door een thuisverpleegster. Doen jullie dat zelf die progesteronspuit zetten? De verpleegster zegt dat het moeilijk materie is om zelf te spuiten. Ikzelf kan er niet aan en mijn ventje doet dat niet graag.
Hoe gaat het met jou? Ook de vervelende spuitjes aan het zetten?

boterham
Berichten: 186
Lid geworden op: 19 november 2009, 13:58

Bericht door boterham » 16 augustus 2010, 9:57

Hey!
Oeps, ik heb mijn vorig bericht herlezen en die "ik ga hem er eens over aanspreken", staat daar nu helemaal verloren :oops: er ontbreekt precies een stukje of zo. Ik wou eigenlijk zeggen dat ik hem nog wel eens ga aanspreken over zijn Alpe d'huez project. Vind dat zo sjiek dat hij dat meegedaan heeft! Dus daar wil ik 'm nog iets over zeggen. Als je later in de ochtend komt, zal het makkelijker zijn om zoiets te zeggen dan als je de eerste op de lijst bent, zeker? En ook: ik heb morgen echo dus dan is er extra tijd; vorige keer (op dag 1) was er geen echo en ik had mijn schema al gekregen, dus ja, veel valt er niet te zeggen. En ik had geen vragen. Ik denk dat hij het niet erg vindt dat het soms eens rap gaat :)
Ik zou hem nooit ofte nimmer iets zeggen over 't feit dat je moet wachten! Trouwens, ik moet zeggen: meestal hoef ik ook niet eens lang te wachten. Ik kom altijd mooi op tijd, nooit te vroeg (hooguit 2-3' als ik de rode licht niet heb :)) en ik heb al vaker gehad dat ik onmiddellijk door mag voor de bn en dan onmiddellijk in de consultatie. Die wachtzaal heb ik nog niet veel gezien :D en het toeval wil dat ik telkens het langst moet wachten als mijn ventje mee is! :) Dus hij heeft er een heel vertekend beeld van en ik probeer hem dan te overtuigen dat ik eigenlijk bijna nooit moet wachten, maar hij vindt het moeilijk te geloven! :D

En ja, ik piep ook wel eens op het blad. 't Zij tijdens de bn, 't zij bij het wachten. :oops:

Ik ga ook eens horen of hij AP goed vindt voor me. Als dat de innesteling kan bevorderen, wil ik dat zeker doen! Zoals ik al eens zei: alles voor de goeie zaak! :D

Fijn dat je BMS zo goed is! Ten tijde van de clomid was het soms kantje boordje bij mij. Ik denk dat het nu altijd wel oké is, want ik krijg geen progynova. En ook die progesteron-spuiten krijg ik niet. Na de tp is er van hormonen enkel 2 x pregnyl 5000 en 3x/d de utrogestan. Denk dat die utrobollen progesteron zijn en blijkbaar was dat goed, maar voor hetzelfde geld, zegt hij nu ook dat spuitjes beter zijn. Hij bekijkt het a.h.v. bloed en bepaalt zo wat best is. Das wel een geruststelling dat hij fine-tunet. Van anderen hoor je soms dat ze keer op keer 't zelfde schema krijgen, ook al mislukt het telkens. 'k Wil niet gezegd hebben dat dat slecht is, maar het stelt me toch meer gerust dat hij zegt: nu gaan we dat aanpassen om die of die reden.

Ik zet al mijn spuitjes tot nu toe zelf (alle SC), maar als ik mijn pregnyl IM moet hebben, ga ik toch even aan mijn nicht vragen of zij 'm wil zetten. De vorige keer had ik die dubbele dosis SC gezet. Als er ooit andere IM moeten gespoten worden ga ik mss ook thuisverpleegster vragen. Of als het van uur past mss wel aan 'n collega op 't werk die op de hoogte is. Vanavond alleszins cetrotide - auw auw, ik zie er nu al tegenop, zo pieken... Voor de rest gaat het wel goed: ik voel de naaldjes van gonal-f nauwelijks, maar het vervelende is wel dat ik toch om de twee dagen een prikje heb waar ik een blauwe plek van krijg, nochtans deed het geen pijn, en zat ik niet in een adertje... 'k Moet wel zeggen dat ik een tere ben, maar toch... mijn buik weer helegans ontsierd, 't ziet er proper uit... :?

