De Verdwaalde Ooievaar

Hallo dames,
Ik las dat er gesprekken zijn voor opstart IVF in juli en augustus en vroeg me af of het zinvol is om een apart onderwerp te posten voor mensen die in september starten of gestart zijn.
Wij zijn na 6 maanden proberen zelf naar het fertiliteitscentrum gestapt omdat we ons zorgen maakten.
En terecht ook.
Na een zenuwslopende periode van ook weer 6 maanden, zijn we nu eindelijk in september gestart.
De laatste weken was ik zeer angstig over de pick-up zelf, het zetten van de spuiten, hoe mijn lichaam zou reageren enz. Dit uitte zich ook in verschillende andere angsten en mede door mijn stresserende job, zit ik nu al een tijdje thuis zodat ik mijn batterijen kan opladen tegen de pick-up en alles wat erna nog volgt. Ik voel nu ook dat al het slechte nieuws van de voorbije maanden zwaarder doorweegt dan initieel gedacht.
Maar ook de praktische zaken wegen door, zo vaak naar het ziekenhuis moeten gaan, ik begrijp niet hoe mensen dat doen wanneer de werkgever niet zo begripvol is. Ik heb ontzettend veel geluk met mijn lieve en bezorgde bazin, waardoor ik me over mijn werk toch al geen zorgen moet maken. De inspuitingen zelf en het maken van de juiste verhoudingen menopur zag ik ook helemaal niet zitten en gelukkig kon ik daarbij de hulp krijgen van het witgele kruis.
Na een weekje inspuitingen, heb ik vandaag al bericht gekregen dat ik vrijdag binnen moet voor de pick-up.
De vroedvrouwen hebben mij verzekerd dat de anesthesist al goed op de hoogte is van mijn angsten en dat ze er alles aan zullen doen om geen pijn te lijden. Daar zal ik dan maar vertrouwen in hebben.
Stilletjes aan begin ik het ook wat aan de positieve kant te bekijken, maar het evenwicht tussen positief denken en realistisch denken is moeilijk te vinden.
En ik weet dat er ons nog veel andere spannende en minder fijne momenten te wachten staan en dat ik me misschien niet zo veel zorgen hoef te maken over de pick-up, maar dit is de eerste serieuze hindernis dat we nu moeten nemen dus dat maakt me wel bang.
In ieder geval vind ik het nu wel spannend en ben benieuwd of er lotgenootjes zijn die hetzelfde ervaren.

Hoi Annelies

Ik zet net zoals jou in hetzelfde schuitje en begin voor het eerst aan een IVF-behandeling.
In juni werd bij een kijkoperatie een verstopte eileider verwijderd en aangezien de resterende ook aangetast was, bleek IVF onze enige kans om zwanger te worden. Op aanraden van onze gynaecoloog in het UZ te Gent beslisten we om twee maanden rust te nemen alvorens aan het traject te beginnen.
Inmiddels heb ik de eerste echo achter de rug en morgen komt iemand van het Wit-Gele Kruis om een eerste spuit te zetten.
Het is heel spannend allemaal en ik ben eveneens behoorlijk angstig. Toch houd ik er de goede moed in en probeer ik het hele proces als een avontuur te zien. Voor mij helpt dat omdat ik graag nieuwe uitdagingen aanga:) Ik hoop dat ik niet te veel last heb van de gevreesde hormonenwisselingen, maar dat weet ik je binnen een aantal weken te vertellen:)
Ik wens je heel veel succes.

Dag dames,

Ook ik ben bezig met IVF en vandaag was de eerste terugplaatsing.

Wij zijn 3 jaar aan het proberen. Ondertussen allerlei onderzoeken achter de rug, waaruit eigenlijk geen enkel probleem naar boven kwam. Kort gezegd: alles OK, zowel bij mij als mijn vriend. Frustrerend!

We hebben uiteindelijk 6 IUI’s ondernomen. De 4de poging was raak! Natuurlijk super gelukkig, maar we wisten beiden dat we met de voetjes op de grond moesten blijven. Helaas was het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Spoedoperatie op 7 weken en linkereileider die nu niet meer werkt.

Na vervolgens nog twee mislukte IUI’s beslisten we dan om over te stappen naar IVF. Afgelopen vrijdag vond de pick-up plaats. Ik had wel wat stress, maar het is veel beter verlopen dan verwacht. Op het moment zelf geen pijn, achteraf wat steekjes hier en daar. Er waren 10 follikels met ook 10 rijpe eicellen.

Vandaag was dan de terugplaatsing. Nu blijkt dat slechts 1 van de eicellen bevrucht is. Volgens de arts waren dus alle eicellen van zeer goede kwaliteit, maar resulteerde het slechts in één embryo. Gelukkige een “topembryo”, maar mijn vriend en ik werden er toch even stil van en moesten wel ff slikken... Nu ja, wij zijn uiteraard ook heel dankbaar dat er dan toch eentje bevrucht is. Dus duimen!

Dit is voor ons wel een verklaring waarom zwanger worden niet evident is. Want op termijn zoek je zelf mogelijke oorzaken en verklaringen & denk je echt dat het aan jezelf ligt omdat je er te veel mee bezig bent.

In ieder geval: heel veel succes iedereen! Ik duim mee voor jullie!

We zijn deze maand ook aan de 2de ivf poging begonnen. Van de 4 rijpe eicellen zijn er 2 bevrucht en is er eentje vandaag teruggeplaatst. De 1ste ivf poging had 3 bevruchte eicellen opgeleverd en uit het 3rde embryo is een mooie zoon gekomen die nu al 15m is! Heel veel succes aan iedereen op deze rollercoaster!!!

Hallo iedereen,

Ik vind dit topic super! Ik heb net mijn eerste spuitje zelf gezet!

Na anderhalf jaar proberen en diverse onderzoeken is bij ons ook nog geen oorzaak gevonden. Door de goede zaadkwaliteit van mijn vriend, geloofde de fertiliteitsarts niet dat we geholpen zouden zijn met inseminaties dus gaan we onmiddellijk voor IVF.

Wij gaan de spuitjes zelf proberen zetten. Het eerste vond ik toch al erg spannend! Maar het is gelukt.

Ik ben ook erg zenuwachtig hoe ik op die spuitjes zal reageren en waar ik last van zal krijgen. Ik ben ook bang voor de PU, maar voor de hysteroscopie had ik ook veel schrik en dat viel eigenlijk best wel mee.

Ik vind het heel fijn hier aan te sluiten en mee te volgen!

Ik start vanaf vandaag met mijn eerste spuitjes Puregon 150
Gebruiken jullie dit ook en hoe reageren jullie erop?
Spuiten jullie dit direct zelf?

Dit is mijn aller eerste keer IVF
Ik heb een zoontje van 4 (spontane zwangerschap) en nu werken mijn eileiders niet goed vandaar de keuze om voor ivf te gaan bij dokter Ombelet.

Ik gebruik Rekovelle. Valt wel mee qua bijwerkingen, beetje moe, emotioneel, beetje vervelend gevoel in onderbuik. Dit weekend eerste echo!

Bij mij was het Gonal-F 150, enkele dagen later in combinatie met de cetrotide. Ik heb niet echt bijwerkingen ondervonden.

In het begin was het voor mij toch even wennen al die spuitjes zelf te zetten. Nooit eerder zoiets moeten doen, maar uiteindelijk word je dat toch ook weer gewoon, hè.

Allez, spannend seg!

Pmdlh schreef: ↑

2 oktober 2019, 14:04

Ik start vanaf vandaag met mijn eerste spuitjes Puregon 150
Gebruiken jullie dit ook en hoe reageren jullie erop?
Spuiten jullie dit direct zelf?

Dit is mijn aller eerste keer IVF
Ik heb een zoontje van 4 (spontane zwangerschap) en nu werken mijn eileiders niet goed vandaar de keuze om voor ivf te gaan bij dokter Ombelet.

Wat 'leuk' om te lezen dat je bij dr omelet in behandeling bent. Ik bij dr kerkhofs. Zij werkt met hem samen.
Wij beginnen over 2a3 weken met spuiten. Ook puregon 150. Heel veel succes!

hallo

ik had in september een cryo terugplaatsing en ik heb net vernomen dat ik zwanger ben.
hcg staat iets in de 200 (exacte cijfer al vergeten )

nu wel hopen dat het blijft, hiervoor telkens wel een mk gehad...

@saar33 ik duim voor je, je bent precies ook al even bezig?

@NiVe jij zit wss nog in die lastige wachtweken?

Ik ben heel benieuwd wat dit IVF avontuur ons gaat bijleren. Voorlopig nog geen oorzaak gevonden waarom het ons niet natuurlijk lukt. Ik hoop alvast op een goede ‘oogst’ volgende week

Die Cetrotide vond ik toch een venijnig ding om te zetten! Mijn vriend zet ze, zo lief van hem!

Emma89 schreef: ↑

3 oktober 2019, 16:13

@saar33 ik duim voor je, je bent precies ook al even bezig?

Ja idd... al van 2015 gestopt met de pil. 2x zwanger hiervoor geweest en telkens mis gegaan. Hopelijk blijft ons geluk nu eindelijk.

@saar 33: Ik duim hier ook mee voor een positief verloop!

@Emma89: Morgen weten we of ik zwanger ben of niet... Moet me inhouden om niet zelf een test te doen, maar ga toch de de bloedafname van morgen afwachten. Pff, het is zo lastig, hé. Ik voel van alles, maar ik wil toch niet (weer) te hard hopen, want een lichaam houdt je soms serieus voor de gek...

NiVe schreef: ↑

3 oktober 2019, 18:26

@saar 33: Ik duim hier ook mee voor een positief verloop!

@Emma89: Morgen weten we of ik zwanger ben of niet... Moet me inhouden om niet zelf een test te doen, maar ga toch de de bloedafname van morgen afwachten. Pff, het is zo lastig, hé. Ik voel van alles, maar ik wil toch niet (weer) te hard hopen, want een lichaam houdt je soms serieus voor de gek...

voor jou ook veel succes vandaag.

saar33 schreef: ↑

3 oktober 2019, 14:46

hallo

ik had in september een cryo terugplaatsing en ik heb net vernomen dat ik zwanger ben.
hcg staat iets in de 200 (exacte cijfer al vergeten )

nu wel hopen dat het blijft, hiervoor telkens wel een mk gehad...

Proficiat! Hopelijk blijft t nu mooi zitten.


Nive veel suc6 vandaag. Hopelijk positief nieuws!