hulp van een psycholoog?

[Nientje]

Hallo allemaal,

ik heb het zo moeilijk nu er weer een nieuw jaar begonnen is.

Het enige waar ik nu aan denk is 'weer een jaar voorbij, en nog steeds niet zwanger'.

Ik ben normaal een sterke vrouw, op mijn werk kan ik mijn kinderwens meestal vergeten. Alleen nu... natuurlijk heb ik af en toe eens een minder moment.

Is er iemand van jullie in behandeling bij een psycholoog? En waarmee kan deze persoon je dan helpen?

Nientje

[Loeki]

Hey Nientje,

Je bent niet minder sterk omdat je hulp vraagt hé! Integendeel zou ik zeggen. Het vraagt moed om toe te geven dat hulp nodig is hoor. Ik vind mezelf ook best sterk en ik ga ook af en toe naar de psy. Volgens mij ben je sterk als je je problemen onder ogen durft te zien, en ze aanpakt in plaats van bij de pakken te blijven zitten.

Een goeie psy laat je volgens mij praten over je problemen en angsten. Door te luisteren en (subtiele) vragen te stellen, laten ze je zelf zoeken naar een oplossing. Een goede werkwijze, omdat je uiteindelijk alleen jezelf kan helpen. Dit klinkt misschien banaal, maar eigenlijk is het iets wat de doorsnee vriendin / partner / familielid niet kan. De meeste mensen geven teveel advies vanuit hun eigen standpunt. Een psy neemt geen standpunt in, maar volgt het jouwe. Hij/zij zal bijvoorbeeld vragen wat je doet als je erg angstig bent. Wat je zou kunnen doen om het beter te maken. Soms geven ze ook zelf tips, maar die zouden neutraal moeten zijn.

Ik vind het heel normaal dat we het af en toe moeilijk hebben, en dat we daar best een steuntje in de rug mogen bij krijgen. Het maakt je echt niet minder sterk.

Het kan heus geen kwaad het een keertje te proberen. Ik lijk wel een wandelende psy-reclame vandaag...

[Nientje]

Loeki,

het is leuk om een reactie van je te horen. Ik was er nog steeds over aan het twijfelen. Maar ik heb het nu zeer moeilijk, die feestdagen, dat is echt niet leuk.

Merci,
Nientje

[Loeki]

Graag gedaan hoor Nienje. Ja, die feestdagen zijn echt niet makkelijk. Vandaar waarschijnlijk ook het berichtje van *Kim over een psycholoog. Jullie waren bijna gelijk!

Echt meid, niet twijfelen, doen. Ik weet het, uit ervaring, de eerste keer is heel moeilijk, tis een drempel waar je over moet, maar daarna gaat het beter. Je kan het telnr van een goeie psy vragen aan je huisarts. Of kijk desnoods in de gouden gids, uiteindelijk moet je de eerste keer wat geluk hebben dat het klikt.

Veel knuffels!!

[tamara-lemarcq]

ik ben al een jaar bezig en had vast werk maar door veel thuis te blijven ben ik afgdankt ban dan in een depressie geraakt en ben nog altijd bezig om zwanger te geraken via ivf nu ben ik bezig om ingevroren emryos te laten inplanten en zal voor binnen 14 dagen zijn en tussendoor moet ik naar de dokter van de ziekenbond en die wil dat ik terug werk zoek doe dat maar eens als je veel naar de dokter moet gaan wat kan ik nog doen om de dokter te overtuigen dat het momenteel niet gemakklijk is na een jaar en 1 miskraam ik wil gaan werken als alles achter de rug is maar nu niet leg het maar eens uit als je gaat solliciteren aja ik wil werken maar neem veel verlof gaat toch ni en doppen neen dank je als je samenwoond is da niet haalbaar

[Loeki]

Das moeilijk he tamara, zo terug beginnen als je een tijdje "uit roulatie" geweest bent. En dan nog als je met behandelingen bezig bent!

En die controledokters van de CM zijn ook niet altijd even "begrijpend". Uiteindelijk kan jij alleen beslissen of je er klaar voor bent.

Misschien kan je eens informeren naar dingen die je thuis kan doen, waarbij je zelf je uren kan bepalen? Dingen vertalen, mensen opbellen voor enquêtes, ... Ik zeg maar wat hoor, ik kan me voorstellen dat het erg moeilijk is om terug in de startblokken te gaan staan. Anderzijds, vind je het een goed idee het uit te stellen tot je zwanger / bevallen bent? Dan zit je met een klein kindje, dan is het dat weer...

Ik denk dat er zo "reïntegratie"-formules bestaan, die je kan volgen als je lang niet meer gewerkt hebt, misschien kan je zoiets voorstellen aan de dokter? Dan toon je toch dat je eraan werkt. Of vrijwilligerswerk gaan doen, kwestie van een beetje terug in het ritme te komen? Of loopbaanbegeleiding, ik ken nog mensen die lang depri thuis gezeten hebben, en die dat doen.