En voor jou: nu aftellen, hé! Nog 4 dagjes! Ik duim met je mee, zulle!

Veel groetjes en ik laat morgen wel iets weten!
B
Laatst gewijzigd door boterham op 19 augustus 2010, 10:52, 1 keer totaal gewijzigd.

DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 16 augustus 2010, 20:58

Ik vind het wel leuk gelijk zondag dat hij dan ook eens vraagt over mijn man zijn werk. Hij is zelfstandig en iedere keer vraagt hij daarover. Zoveel patienten en hij weet wat hij doet. Vind ik wel leuk. Heb zondag ook lang gebabbeld. De zondag heeft hij ook veel tijd. Zeggen de verpleegster veel tegen jou? Het is te zien wie het is bij mij. Sonja de oudste heb ik niet zo graag. Zij heeft me eens de verkeerde hormonen meegegeven bij de pu. i.p.v. pregnyl had ze menopur meegegeven en had er eigenlijk zelf niet op gelet omdat ik geen verpakking meekreeg. Nog een geluk dat ze altijd nog een bloedafname doen de dag erna en zo belde decleer over mijn waardes. Nog een geluk dat ik juist die glaasjes in de vuilzak had gedaan. Doe dat anders nooit. Anders had ik het zeker niet geweten. Ik doe dat allemaal samen in een bokaal voor de glascontainer. Ze excuseerden zich toch en de pu kon gelukkig een dag later nog doorgaan. En ook bij de bloedafname zit ik zo blauw bij haar. Ze is een beetje bruut.
Ik zou ook nooit iets zeggen dat ik moet wachten. Is normaal dat je moet wachten. Je hebt blijkbaar meer geluk of mij. Ik moet altijd wachten en ken de wachtzaal al van buiten. De boekjes lees ik ook niet meer want ik ken ze bijna van buiten.
De pregnyl zet anders mijn ventje voor de pu maar progesteron is zeer moeilijk spuiten in je poep. Is dikke smurie dus laat ik het de thuisverpleegster doen. Ik vind dat zeer gemakkelijk zonder verpleegster. Ze zijn toch altijd te laat of ze vergeten het dan dat je moet terugbellen waar ze blijven. Oeps vergeten zeggen ze dan maar ja we staan soms op uren hé. Daarom ventje pregnyl zetten. Zo hebben we dat probleem niet meer.
Ja heb ik ook last van van die plekken in mijn buik. En ook van die utrogestan. Ik lig daar helemaal van open onderaan. Heb je daar ook last van?
Ik wens je morgen veel succes. tot morgen voor onze mail.

boterham
Berichten: 186
Lid geworden op: 19 november 2009, 13:58

Bericht door boterham » 17 augustus 2010, 10:35

Hallo!
Ben terug met goed nieuws: ik mocht de gonal-f stoppen, en nu drie dagen 3 ampullen menopur spuiten. en ook nog die vervelende cetrotide. Ik ben gisteren bijna door 't plafond gesprongen van 't zeer. Ja man, zo branden en pieken... Pfff... maar ja, het doel heiligt de middelen, zeker?
En alweer geen wachtzaal gezien. :) Mja, de boekskes... de laatste keer dat ik in de wachtzaal zat, waren het nog dezelfde van een half jaar tevoren.

Ik heb liefst Fien om te prikken, ze kan da zo goed! Al een paar keer geweest dat ik écht, écht niets voel. Oké, ik geef toe dat ik makkelijk te prikken ben, maar toch. Fien doet 't beter dan Joke, vind ik. 't Gebeurt dat ik wel een keer iets vertel of vraag tegen haar als ze prikt. 'k Denk niet dak Sonja al gehad heb om te prikken. 'k Weet het zo goed niet meer. Op den duur vergeet je dat, hé. Ik heb ze deze cyclus nog niet gezien. 't Is al iedere keer Joke en Fien.
Joke zette me vanmorgen binnen en normaal zegt ze niet zoveel, maar ik begon zelf tegen haar. We rijden met dezelfde auto en 't is al een paar keer geweest dat ik naar de hare ga om te vertrekken, maar dat mijn bakske zogezegd niet werkt! :D Ik zei het haar dat ik weer goed ga moeten kijken in welke auto ik wil instappen, want dat ik naast haar sta en al een paar keer gemist ben. Ze moest er wel mee lachen.
Ik heb nog geen vergissing gehad (gelukkig maar, missen is wel menselijk, maar toch... stel je voor: een cyclus om zeep... fieuw. Ik mag het niet gedroomd hebben...) en aangezien ik me niet meer kan herinneren dat S me al geprikt heeft, heb ik eigenlijk geen slechte ervaringen met haar.
Ik vind hen allemaal eigenlijk wel vriendelijk.

Ik ben tegen hem ook begonnen over zijn fietsavontuur en hij vertelde er enthousiast over. Dat het niet makkelijk was om te trainen. altijd 's avonds heel laat op de hometrainer, dan nooit voor 0h, 0h30 in bed, maar om 6h is die wekker daar weer. Hij had de beelden op tv nog niet gezien, maar een vriend had 't opgenomen. Hij was wel blij dat hij er eens kon over babbelen. Was een aangename consultatie.
En natuurlijk 't belangrijkste: mijn eitjes zijn goed aan 't groeien. Ik heb niet meer gevraagd hoe groot. Ik zag zelf ook wel dat er veel zaten en al een paar grote, dus da ziet er goed uit. Vrijdag mag ik terug en wellicht heb ik zondag al punctie.

Ik heb geen last van de utrogestan, buiten natuurlijk dat 't een geweldig vies goedje is, maar ik kan me behelpen met een inlegkruisje. Ik heb er anders geen last van zoals jij beschrijft.

Of ik progesteron moet bijspuiten, weet ik nu nog niet, want zoals je wel weet werkt hij stapje per stapje. Wat nu tot de volgende consultatie. Meer niet. Vind dat niet erg. Ik vertrouw hem daarin. Hij heeft daar ook al verhalen over verteld. Alle medicatie meegegeven voor hele cyclus, en die patiënte had al in 't begin pregnyl gezet. Lap, hele cyclus om zeep. Dus hij heeft zijn lesje geleerd en werkt nu systematisch. Nu enkel genoeg mee tot de volgende keer. Denk dat hij al boeken kan schrijven vol fratsen en anekdotes. :)

boterham
Berichten: 186
Lid geworden op: 19 november 2009, 13:58

Bericht door boterham » 17 augustus 2010, 11:09

boterham schreef:Door die laparoscopie weet ik nu wat er scheelt. Mijn probleem zou er toe kunnen leiden dat IVF de enige oplossing is. Zijn letterlijke woorden waren: "Moest je 10 jaar ouder zijn, was 't direct IVF." Maar omdat de kans bestaat dat het toch zonder zou lukken (hij kan de doorgankelijkheid niet inschatten), wil hij nog eens proberen met clomid & pregnyl. Hij is zeer weigerachtig tegenover overtherapie en daar kan ik me absoluut in vinden.
Nu weten we al dat er aan mijn baarmoederslijmvlies niets mankeert, dus momenteel zijn er geen redenen om te denken dat een tp niet mogelijk zou zijn. Maar dat zijn zorgen voor over een half jaar...
Grtjes
zo grappig: we zijn nu vijf maanden verder en tegen dat het een half jaar is, ga ik er al 2 verse pogingen opzitten hebben. Het kan soms raar verkeren. Maar het feit dat ik geen 4-6 pogingen met clomid gedaan heb, is de beste beslissing geweest!

DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 17 augustus 2010, 19:25

ik heb een slechte dag achter de rug. moest mijn baas vragen voor verlof voor vrijdag maar was niet in goeie aarde gevallen. Ik neem altijd verlof nooit ziekteverlof dus hij mag niet klagen. Weet je wat hij zei hoelang gaat dat spelletje nog duren? Ik besefte het nog niet zo goed als hij het zei maar eens hij weg was begonnen de tranen te rollen. Misschien door die hormonen dat ik emotioneler ben maar toch.
Ja ik heb fien ook graag en joke ook. zei heeft mee geassisteerd als ik een kijkoperatie had dus ik ken haar eigenlijk wel goed. We babbelen altijd.
Ik hoop voor jou dat het zondag punctie mag worden. Duimen omhoog. Groetjes

boterham
Berichten: 186
Lid geworden op: 19 november 2009, 13:58

Bericht door boterham » 18 augustus 2010, 10:03

Maar duyck toch, dat meen je toch niet??? Hoe grof kan een mens zijn??? Ik ben geshockeerd! :shock: Ik begrijp écht niet dat een mens zo kan reageren. Ofwel wil hij helemaal geen kinderen ofwel heeft hij in de verste verte niet met vruchtbaarheidsproblemen te maken. Hij moest zoooo beschaamd zijn. Ik zou niet weten hoe me te gedragen. Hij zou nog moeten blij zijn dat je verlof neemt en dan krijg je dat op je boterham... ongelooflijk. Ewel, meid, een ongelooflijk dikke knuffel van me, want zoiets is toch echt niet wat je wil horen. Als je nog eens wil ventileren, doe gerust hoor, mag ook altijd pb'tje zijn.

Ik was gisteren nog wat op andere fora aan het rondsnuffelen (pf, ik zou dat beter allemaal niet doen), en ik stootte daar ook op een reactie van iemand waar ik niet goed van werd. 't Kwam erop neer dat iemand die geen kinderen kan krijgen dan blijkbaar niet geschikt is om ouder te zijn en dus niet moet klooien met ei- en zaadcellen!?! Dan moet je maar een sukkeltje adopteren en op die manier recycleren (écht, hé)... Maar madam had wel drie kinderen en ze vond dan nog dat ze eigenlijk te vroeg gekomen waren.
Ik heb wijselijk niet gereageerd, want ik werd zo kwaad en dat is nu ook niet de beste gemoedstoestand om een reactie te geven...

ik zal vrijdag op je denken en meehopen op mooie cryootjes. groetjes en tot gauw!
xxx

DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 18 augustus 2010, 20:07

ik ben in verlof dus moet hem niet meer zien voor meer of 2 weken. ben ik blij. Ik ben al beter hoor. Is waar wat je zegt dat hij nog niets heeft meegemaakt. Ik heb het al zo moeilijk met het feit dat het zolang duurt. Heb je dat ook? Ik ben sinds januari terug bezig met ivf en nog altijd niet zwanger. Ik ben zo'n type dat voorruit wil maar mijn lichaam wil blijkbaar niet mee. Ik ben zo jaloers op sommige die het vanzelf gaat. Neem nu tia hellebaut ze doen daar vanmiddag een extra journaal over haar zwangerschap. Ik voel me daar niet goed bij. Ik gun het haar wel maar bij hen gaat dat direct.

Wat een straf verhaal vertel je me nu. Ik word daar ook zo kwaad van. Begrijpen ze niet wat ze zeggen. Oh ik denk dat ik nooit meer zo zal afzien gelijk ik nu afzie.
Hoe verwerk jij dat dat wachten enzo?
groetjes

boterham
Berichten: 186
Lid geworden op: 19 november 2009, 13:58

Bericht door boterham » 19 augustus 2010, 10:51

't gaat hier wel redelijk. van de hormonen geen last op vlak van huilbuien of zo. ook niet nu ik al 2x menopur gezet heb. van de clomid vorig jaar had ik da wel.

maar die zwangerschappen, hé... pfff... gisteren had ik het echt lastig: hellebaut 'n tweede, kim gevaert ook en blijkbaar elke clijsters ook. die waren er allemaal nog niet mee bezig toen ik al voor een eerste bezig was... dan op 't werk in de resto 5 of 6 dikke buiken en dan 's middags nog 2 collega's, allebei vorig jaar getrouwd, en hup: de ene 15 w, de andere 26w, trots met haar 3D echo's aan 't zwaaien. ik ben er wel door gecharmeerd en vind da zo mooi, maar als ik dan weer op mijn bureau kom krijg ik mijne klop...
van februari tot april was er een heuse baby-boom, toen was het effe beter, maar ondertussen wordt iedereen weer zwanger, bijna allemaal van een tweede of derde... al die zwangerschappen, pfff... da maakt me eigenlijk gefrustreerd, boos, maar op wie??? 't is gewoon nie eerlijk. ik zou me 't liefst soms afsluiten van de wereld dat ik da allemaal niet moet horen en zien, dan is dat allemaal te doen. dan denk ik: wellicht komt onze tijd nog.
maar zo aan alle kanten "voorbijgestoken worden"... ik weet wel dat het geen wedren is, maar dat gevoel is er wel. 'k wou 'n jonge moeder zijn en als deze poging lukt, ga ik net geen 28 zijn... da is toch niet bepaald jong... zeker nie als je aan 24 met de pil gestopt bent...

al bij al vind ik dat die spuit-periode veel rapper gaat dan na de tp; 't is nochtans ongeveer even lang, maar toch: die ww duren een eeuwigheid, vooral op 't einde.

sorry voor mijn gezaag over die andere zwangeren, maar 't moet er even uit... tuurlijk gun je dat iedereen die een kind wil, maar 't doet gewoon zoveel pijn om zelf een onvervulde kinderwens te hebben. en ondertussen begrijp ik maar al te goed dat het niet uitmaakt of je er nu 0, 1 of x rond lopen hebt: als "iets" je aangeeft dat je er nog eentje wil, is elke maand wachten er een te veel.

wanneer gaan ze beginnen met de ontdooiing van je cryootjes? moeten ze overnacht nog eens delen?
duim*duim*duim

DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 19 augustus 2010, 15:15

oh ik denk gelijk jou 100 procent. plezant dat ik hier iemand tegenkom waar ik ook tegen kan zagen. we gaan elkaar door sleuren. Ja dat wil ik ook afsluiten van de buitenwereld. ik denk veel om mijn werk op te geven en gewoon thuis te blijven maar aan de andere kant zou ik er waarschijnlijk nog meer mee bezig zijn. Ik kan het geloven dat het moeilijk is op je werk. Ik heb het ook moeilijk als daar een collega zwanger word. Voel je daar ook zo depri van? Ik denk dan wanneer is het eens mijn beurt. Ik moet niet klagen want voor jou is het nog veel slechter. Ik voel me wel goed met het feit dat ik altijd doordoe. Al is het wel lastig met de maanden maar denk dat ik me nog slechter zou voelen.
Ik weet eigenlijk niet wanneer ze die cryo's ontdooien. heb dat eigenlijk nog nooit gevraagd. het is mij gelijk als ze maar goed ontdooien. Ik ga morgenvroeg wel eens bellen naar het ivf centrum als ik wel mag aanzetten. Eerst nog naar de acupunctuur ervoor dan tp en dan terug acupunctuur. we gaan zien wat het gaat geven. kom gerust maar nog een babbeltje doen. ik ben blij dat ik eens hoor hoe anderen daarmee om gaan met de gevoelens.
groetjes

boterham
Berichten: 186
Lid geworden op: 19 november 2009, 13:58

Bericht door boterham » 20 augustus 2010, 15:00

koekoek! ik ben al een paar uur constant aan jou aan 't denken: hoe zou het zijn met de eskimootjes? zou ze mogen aanzetten? hoe zou het met de zenuwen zijn?
ik duim al de hele tijd!
samen aftellen, samen dezelfde ongemakken van de medicatie, samen es zagen: lijkt me leuk vooruitzicht! en da meen ik! lotgenoten weten sowieso waar je het over hebt en als het in de tijd dan nog gelijk loopt is 't extra fijn!
ik vind het nooit fijn te horen dat deze of gene zwanger is. alleen in juni was ik oprecht blij voor een kennis want ik weet dat het daar ook bloed, zweet en tranen gekost heeft en voor zo iemand ben ik écht oprecht blij, maar als het allemaal gelijk niets gaat en ze staan niet eens stil bij hun geluk en vinden dat allemaal maar normaal, dan piekt het toch. depri is misschien niet het juiste woord, maar het maakt me zeker niet gelukkiger. door de lange duur begint het eerder zoiets te worden als "ellee, hup, weeral ene..." en zoals bij jou: "wanneer is het eens mijn beurt????" en hoe langer het duurt, hoe meer ik voel dat ik bang kan worden dat het nooit iets gaat zijn. ik heb zo al een neef zonder kinderen (palfijn, jette, overal al gezeten) en daardoor besef ik dat het echt wel nog bestaat: mensen bij wie niets helpt... ik heb die gedachte lang gebannen, maar als er nog een paar ivfs zouden mislukken, vrees ik dat ik banger en banger ga worden.

ik denk niet dat je moet zeggen dat jij niet moet klagen, dat het bij mij nog slechter is. je kan de situaties niet op alle vlakken vergelijken, hé, meid. jij wil ook nog een kleintje! het is niet omdat er al een paggadderke rondkruipt dat je nu niet meer mag klagen. je kinderwens is niet compleet vervuld, dus is het maar logisch dat je daar vanaf ziet. het enige verschil is dat je kleintje de pijn misschien af en toe kan verzachten als ze vrolijk is, als ze begint te brabbelen, als ze haar komt neervleien bij mama. maar als jij voelt aan elke vezel dat je er nog eentje wil, ben ik de laatste om te zeggen dat je "niet mag klagen want je hebt er al eentje". (iets waar "de mensen" wellicht vaak mee afkomen, maar das zo kortzichtig) dat is iets dat ik toch wel geleerd heb, omdat ik nu besef hoe hard dat moedergevoel kan roepen en hoe hard het kan knagen als je er (nog) eentje wil.
ik heb dat ook: als ik bezig ben, voel ik me ook beter: want dan doe je tenminste al het mogelijke. een rustmaand was welkom voor me, want ik was die utrobollen zo beu, maar die periode moest voor mijn part maar 2 à 3 weken duren! :)
nog 'n vraagje: bij wie volg jij acup.?
'k zou dat volgende poging wel eens overwegen, want baadt het niet dan schaadt het niet.
dikke knuffel

DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 20 augustus 2010, 18:27

hallo boterham

Vanmorgen was ik zo zenuwachtig. Ik had wel nog 4 cryo's over maar vannacht droomde ik dan dat ze allemaal gestopt waren met delen. Mijn hart bonkte toen ik belde naar het ivf centrum. Toen ze zei: ok je mag aanzetten oef wat een opluchting. Ik doe acupunctuur voor de terugplaatsing maar ik ga normaal bij Sofie Desloovere in Drongen maar de vrijdag werkt ze in Aalst. Dus eerst naar aalst rijden en al die files in erpe-mere met die werken. Moest er om 9.30 zijn. Na een beetje zoeken want het was de eerste keer dat ik in aalst ging heb ik het gevonden. Half uurtje acupunctuur en dan richting jan palfijn. Ik moest er normaal om 11.00 zijn maar ik was 5 minuten te laat. Reden: files terugweg.
Zoals je weet moet je toch wachten en gelijk had ik. Decleer was nog niet aangekomen in palfijn. De wachtzaal zat vol. De verpleegster kwam dat zeggen dat het nog een eindje zou duren. Eens beginnen vragen aan de andere die daar zaten hoe laat ze moesten zijn en bij welk een dokter. Bleek allemaal voor dr. Decleer te zijn. Ja ik dacht hoelang ga ik hier weer zitten. Rond 11.30 kwam de verpleegster met mijn naam. Ik verwonderd dat het al aan mij was doordat ik de laatste was die toekwam. Ja ik stond eerst op het lijstje en als de anderen vroeger komen moeten ze toch aan hun lijstje houden. Ik blij natuurlijk. Hij was eerst nog bezig met een punctie. Het is blijkbaar zeer druk nu. Begrijpelijk na het verlof. Iedereen wil doordoen natuurlijk. Ik moest nog wachten in de transfertzaal. Ik mocht nog een kwartiertje wachten en de verpleegster zei dat ik me mocht gereedleggen. Mijn broek was nog niet uit of decleer was daar al. Ik me neerleggen in de stoel. Ja het resultaat zegt hij: van de 4 zijn er 2 verder gedeeld. Ze hebben alle 4 ontdooid maar best want anders gingen ze maar 1 tp en al minder kans bij cryo dus had het gevraagd 2. Zo'n goeie topembryo's zei Decleer. Ze zijn even goed of bij verse poging. Hij zag geen verschil doordat ze in de vriezer gezeten hebben. Ik maak dus zeer veel kans terug om zwanger te worden zegt hij. Ze doen geen assisted hatching op cryo's. De vorige verse poging was met assisted hatching dus heb het nog eens gevraagd.
Ik vroeg hem vroeger een keertje of ik terug na de cryotp met suprefact mocht beginnen op dag 20 omdat ik de lange cyclus ivf doe. Dat is goed zei hij toen. Ik vroeg het vandaag opnieuw en hij zei dat ik veel kans maakte en dat hij de embryo's de beste kansen wilde geven zonder die suprefact. Moest het slechtere cryo's zijn mocht ik toch gestart hebben met suprefact. Hij zei dat het niet veel gebeurd met cryo's dat ze zo'n goeie kwaliteit hebben. Ik heb goeie moed. Nu vanavond nog naar de acupunctuur en meer kan ik niet doen. Ik neem chineze kruiden en voedingssuplementen. Ik kan me niet verwijten dat ik niet alles probeer. Ik zei het hem van de acupunctuur en hij zei ja je lichaam zal nu 100 procent in orde zijn. Ik hoop het echt. Dat je zegt van de acupunctuur. Ik hoop echt dat het niet meer nodig zal zijn en het zal NIET meer nodig zijn want je zal wel zwanger zijn. De kaarten zijn het ons goed gezind. Wanneer moet jij terug op controle? Hoe gaat het met het spuiten?
Ik heb de ganse namiddag niets gedaan ook mijn dochter hef ik niet. Mijn man moet maar heffen.
groetjes

DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 21 augustus 2010, 15:04

Ik heb nog maar 1 dag mijn cryo'tjes bij mij of ik voel al weer van alles. Ik haat eigenlijk die wachtweken. Ik wil zo weinig mogelijk iets doen. Doe je ook niet veel na een terugplaatsing? Wat doe je wel nog? Kuisen of koken doe je dat nog? Of wandelen of weggaan? Ik wil gelijk niets doen maar ik voel me er ook niet goed bij. De hele tijd niets doen is eigenlijk niets voor mij.
Nu vandaag gehoord dat er een collega op mijn werk zwanger is. Van de eerste beurt zwanger. Oh wat ben ik jaloers. Ik ben alweer bezig van januari met ivf en zij dacht daar toen nog niet aan voor de kinderwens. Ik ben eigenlijk wel blij dat ze me het eerst verteld heeft. Ik wist dat ze ermee bezig was maar dat het direct prijs zou zijn ja dat is wat anders. Ik vraag me dan af hoe komt het dat zij zo rap zwanger worden. Ik heb geen probleem alleen dat mijn eileiders dicht zitten dus met ivf is dat op te lossen en toch wil het niet lukken. Hoe lang nog moeten wij nog afzien? Ik ben zo blij dat ik 14 dagen thuis ben. Een beetje rusten en die collega niet zien. Wie weet ben ik zwanger als ik terug mag gaan werken. Oh ik hoop het echt. Ik moet dan weer een maand tussen laten omdat decleer geen suprefact wilde starten nu op dag 20.
wat ben ik blij dat ik hier eens mijn gevoelens kan uiten. groetjes

boterham
Berichten: 186
Lid geworden op: 19 november 2009, 13:58

Bericht door boterham » 23 augustus 2010, 10:36

Dag duyck!
Eerst en vooral: sorry dat ik het kort ga houden. Ik voel me echt niet goed, dus ik ga gewoon kort posten wat en hoe: ik heb dus zondag punctie gehad. Eerst dacht mijn ventje dat het er tien waren, maar uiteindelijk waren het er net als vorige keer 9. Zijn staal was ook enorm goed, dus het wordt 100% ivf, geen icsi meer (vorige keer 4/4 van de ivf en "maar" 3/5 van de icsi's).
Over een uur mag ik al bellen voor het resultaat en voor de tp.
Ik heb momenteel echt veel pijn, paracetamol helpt precies niet... 'k ga me straks dan maar in de zetel smijten. Ik kan me niet herinneren dat dat de vorige keer ook zo was...
Ik durf de eerste dagen na de tp ook niet veel doen. Gewoon schrik dat elke bruuske beweging er een teveel is en nadelig zou zijn. Mijn verstand zegt wel dat dat zo niet is, maar het gevoel...

Ben ongelooflijk blij voor jou dat je 2 topperkes hebt teruggekregen! Het kan niet anders dat dit voor jou de ronde van het groot geluk zal zijn! Ik weet het zeker! En als je niet mag starten met Suprefact is het al helemaal een teken dat hij er ook in gelooft! Alleen maar goeie tekens!!!

Dikke knuf en tot later, want ik laat je wel weten hoe het geweest is. Hopelijk voel ik me dan beter, want dit is niet leuk...

DUYCK
Berichten: 1170
Lid geworden op: 2 augustus 2008, 17:59

Bericht door DUYCK » 23 augustus 2010, 11:24

Hallo boterham,

Ja iedere punctie is anders hé. Ik vind het spijtig voor jou dat je zoveel pijn hebt. Ik hoop voor jou op mooi resultaat. Duim duim duim voor straks. Ik volg het met je mee. Is ook zo'n beu moment hé dat bellen? Als ik nog een volgende pu heb wil ik niet meer bellen voor het resultaat. Ik voel me er altijd slecht bij. Je hebt gelijk dat je rust in je zetel. Zoals wij moeten afzien hebben we toch een beetje rust verdiend. Ben je altijd thuis na een pu?
Ja het is het gevoel hé dat je wil rusten als je een terugplaatsing krijgt. Merci voor het oppeppende boodschap dat het mijn ronde zal zijn. Ik begin weeral bang te worden dat het niets zal worden. In die wachtweken begin je vanalles te denken. Zeker dat ik veel steekjes voel in mijn buik en pijnlijke borsten. Is dat een goed of slecht teken? Wie zal het zeggen?

Laat je maar eens soineren door je ventje. Veel succes en met een pijnloze dag.
tot straks

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast