START IVF JULI

[Pompelmoes]

Hoi meiden even een vraagje,

Vanavond mag ik de pregnyl zetten en vrijdagochtend heb ik de punctie. Ik moet stoppen met de decapeptyl, en hoef vandaag dan niet meer te prikken.. gisteravond voor het laatst de decapeptyl gespoten. Hoef ik nu niet bang te zijn voor een vroegtijdige eisprong? Ik had de arts gesproken en die zei dat het niet nodig is maar ik weet niet wat jullie ervaringen zijn.. ik lees verschillende verhalen en sommige spoten de decapeptyl er nog wel bij tot aan de punctie.

Ik had andere medicatie maar moest de avond vd pregnyl ook enkel pregnyl hoor en nix anders. Bij 2de pu enkel gonapeptyl maar is zelfde effect als pregnyl maar krijg je meestal als je een freeze all hebt. Dus avond van pregnyl/gonapeptyl enkel dat lijkt mij logisch. Wist niet dat sommigen nog verder moesten doen dan. Ik zou je dokter vertrouwen, komt vast wel goed!

[Pompelmoes]

Hoi meiden even een vraagje,

Vanavond mag ik de pregnyl zetten en vrijdagochtend heb ik de punctie. Ik moet stoppen met de decapeptyl, en hoef vandaag dan niet meer te prikken.. gisteravond voor het laatst de decapeptyl gespoten. Hoef ik nu niet bang te zijn voor een vroegtijdige eisprong? Ik had de arts gesproken en die zei dat het niet nodig is maar ik weet niet wat jullie ervaringen zijn.. ik lees verschillende verhalen en sommige spoten de decapeptyl er nog wel bij tot aan de punctie.

Ik kan je helaas niet helpen. Zelf spoot ik gonal f, ceteotide en als laatste voor de pickup 2 spuitjes gonapeptyl. Moest dus de rest ook niet meer spuiten net voor de pickup (denk 2 dagen dus niets meer)

Heb vandaag mijn eerste TP gehad, mag de 22ste voor de bloedafname.

Hey droompje, ik zit vooral in icsi groepje maar ik heb gisteren tp gehad (mijn 3de) en heb ook bn op 22 maart. Spannend he!!

[Droompje]

Hoi meiden even een vraagje,

Vanavond mag ik de pregnyl zetten en vrijdagochtend heb ik de punctie. Ik moet stoppen met de decapeptyl, en hoef vandaag dan niet meer te prikken.. gisteravond voor het laatst de decapeptyl gespoten. Hoef ik nu niet bang te zijn voor een vroegtijdige eisprong? Ik had de arts gesproken en die zei dat het niet nodig is maar ik weet niet wat jullie ervaringen zijn.. ik lees verschillende verhalen en sommige spoten de decapeptyl er nog wel bij tot aan de punctie.

Ik kan je helaas niet helpen. Zelf spoot ik gonal f, ceteotide en als laatste voor de pickup 2 spuitjes gonapeptyl. Moest dus de rest ook niet meer spuiten net voor de pickup (denk 2 dagen dus niets meer)

Heb vandaag mijn eerste TP gehad, mag de 22ste voor de bloedafname.

Hey droompje, ik zit vooral in icsi groepje maar ik heb gisteren tp gehad (mijn 3de) en heb ook bn op 22 maart. Spannend he!!

Ooh dan lopen we gelijk!
Ja heel spannend, ben hele tijd aan het denken wat ik best wel of niet doe.
Vandaag bij de acupunctuur geweest, en heeft een naaldje in mijn oor gestoken dat 2 weken blijft zitten, tegen de spanning en stress. Hopelijk werkt het goed.
Ik duim voor ons alle 2!

[Pompelmoes]

Ik kan je helaas niet helpen. Zelf spoot ik gonal f, ceteotide en als laatste voor de pickup 2 spuitjes gonapeptyl. Moest dus de rest ook niet meer spuiten net voor de pickup (denk 2 dagen dus niets meer)

Heb vandaag mijn eerste TP gehad, mag de 22ste voor de bloedafname.

Hey droompje, ik zit vooral in icsi groepje maar ik heb gisteren tp gehad (mijn 3de) en heb ook bn op 22 maart. Spannend he!!

Ooh dan lopen we gelijk!
Ja heel spannend, ben hele tijd aan het denken wat ik best wel of niet doe.
Vandaag bij de acupunctuur geweest, en heeft een naaldje in mijn oor gestoken dat 2 weken blijft zitten, tegen de spanning en stress. Hopelijk werkt het goed.
Ik duim voor ons alle 2!

Hihi, ben gisteren, dag van tp ook naar acupunctuur geweest, om de innesteing te bevorderen. Vrijdag ga ik terug. Heb wel geen naaldje in mn oor gekregen :p
Zelf doe ik sinds een klein jaar iedere dag yoga, niet ivm kinderwens maar gewoon hobby ontdekt waar k mij echt goed bij voel, maar na tp ben ik altijd zo onzeker, zijn sommige bewegingen mss slecht enz... terwijl het gwn goed zou doen om te doen als altijd maar voel me heel geremd. Wss denk ik er teveel over na maar is moeilijk om van je af te zetten. Dus ik snap je in hele tijd denken wat wel of niet te doen!

[Johanna1991]

Ik kom hier ook weer eens aankloppen na een aantal maanden afwezig te zijn geweest. Ik ben bewust niet op het forum geweest omdat ik er gewoon niet mee bezig wilde zijn... makkelijk gezegd natuurlijk, want het beheerst nog steeds je hele leven, en ik heb me wel af en toe afgevraagd hoe het met jullie allemaal zou zijn! Vooral Pindanootje was blijven hangen, haha, heel blij om te lezen dat het er supergoed uitziet En Sara1987 kan ik me nog herinneren dat ze aan IUI startte en nu moet ze bevallen! Super dames!

Ik heb na mijn vierde mislukte IUI in december, besloten om in januari een rustcyclus in te lassen. Weeral een moeilijke keuze, want eigenlijk was dat nergens voor nodig: door de overstap naar IVF had ik in februari sowieso óók een verloren maand door de pil te moeten nemen. Maar ik denk dat het vooral voor mijn partner belangrijk was om toch nog één keer spontaan te proberen. Ik had wel een duidelijke eisprong, knal op dag 14, en ik ben eigenlijk al blij met een normale cyclus, maar ik wil natuurlijk ook meer dan dat...
We zijn ook overgestapt van UZ Leuven naar Heilig Hart Leuven voor IVF en in januari dan alle papieren in orde gebracht en de folders rustig gelezen, en ondertussen een hysteroscopie laten doen die oké was, dat bracht toch ook wat rust in mijn hoofd.

Maar nu ben ik dus volop in stimulatie voor mijn eerste IVF: ik moest Gonal-F 150 spuiten, na een tijdje kwam daar ook Orgalutran bij, en vandaag krijg ik te horen dat er overstimulatie is met 20 follikels en dat ik enkel nog Orgalutran en morgen Gonapeptyl moet spuiten. Maandag is de punctie en ze willen dus geen terugplaatsing doen. Eigenlijk is dat ook het enige dat ik weet. Ik ben de laatste maanden een beetje in een denial-fase en probeer me voor te nemen zo min mogelijk op te zoeken omdat het toch allemaal geen zin heeft... maar dat is waarschijnlijk ook niet de beste tactiek... die echo's gaan ook zó ontzettend snel, nog sneller dan in UZ Leuven, waar ik wel van geschrokken ben. Ze meten totaal niet alle eicellen, kijken niet naar baarmoederslijmvlies, ik voel me gewoon in een roulette. Ergens had ik de hoop dat het in een ander ziekenhuis beter zou zijn, maar niet dus. Ik weet zelfs niet wat hierna nu de bedoeling is. Wat doen ze dan in de volgende cyclus? Terug meerdere eicellen stimuleren, of eentje maar, gewoon om een goede basis te hebben om dan wel een terugplaatsing te doen? Ze belden me vanmiddag op het werk tijdens een vergadering en had dus totaal geen tijd om over al die vragen na te denken.
En die overstimulatie... ik voel dus niks hè. Geen opgeblazen buik, ik kan normaal naar het toilet, enkel die venijnige Orgalutran voel je natuurlijk maar dat is ook normaal en die rode plek is ook altijd weg de dag erna. Dus ik denk dan: is het echt nodig om alles uit te stellen? Volgens mij heb je sowieso ook minder kans op succes als die embryo's zo lang in de vriezer zitten...
Jullie merken het al, ik heb het effe gehad

