2017

Plaats reactie
ellie87
Berichten: 53
Lid geworden op: 13 januari 2017, 11:42

2017

Bericht door ellie87 » 13 januari 2017, 12:17

Hallo iedereen,

Januari 2016, ik was de maand ervoor gestopt met de pil en ik was overtijd. Kriebels. Zou ik echt nu al zwanger zijn? Test: negatief. Zou er iets mis zijn met de test? Had ik te vroeg getest? 2 dagen later terug negatief. De huisarts vertelde me dat dat normaal was, mijn menstruatiecyclus moest terug een ritme vinden na het nemen van de pil. Ook trok hij bloed om te zien of alles oké was en moest ik direct met foliumzuur beginnen. Alles was dus niet oké, ik had toxoplasmose. Maar zo erg was dat niet, we moesten gewoon de babyplannen een halfjaar uitstellen, en daarna zou ik nog toxoplasmose-resistent zijn ook! Mij hoorde je niet klagen, ik voelde toch nog niet die beruchte “biologische klok”. Een “maatschappelijke klok” wel, maar ze moeten maar geduld hebben. Ooh toch spannend zo aan een echt “gezin” te beginnen. Waarschijnlijk zit ik hier volgend jaar met een bollebuik :D

mei 2016, mijn man en ik zijn bijna een jaar getrouwd. Ik overweeg om een collectebus te starten voor alle “en nog geen kindjes”-opmerkingen. Mijn nicht is zwanger en mijn mama heeft duidelijk last van “oma” hormonen. Ik vertrouw haar toe dat we van plan zijn om eraan te beginnen zodra de huisarts bevestigt dat ik “toxoplasmosevrij” ben. Mijn cyclus is wel nog steeds lang, en het duurt ook steeds langer (6-8 weken). Een bepaald moment vreesde ik dat ik zwanger was met toxoplasmose. Lichte paniek en een plastest. Negatief, phew.

Juni 2016, we mogen eraan beginnen! Stel dat ik nu zwanger wordt dan zou de geboorte voor volgende lente zijn…

Juli 2016, Hopelijk krijg ik mijn maandstonden nu wel niet op verlof… Voor het verlof ook maar een rap een plastest doen: negatief! Goed dan kan ik nog genieten van een glaasje wijn en een cocktail op vakantie :wink: Wie weet is dit ons laatste verlof zonder bollebuik of kindjes…

September 2016, al 3 maand mijn maandstonden niet gehad. Wel enkele negatieve zwangerschapstesten. Jammer. Ik geloof er ook niet meer in dat je “het kan voelen” dat je zwanger bent. Ik heb het namelijk enkele keren verkeerdelijk gevoeld. Hoop en ontgoocheling. Op een barbecue bij ons thuis komt een vriendin met haar pasgeboren baby. Twee andere van mijn vriendinnen zijn zwanger. Mijn imaginaire collectebus wordt zwaarder. Ik heb een afspraak bij de gynaecoloog. Waarschijnlijk heb ik PCOS. Een afspraak bij fertilietit kan wel pas in december.

December 2016, ik vier mijn 29ste verjaardag. Ondertussen is het bevestigd dat ik PCOS heb. Dat is niet erg. Dat kan opgelost worden met een hormoonbehandeling. Maar ik vind het niet leuk. Het klinkt veel minder romantisch en natuurlijk als “gewoon” kindjes maken. Ik heb veel vragen met betrekking tot de behandeling. Maar eerst moeten we de resultaten van de hyfosy-echo en enkele andere testen afwachten. Ik heb een beetje schrik voor de feestdagen want we kunnen al bijna op verlof met de “1 € per zwangersschapsopmerking collectebus”. Ik drink ostentatief een glas champagne.

Januari 2017, de eerste twee weken van het jaar waren emotioneel zwaar. Zwagerschaps- en geboorte aankondigingen in overvloed. Volgende week hebben we onze tweede consultatie op de dienst fertiliteit. De behandeling zal dus binnenkort starten neem ik aan. Hoe lang zal het duren vooraleer ik zwanger ben? Zal ik een of meerdere miskramen krijgen? Waarom heb ik zo weinig informatie gekregen van het ziekenhuis? Hoe ga ik het doen op het werk als ik veel afwezig moet zijn? Wat als het nooit lukt? Negatieve gedachten in overvloed. Ik associeer zwanger worden op dit moment niet meer met enthousiast uitkijken en toekomst plannen maken maar eerder met het met schrik afwachten en toekomstplannen onhold zetten. Ik val moeilijk in slaap. Ik besef nu dat ik niet meer durf te hopen. Wat een verschil met vorig jaar…

Hopelijk kan ik volgende week, na onze afspraak op fertiliteit, terug met positieve moed vooruit kijken. En voor het nieuwjaarsetentje met de collega’s in februari duid ik als optie “sushi” aan. Nu het nog kan… :roll:
12/2015: gestopt met pil
10/2016: diagnose PCOS
02-09/2017: hormoonbehandelingen (5 x negatief)
10-12/2017: verplichte rustmaanden
01/2018: onverwacht pril zwanger :)

Sterrie
Berichten: 318
Lid geworden op: 4 januari 2017, 16:56

Re: 2017

Bericht door Sterrie » 17 januari 2017, 9:35

Lieve Ellie,

Wat herken ik veel van mijn gevoelens in jouw verhaal!

Ik ben van dezelfde leeftijd (word 29 in juli) en tegen dan twee jaar getrouwd. Wij zijn na een jaar getrouwd ook met volle moed begonnen aan kindjes, met het idee dat het wel vlot zou gaan: nog relatief jong, leven beide gezond,... En dan het verdict dat het toch niet spontaan zal lukken, dat ons kindje in het labo 'gemaakt' zal worden, geen romantische toestanden errond... Daar heb ik me ondertussen al wel bij kunnen neerleggen (of het meeste van de tijd dan toch) maar ik worstel met vele andere vragen, zoals jij ook al aangaf: hoe zullen de behandelingen verlopen? Hoelang zal het duren vooraleer ik zwanger ben? Zullen wij zelfs ooit kindjes hebben? En daar word ik toch vaak onzeker en verdrietig van... Maar kop op meid en proberen met volle moed aan dit traject te beginnen, meer kunnen we niet doen!

En van die zwangerschappen in de omgeving en de opmerkingen over 'zwanger-worden' kunnen wij ook meespreken, heel frustrerend! Elke maand wel een geboorte of aankondiging van een nieuwe zwangerschap. Vooral de nieuwe zwangerschappen vind ik moeilijk, dan vraag ik me steeds af waarom het ons ook niet gegund is om op de 'gewone' manier zwanger te worden zonder al die zorgen en stress... Wij hebben wel besloten om open te zijn tegen onze goede vrienden en onze familie. Zo snappen ze wanneer ik me eens slecht voel of afspraken moet afzeggen en krijg je vooral minder van die opmerkingen. Ik denk dat ze er dan wel rekening mee houden en niet om de haverklap over baby's beginnen praten (hoewel je dit niet altijd kan vermijden natuurlijk). Misschien kan dit voor jullie ook helpen om er beter mee om te gaan?

Heb je ondertussen al je afspraak op fertiliteit gehad? En dus meer zicht op de volgende stappen? Ik moet vandaag nog naar het ziekenhuis voor een hysteroscopie en een endometriumbiopsie en dan eind januari normaal gezien starten met de eerste IVF-poging! Met gemengde gevoelens, langs de ene kant spannend en hoopvol, maar langs de andere kant zeker op mijn hoede voor alle emoties en teleurstellingen die erbij zullen komen...

Ik hoop dat 2017 het jaar wordt waarin we beide zwanger worden (en iedereen van dit forum natuurlijk)! Ik duim alvast voor jou!
11/2016: Start MM - Laag AMH/hoog FSH
02/2017: IVF 1 - Oktober 2017: zoontje ❤️
04/2019: Cryo 1.1 - December 2019: zoontje ❤️

ellie87
Berichten: 53
Lid geworden op: 13 januari 2017, 11:42

Re: 2017

Bericht door ellie87 » 24 januari 2017, 8:41

Hey Sterrie,

Bedankt voor je lieve woorden.
Sinds de afspraak op fertiliteit vorige week zie ik het terug wat beter zitten. Maar ik denk ook dat mijn gevoelens een beetje een golfbeweging volgen, het ene moment zie ik alles wat pessimistischer in en dan kan ik mij er precies weer even "overzetten" en mezelf motiveren om positief ingesteld te blijven :) Volgende week kan ik normaal met de hormoonbehandeling starten als mijn echo oké is...

Hoe zijn de hysteroscopie en de endometriumbiopsie testen geweest? Hopelijk is alles inorde om met de IVF te starten!
Ik duim in elk geval voor jou en ik wens je nog veel goede moed!

Knuffels
ellie
12/2015: gestopt met pil
10/2016: diagnose PCOS
02-09/2017: hormoonbehandelingen (5 x negatief)
10-12/2017: verplichte rustmaanden
01/2018: onverwacht pril zwanger :)

Sterrie
Berichten: 318
Lid geworden op: 4 januari 2017, 16:56

Re: 2017

Bericht door Sterrie » 25 januari 2017, 8:57

Goed dat je het al wat positiever inziet Ellie! Hopelijk is je echo volgende week goed en kan je dan starten. We gaan trouwens een beetje gelijklopen qua behandeling, want ik heb normaal gezien ook volgende week basisecho en start dan met de hormonen.

En die 'golfbeweging' heb ik zelf ook hoor, dat zal bij de meeste vrouwen hier wel zo zijn denk ik... Proberen om niet te lang bij de negatieve gedachten stil te staan en snel door naar de optimistische gedachten :) Haha, dat zeg ik hier nu wel, terwijl ik gisterenavond zelf een serieuze dip had :D Ik heb mijn behandelschema toegestuurd gekregen en dat maakt het allemaal zo echt en kortbij, dus dat vond ik even moeilijk... Maar vandaag is het alweer beter! De hysteroscopie was trouwens goed (wel pijnlijk!); baarmoeder ziet er helemaal in orde uit. De uitslag van de biopsie zal ik volgende week pas horen denk ik, dus hopelijk is die ook goed!

Succes nog!
11/2016: Start MM - Laag AMH/hoog FSH
02/2017: IVF 1 - Oktober 2017: zoontje ❤️
04/2019: Cryo 1.1 - December 2019: zoontje ❤️

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten