Hey!
Ja, ik denk het dat hij daarom niet zo snel thuis was. Ik neem hem dat ook helemaal niet kwalijk. Hij belooft wel te bellen, maar met zijn job kan er al eens iets tussen komen, hé. Ik heb toch bewondering voor hem dat hij zo keihard werkt... Elke ochtend en elke avond passeer ik aan zijn straat en van op de expressweg zie ik de auto's van de patiënten van ver staan... Dikke chapeau voor hem!
Ik was inderdaad om 6h50 daar, de eerste op 't lijstje... maar dinsdag heb ik laat gevraagd. Dus dan kan hij mss al meer babbelen. 'k Ga hem er toch over aanspreken!
Ik ga dinsdag om 7h45.
Ik heb nog geweten dat zijn lijstje om 6h25 begon. Fieuw!!!!
Toe ik begin juli op bn moest, heb ik gezegd dat ik er niet in geloofde en vroeg ik achter de volgende poging. Toen heeft hij me een nieuw blad meegegeven en gezegd dat hij menopur zou bijgeven voor de uitrijping. Die was blijkbaar niet optimaal geweest.
Die cetrotide heeft dezelfde werking als orgalutran, nl. de voortijdige eisprong tegenhouden, dus eigenlijk voor de timing van de punctie.
Ik volg nog geen acupunctuur. Ik ben er zeker niet tegen, maar ik voel me momenteel rustig genoeg. Ik ga eens horen wat hij ervan zegt, want ik weet dat hij er ook wel voorstander van is. Ik vraag me af of het echt werkt, of dat het voornamelijk het effect is van: extra gemoedsrust, je bent er mee bezig en kan door de acupunctuur de behandeling en alle emoties beter plaatsen. Dus ik dacht dat AP vooral lichamelijk een effect zou hebben, maar ik vraag me af of het niet vooral het psychische is dat de doorslag geeft. Als het echt lichamelijk een verschil kan maken, dan zou ik dat graag doen. Alles voor de goede zaak, hé!
Ik ben blij te horen dat jij van de menopur geen last hebt. Ik moet wel zeggen dat ik hoe langer hoe meer geloof dat die hormonen je gemoedstoestand versterken, eerder dan dat ze die echt veranderen. ten tijde van de clomid was ik innerlijk zeer onrustig, ik had altijd gedacht dat die cyclusoptimalisatie niet zou werken bij mij en ik voelde me zeer slecht omdat ik niet wist wat er precies scheelde en nu is het helemaal anders: nu weet ik wat er scheelt, nu weet ik dat we met IVF eerlijke kansen op een baby hebben, nu voel ik me wel 100x meer relaxet. Ik heb mijn eerste poging dan ook niet als een nachtmerrie of zo beschouwd. Alles liep goed, heb veel vertrouwen in decleer, kortom: ik voel me goed en klaar voor de nieuwe poging. dus als ik me nu zo goed voel in 't kopke, niet zenuwachtig, niet bezorgd, dan zullen die hormonen dat niet kunnen veranderen, denk ik. Ze duwen je emoties meer naar de extreme kant. En als dat negatieve gevoelens zijn, zal het wel lastig zijn.
Bedankt voor de info over de medicatie op de faktuur. Ik heb daar inderdaad een hoog bedrag zien staan. Ik zal er nog eens naar kijken. Maar ik ben blij dat het niet zo duur is voor ons.
Ik woon op 3' van Decleer en het is op weg naar mijn werk; ik kom hooguit af en toe wat later, dus niemand hoeft er iets van te merken. De punctie, tja, das een dag ziekteverlof. En de tp, dat doe ik in een "lange" middagpauze
Dat ik zo dicht woon, daarvan besef ik wel héél goed dat ik in een uiterste luxe-situatie zit. Ik besef maar al te goed dat er veel zijn die een uur of langer rijden tot aan de praktijk en dan moet het praktisch wel een stuk moeilijker zijn.
Toen ik bij hem als "gewone" patient terecht kwam (op aanraden van een vroedvrouw die ik ken) vond ik het al handig dat hij dicht woonde, en nu met heel die infertiliteit-troep erbij is het echt een ongelooflijk gemak.
Ik zou ook in het UZ kunnen gaan, maar mijn bureau is daar en ik zou het echt niet fijn vinden werk en privé zo dicht bij elkaar te hebben. Stel je voor dat ik personeel van het ivf-centrum zou tegenkomen inde resto, pfff... dan word je telkens met je neus op de feiten geduwd. Dan zou ik daar elke keer aan denken. Niet fijn, lijkt me. Dus lang leve JP
Amai, precies wel een lang bericht geworden.
Tot gauw!
Dikke knuffel!
B
dat waren 
in het kwadraat!