Moest vandaag dus ook voor het eerst een covid test laten doen, waar ik ook al om aan het stressen was. Maar... ze deden gewoon een wattenstaafje tot achter in de keel en dan vooraan in de neusgaten. Ik had van zoveel mensen gehoord dat dat superveel pijn doet en dat ze precies tot aan je hersenen gaan bijna via je neus... :p Waarom is dat bij mij dan zo... simpel? Ik klaag niet he, maar nu maak ik me dus ook al zorgen dat ze die test niet goed hebben gedaan :p

[Sara1987]

Ik kom hier ook weer eens aankloppen na een aantal maanden afwezig te zijn geweest. Ik ben bewust niet op het forum geweest omdat ik er gewoon niet mee bezig wilde zijn... makkelijk gezegd natuurlijk, want het beheerst nog steeds je hele leven, en ik heb me wel af en toe afgevraagd hoe het met jullie allemaal zou zijn! Vooral Pindanootje was blijven hangen, haha, heel blij om te lezen dat het er supergoed uitziet En Sara1987 kan ik me nog herinneren dat ze aan IUI startte en nu moet ze bevallen! Super dames!

Ik heb na mijn vierde mislukte IUI in december, besloten om in januari een rustcyclus in te lassen. Weeral een moeilijke keuze, want eigenlijk was dat nergens voor nodig: door de overstap naar IVF had ik in februari sowieso óók een verloren maand door de pil te moeten nemen. Maar ik denk dat het vooral voor mijn partner belangrijk was om toch nog één keer spontaan te proberen. Ik had wel een duidelijke eisprong, knal op dag 14, en ik ben eigenlijk al blij met een normale cyclus, maar ik wil natuurlijk ook meer dan dat...
We zijn ook overgestapt van UZ Leuven naar Heilig Hart Leuven voor IVF en in januari dan alle papieren in orde gebracht en de folders rustig gelezen, en ondertussen een hysteroscopie laten doen die oké was, dat bracht toch ook wat rust in mijn hoofd.

Maar nu ben ik dus volop in stimulatie voor mijn eerste IVF: ik moest Gonal-F 150 spuiten, na een tijdje kwam daar ook Orgalutran bij, en vandaag krijg ik te horen dat er overstimulatie is met 20 follikels en dat ik enkel nog Orgalutran en morgen Gonapeptyl moet spuiten. Maandag is de punctie en ze willen dus geen terugplaatsing doen. Eigenlijk is dat ook het enige dat ik weet. Ik ben de laatste maanden een beetje in een denial-fase en probeer me voor te nemen zo min mogelijk op te zoeken omdat het toch allemaal geen zin heeft... maar dat is waarschijnlijk ook niet de beste tactiek... die echo's gaan ook zó ontzettend snel, nog sneller dan in UZ Leuven, waar ik wel van geschrokken ben. Ze meten totaal niet alle eicellen, kijken niet naar baarmoederslijmvlies, ik voel me gewoon in een roulette. Ergens had ik de hoop dat het in een ander ziekenhuis beter zou zijn, maar niet dus. Ik weet zelfs niet wat hierna nu de bedoeling is. Wat doen ze dan in de volgende cyclus? Terug meerdere eicellen stimuleren, of eentje maar, gewoon om een goede basis te hebben om dan wel een terugplaatsing te doen? Ze belden me vanmiddag op het werk tijdens een vergadering en had dus totaal geen tijd om over al die vragen na te denken.
En die overstimulatie... ik voel dus niks hè. Geen opgeblazen buik, ik kan normaal naar het toilet, enkel die venijnige Orgalutran voel je natuurlijk maar dat is ook normaal en die rode plek is ook altijd weg de dag erna. Dus ik denk dan: is het echt nodig om alles uit te stellen? Volgens mij heb je sowieso ook minder kans op succes als die embryo's zo lang in de vriezer zitten...
Jullie merken het al, ik heb het effe gehad

Moest vandaag dus ook voor het eerst een covid test laten doen, waar ik ook al om aan het stressen was. Maar... ze deden gewoon een wattenstaafje tot achter in de keel en dan vooraan in de neusgaten. Ik had van zoveel mensen gehoord dat dat superveel pijn doet en dat ze precies tot aan je hersenen gaan bijna via je neus... :p Waarom is dat bij mij dan zo... simpel? Ik klaag niet he, maar nu maak ik me dus ook al zorgen dat ze die test niet goed hebben gedaan :p

Ik waggel dus nog steeds rond.

Wat die covid-test betreft: je hebt 2 soorten. 1 om inderdaad in de holte tussen neus en keel te testen en 1 voor de keel (en dan nemen ze in het begin van de neusholte ook even).

De eerste vind ik onaangenamer maar mijn kokhalsreflex is dan niet actief.

Morgen moet ik ook getest worden voor maandag ingeleid te worden. Hoop stiekem vanavond toch nog in arbeid te gaan... Heb niet zo veel zin in de inleiding.

[Pompelmoes]

Ik kom hier ook weer eens aankloppen na een aantal maanden afwezig te zijn geweest. Ik ben bewust niet op het forum geweest omdat ik er gewoon niet mee bezig wilde zijn... makkelijk gezegd natuurlijk, want het beheerst nog steeds je hele leven, en ik heb me wel af en toe afgevraagd hoe het met jullie allemaal zou zijn! Vooral Pindanootje was blijven hangen, haha, heel blij om te lezen dat het er supergoed uitziet En Sara1987 kan ik me nog herinneren dat ze aan IUI startte en nu moet ze bevallen! Super dames!

Ik heb na mijn vierde mislukte IUI in december, besloten om in januari een rustcyclus in te lassen. Weeral een moeilijke keuze, want eigenlijk was dat nergens voor nodig: door de overstap naar IVF had ik in februari sowieso óók een verloren maand door de pil te moeten nemen. Maar ik denk dat het vooral voor mijn partner belangrijk was om toch nog één keer spontaan te proberen. Ik had wel een duidelijke eisprong, knal op dag 14, en ik ben eigenlijk al blij met een normale cyclus, maar ik wil natuurlijk ook meer dan dat...
We zijn ook overgestapt van UZ Leuven naar Heilig Hart Leuven voor IVF en in januari dan alle papieren in orde gebracht en de folders rustig gelezen, en ondertussen een hysteroscopie laten doen die oké was, dat bracht toch ook wat rust in mijn hoofd.

Maar nu ben ik dus volop in stimulatie voor mijn eerste IVF: ik moest Gonal-F 150 spuiten, na een tijdje kwam daar ook Orgalutran bij, en vandaag krijg ik te horen dat er overstimulatie is met 20 follikels en dat ik enkel nog Orgalutran en morgen Gonapeptyl moet spuiten. Maandag is de punctie en ze willen dus geen terugplaatsing doen. Eigenlijk is dat ook het enige dat ik weet. Ik ben de laatste maanden een beetje in een denial-fase en probeer me voor te nemen zo min mogelijk op te zoeken omdat het toch allemaal geen zin heeft... maar dat is waarschijnlijk ook niet de beste tactiek... die echo's gaan ook zó ontzettend snel, nog sneller dan in UZ Leuven, waar ik wel van geschrokken ben. Ze meten totaal niet alle eicellen, kijken niet naar baarmoederslijmvlies, ik voel me gewoon in een roulette. Ergens had ik de hoop dat het in een ander ziekenhuis beter zou zijn, maar niet dus. Ik weet zelfs niet wat hierna nu de bedoeling is. Wat doen ze dan in de volgende cyclus? Terug meerdere eicellen stimuleren, of eentje maar, gewoon om een goede basis te hebben om dan wel een terugplaatsing te doen? Ze belden me vanmiddag op het werk tijdens een vergadering en had dus totaal geen tijd om over al die vragen na te denken.
En die overstimulatie... ik voel dus niks hè. Geen opgeblazen buik, ik kan normaal naar het toilet, enkel die venijnige Orgalutran voel je natuurlijk maar dat is ook normaal en die rode plek is ook altijd weg de dag erna. Dus ik denk dan: is het echt nodig om alles uit te stellen? Volgens mij heb je sowieso ook minder kans op succes als die embryo's zo lang in de vriezer zitten...
Jullie merken het al, ik heb het effe gehad

Moest vandaag dus ook voor het eerst een covid test laten doen, waar ik ook al om aan het stressen was. Maar... ze deden gewoon een wattenstaafje tot achter in de keel en dan vooraan in de neusgaten. Ik had van zoveel mensen gehoord dat dat superveel pijn doet en dat ze precies tot aan je hersenen gaan bijna via je neus... :p Waarom is dat bij mij dan zo... simpel? Ik klaag niet he, maar nu maak ik me dus ook al zorgen dat ze die test niet goed hebben gedaan :p

Johanna, een hele boterham.. ik begrijp je zorgen.. Ik kan je alvast wel vertellen hoe het bij mij ging ivm overstimulatie. Ik heb 2 pu gehad en beide keren +20 follikels. Beide keren dus risico op overstimulatie en beide keren dus een freeze all, geen terugplaatsing en alle embryo's ingevroren. Het is normaal dat je nu nog niets voelt. Ik voelde mij wel wat 'vol' ofzo maar verder ook totaal geen klachten voor de pu's. Het begint eigenlijk pas na de pu. De leeg geprike eiblaasjes vullen zich met vocht en doordat je er zoveel hebt kan dat klachten geven. Ook door bijvoorbeeld niet te rusten kan het vocht vrijkomen in je buikholte en klachten geven. Bij heel erge OHSS (ovarieel hyperstimulatie syndroom=overstimulatie) krijg je echt problemen en moet je opgenomen worden in het ziekenhuis. Nu, de reden dat ze niet terugplaatsen is dat HCG de OHSS verergert of zelfs in de hand werkt. Zelf heb ik dat ook ervaren. Bij mijn eerste pu moest ik gewoon pregnyl spuiten ook al wisten ze dat ze niet gingen terugplaatsen. Waarom ik pregnyl kreeg, geen idee. Maar pregnyl is dus HCG en na de pu begonnen de klachten. Ik voelde mij echt heel belabberd, opgezwollen, kon niet eten. Op controle naar het ziekenhuis was voor mij echt al een hele inspanning. Ik kon echt enkel op de zetel liggen en in bed, maar in bed was ook vervelend zo platliggen dus sliep ook niet goed. Ik was twee weken in ziekteverlof, daarna wel volledig beter. Maar ik was dus heel blij dat ik geen terugplaatsing kreeg, want mijn lichaam had echt recuperatie nodig!!
Alleszins, ik wil je totaal geen paniek aanjagen, je krijgt immers gonapeptyl en geen pregnyl en dat is goed! Bij mijn tweede pu kreeg ik ook gonapeptyl en ik had evenveel eicellen maar achteraf was zooooo anders!! Ik ben maar 3 dagen in ziekteverlof geweest, ik heb goed gerust en totaal geen last gehad! Maar ik weet wel hoe anders het kan zijn, dus stel, ze plaatsen terug en je bent zwanger, kan je alsnog in het ziekenhuis belanden met OHSS en dat willen ze dus vermijden.
Ivm de freeze all, tegenwoordig zijn de invriestechnieken echt wel goed. Enkel hopen dat er goede embryo's zijn want enkel de goede kunnen ze invriezen. Wil op zich wel zeggen dat iedere ingevroren embryo een goede kanshebber is! Er is altijd een kleine kans dat de embryo het ontdooiien niet overleeft, maar als die wel overleeft heb je minstens even goede kansen als bij een verse terugplaatsing. Men zegt soms dat de kansen bij cryo's groter zijn omdat bij een verse tp je lichaam nog niet bekomen is van de pu.

Ik snap wel wat je zegt over dat alles zo snel moet gaan en ze weinig tijd nemen en niet alles meten en.... Ik heb er soms ook moeite mee maar zeker sinds ik in Jette zit denk ik dan... zij zullen het wel weten. Ik heb er meer vertrouwen in maar ja komt ook omdat ik een veel beter resultaat had dan daarvoor. Ik voel me ook vaak gewoon een nummer, langs de andere kant vind ik de verpleging (had ik in beide ziekenhuizen trouwens!) altijd wel heel lief! De dokters tjah, die hebben niet veel tijd en dat geeft idd geen fijn gevoel.

Er zijn idd twee soorten covid testen. Ik heb beide al gehad en de keeltest is aangenamer! Hoewel ik van de andere ook niet kan klagen. Maar ik denk dat alles afhangt van degene die de test afneemt dus daarmee moet je chance hebben.

Ik wens je heel veel succes met je pu en een mooi resultaat!

[Pompelmoes]

Ik weet zelfs niet wat hierna nu de bedoeling is. Wat doen ze dan in de volgende cyclus? Terug meerdere eicellen stimuleren, of eentje maar, gewoon om een goede basis te hebben om dan wel een terugplaatsing te doen? Ze belden me vanmiddag op het werk tijdens een vergadering en had dus totaal geen tijd om over al die vragen na te denken.

Oh en nog ff hierover, volgens mij is het eerste keer altijd een beetje 'gokken' omdat iedereen anders reageert. Ik kreeg de eerste keer een lang schema en 150 E en de tweede keer een kort schema en maar 100 E, een lagere dosis om overstimulatie te vermijden. Blijkbaar reageer ik heftig want had opnieuw 24 follikels. Ik neem dus aan dat als een volgende keer nodig zou zijn (wat ik niet hoop), ik nog minder E zou moeten spuiten.

[Johanna1991]

Morgen moet ik ook getest worden voor maandag ingeleid te worden. Hoop stiekem vanavond toch nog in arbeid te gaan... Heb niet zo veel zin in de inleiding.

Succes is misschien niet het juiste woord, maar... succes!!! :p
En deze morgen al meteen een berichtje dat ik negatief ben op covid, fjoew, dat is toch al iets... niet dat ik klachten had maar ik werk toch in een ziekenhuis...

Dankjewel Pompelmoes voor je uitleg!! Stelt me heel erg gerust om iemand te horen met een gelijkaardig verhaal. Ik ga dat goed in mijn achterhoofd steken dat ze die Pregnyl dus best niet geven. Ze hadden me (voordat ze me belden) gezegd dat ik de Pregnyl niet moest zetten maar wel moest meenemen naar de punctie zodat ze die eventueel achteraf nog kunnen zetten. Maar ik hoop dus dat ze sowieso niet meer van plan zijn dat te doen.
En omdat het een nieuw ziekenhuis en nieuwe arts is, heb ik nog niet echt durven aandringen, maar als ik dan toch sowieso een nieuwe cyclus nodig heb, ga ik ook vragen naar Progynova in de hoop dat dat voor dikker baarmoederslijmvlies zorgt. Geen idee of ze daarnaar gaan luisteren, maar goed...

Wat mij ook een beetje wringt, is het feit dat ik nu moet wachten tot maandag... gewoon omdat het weekend is. Dat was in UZ Leuven toch niet, daar deden ze gewoon door in het weekend als het echt moest. Want ze kunnen wel zitten beweren dat het pas maandag tijd is voor de punctie, maar volgens mij had die perfect dit weekend gekund ook. Dat zou zelfs veel rustiger zijn op de weg en in het ziekenhuis.

Ook ben ik ondertussen aan het solliciteren voor een andere job. Een jaar geleden zou ik zoiets niet eens overwogen hebben. Om te zitten stressen over selectiegesprekken en testen, midden in een IVF-procedure, en als je dan in je prille zwangerschap met misselijkheid iets helemaal nieuws moet leren... het idee alleen al. En nu heb ik zoiets van: fuck it all... als het niets wordt is het niet erg, ik heb toch een job. En ergens zorgt het ook wel voor afleiding.

[Pompelmoes]

Morgen moet ik ook getest worden voor maandag ingeleid te worden. Hoop stiekem vanavond toch nog in arbeid te gaan... Heb niet zo veel zin in de inleiding.

Succes is misschien niet het juiste woord, maar... succes!!! :p
En deze morgen al meteen een berichtje dat ik negatief ben op covid, fjoew, dat is toch al iets... niet dat ik klachten had maar ik werk toch in een ziekenhuis...

Dankjewel Pompelmoes voor je uitleg!! Stelt me heel erg gerust om iemand te horen met een gelijkaardig verhaal. Ik ga dat goed in mijn achterhoofd steken dat ze die Pregnyl dus best niet geven. Ze hadden me (voordat ze me belden) gezegd dat ik de Pregnyl niet moest zetten maar wel moest meenemen naar de punctie zodat ze die eventueel achteraf nog kunnen zetten. Maar ik hoop dus dat ze sowieso niet meer van plan zijn dat te doen.
En omdat het een nieuw ziekenhuis en nieuwe arts is, heb ik nog niet echt durven aandringen, maar als ik dan toch sowieso een nieuwe cyclus nodig heb, ga ik ook vragen naar Progynova in de hoop dat dat voor dikker baarmoederslijmvlies zorgt. Geen idee of ze daarnaar gaan luisteren, maar goed...

Wat mij ook een beetje wringt, is het feit dat ik nu moet wachten tot maandag... gewoon omdat het weekend is. Dat was in UZ Leuven toch niet, daar deden ze gewoon door in het weekend als het echt moest. Want ze kunnen wel zitten beweren dat het pas maandag tijd is voor de punctie, maar volgens mij had die perfect dit weekend gekund ook. Dat zou zelfs veel rustiger zijn op de weg en in het ziekenhuis.

Ook ben ik ondertussen aan het solliciteren voor een andere job. Een jaar geleden zou ik zoiets niet eens overwogen hebben. Om te zitten stressen over selectiegesprekken en testen, midden in een IVF-procedure, en als je dan in je prille zwangerschap met misselijkheid iets helemaal nieuws moet leren... het idee alleen al. En nu heb ik zoiets van: fuck it all... als het niets wordt is het niet erg, ik heb toch een job. En ergens zorgt het ook wel voor afleiding.

Ivm de pregnyl, ik heb ntrlk enkel mn eigen ervaring en ben geen dokter. Als ze jouw toch pregnyl willen geven is er mss een reden en wil niet zeggen dat je na de pu zo slecht zou zijn als dat ik was. Vertrouw gwn je dokter, meer kan je niet doen denk ik.
Ivm wachten over het weekend dat vind ik wel raar. Tenzij maandag gwn je dag was ntrlk. Gebeuren er geen pu's int weekend in jouw ziekenhuis? Eerlijk, dan zou ik erover denken over te stappen. Mss kort door de bocht maar zelf gwn zo blij dat ik de stap heb gemaakt nr jette en ik vind, als je ergens gestart bent moet je je dokter vertrouwen, want wat kan je anders doen dan doen wat ie zegt? Mr als je je vertrouwen om een bep reden kwijt bent.... tjah dan rest er denk ik enkel overstappen?

Een nieuwe job zal zeker afleiding geven idd Succes! En vooral succes met je pu morgen!

[Johanna1991]

Thanks! Denk dat het al bij al redelijk vlot gegaan is. Toen de verdoving begon heb ik me gewoon gefocust op het scherm om mee te kijken hoe alles 'geprikt' werd, nooit echt duizelig geweest of heel veel pijn of zo. Nu chillen in de zetel. Het labo kwam nadien zeggen dat er 16 eicellen waren en dat goed was en dat zijn staal ook goed was. Beetje een opluchting wel, maar dat zegt nog niks natuurlijk. Ik vind eigenlijk wachten op dat telefoontje morgen erger dan die punctie.
En van die Pregnyl hebben ze ook niks meer gezegd. Ik ga er vanuit dat mijn regels dus komen over twee weken... hopelijk niet te lang wachten daarop...

[Pompelmoes]

Thanks! Denk dat het al bij al redelijk vlot gegaan is. Toen de verdoving begon heb ik me gewoon gefocust op het scherm om mee te kijken hoe alles 'geprikt' werd, nooit echt duizelig geweest of heel veel pijn of zo. Nu chillen in de zetel. Het labo kwam nadien zeggen dat er 16 eicellen waren en dat goed was en dat zijn staal ook goed was. Beetje een opluchting wel, maar dat zegt nog niks natuurlijk. Ik vind eigenlijk wachten op dat telefoontje morgen erger dan die punctie.
En van die Pregnyl hebben ze ook niks meer gezegd. Ik ga er vanuit dat mijn regels dus komen over twee weken... hopelijk niet te lang wachten daarop...

So far so good!
Ivm je regels, normaal als je gonapeptyl spuit komen die sneller! Binnen 5 a 6 dagen hadden ze bij mij gezegd en klopte ook bij mij.

[Atalanta]

Hey girls,
Ik ben er ook weer even bij.
@Johanna: ik kan het verhaal van Pompelmoes bevestigen. Bij mij ook freeze all en pas ziek geworden 2 dagen na de pick-up. Was heel ellendig, al hoeft het zeker niet bij iedereen zo te lopen. Plus, niemand had mij gewaarschuwd en ik was in de dagen ervoor gaan wandelen, wat achteraf gezien onverantwoord was. Maar goed, als niemand je waarschuwt kan je het niet weten natuurlijk

Ik heb maandag mijn tweede Tp. Ik heb wat extra progynova gekregen en zal mijn utro ook wat meer spreiden vaginaal/oraal, in de hoop dat het beter blijft plakken. Al vond de specialist het al heel goed nieuws dat het bij de vorige poging toch even positief geweest is. Wij zijn het momenteel redelijk beu en overwegen ook om het er na onze embryo’s bij te laten... nog drie kansen dus. We zullen daarna wel weer verder zien...

[BarbaraMay]

Hoi iedereen

Fijn om jullie verhalen te lezen. Tot nu toe vermeed ik fora maar ik merk dat ik nu heel erg in mijn hoofd ga zitten, dus..

Ik ben momenteel voor de vierde keer bezig met IVF in Gent. Gisteren TP. Ik had verwacht om vandaag nieuws te krijgen over de andere embryo's maar niks gehoord itt de vorige keren.
Heeft iemand daar ervaring mee? Is dat slecht nieuws?

Groetjes
Barbara

[Johanna1991]

Barbara, ik denk dat je zelf best eens belt dan? Je zo laten wachten is ook niet oké...

Bij mij hebben ze gisteren rond 10u gebeld vanuit het labo dat er van de 16 eicellen 10 bevrucht zijn. 4 met de ene techniek en 6 met de andere, ik weet al niet meer welke nu IVF was en welke ICSI. En nu moet ik wachten tot maandag om te horen hoeveel blasto's er zijn. Stressvol allemaal vind ik terwijl je niks kan doen en die coronacijfers weer de lucht in schieten... ik ben doodsbang dat ze weer alles platleggen en wat dan...?? Moeten we dan net zoals vorig jaar maar weer zitten wachten met onze blasto's in de vriezer? Vind ik echt totaal onverantwoord eigenlijk.

Heb ook maar een ziektebriefje gekregen tot gisteren dus moet vandaag weer aan het werk. Hoop dat dat goed gaat...